Zarządzanie kompetencjami zawodowymi

Transkrypt

Zarządzanie kompetencjami zawodowymi
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi
Grzegorz Filipowicz
Firma,
która
chce
sprawnie
zarządzać
zasobami
ludzkimi,
powinna
zdefiniować, które kompetencje pracowników są przydatne dla jej dalszego rozwoju.
Następnie powinna określić poziom pożądanych kompetencji u pracowników oraz
wdrożyć program rozwoju i zarządzania kompetencjami zawodowymi. Takie działanie
pomoże jej bardziej efektywnie wykorzystać potencjał, jakim są pracownicy,
do formułowania i realizacji strategii.
Cechy i rozwój kompetencji zawodowych strona 2
Cechy i rozwój kompetencji zawodowych strona 2
Znajomość kluczowych cech i metod rozwoju kompetencji umożliwia sprawne ich
wykorzystanie w formułowaniu i realizacji strategii firmy, a w konsekwencji do jej
Trzeba
więc umieć
zdefiniować
pojęcie
„kompetencje”
oraz określić,
w jaki
Znajomość kluczowych rozwoju.
cech i metod
rozwoju
kompetencji
umożliwia
sprawne
ich wykorzystanie
w formułowaniu
sposób
mogą
one
wpłynąć
pozytywnie
na
działalność
firmy.
Kompetencje
oznaczają
i realizacji strategii firmy, a w konsekwencji do jej rozwoju. Trzeba więc umieć zdefiniować pojęcie „kompetencje” oraz
zdolności i możliwości w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw, które pozwalają
określić, w jaki sposóbrealizować
mogą one zadania
wpłynąć zawodowe.
pozytywnie na działalność firmy. Kompetencje oznaczają zdolności
i możliwości w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw, które pozwalają realizować zadania zawodowe.
Wdrażanie zarządzania kompetencjami zawodowymi strona 6
Wdrażanie zarządzania kompetencjami zawodowymi strona 4
Zarządzanie kompetencjami
zawodowymi
oznacza budowanie
w firmieoznacza
relacji, które
pozwalają
na sprawne
Zarządzanie
kompetencjami
zawodowymi
budowanie
w firmie
relacji,działanie
które
na sprawne
obszarze zarządzania
zasobami
organizacji w obszarzepozwalają
zarządzania
zasobami działanie
ludzkimi. organizacji
Wdrożenie wzarządzania
kompetencjami
powinno więc
ludzkimi. Wdrożenie zarządzania kompetencjami powinno więc prowadzić do koncentracji działań personalnych w firmie na doskonaleniu kluczowych umiejętności,
i zdobywaniu wiedzy przez
pracowników
wszystkich
szczebli.
Dzięki
temupracowników
firma będzie mogła
opracować
i osiągnąć
rozwijaniu
postaw
i zdobywaniu
wiedzy
przez
wszystkich
szczebli.
Dzięki
temu
firma
będzie
mogła
opracować
i
osiągnąć
cele
strategiczne.
cele strategiczne.
prowadzić do koncentracji działań personalnych w firmie na doskonaleniu kluczowych umiejętności, rozwijaniu postaw
Techniki i narzędzia zarządzania kompetencjami strona 11
Techniki i narzędzia zarządzania kompetencjami strona 7
Organizacja, która wdrożyła zarządzanie kompetencjami, powinna również nauczyć się posługiwania narzędziami,
Organizacja, która wdrożyła zarządzanie kompetencjami, powinna również nauczyć
które wspierają zarządzanie
zasobami ludzkimi.
Wartoktóre
w tym
celu skupić
się na kompetencjach
uznawanych
się posługiwania
narzędziami,
wspierają
zarządzanie
zasobami ludzkimi.
Warto
w tym celugdyż
skupić
się na kompetencjach
uznawanych
kluczowe dla
za kluczowe dla menedżerów,
obejmują
one podstawowe
umiejętnościzawspółpracy
w menedżerów,
grupie i pracy
gdyż obejmują one podstawowe umiejętności współpracy w grupie i pracy
samodzielnej. Do czterech podstawowych kompetencji menedżerskich zalicza się:
odwagę kierowniczą, ocenę
i rozwój podwładnych.
delegowanie,
motywowanie, odwagę kierowniczą, ocenę i rozwój podwładnych.
samodzielnej. Do czterech podstawowych kompetencji menedżerskich zalicza się: delegowanie, motywowanie,
współpracujemy z:
1
Łódź, ulica Piramowicza nr 9
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego
247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] 90-254
www.questuspoint.com
tel. 48 42 630 59 91, www.abstrakty.pl
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
Cechy i rozwój kompetencji zawodowych
Znajomość kluczowych cech i metod rozwoju kompetencji umożliwia sprawne ich wykorzystanie w formułowaniu
i realizacji strategii firmy, a w konsekwencji do jej rozwoju. Trzeba więc umieć zdefiniować pojęcie „kompetencje” oraz
określić, w jaki sposób mogą one wpłynąć pozytywnie na działalność firmy. Kompetencje oznaczają zdolności
i możliwości w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw, które pozwalają realizować zadania zawodowe.
Do kompetencji zalicza się więc:
• umiejętności – indywidualne zdolności, które wpływają na skuteczność działania;
• kwalifikacje – wykształcenie i uprawnienia, które są źródłem rozwoju umiejętności;
• wiedzę – gromadzenie informacji, które zapewniają fachowe działanie;
• postawę – nastawienie motywacyjne, które wpływa na stosunek do planowanych zadań.
Do posługiwania się kompetencjami konieczne jest wykorzystywanie gromadzonych doświadczeń oraz stałe
kształcenie w trakcie spełniania funkcji zawodowych. Kompetencje należy wykorzystywać w zależności od typu
zadania – niektóre zadania wymagają kilku kompetencji, w innych wystarczy posłużyć się jedną. Kompetencji nie
wykorzystuje się jednak do opisu dyspozycji, które mają zagwarantować sukces, lecz do zapewnienia odpowiedniego
poziomu wykonania zadania.
Do podstawowych cech kompetencji należą:
• związek z działalnością zawodową – oznacza to, że wiedza, umiejętności i postawy pracownika
przejawiają się w zachowaniach zawodowych;
• zmienność – oznacza to, że kompetencje pracownika można rozwijać i doskonalić w zależności
od wymagań rynku;
• mierzalność – oznacza to, że możliwość dokonania pomiaru wpływa na opracowanie i praktyczne
stosowanie systemu kompetencji zawodowych.
