Karty do oznaczania makrobezkręgowców bentosowych wód słodkich
Transkrypt
Karty do oznaczania makrobezkręgowców bentosowych wód słodkich
Karty do oznaczania makrobezkręgowców bentosowych wód słodkich Makrobezkręgowce - to zwierzęta, które: są widoczne gołym okiem (makro) nie mają szkieletu wewnętrznego (bezkręgowce) Bis Barbara Biolog, doktor nauk przyrodniczych, Zakład Ochrony Wód i Limnologii, Katedra Zoologii Bezkręgowców i Hydrobiologii, Instytut Ekologii i Ochrony Środowiska, Uniwersytet Łódzki, Polska Grażyna Kosmala Biolog, magister nauk przyrodniczych, nauczyciel szkół podstawowych i ponadpodstawowych, Gimnazjum nr 3 im. Tadeusza Kościuszki, Pabianice, Polska Produced by the EC funded project CONFRESH 226682-CP-1-2005-1-GR-COMENIUS-C21 www.nhmc.uoc.gr/confresh Nazwa: Larwa widelnicy Cechy charakterystyczne mają dwa wyrostki (cerci) na odwłoku, trzy pary odnóży (każda para nóg odchodzi od pojedynczego segmentu tułowia), każde odnóże ma dwa pazurki, dwie pary zawiązków skrzydeł larwy widelnicy mają czasami skrzelotchawki po spodniej stronie ciała (nie mają skrzelotchawek umieszczonych po bokach segmentów odwłoka, tak jak larwy jętek); ich ciała ma delikatny opływowy kształt , dzięki czemu nie są porywane przez nurt wody zawaiązki skrzydeł Środowisko Żyją pod kamieniami w szybko płynącej wodzie, w niskiej temperaturze (< 25 stopni Celsiusza), przy wysokich koncentracjach rozpuszczonego w wodzie tlenu. Najczęściej żyją w potokach górskich. Możesz je również znaleźć na kamieniach, lub na zanurzonych drzewach i na liściach w czystych wartkich siedliskach rzek nizinnych. tułów (3 segmenty z trzema parami odnóży) odwłok Odżywianie Większość larw widelnic odżywia się detrytusem, szczątkami roślin (są zgryzaczami) i glonami (zdrapywacze). Inne gatunki polują na swoje ofiary czyli są to formy drapieżne (mięsożerne) pożerając inne drobne zwierzęta. Wrażliwość na zanieczyszczenia Są bardzo wrażliwe na niski poziom tlenu w wodzie. Preferują chłodną wodę, w której rozpuszcza się więcej tlenu niż w ciepłej. Rozmiar: do 50 mm głowa czułki skrzelotchawki two tails/cerci 2 pazurki odnóże Typ: Stawonogi (Arthropoda) Gromada : Owady (Insecta) Rząd: Widelnice (Plecoptera) Nazwa: Larwa jętki Cechy charakterystyczne zazwyczaj mają trzy długie wyrostki odwłokowe/cerci; trzy pary odnóży (każda para nóg odchodzi od pojedynczego segmentu tułowia), każde odnóże ma pojedynczy pazurek; jedna para zawiązków skrzydeł; skrzelotchawki często o wydłużonych listkowatych kształtach są ułożone po bokach wzdłuż segmentów odwłoka; Ciekawostki Larwy jętek są częstym pożywieniem dla ryb. Środowisko życia Żyją pod kamieniami w szybko płynącej wodzie lub pomiędzy roślinami w zbiornikach o wolnym nurcie. Niektóre gatunki mają larwy „płaskie” przystosowane do życia w szybko płynących strumieniach. Najczęściej można znaleźć je w czystej wodzie w rzekach i jeziorach. Odżywianie Większość larw jętek to roślinożercy, część z nich to detrytusożercy, tzn. odżywiają się martwą materią; niektóre są drapieżnikami. Larwy jętek są najczęściej zaliczane do zbieraczy – odżywiających się materią organiczną zawieszoną lub zretencjonowaną w wodzie lub do zdrapywaczy, tj. aktywnie zeskrobują materiał roślinny, głównie okrzemki ze skał. Dorosłe