Do kompetencji nie zalicza się cech charakteru – mogą one wpływać na działalność zawodową, ale mają charakter
stały i nie podlegają pomiarowi. O kompetencjach wnioskuje się na podstawie zaobserwowanych zachowań,
na przykład podczas negocjacji – można wówczas ocenić nie tylko umiejętności negocjacyjne człowieka, ale także
praktyczne ich wykorzystanie. Sama umiejętność nie jest jeszcze kompetencją – sprawne posługiwanie się nią przy
jednoczesnym podparciu wiedzą już tak.
Trudności w precyzyjnym zdefiniowaniu pojęcia kompetencji bywają przyczyną konfliktów i niejasności w firmach.
Taka sytuacja zdarzyła się w jednej z firm informatycznych. Zagraniczna centrala poleciła organizacji opisać
stanowiska pracy z uwzględnieniem istotnych dla nich kompetencji. Zarząd postanowił skorzystać z usług firmy
konsultingowej – wyjaśniła ona, czym są kompetencje i w jaki sposób wiążą się z funkcją pełnioną przez pracownika.
Opisanie stanowisk pracy i scharakteryzowanie ich pod względem kompetencji zajęło firmie dużo czasu, ponieważ
2
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
takiego opisu dokonywano w niej po raz pierwszy. Zarząd zorganizował warsztaty i konsultacje, pracownicy utworzyli
zespoły, w których współpracowali nad opisami. Każdą z pożądanym przez firmę kompetencji scharakteryzowano
szczegółowo. Pracownicy poszli o krok naprzód – rozszerzyli i rozwinęli w twórczy sposób ogólne wskazówki centrali,
dotyczące na przykład uwzględnienia takich wartości, jak partnerstwo. Stworzyli nie tylko opisy stanowisk, ale także
profile kompetencji, na podstawie których zamierzali następnie wprowadzić program rozwoju pożądanych
kompetencji.
Zaangażowanie sił i środków zaprocentowało więc szczegółowym opisem, jak się wydawało – zgodnym z zaleceniem
centrali. Podczas prezentacji wyników pojawił się jednak problem – okazało się, że pracownicy firmy potraktowali
kompetencje jako praktyczne wykorzystywanie umiejętności, wiedzy, kwalifikacji i postaw, natomiast centrala przyjęła
inny punkt widzenia. Założyła ona bowiem, że kompetencje to zestaw kluczowych, stałych cech, które mają
zagwarantować firmie sukces. Cechy te miały być powiązane ze strategicznymi wartościami spółki – pojawiło się więc
pytanie, co zrobić z wykonaną pracą. Możliwości były dwie – odrzucić sporządzone opisy i zacząć pracę od początku,
albo podjąć próbę zaadaptowania jej na grunt wymagany przez centralę. Przeciwko odrzuceniu wyników przemawiało
przede wszystkim to, że zebrany materiał wydawał się firmie wartościowy, a ponadto w trakcie sporządzania opisów
udało się jej pozyskać cenne osoby. Z drugiej jednak strony, pracownicy zgodzili się, że połączenie opisów
z wartościami strategicznymi spółki podnosi praktyczną wartość pracy. Zdecydowano się więc na drugie rozwiązanie –
w tym celu zarząd zorganizował warsztaty, na których opracowano nowy zestaw kompetencji, zgodny ze strategią
spółki – nazwano je kompetencjami kluczowymi, pożądanymi u wszystkich pracowników. Do tego zbioru włączono
opracowane wcześniej kompetencje dla poszczególnych stanowisk, zrezygnowano jednak z nazwania ich
kompetencjami. W ten sposób wcześniejsza praca nie poszła na marne, polecenie centrali zostało wykonane,
a na podstawie sporządzonych opisów opracowano i wdrożono program rozwojowy.
Umiejętność określenia, na jakim poziomie plasuje się pożądana kompetencja, umożliwi firmie podjęcie decyzji
o przydziale zadań. Kompetencje traktowane jako zasób firmy pozwolą jej na uzyskanie przewagi konkurencyjnej
na rynku – niedociągnięcia w obszarze kompetencji mogą bowiem znacząco wpłynąć na jakość działania
przedsiębiorstwa, a więc zadecydować o jego rozwoju lub porażce.
Źródłem rozwoju kompetencji (a więc i rozwoju zawodowego) są:
• szkolenia – pozwalają usystematyzować i poszerzyć zakres kompetencji;
• doświadczenia zdobywane w miejscu pracy – pozwalają wykorzystać własne refleksjem do eliminacji ryzyka
błędów w przyszłości;
• wskazówki od innych osób – pozwalają przenieść na grunt przedsiębiorstwa wiedzę i umiejętności innych.
U podstaw nabywania nowych kompetencji leżą dwa czynniki: po pierwsze, nasilenie konkurencji na rynku wymusza
na firmach stałe zwiększanie jakości działania; po drugie – pracownicy chcą podnieść swoją wartość i znaczenie
na rynku pracy. Decyzja o tym, które kompetencje pracowników należy rozwijać, jest istotna z punktu widzenia
formułowania i realizacji strategii. Rozwój kompetencji wiąże się z motywacją – dlatego trzeba zadbać o pozytywne
nastawienie pracowników do podnoszenia kwalifikacji. Rola przełożonych sprowadza się do umożliwienia podwładnym
rozwoju kompetencji oraz wspierania ich w tym procesie, a decyzję o rozwoju i jego sposobach pracownicy muszą
3
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
podjąć sami. Ci, którzy nie dostrzegą potrzeby angażowania czasu i energii w samodoskonalenie, nie będą w stanie
wykorzystać proponowanych im szkoleń. Taka postawa odbije się negatywnie na jakości działania firmy.
Kompetencje można kształcić i doskonalić na dwóch poziomach:
Poziom indywidualny
Nabywanie kompetencji zawodowych należy tu podzielić na etapy, ponieważ dzięki temu można stosunkowo
precyzyjnie określić poziom rozwoju, porównać poziom przyswojenia różnych kompetencji oraz opracować miary
rozwoju. Na każdym z nich jednostka zdobywa nowe doświadczenie i coraz sprawniej posługuje się nabytymi
umiejętnościami. Może to być skala od 1 do 5, gdzie:
• poziom pierwszy świadczy o braku przyswojenia kompetencji – pracownik nie wykazuje zachowań, które
wskazują na opanowanie i wykorzystywanie kompetencji;
• poziom drugi oznacza przyswojenie kompetencji w stopniu podstawowym – pracownik wykorzystuje ją
nieregularnie i potrzebuje wsparcia ze strony doświadczonych osób;
• poziom trzeci plasuje przyswojenie kompetencji w stopniu dobrym – pracownik wykorzystuje ją samodzielnie;
• poziom czwarty oznacza przyswojenie kompetencji w stopniu bardzo dobrym – pracownik dzięki niej
sprawnie realizuje zadania i przekazuje innym własne doświadczenia;
• poziom piąty oznacza przyswojenie kompetencji w stopniu doskonałym – pracownik wykorzystuje i rozwija
wiedzę, umiejętności i postawy w sposób twórczy.