osobniki nie odżywiają się. Wrażliwość na zanieczyszczenia Bardzo wrażliwe na niski poziom tlenu w wodzie. Są również wrażliwe na chemiczne zanieczyszczenia; unikają wolnopłynących odcinków rzek i silnego nasłonecznienia (preferują cieniste miejsca). tułów (3 segmenty z trzema parami odnoży) skrzelotchawki 3 wyrostki/cerci pojedynczy pazurek 1 para zawiązków skrzydeł 3 wyraostki /cerci skrzelotchawki segmentach odwłoka Wielkość: do 20 mm Typ: Stawonogi, Gromada : Owady Rząd: Jętki (Ephemeroptera) Nazwa : Larwa chruścika Cechy charakterystyczne pokrój ciała mają zbliżony do larw motyli (chruściki są spokrewnione z motylami); trzy pary dobrze rozwiniętych odnóży na pierwszych trzech segmentach ciała (tułów); mają haczyki na ostatnim segmencie odwłoka; niektóre larwy budują - za pomoca wywarzanych nici jedwabnych - przenośne domki z materii organicznej i substratu mineralnego z dna. Ciekawostki Używają nici jedwabnych do budowy przenośnych domków lub sieci łownych. Są ważnym pożywieniem dla ryb. case Środowisko Są powszechne w bardzo różnorodnych typach wód od szybko płynących strumieni do stawów. Ich delikatne ciało jest u niektórych gatunków pokryte przenośnym domkiem. Larwy używają haków na końcu odwłoka, aby przytrzymywać domek. Larwy chruścików bezdomkowych używają haków, aby trzymać się podłoża dennego oraz podczas ucieczki przed drapieżnikami. Odżywianie Pokarm stanowią głównie glony i inne rośliny (żywe lub ich szczątki). Niektóre gatunki są drapieżnikami żywią się innymi drobnymi organizmami wodnymi, które łapią w sieci łowne, inne zdrapują glony z kamieni i roślin lub odżywiają się materią organiczną. Wrażliwość na zanieczyszczenia Larwy chruścików nie tolerują zbyt niskiego poziomu tlenu rozpuszczonego w wodzie; ponieważ ożywiają się detrytusem czy żywymi tkankami roślin, występują w rzekach z bogatą roślinnością i drzewami nad brzegiem. haczyki tułów (3 segmenty; 3 pary odnóży) Skrzelotchawki umieszczone na segmentach odwłoka haczyki Rozmiar: do 25mm Typ: Stawonogi (Arthropoda) Gromada : Owady (Insecta) Rząd: Chruściki (Trichoptera) Name: Larwa żyletnicy Cechy charakterystyczne larwy mają czerwono-brązową barwę wyglądają jak gąsienice i mają wydłużone segmentowane skrzela ułożone wzdłuż obu stron odwłoka trzy pary odnóży w środkowej części ciała (tułów) z małymi pazurkami na końcu każdego; mają prosty, pojedynczy wyrostek na końcu odwłoka, pokryty drobnymi delikatnymi szczecinkami segmentowane skrzela pojedynczy wyrostek Środowisko Larwy żyletnicy znaleźć można na dnie czystych, wolno płynących strumieni. Najczęściej występują w błocie lub pod kamieniami. Odżywianie Larwy żyletnicy są aktywnymi drapieżnikami, polującymi na inne wodne bezkręgowce; mają dobrze rozwinięte żuwaczki, których używają do chwytania swojej ofiary. Wrażliwość na zanieczyszczenia Są wrażliwe na niski poziom tlenu w wodzie, preferują wodę o niskiej temperaturze, ponieważ w niej rozpuszcza się więcej tlenu niż w ciepłej wodzie. Znaczenie Żyletnice, zarówno w stadium larwy jak i dorosłe, są ważnym pożywieniem dla ryb. Rozmiar: do 20 mm tułów (3 segmenty; 3 pary odnóży) Segmentowane skrzelotchawki na odwłoku pojedynczy wyrostek Typ: Stawonogi (Arthropoda) Gromada : Owady (Insecta) Rząd: Wielkoskrzydłe (Megaloptera) Nazwa: Rak Cechy charakterystyczne dwa przednie odnóża zakończone dużymi szczypcami, używanymi głównie do obrony przed drapieżnikami. Mogą one służyć również do chwytania pożywienia i zagrzebywania się raki mają także cztery pary odnóży krocznych i długi, gruby odwłok uderzenia płetwą ogonową wykorzystywane są do szybkiego przemieszczania się w wodzie. Środowisko Raki żyją w wielu środowiskach wodnych, włączając bagna, torfowiska, rzeki i groble. Niektóre zagrzebują się w sedymencie, przed większymi drapieżnikami ukrywają się pod skałami i gałęziami. Odżywianie Raki odżywiają się różnym pokarmem: roślinami, detrytusem, rybami i mięsem innych organizmów wodnych; potrafią być kanibalami, jeśli nie ma innego pokarmu. Wrażliwość na zanieczyszczenia Raki są wrażliwe na chemiczne zanieczyszczenia, które uszkadzają ich delikatne skrzela. Mogą przetrwać w różnych temperaturach. Ciekawostki Raki rosą podczas procesu, nazwanego "linieniem”. Zrzucają stary chitynowy pancerz (exoskeleton) i zastępują go nowym. duże szczypce 4 pary odnóży krocznych płetwa ogonowa Wielkość: do 400 mm Typ: Stawonogi (Arthropoda) Gromada : Skorupiaki (Crustacea) Rząd: Dziesięcionogi (Decapoda) Nazwa: Kiełż Cechy charakterystyczne pokrój ciała podobny do ośliczek; mają łukowate i bocznie spłaszczone ciało z twardymi segmentami; każdy segment ma parę odnóży; mają dwie pary czułków oraz siedem par odnóży krocznych i trzy pary odnóży pływnych; Środowisko Słodkowodne kiełże preferują siedliska z wodą wolnopłynąca lub stojącą, gdzie żyją pod roślinnością wodną i kamieniami. Niektóre gatunki żyją w estuariach, na terenach zalewowych lub w morzu. Odżywianie Kiełże są wszystkożerne, z reguły jednak odżywiają się detrytusem i martwymi szczątkami zwierząt, ale także zjadają inne drobne zwierzęta wodne. Wrażliwość na zanieczyszczenia Wrażliwe, nie tolerują zanieczyszczeń chemicznych. Zanieczyszczenia niszczą ich delikatne skrzelotchawki, którymi oddychają. Ciekawostki Podczas pływania używają odnóży pływnych i ostatniego segmentu odwłoka. Kiedy się poruszają lub pływaja to często przekręcają się na jedną stronę (gdyż ich ciało jest silnie spłaszczone). dwie pary czułkow Wielkość: do 20 mm siedem par odnóży krocznych trzy pary odnóży pływnych Typ: Stawonogi (Arthropoda) Gromada : Skorupiaki (Crustacea) Rząd: Obunogi (Amphipoda) Nazwa: Ośliczka Cechy charakterystyczne mają ciało segmtowane, podobne do kiełży, każdy segment zaopatrzony w parę odnóży – mają siedem par odnóży mają dwie pary czułków, druga para dłuższa od pierwszej. ciało spłaszczone grzbieto-brzusznie, szerokie i płaskie. Środowisko Ośliczki można znaleźć w jeziorach, bagnach, źródłach i strumieniach. Odżywianie Ośliczki są zgryzaczami i odżywiają się głównie detrytusem, martwymi roślinami i materiałem zwierzęcym. Wrażliwość na zanieczyszczenia Tolerancyjne, niektóre gatunki tolerują słoną lub mętna wodę. Ośliczki nie tolerują zanieczyszczeń chemicznych, ale są bardziej tolerancyjne niż kiełże. dwie pary czułkow Ciekawostki Kiedy młode wydostają się z osłon jajowych wyglądają jak dorosłe, ale maja sześć par odnóży i sześć segmentów tułowia. Typ: Stawonogi (Arthropoda) Gromada : Skorupiaki (Crustacea) Rząd: Równonogi (Isopoda) siedem par odnóży Wielkość: do 20 mm Nazw: Larwa ważki różnoskrzydłej Cechy charakterystyczne larwy mają ciało krótkie i krępe; 2 pary nierównych zawiązków szkrzydeł; mają niewidoczne wewnętrzne skrzelotchawki; trzy pary odnóży umiejscowione na tułowiu, osadzone blisko głowy. Siedlisko Żyją na roślinach, między kamieniami i liśćmi, na dnie stawów lub wolno płynących rzek. Odżywianie Są drapieżnikami i żywią się głównie innymi owadami wodnymi. Czasami są kanibalami i zjadają się nawzajem. Niektóre z większych gatunków żywią się małymi rybami i kijankami. Zdobycz chwytają za pomocą tzw. maski, która jest ząbkowaną dolną wargą (labium) i zwykle jest złożona pod głową. Kiedy małe zwierzę się zbliży, larwy szybko wystrzeliwują maskę, żeby chwycić ofiarę, szybciej niż ofiara może zareagować. Wrażliwość na zanieczyszczenia Są tolerancyjne na zmianę środowiska. Ciekawostki Większość życia ważki spędzają w stadium larwy, gdyż linieją od sześciu do piętnastu razy. Larwy pełzają po dnie i linieją raz jeszcze, przekształcając się w postaci dorosłe z funkcjonującymi skrzydłami. Ważki nie występują w stadium poczwarki. tułów, 3 segmenty zawiązki skrzydeł wewnętrzne skrzelotcha wki Wielkość: około 20-40 mm Typ: Stawonogi (Arthropoda) Gromada : Owady (Insecta) Rząd: Ważki (Odonata) Podrząd: Różnoskrzydłe (Anisoptera) Nazwa: Larwa ważki równoskrzydłej Cechy charakterystyczne szczupłe ciało z dwoma parami równej długości pokrywami skrzelowymi; ciało zakończone trzema długimi skrzelotchawkami, wyglądającymi jak ogon; wyciągana maska, czyli warga dolna, która składa się pod głową; 3 pary odnóży na tułowiu, osadzone blisko głowy; duże oczy (oczy złożone z wielu mniejszych oczek) dają im możliwość dobrego widzenia Środowisko Żyją na roślinach, między kamieniami i liśćmi na dnie stawów. Odżywianie Larwy ważek są drapieżnikami i żywią się głownie owadami wodnymi, ale są również kanibalami, tzn. mogą zjadać się nawzajem. Niektóre większe gatunki jedzą małe ryby. Ofiary chwytają za pomocą rozrośniętej dolnej wargi i narządów gębowych typu gryzącego tworzących tzw. maskę. duże oczy tułów (3 pary odnóży krocznych) Wrażliwość na zanieczyszczenia długie skrzelotchawki Tolerancyjne. Larwy ważki są wrażliwe na zanieczyszczenia środowiska ponieważ do rozwoju potrzebują ugrupowań roślin wodnych i przybrzeżnych w wodzie, w której żyją. Ciekawostki Nie przechodzą stadium poczwarki, żeby przekształcić się w osobniki dorosłe. Wielkość: 16-38 mm maska Typ: Stawonogi (Arthropoda) Gromada : Owady (Insecta) Rząd: Ważki (Odonata) Podrząd: Różnoskrzydłe (Zygoptera) Nazwa: Ślimaki słodkowodne Cechy charakterystyczne mają spiralną muszlę okrywającą ich delikatne ciała. Środowisko Występują w spokojnych częściach rzek lub stawów, przyczepione do roślin lub skał. Odżywianie Odżywiają się glonami i martwymi roślinami, oraz gnijącymi roślinami zanurzonymi w wodzie. Ich język ma warstwy ząbków, którymi zeskrobują pokarm. Wrażliwość na zanieczyszczenia Tolerancyjne, mogą żyć w wodzie bogatej w substancje organiczne, ponieważ odżywiają się glonami, ale są wrażliwe na niektóre toksyczne zanieczyszczenia. Niektóre wypływają na powierzchnię, żeby zaczerpnąć powietrza, które mogą zatrzymać w muszli, a niektóre mają skrzela i pobierają tlen rozpuszczony w wodzie. Ciekawostki Ich język tworzy