Poziom firmowy
Na tym poziomie trzeba rozwijać wybrane kompetencje pracowników przy jednoczesnym dostosowaniu działań
rozwojowych do wymagań organizacji. Oprócz klasycznych metod – jak książki, biuletyny i czasopisma fachowe –
można tu zastosować:
• wymianę doświadczeń ze współpracownikami – trzeba zorganizować formalne lub nieformalne spotkania,
na których zachęca się członków organizacji do podzielenia się doświadczeniami z innymi;
• coaching lub mentoring - trzeba uczynić doświadczonego przełożonego odpowiedzialnym za rozwój
zawodowy młodszego pracownika;
• kursy, szkolenia i treningi – trzeba zorganizować zajęcia
lub warsztaty, poświęcone wybranej tematyce obszarów działania firmy;
• uczenie się w miejscu pracy – trzeba przydzielać pracownikom zadania, które wymagają rozwoju
pożądanych kompetencji i na ich przykładzie wspólnie rozwiązywać problemy.
Podejmowanie inicjatyw rozwojowych w spółkach międzynarodowych może stać się powodem konfliktów między
spółką a centralą. Konflikt ten najczęściej wynika ze sprzecznych dążeń. Taka sytuacja miała miejsce w przypadku
polskiego zakładu produkcyjnego, należącego do jednego ze światowych liderów w dziedzinie produkcji sprzętu
biurowego. W polskim zakładzie zapadła decyzja o wdrożeniu zarządzania kompetencjami zawodowymi – zarząd
4
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
chciał przede wszystkim ujednolicić politykę personalną za pomocą połączenia działań związanych z kompetencjami.
Powstał plan, według którego nowy system miał najpierw objąć pracowników działów usługowych. Rozpoczęły się
prace nad tworzeniem opisów, postępowały one szybko i sprawnie i wkrótce osiągnęły poziom znacznego
zaangażowania. Wtedy z centrali nadszedł zbiór pięciu kompetencji korporacyjnych i wyraźna sugestia, aby stanowiły
one podstawę działań personalnych. Zarząd znalazł się więc w trudnej sytuacji – z jednej strony, prace nad opisami
były już mocno zaawansowane i udało się uzyskać akceptację pracowników, z drugiej – nie sposób było nie
uwzględnić zaleceń centrali. Jedynym wyjściem wydawało się osiągnięcie kompromisu – podjęto więc decyzję
o wykorzystaniu wcześniejszych opisów kompetencji pod nowym, zalecanym przez centralę kątem. W tym celu
rozszerzono opisy przesłane z centrali o wprowadzenie pięciostopniowej skali (skalę taką zastosowano podczas
sporządzania wcześniejszych opisów). Dla każdego stanowiska dobrano pożądane poziomy przyswojenia przez
pracownika – dzięki temu rozbudowano i wzbogacono opisy stanowisk o kompetencje korporacyjne. Okazało się,
że projekt spotkał się z entuzjazmem centrali – nie tylko został zaakceptowany, ale także przedstawiony innym
spółkom jako wzorcowy.
Firma, która za pomocą tych metod zamierza podnieść kompetencje pracowników, powinna jednak pamiętać, że
działania nie powinny dotyczyć każdego pracownika w tym samym stopniu. Trzeba je dostosować do wymagań rynku,
a także wymagań samych pracowników. Programy rozwojowe oparte na zasadzie powszechności mogą powodować
demotywację zatrudnionych, a dla firmy oznaczać duże nakłady finansowe. Dlatego trzeba wcześniej uporządkować
kompetencje w grupy – podzielić je na:
• bazowe (czyli poznawcze, społeczne i osobiste) – zalicza się do nich elastyczność myślenia, relacje
z przełożonymi i pracownikami, podejmowanie inicjatyw, zaangażowanie i efektywność;
• wykonawcze (czyli biznesowe, firmowe i menedżerskie) – zalicza się do nich precyzowanie potrzeb
klienta, wiedzę zawodową, zarządzanie procesami, sprawność organizacyjną i myślenie strategiczne.
Ten podział pozwoli dokładnie określić, jakie kompetencje należy doskonalić u pracowników i którzy z nich powinni
doskonalić
wybrane
umiejętności.
Problematykę
rozwoju
kompetencji
trzeba
jednak
odnieść
nie
tylko
do indywidualnych pracowników, ale także zespołów – wówczas można wyróżnić i doskonalić pięć podstawowych
kompetencji:
• mistrzostwo osobiste – pracownicy dążą do perfekcjonizmu, a organizacja dba, by te dążenia mogły być
stale realizowane;
• modele myślowe – pracownicy wpływają na własne przekonania w ten sposób, by powodowały one ich
rozwój osobisty i organizacyjny;
• wspólna wizja – pracownicy formułują wizję działania, z którą wszyscy w firmie się zgadzają;
• zespołowe uczenie się – pracownicy razem formułują zasady, rozwiązują problemy i podejmują decyzje;
• myślenie systemowe – pracownicy postrzegają firmę jako organizm złożony z elementów i pracują nad ich
współgraniem.
5
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
Jasna i precyzyjna komunikacja z pracownikami - określanie standardów pracy i umiejętny przydział zadań - pozwoli
firmie sformułować i wprowadzić w życie strategiczne cele.
„Rozwój nowych technologii i techniki spowodował, że zmiany zakresów wykonywanych działań dokonują się w
sposób skokowy i trudny do przewidzenia. Szacuje się, że wiedza podwaja się w ciągu 15 lat. Życie nabrało
niespotykanego tempa. Ludzie, wraz ze swoimi zdolnościami percepcyjnymi, już dawno nie są w stanie ogarnąć ilości
dostępnych informacji. Do często spotykanych sytuacji należą takie, gdy opisy stanowisk, tworzone dużym nakładem
pracy, stają się nieaktualne niemal natychmiast po opracowaniu. Konieczne zatem wydaje się budowanie takich
opisów, które elastycznie dopasowuje się do wymogów zmiennej sytuacji.”
Grzegorz Filipowicz
„W tradycyjnym podejściu do przygotowania zawodowego przywiązuje się dużą wagę do świadectw, uprawnień i
dyplomów. Myślenie w kategoriach kompetencji zwraca uwagę, że zasadniczym sposobem rozwoju własnej
efektywności jest adekwatne wykorzystanie gromadzonych doświadczeń oraz nieustanne kształcenie w trakcie
aktywnego życia zawodowego.”
Grzegorz Filipowicz
„Rozwój kompetencji to proces ciągły. Łatwo to zaobserwować choćby na przykładzie dzieci jeżdżących na rowerze.
Robią one stopniowe postępy, aż wreszcie przerastają umiejętnościami swoich rodziców. Od całkowitego braku
umiejętności jazdy na rowerze aż po doskonałość w tym zakresie mamy do czynienia z ciągłym procesem rozwoju.”
Grzegorz Filipowicz
Wdrażanie zarządzania kompetencjami zawodowymi
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi oznacza budowanie w firmie relacji, które pozwalają na sprawne działanie
organizacji w obszarze zarządzania zasobami ludzkimi. Wdrożenie zarządzania kompetencjami powinno więc
prowadzić do koncentracji działań personalnych w firmie na doskonaleniu kluczowych umiejętności, rozwijaniu postaw
i zdobywaniu wiedzy przez pracowników wszystkich szczebli. Dzięki temu firma będzie mogła opracować i osiągnąć
cele strategiczne.
Przed wdrożeniem zarządzania kompetencjami zawodowymi trzeba:
• określić standardy pracy na stanowiskach – w ten sposób można uporządkować działania, za pomocą
których firma zamierza osiągnąć pożądany poziom jakości zasobów ludzkich;
• zbadać realne kompetencje pracowników i kadry menedżerskiej - to umożliwi dokonanie doboru ludzi
na stanowiska, pomoże także ukierunkować rozwój zawodowy i przygotowanie zasad awansu;
6
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
• przygotować pracowników do aktualnych i przyszłych zadań - jest to możliwe pod warunkiem, że firma
sprawnie planuje zatrudnienie, dysponuje odpowiednimi środkami finansowymi i posiada sprawną
komunikację wewnętrzną;
• zwiększyć wartość firmy dzięki wzrostowi wartości kapitału ludzkiego – można to zrobić poprzez
rozplanowanie inwestycji, które sprzyjają rozwojowi kadr, takich jak programy integracyjne czy wynagrodzenia;
• zwiększyć poziom satysfakcji pracowników – można tego dokonać za pomocą umożliwienia podwładnym
rozwoju bądź przekwalifikowania, wówczas bowiem pracownicy będą postrzegać pracę w organizacji
za atrakcyjną.
Do wdrożenia zarządzania kompetencjami zawodowymi można wykorzystać dwie metody:
• Metodologia ekspercka
Polega na zleceniu opracowania opisów kompetencji stanowisk i procedur wdrożenia grupie ekspertów. Eksperci
analizują strategię rozwoju firmy, precyzują wymogi związane z poszczególnymi stanowiskami oraz z sytuacją
rynkową. Na tej podstawie sporządzają profile kompetencji stanowisk i procedury wdrożenia. Do głównych zalet tej
metody należy szybkość działania, stosunkowo niewielkie zaangażowanie ze strony firmy oraz możliwość
zastosowania wcześniej sprawdzonych sposobów postępowania. Metodologia ekspercka często jednak bywa
odrzucana przez pracowników, gdyż według nich nie przystaje do rzeczywistych wymagań zawodowych organizacji.
Podczas korzystania z usług firm doradczych mogą się pojawić problemy związane z niedostateczną znajomością
realiów, w jakich działa organizacja. Przekonała się o tym jedna z firm branży spożywczej, która postanowiła podjąć
współpracę ze specjalistami w zakresie opisów kompetencji kluczowych stanowisk. Przy podejmowaniu decyzji
o wyborze konsultanta, firma zdała się na opinię innych – polecono jej znanego specjalistę, na korzyść którego
przemawiało doświadczenie w dziedzinie określania kompetencji. Konsultant podjął się zadania, pojawił się w firmie
i rozpoczął pracę. Polegała ona na tym, że wybrany specjalista odbywał rozmowy z pracownikami, obserwował, jak
przebiega praca w firmie i sporządzał notatki. Na takich działaniach upłynęło mu sześć miesięcy, w trakcie których nie
chciał udzielać żadnych informacji na temat stanu pracy. Zarząd kilka razy zwracał się do niego z prośbą
o udostępnienie zanotowanych spostrzeżeń i udzielenie informacji, na jakim etapie znajduje się opis kompetencji.
W każdym z takich przypadków konsultant z przykrością informował, że notatki są luźne i niezrozumiałe dla innych,
natomiast praca posuwa się wprawdzie do przodu, ale do jej skończenia pozostał jeszcze jakiś czas. Bomba pękła
w momencie przekazania zarządowi ostatecznego raportu – nie znalazły się nim żadne wiążące spostrzeżenia czy
sugestie, nie mówiąc już o profesjonalnych opisach kluczowych kompetencji. Praca specjalisty zamknęła się bowiem
na zaprezentowanych w uporządkowanej formie danych z wywiadów z pracownikami. Ponieważ oczekiwania zarządu
nie zostały spełnione, firma podjęła rozpaczliwą próbę znalezienia jakiegokolwiek opracowania, które mogłaby
zaadaptować do własnych potrzeb. W tym celu jej pracownicy odwiedzali kolejne firmy konsultingowe i prosili
o ekspresowe dostarczenie opisów kompetencji i dostosowanie ich do poszczególnych stanowisk własnej organizacji.
Tym razem więc próba skorzystania z usług eksperta zakończyła się fiaskiem.
7
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
• Metodologia partycypacyjna
Zakłada, że pracę związaną z opisem kompetencji stanowisk i zasadami ich wdrażania wykonują pracownicy, którzy
te stanowiska zajmują. Metoda ta wymaga organizacji warsztatów, które mają pomóc zorganizować pracę i ujednolicić
opisy. Podstawową zaletą tej metody jest precyzja i dopasowanie do realiów w organizacji. Wpływa ona ponadto
na zaangażowanie pracowników, motywuje ich do pracy i wzbudza w nich przekonanie o użyteczności podjętych
działań. Zajmuje jednak dużo czasu i stanowi dodatkowe obciążenie dla pracowników.