tzw. tarkę – pasek z warstwami zębów , za pomocą którego zeskrobują pokarm. Wielkość: do 25 mm Typ: Mięczaki (Mollusca) Gromada: Ślimaki (Gastropoda) spiralnie skręcona muszla Nazwa: Chrząszcze wodne Cechy charakterystyczne dorosłe osobniki mają twardą pierwszą parę skrzydeł (pokrywy), która przykrywa błoniaste, złożone skrzydła drugiej pary; wiele chrząszczy wodnych ma tylne odnóża (III pary) przekształcone w odnóże pływne (wiosła); mogą przebywać pod wodą przez dłuższy czas, ponieważ gromadzą zapas powietrza pod pokrywami skrzydeł; jest wiele typów larw chrząszczy, najczęściej mają ciało segmentowane, cylindryczne z trzema parami odnóży i płaską głową; larwy oddychają za pomocą skrzelotchawek lub zaopatrzony we włoski odwłok. 3 pary odnóży pokrywy Środowisko Zarówno owady dorosłe jak i larwy żyją w różnych typach wód; spotykane często w szybko płynących strumieniach, ale także w wolno płynących rzekach, bagnach, jeziorach i kałużach. Ukrywają się w zaroślach roślin przybrzeżnych, trzcinach. Dorosłe większości gatunków są świetnymi lotnikami. Odżywianie Wielkość: do 40 mm Diving beetle – adult and larva Whirligig beetle – adult and larva Larwy chrząszczy odżywiają się roślinami lub szczątkami zwierząt, są drapieżnikami. Zazwyczaj mają gryzący aparat gębowy. Wrażliwość na zanieczyszczenia Tolerancyjne, ale niektóre gatunki nie tolerują niskiego poziomu rozpuszczonego tlenu. Wielkość: do 15 mm Typ: Stawonogi, Gromada: Owady Rząd: Chrząszcze Nazwa: Wypławek Cechy charakterystyczne ciało jest płaskie, bez segmentów; większe gatunki poruszają się po dnie, a także mogą pływać naśladując lot szybowcowy, pomagając sobie falującymi mięśniami wzdłuż całego ciała, ale nie umieją dobrze pływać. Siedlisko Wypławki można znaleźć w płytkich odcinkach zbiorników wodnych. Zamieszkują zacienione miejsca na powierzchni skał i na roślinach. Odżywianie Wypławki są zazwyczaj mięsożerne i polują na wystarczająco małe do złapania bezkręgowce. Również żerują na martwych ciałach zwierząt, które utonęły na dnie. Ciało nie segmentowane Wrażliwość na zanieczyszczenia Tolerancyjne; wypławki mają tendencję do życia tam, gdzie jest dużo martwych roślin i zwierząt, które nadają się do zjedzenia. Ciekawostki Rozmnażają się płciowo (mają zarówno męskie jak i żeńskie organy rozrodcze) i bezpłciowo przez regenerację. Każdy fragment ciała, który się oderwie staje się nowym wypławkiem. typ: Płazińce (Platyhelminthes) Gromada: Wirki (Turbellaria) Rząd: Wirki trójjelitowe(Tricladida) Wielkość: do 10 mm Nazwa: Nartnik i pluskwiaki wodne Cechy charakterystyczne ciało jest spłaszczone, bez skrzydeł; skrzydła I pary tworzą półpokrywy i przykrywają skrzydła drugiej pary; druga i trzecia para odnóży jest prawie dwa razy dłuższa niż ich ciało; posiadają krótkie przednie odnóża żeby atakować i trzymać ofiarę (zobacz płoszczycę) ich odnóża zaopatrzone są w malutkie, niezwilżalne wodą włoski, pozwalające im ślizgać się po powierzchni wody. krótkie odnóża I pary Siedlisko Nartniki żyją na powierzchni stawów, wolnych strumieni i innych wolno płynących wód. Często zbierają się w grupy. Kiedy są zaalarmowane silną wibracją wody, ślizgają się po wodzie żeby znaleźć schronienie. Odżywianie Nartniki są drapieżniakmi. Żywią się różnymi wodnymi bezkręgowcami, które zbierają z powierzchni i np. owady lądowe, które wpadną do wody. Nartniki mają kłująco-ssacy aparat gębowy, który wbijają w swoja ofiarę. Lokalizują zdobycz czując najmniejszy ruch lub wibrację na powierzchni wody. 2 pary długich odnóży Wielkość: do 50 mm Wrażliwość na zanieczyszczenia Tolerancyjne, żyją nad wodą i zanieczyszczenie wody nie wpływa bezpośrednio na ich warunki życia. Typ: Stawonogi ( Arthropoda) Gromada: Owady (Insecta) Rząd: Pluskwiaki różnoskrzydłe (Heteroptera) Nazwa: Pijawki Cechy charakterystyczne ciało segmentowane, cylindryczne, z przyssawkami na końcach ciała, jedna z przyssawek otacza otwór gębowy; u wielu form, otwór gębowy zaopatrzony jest w trzy małe szczęki z ostrymi ząbkami; kształt ciała zależy od tego, czy ich mięśnie są skurczone (może chodzić i pływac tworząc w ruch pętelkę). otwór gębowyz przyssawką Siedlisko Pijawki znaleźć można w ciepłych, wolno płynących rzekach lub stawach. Preferują płytką wodę, zamieszkują siedliska pod kamieniami lub na roślinach, gdzie przytwierdzają się do podłoża. Odżywianie są drapieżnikami, ale wiele pijawek żywi się krwią kręgowców takich jak płazy, gady, ptaki, ryby i ssaki (także ludzi);. Wrażliwość na zanieczyszczenia przyssawka Tolerancyjne, mogą przetrwać tam, gdzie nie ma wiele tlenu. Tolerują też różne chemiczne zanieczyszczenia. Ciekawostki Ich gruczoły wydzielają hirudinę – antykoagulant czyli substancja, która zapobiega krzepnięciu krwi. To powoduje, że krew płynie i łatwo ją wysysać. Wielkość: od 7 do 80 mm Typ: Pierścienice (Annelida) Gromada: Pijawki (Hirudinea) Nazwa: Larwa i poczwarka muchówek Cechy charakterystyczne ciało segmentowane, ale bez odnóży (czasami występują tzw. posuwki); pokrój ciała przypominający gąsienice lub robaki obłe. Środowisko Larwy much zamieszkują wszystkie siedliska wodne od strumieni, rzek, jezior i stawów po nawet dziury w pniach drzew - wszędzie tam, gdzie gromadzi się woda. Lubią przyczepiać się do skał i drzew. ciało podzielone na segmenty, ale brak odnóży Odżywianie Niektóre larwy much żywią się rozkładającą się materią i odgrywają kluczową rolę w krążeniu materii. Wiele gatunków jest roślinożernych, niektóre są drapieżne. Larwy meszkowatych (Simuliidae) są filtratorami – odżywiają się odfiltrowanym (za pomocą nitkowatych struktur) pokarmem. Wrażliwość na zanieczyszczenia Są tolerancyjne. Larwy tolerują zanieczyszczenia organiczne, gdyż odżywiają się cząsteczkami organicznymi. Mogą żyć w wodzie z niskim poziomem rozpuszczonego tlenu, gdyż często podpływaja do pwoierzchni wody i korzystają z powietrza atmosferycznego. Ciekawostki Rozwój muchy zachodzi z przeobrażeniem zupełnym i składa się z 4 etapów: jajo, larwa, poczwarka i owad dorosły. Wielkość: do 50 mm Typ: Stawonogi (Arthropoda) Gromada: Owady (Insecta) Rzad: Dwuskrzydłe (Diptera) Nazwa: Larwa i poczwarka komara Cechy charakterystyczne larwa wygląda jak typowa larwa muchówek pokryta szczecinami z rurką oddechową; brak odnóży; poczwarki są zamknięte w kokonie, który pokrywa połowę ich ciała. Siedlisko Występują w wodach stojących. Zwisają głowa w dół pod powierzchnią wody (przytrzymywane są dzięki oddziaływaniu sił napięcia powierzchniowego) wystawiając na zewnątrz rurkę oddechową znajdującą się na końcu