Z ryzykiem związanym z posłużeniem się metodologią partycypacyjną zetknęła się jedna z polskich firm spożywczych.
Poszła ona za radą firmy konsultingowej i postanowiła zminimalizować nakład pracy podczas sporządzania opisów
kompetencji. Minimalizacja ta miała polegać na wykorzystaniu gotowego zbioru wcześniej opisanych kompetencji,
który stworzyła inna organizacja. Z tego zbioru kadra menedżerska wybrała kilkanaście kompetencji, które zdawały się
przystawać do stanowisk pracy firmy spożywczej. Wyboru tego dokonała podczas specjalnie w tym celu
zorganizowanych warsztatów. Rozpoczęto prace nad opisem kompetencji stanowisk, ale nie zapytano o opinię
pracowników – opisy uwzględniały więc jedynie perspektywę kadry zarządzającej. Po ukończeniu pracy, jej efekty
w postaci profili stanowisk zaprezentowano pracownikom. Wtedy okazało się, że większość z nich nie zgadza się ze
sporządzonymi opisami – twierdzili, że wybrano niewłaściwe kompetencje, a co gorsza – pominięto te, które ich
zdaniem są kluczowe w pełnionych funkcjach. Niechęć pracowników miała jeszcze jedną przyczynę – potraktowali oni
zaprezentowane opisy jako próbę ukrytej kontroli ich pracy. Na taką postawę wpłynął przed wszystkim brak informacji
ze strony zarządu na temat celowości sporządzania opisów kompetencji, a także tworzenie profili w oderwaniu
od realiów panujących w firmie. Próby załagodzenia sytuacji i zyskania aprobaty wśród pracowników pokazały, że nie
da się tego zrobić szybko i małym nakładem sił. W tej sytuacji kadra menedżerska zdecydowała się na rezygnację
z projektu. Do zbioru opisów kompetencji dodano praktyczne wskazówki ich wykorzystania, po czym dokument
schowano. Zaprezentowane w nim rozwiązania nigdy nie zostały wykorzystane.
Po sformułowaniu opisów kompetencji stanowisk i niezbędnych procedur można przystąpić do wdrażania zarządzania
kompetencjami w firmie. Proces ten można podzielić na etapy, aby uniknąć błędów i usprawnić pracę:
• Wstępna weryfikacja zbioru kompetencji
Wybrane kompetencje należy uważnie sprawdzić pod kątem zgodności definicji ze specyfiką firmy. Zaleca się
organizację warsztatów, na których zostaną zdefiniowane cele wdrażania zarządzania kompetencjami
zawodowymi oraz wybrane kompetencje, których istotność zadeklarują wszyscy pracownicy. Warto również
powołać komórkę organizacyjną, która pełnić będzie funkcję zarządzania kompetencjami. Członkowie tej
komórki mają za zadanie zbierać informacje, materiały i narzędzia przydatne w zarządzaniu kompetencjami.
Efektem prawidłowo przeprowadzonych działań na tym etapie powinien więc być wybór kompetencji
ogólnofirmowych oraz stworzenie zespołu specjalistów do spraw zarządzania kompetencjami.
• Przyporządkowanie kompetencji
Wybrane przez firmę kompetencje należy przyporządkować poszczególnym stanowiskom lub grupom
stanowisk. W tym celu trzeba najpierw przeanalizować wymagania charakterystyczne dla omawianych
8
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
stanowisk, gdzie uwzględnia się przede wszystkim: cel istnienia stanowiska, zadania na nim wykonywane,
wyzwania i trudności, zgodność profilu stanowiska z misją firmy. Na tej podstawie wybiera się od kilku do
kilkunastu kompetencji dla każdego ze stanowisk włączanych do systemu zarządzania kompetencjami.
Efektem prawidłowo przeprowadzonych działań powinno być dopasowanie kompetencji do stanowisk
i sporządzenie opisu kompetencji na kilku poziomach.
• Przeprowadzenie audytu kompetencyjnego
Po określeniu pożądanego poziomu wybranych kompetencji należy określić, jaki jest rzeczywisty ich poziom
u pracowników. Do tego celu można wykorzystać testy kompetencyjne lub poprosić o ocenę kadrę
kierowniczą i niezależnych konsultantów. Ocena przeprowadzana przez kadrę powinna się opierać na skalach
kompetencyjnych, przeprowadzana przez konsultantów – na podstawie obserwacji pracy. Efektem powinno
być określenie luki między kompetencjami pożądanymi a kompetencjami zdiagnozowanymi oraz
zdefiniowanie głównych obszarów koniecznych inwestycji rozwojowych.
• Zaplanowanie działań rozwojowych
W planowaniu należy uwzględnić podział kompetencji na: bieżące (niezbędne w danym momencie) oraz
strategiczne (potrzebne do osiągnięcia sukcesu w przyszłości). Taki podział ułatwia określenie kolejności
działań, pozwala też na precyzyjne dostosowanie do aktualnych potrzeb firmy. Za punkt wyjścia do tworzenia
planu rozwojowego można przyjąć porównanie poziomu rozwoju kompetencji dla różnych stanowisk
w organizacji. Efektem prawidłowo przeprowadzonych działań na tym etapie powinno być opracowanie
w formie dokumentu szczegółowego planu zadań dla poszczególnych pracowników.
• Wdrożenie programów rozwojowych
Na tym etapie należy rozwijać kompetencje uznane za pożądane. Przy doborze programów warto wziąć pod
uwagę szkolenia wewnętrzne i zewnętrzne, czyli współpracę z ośrodkami uniwersyteckimi, najem
pracowników, zakup innych firm, udział w konferencjach. Firma, która zamierza wdrażać prace projektowe
wewnątrz, może wzorować się na osiągnięciach innych i adaptować na własny grunt sprawdzone gdzie indziej
rozwiązania. Efektem powinno być wdrożenie programów rozwojowych oraz rozwój wybranych kompetencji.
• Monitorowanie działania
Monitoring może polegać na stałym pomiarze wybranych przez firmę wskaźników. Dzięki wskaźnikom firma
może określić skuteczność wdrażania zarządzania kompetencjami, a także – w miarę potrzeby – wprowadzać
działania usprawniające. Trzeba ponadto dbać o to, by wdrożone zarządzanie kompetencjami przekształciło
się w stały program rozwoju kompetencji. Dlatego oprócz opracowania systemu pomiaru, należy tworzyć nowe
wskaźniki, które pomogą ocenić działania pod kątem ich przydatności w zmieniających się warunkach
rynkowych. Efektem powinna być stała ocena zarządzania kompetencjami.
9
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
System informacji o efektach wdrożenia jest dodatkowym narzędziem motywacyjnym dla pracowników, a ponadto
pozwala im na dostrzeżenie i akceptację pozytywnych efektów, jakie wdrożenie im przyniosło - motywuje pracowników
i pomaga im sprawnie dostosowywać działania do wymagań. Dlatego należy wyjaśniać im przyczyny wprowadzenia
nowego systemu i wskazywać, w jaki sposób on działa – trzeba też uwzględnić bieżące informacje na temat
planowanych zmian. Szczególną uwagę trzeba poświęcić pracownikom, którzy odnoszą się niechętnie do nowego
sposobu działania – przyczyną niechęci najczęściej bywa obawa przed zmianą lub złe doświadczenia. Dlatego
do przezwyciężenia oporu konieczne jest wyjaśnianie celu i metod wdrożenia zarządzania kompetencjami.
Zachęcenie pracowników do nowych metod za pomocą powierzenia im odpowiedzialnych zadań powinno pozytywnie
wpłynąć na ich nastawienie.
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi pozwala na łączenie działań w obszarach zarządzania zasobami ludzkimi.
Dzięki niemu można ujednolicić i usprawnić postępowanie organizacji w zakresie przeprowadzania:
• rekrutacji – podczas oceny przydatności ewentualnego pracownika nie da się pominąć jego zdolności czy
cech osobowości, od których zależy posiadanie być może ważnych dla firmy kompetencji;
• systemów ocen – podczas opracowywania systemu ocen pracowników trzeba brać pod uwagę kryteria
ocen, związek ocen z wykonywanymi zadaniami i przełożenie ich na działania rozwojowe – cele są więc
zbieżne z celami zarządzania kompetencjami;
• szkoleń – szkolenia są jedną z metod rozwijania kompetencji pracowników, toteż ich planowanie jest dobrą
okazją do tego, aby powiązać wymagania z celami i strategią firmy, określić kluczowe zadania dla grup
stanowisk i przełożyć zadania na kompetencje.
Wdrażanie zarządzania kompetencjami jest procesem długotrwałym i kosztownym – firma powinna więc rozplanować
jego realizację w czasie i uwzględnić w planie dostępne środki.
„Kompetencje postrzegane z perspektywy zarówno indywidualnej, jak i firmowej są podstawowym zasobem
niezbędnym do osiągnięcia strategicznych celów organizacji. W obecnych czasach na dłuższą metę sukces odnoszą
niemal wyłącznie te organizacje, które nieustannie doskonalą funkcjonowanie. W tej perspektywie możemy
rozpatrywać kompetencje jako niezbędne zasoby. Są one co najmniej tak samo ważne jak zasoby finansowe,
technologiczne czy też czas.”
Grzegorz Filipowicz
„Jeśli dany pracownik w asertywny sposób odpowiada na wiele różnorodnych ataków ze strony klientów oraz
współpracowników, można sądzić, że jego kompetencje „asertywność” lub „radzenie sobie z obiekcjami” osiągnęły
zadowalający poziom. O ile natomiast częściej obserwujemy sytuacje, gdy pomaga on innym pracownikom
dokonywać analizy różnorodnych sytuacji problemowych, o tyle jego kompetencja „zdolności analityczne” może być
oceniona na wysokim poziomie.”
Grzegorz Filipowicz
10
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
„Każde przedsiębiorstwo, które zostało postawione przed problemem poznania kompetencji własnych pracowników i
konieczności ich rozwijania, musi sobie zdawać sprawę, iż zdobywanie nowych kompetencji nie jest działalnością
poprzedzającą pracę lub prowadzoną obok niej, jak uważano do niedawna. Jest to działalność realizowana w trakcie
pracy i za jej pośrednictwem.”
Grzegorz Filipowicz
Techniki i narzędzia zarządzania kompetencjami
Organizacja, która wdrożyła zarządzanie kompetencjami, powinna również nauczyć się posługiwania narzędziami,
które wspierają zarządzanie zasobami ludzkimi. Warto w tym celu skupić się na kompetencjach uznawanych
za kluczowe dla menedżerów, gdyż obejmują one podstawowe umiejętności współpracy w grupie i pracy
samodzielnej. Do czterech podstawowych kompetencji menedżerskich zalicza się: delegowanie, motywowanie,
odwagę kierowniczą, ocenę i rozwój podwładnych.
W przypadku każdej z tych kompetencji warto posłużyć się technikami, które pozwolą ocenić aktualne umiejętności
pracowników – czyli opisami kompetencji, skalami obserwacyjnymi i testami kompetencyjnymi.
Opisy kompetencji są narzędziem, które definiuje, klasyfikuje i szereguje kompetencje pracowników. Do opisów
kompetencji należy wykorzystać zachowania pracownika przy danym poziomie kompetencji:
• Delegowanie
Polega na przekazywaniu pracowników odpowiedzialności i uprawnień. Wymaga od menedżera znajomości
pracowników, precyzyjnego określania celów oraz umiejętności wykazywania zaufania do podwładnych.
Menedżer powinien dokonywać przydziału zadań w jasny dla pracowników sposób, dbać o przejrzystą
komunikację i zaangażowanie pracowników.
• Motywowanie
Oznacza
mobilizowanie
i
zachęcanie
pracowników
do
podjęcia
zadań.
Wymaga
pomysłowości
w poszukiwaniu nowych sposobów motywowania do pracy oraz umiejętności wykorzystywania elementów
motywacyjnych podczas przydzielania zadań. Menedżer powinien w tym celu wykorzystywać zróżnicowane
techniki, dostosowane do indywidualnych potrzeb podwładnych.
• Odwaga kierownicza
Wiąże
się
z
podjęciem
odpowiedzialności
za
własne
decyzje
oraz
konsekwentnym
dążeniem
do wyznaczonych celów, nawet jeśli spotykają się one z niechęcią współpracowników. Wymaga od
menedżera jasnej i uczciwej komunikacji, umiejętności przekonywania oraz pewności co do własnych racji.
Menedżer powinien na bieżąco udzielać swoim pracownikom nawet negatywnych informacji zwrotnych.