ciała. Odżywianie poczwarka Wiele żywi się cząstkami organicznymi zawartymi w wodzie (detrytus), a także mikroskopijnymi organizmami, ale niektóre gatunki są drapieżne. Wrażliwość na zanieczyszczenia Bardzo tolerancyjne - mogą tolerować zanieczyszczenia organiczne, ponieważ odżywiają się drobnymi cząsteczkami organicznymi. Tolerują również niski poziom tlenu, ponieważ korzystają z tlenu atmosferycznego i często wypływają na powierzchnie, żeby oddychać. Ciekawostki Poczwarki komarów nazywane są “akrobatami”, ze względu na ich sposób poruszania się kiedy są zaniepokojone. Dorosłe komary przez ukąszenie mogą przenosić choroby (takie jak malaria). Wielkość: do 10 mm Typ: Stawonogi (Arthropoda) Gromada: Owady (Insecta) Rzad: Dwuskrzydłe (Diptera) Rodzina: Komarowate (Culicidae) Nazwa: Larwa ochotkowatych Cechy charakterystyczne Nie mają odnóży, mają tylko delikatne posuwki na pierwszym segmencie tułowia, dlatego wyglądają, jak robaki w kształcie litery C; Larwy ochotkowatych maja różne kolory, ale jedna z grup larw ma ciała czerwone. Środowisko Większość ochotkowatych zamieszkuje górne pięć centymetrów osadów dennych (muł na dnie zbiornika). Wiele gatunków mieszka w delikatnych rurkach budowanych z piasku i nici jedwabnych, podczas gdy inne żyją wolno. Niektóre mogą żyć w błocie i wodzie z niskim poziomem tlenu. Są ważnym źródłem pożywienia dla większych wodnych owadów ryb. Odżywianie Są głównie detrytusożerne tj. żywia się martwymi szczątkami roślinnymi, ale także szczątkami zwierzęcymi. Wrazliwość na zanieczyszczenia Bardzo tolerancyjne, mają czerwony barwnik krwi hemoglobinę podobnie jak ssaki, który pomaga im przenosić tlen w organizmie. To oznacza, że nie potrzebują zbyt dużo rozpuszczonego tlenu w wodzie. Ciekawostki Są czerwone, ponieważ zawierają hemoglobinę (barwnik krwi, który transportuje tlen), co pozwala tolerować im wody zanieczyszczone, nawet z bardzo małą ilością tlenu. Wielkość: do 20 mm Typ: Stawonogi (Arthropoda) Gromada: Owady (Insecta) Rzad: Dwuskrzydłe (Diptera) Rodzina: Ochotkowate (Chironomidae) Nazwa: Skąposzczety Cechy charakterystyczne segmentowane ciało z lekko zaokrąglonymi końcami, bez przyssawek i odnóży; mają czerwony kolor lub inne żywe barwy; niektóre gatunki są krótkie tylko z kilkoma segmentami i z ciałem wyraźnie podzielonym na wyspecjalizowane rejony; inne mają od kilku do kilkuset segmentów; kilka gatunków ma wyraźne skrzelotchawki zewnętrzne; Środowisko Skąposzczety (robaki słodkowodne) pojawia się w różnych środowiskach w stojącej i płynącej wodzie. Odżywianie segmentowane ciało bez odnóży i przyssawek Żywią się materią organiczną oraz bakteriami i glonami (tworzącymi warstwę biofilmu), które to występują w mule i błocie; błoto jest pożerane, ale nie trawione. Wrażliwość na zanieczyszczenia Bardzo tolerancyjne, mogą żyć w strumieniach z zanieczyszczeniami organicznymi, ponieważ mogą przetrwać w środowisku o niskiej zawartości tlenu. Ciekawostki Niektóre rodziny mogą się rozmnażać przez regenerację, tzn. nowy osobnik powstaje przez oderwanie fragmentu ciała jakiegoś innego osobnika. Z czasem dobudowuje on nowe segmenty, zatem starsze segmenty są bliżej odcinka głowowego. Wielkość: do 30 mm Typ : Pierścienice (Annelida) Gromada : Skąposzczety (Oligochaeta)