• Ocena i rozwój podwładnych
Polega na dokonywaniu trafnej oceny mocnych i słabych stron podwładnych oraz wspieraniu ich w realizacji
zadań i rozwoju zawodowym. Wymaga od menedżera umiejętności doboru pracowników do zadań
i znajomości ich kompetencji. Menedżer powinien wskazywać pracownikom sposoby rozwiązywania
problemów i uczuć ich samodzielności.
11
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
O tym, jak ważna jest umiejętność motywowania innych, świadczy historia jednego z funduszy emerytalnych. Reforma
emerytalna sprawiła, że fundusze podjęły walkę o klienta i starały się jak najlepiej przygotować swych przedstawicieli
do tego celu. Zaowocowało to nagłym wzrostem ilości szkoleń, na które masowo wysyłano pracowników. Tak postąpił
jeden z czołowych funduszy, ale okazało się, że jakość szkolenia nie musi przekładać się na wzrost efektywności
przedstawicieli. Fundusz wdrożył jeden z wysoko ocenianych programów szkoleniowych – na tym szkoleniu
pracownicy poznali szczegółowo nowe i uznawane za najlepsze procedury docierania do klienta, mieli również okazję
do ćwiczenia ich w trakcie kursu. Szkolenie trwało dwa i pół dnia, zostało przeprowadzone profesjonalnie, więc
wydawało się, że dzięki niemu fundusz osiągnie znaczny udział w rynku. Sporządzono plany na temat spodziewanych
udziałów, ale okazało się, że rezultaty funduszu były niemal dziesięciokrotnie gorsze od oczekiwanych. Zarząd
postanowił to wyjaśnić i doszedł do niezbyt optymistycznych wniosków – zawinił brak motywacji. W innych funduszach
pracownicy, którzy zdobyli klienta, byli wynagradzani sporej wielkości premią – w tym przypadku wynagrodzenie to
było raczej symboliczne. Powód braku premii leżał w podejściu zarządu – uznał on bowiem, że skoro pozyskiwanie
klienta odbywa się w czasie pracy, nie ma potrzeby za to nagradzać. Ta postawa odbiła się na motywacji –
a właściwie jej braku – u pracowników. Nie wykazywali oni inicjatywy w zdobywaniu klienta, ponieważ niezależnie od
tego, czy w końcu go zdobyli, czy też odszedł do konkurencji, charakter ich pracy i wynagrodzenie nie ulegało
zmianom. Nie oznaczało to braku uprzejmości lub profesjonalizmu w stosunku do konsumentów – po prostu
pracownicy zajmowali się tymi klientami, którzy pojawili się w funduszu, nie szukali natomiast nowych, a temu przecież
miało służyć szkolenie.
Zastosowanie skali obserwacyjnych polega na przyporządkowaniu sformułowanego poziomu sprawności aktualnym
umiejętnościom pracownika, które przejawiają się w codziennych działaniach. Najwygodniej stosować stałą,
pięciostopniową skalę:
• poziom pierwszy – oznacza, że pracownik: przekazuje innym tylko rutynowe działania, nie stosuje żadnych nowych
technik motywowania pracowników, nie podejmuje działań rozwojowych, unika podejmowania decyzji;
• poziom drugi – oznacza, że pracownik: deleguje innym tylko łatwiejsze zadania, próbuje stosować niektóre techniki
motywacyjne, rzadko podejmuje działania rozwojowe, podejmuje tylko decyzje o umiarkowanym stopniu trudności;
• poziom trzeci – oznacza, że pracownik: sprawnie deleguje zadania, wykorzystuje różne techniki motywacyjne,
orientuje się w brakach kompetencyjnych podwładnych, jest stanowczy i konsekwentny w działaniu;
• poziom czwarty – oznacza, że pracownik: deleguje trudne zadania z doskonałymi rezultatami, propaguje wśród
innych różne techniki motywacyjne, bardzo dobrze zna słabe strony swoich podwładnych, pomaga i wspiera innych
w podejmowaniu trudnych decyzji;
• poziom piąty – oznacza, że pracownik: dzięki doskonałemu delegowaniu zadań przyczynia się do wzrostu
efektywności pracy, tworzy własne metody motywowania pracowników, dostosowuje programy rozwojowe do potrzeb
pracowników, z powodzeniem podejmuje decyzje o znaczeniu strategicznym dla organizacji.
Testy kompetencyjne szacują poziom kompetencji zawodowych. To narzędzie opiera się na umiejętnościach, wiedzy
i postawach wymaganych do odpowiedzi na pytania zawarte w teście. Pytania lub zadania testu składają się na tak
zwany materiał behawioralny:
• przedstawiają opis sytuacji interpersonalnej i trzy możliwości postępowania;
12
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
• wymagają od badanego kompetencji, które pozwolą na zrozumienie opisanej sytuacji i przewidzenie jej
konsekwencji;
• oceniają poziom kompetencji badanego na podstawie zgodności udzielonych odpowiedzi z odpowiedziami
opracowanymi przez specjalistów.
W zależności od profilu kompetencji, pytania i zadania testowe można dobierać w ten sposób, aby zbadać wybrane
kompetencje. Każda wersja testu powinna jednak być ustandaryzowana, a więc mieć jednakowy zestaw pytań,
instrukcję i formę graficzną.
Nie wystarczy jednak ułożyć kwestionariuszy czy skali – na każdym etapie oceny należy jednocześnie wspomagać
działania we własnym zakresie i w zakresie współpracy z innymi. To oznacza, że osoba oceniająca powinna pamiętać
o kilku podstawowych zasadach:
• przekazywać informacje w sposób precyzyjny – należy dokładnie wyjaśnić pracownikom, jakie zadanie
mają wykonać oraz jakich efektów się od nich oczekuje. Powierzane zadania powinny być dostosowane
do poziomu kompetencji podwładnych, ale jednocześnie stanowić dla nich wyzwanie. Osoby, które wypełniają
zadanie, powinny także mieć jasność co do zasad kontroli – to pozwoli uniknąć konfliktów i błędów wynikłych
z niezrozumienia. Trzeba też w miarę możliwości pozwolić pracownikom na samodzielność – to z kolei
pozytywnie wpłynie na ich motywację.
• wcześniej przygotować argumenty – próba przewidzenia, jakie pojawią się pytania lub zarzuty ze strony
pracowników pomoże skutecznie argumentować i bronić swoich racji. Warto to uwzględnić w planowanej
wypowiedzi, ponieważ dzięki takiemu postępowaniu łatwiej można skoncentrować się na faktach,
a nie własnych emocjach. Korzystną umiejętnością jest spojrzenie na dyskusyjny problem z perspektywy
pracowników, ponieważ z jednej strony wzbogaca to argumentację, a z drugiej – ułatwia znalezienie
wspólnego rozwiązania.
• jasno przedstawiać powody swych decyzji – otwarta i szczera komunikacja jest szczególnie przydatna
w przypadku informowania o decyzjach, które zapewne nie spotkają się z przychylnością pracowników.
Dlatego takie informacje należy wygłaszać pewnie i z przekonaniem, wówczas podwładni łatwiej je
zaakceptują. Nie należy jednak wpadać w pułapkę tłumaczenia się przed pracownikami – trzeba być otwartym
na dyskusje, ale jednocześnie przekonanym o własnych racjach.
Takie postępowanie wymaga stanowczości i konsekwencji w działaniu, przy jednoczesnej otwartości na zdanie
innych, dlatego trudność polega na opracowaniu takich metod postępowania, aby opierały się one na współpracy,
a nie wydawaniu poleceń.
13
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
Po dokonaniu oceny kompetencji pracowników trzeba opracować i wdrożyć programy, których zadaniem jest
doskonalenie i rozwój pożądanych umiejętności. Decyzja co do tego, które kompetencje rozwijać i w jakim stopniu,
zależy od specyfiki firmy, rynku, na którym działa i celów, które zamierza osiągnąć. Pomocne mogą okazać się:
• wymiana doświadczeń z innymi kierownikami;
• szkolenia i warsztaty;
• rozwiązywanie problemów w zespołach.
Przeprowadzenie szkolenia nie jest jednak równoznaczne z posiadaniem świetnie wykwalifikowanych pracowników,
którzy poradzą sobie w każdej sytuacji. Przekonała się o tym jedna z firm informatycznych, która za pomocą tej
metody postanowiła podnieść kwalifikacje pracowników. Pierwotnym celem szkolenia była sprzedaż skierowana
do klientów instytucjonalnych. Firma kupiła kilkuletnią licencję na szkolenia w tej dziedzinie, ponieważ zdecydowała,
że właśnie klienci instytucjonalni staną się jej grupą docelową. Wdrożono program, szkolenia trwały, pracownicy
wypowiadali się o nich pochlebnie – wszystko wskazywało na to, że zarząd podjął słuszną decyzję i rozwój firmy jest
tylko kwestią czasu. Firma nie uwzględniła jednak w swych planach tego, że rynek informatyczny podlega
gwałtownym zmianom, głównie z powodu innowacji w technologii. Poza tym zmianie uległ także proces kontaktów
z klientami – pracownicy co innego poznawali na zajęciach, a czym innym musieli kierować się w pracy. Okazało się,
że zamiast trafiać z produktem do nowych klientów, należy budować długotrwałe relacje z aktualnymi konsumentami.
Tego jednak program szkoleń nie przewidywał i jego uczestnicy zaczęli z czasem bojkotować zajęcia. Tłumaczyli, że
szkolenie nie tylko stało się nieaktualne, ale również niebezpieczne dla kontaktów z klientami – uczyło wywierania
nacisku na konsumenta, co najczęściej procentowało jego ucieczką. Zarząd firmy postanowił więc powtórnie
przeanalizować potrzeby i dostosować do nich ewentualne szkolenia. Ułożono nowe programy - zgodne z wymogami
rynku - przedyskutowano je z pracownikami i w ten sposób powstał wspólny plan działania. Gdyby nie szybka reakcja
firmy na zmieniające się warunki, zapewne musiałaby ona ogłosić upadłość.
Podczas szkoleń trzeba pamiętać, aby nie wzbudzać u pracowników poczucia niższości, choć nie da się uniknąć
zróżnicowania. Na jakość pracy i nastawienie motywacyjne pracowników pozytywnie wpływa połączenie dbałości
o rozwój pracowników z jednoczesnym uwzględnieniem indywidualnych różnic między nimi. Szkolenia w zakresie
takich dziedzin, jak udzielanie informacji zwrotnych czy tworzenie indywidualnych i zespołowych planów rozwojowych
pozwolą zorganizować pracę w grupie, oddali ryzyko konfliktów i dodatnio wpłynie na motywację do pracy. Dzięki
takim działaniom będzie można stale doskonalić metody postępowania firmy i opracować program działań
naprawczych w przypadku problemów na rynku. Stały monitoring i bieżące oceny kompetencji pracowników pomogą
sprawnie przydzielać im zadania i badać wyniki pracy.
„W przypadku, gdy samodzielnie próbujemy konstruować narzędzie testowe, warto, aby zadanie zagwarantowania
spełnienia tych wymogów powierzyć specjaliście z zakresu psychometrii. Tylko wówczas mamy gwarancję, że to,
co zostało wypracowane, jest wiarygodne do zastosowania w praktyce. Przy wykorzystaniu gotowych testów zawsze
należy sprawdzić, w jakim stopniu są spełnione opisane warunki. W przeciwnym razie istnieje ryzyko, że wybrano
bezużyteczne narzędzie.”
14
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com
Zarządzanie kompetencjami zawodowymi… Grzegorz Filipowicz Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2004
Grzegorz Filipowicz
„Ważnym aspektem szkoleń jest dokładne poinformowanie ocenianych osób – długie, obszerne i szczegółowe oceny
są niewątpliwie źródłem stresów. Pracownik może się obawiać, że jeśli otrzyma wiele niskich ocen, mogą się pojawić
dla niego nieprzyjemne konsekwencje. Ponadto pracownikom powinno się jasno przedstawić kryteria i przebieg oceny
oraz powinno się ich poinformować, jak będzie wyglądała rozmowa, podczas której będą otrzymywali informacje
zwrotne i do której również muszą się przygotować.”
Grzegorz Filipowicz
„System kompetencji jest tylko w takim stopniu użyteczny, jakim pozwala zaspokoić potrzeby. Inaczej mówiąc,
podstawowa wartość wdrożenia zarządzania kompetencjami zawodowymi tkwi w jego wykorzystaniu w konkretnych
obszarach. Kompetencje stanowią podstawową jednostkę, pozwalającą na łączenie działań.”
Grzegorz Filipowicz
15
Questuspoint Sp. z o.o. ul. Dąbrowskiego 247/249 93-231 Łódź Tel. 48 42 675 99 83 [email protected] www.questuspoint.com