Raport kliniczny NX3 oraz OptiBond XTR w opcji polimeryzacji bez

Raport kliniczny
NX3 oraz OptiBond XTR w opcji
polimeryzacji bez dostępu światła lampy:
niekowencjonalny most 3-punktowy
oparty na endokoronie i wkładzie koronowym
Dr Aleksander Maj
NX3 oraz OptiBond XTR w opcji
polimeryzacji bez dostępu światła
lampy: niekowencjonalny most
3-punktowy oparty na endokoronie
i wkładzie koronowym
Lek. dent. Aleksander Maj
Aleksander Maj ukończył Śląską Akademię Medyczną w 2000 roku. Wieloletnie
zaangażowanie w endodoncję i klasyczną protetykę oraz odbyte pełne programy
szkoleniowe z dziedzin periodontologii i implantologii pozwoliły wykrystalizować obecne
dziedziny fascynacji: protetykę małoinwazyjną (adhezyjną), implantoprotetykę oraz
ortodoncję. Obecnie pracuje w Centrum Medycznym Reden MAYO-DENT w Dąbrowie
Górniczej. Swoje prace publikuje w czasopismach stomatologicznych. Interesuje się
fotografią, ornitologią, kolarstwem górskim i kitesurfingiem. Dobra znajomość języka
angielskiego i francuskiego ułatwia porozumiewanie się na międzynarodowych kongresach
i zagranicznych szkoleniach. Od 2008 roku prowadzi wykłady, szkolenia i warsztaty
z zakresu protetyki. Współzałożyciel forum www.dentopraktyk.pl
Cementowanie prac adhezyjnych zdecydowanie różni się od
cementowania prac retencyjnych. W przypadku tych drugich rolę
ogrywa całkowita wielkość powierzchni, stopień zbieżności filaru,
wysokość jego ścian i antyrotacyjny kształt. Uzupełnienia adhezyjne
praktycznie nie mają żadnej retencji. Ich trwałe utrzymanie opiera się
tylko i wyłącznie na adhezji, a ta musi być starannie przeprowadzona
przy użyciu odpowiednich materiałów. Nie bez znaczenia
jest wybór systemu łączącego i cementu kompozytowego.
W zaprezentowanym poniżej przypadku został użyty OptiBond XTR
i kompatybilny z nim tradycyjny cement kompozytowy Nexus NX3.
Kompatybilność polega na tym, że składniki wiążącego cementu
doprowadzają do polimeryzacji bondu, przez co system wiążący
nie musi być osobno naświetlany. Jeśli zostałby naświetlony to
jego grubość wynosi tylko 10 mikronów. Niewątpliwą zaletą
OptiBond XTR jest możliwość stosowania go zamiast silanu.
szczękowej i nadmiernego palenia papierosów - około paczki
dziennie. Pacjent nie podjął ryzyka implantacji, natomiast zgodził
się na wykonanie mostu niekonwencjonalnego z materiału
kompozytowego Premise Indirect. Do tego celu wykorzystano
ubytek drugiej klasy według Black’a w zębie 24, z którego usunięto
istniejące wypełnienie kompozytowe i nieznacznie powiększono
preparację o bruzdę mezjalną. Drugą część mostu stanowiła
endokorona wykonana na przeleczonym kanałowo zębie 26.
Opracowanie polegało na całkowitym usunięciu istniejącego
wypełnienia, usunięciu próchnicy z powierzchni dystalnej
i obniżeniu guzków funkcjonalnych i niefunkcjonalnych o 2 mm
(ryc. 3). Wyciski pobrano metodą dwuwarstwową, dwuczasową
używając A-silikonu (Panasil + Take1 Advanced) (ryc. 4).
Po pobraniu wycisku zabezpieczono pole protetyczne
uzupełnieniem tymczasowym.
Pacjent lat 45 zgłosił się w celu uzupełnienia braku zęba 25 (ryc.
1, 2). Wykonanie w tym miejscu pojedynczej korony na implancie
było utrudnione z powodu nisko schodzącego zachyłka zatoki
Cementowanie przeprowadzono w pełnej ochronie koferdamu.
Wewnętrzną powierzchnię uzupełnienia (ryc. 5, 6, 7) wypiaskowano
tlenkiem glinu, wypłukano strumieniem wody i osuszono,
Ryc. 1 Sytuacja początkowa, brak zęba 25, istniejące wypełnienia na 24 i 26.
Ryc. 2 Widok od strony policzka, 26 przebarwiony ząb martwy.
Ryc. 3 Preparacja do mostu – ząb 26 opracowano jak do endokorony.
Ryc. 4 Wycisk pola protetycznego pobrany techniką dwuczasową
1
2
3
4
a następnie pokryto czynnikiem łączącym (Adhesive) od
systemu wiążącego 6 generacji OptiBond XTR (Kerr) (ryc. 8).
Zwykle, przed zastosowaniem systemu wiążącego poleca się
pokryć powierzchnię uzupełnienia odpowiednim silanem, ale
w przypadku zastosowania OptiBond XTR nie jest to konieczne.
Następnie usunięto uzupełnienie tymczasowe. Resztki cementu
tymczasowego usunięto z zastosowaniem narzędzia OptiClean,
a powierzchnię wcześniej zastosowanego systemu wiążącego
odświeżono z zastosowaniem piaskarki. Zęby filarowe
wypłukano
i delikatnie osuszono strumieniem powietrza.
Łączone powierzchnie tkanek pokryto systemem wiążącym
OptiBond XTR (ryc. 9), stosując kolejno samotrawiący
primer OptiBond XTR Primer oraz czynnik łączący OptiBond
XTR Adhesive. Primer wtarto w powierzchnię przez 20
sek. i wyrównano średnim strumieniem powietrza przez
5 sek. Następnie nałożono OptiBond XTR Adhesive, który
delikatnie wcierano przez 15 sek. Czynnik łączący wyrównano
najpierw delikatnym, a później silnym strumieniem powietrza, aby
uzyskać jego jednolitą i cienką warstwę na powierzchni filarów.
Do cementowania zastosowano cement kompozytowy NX3 (Kerr),
którego składniki pozwalają na utwardzenie systemu wiążącego
OptiBond XTR, więc oddzielna polimeryzacja systemu wiążącego
zastosowanego na powierzchnię uzupełnienia oraz na powierzchnię
tkanek nie była konieczna. Z jednej strony ułatwia to pracę,
a z drugiej zabezpiecza przed możliwością spolimeryzowania
zbyt grubej warstwy systemu wiążącego, co w konsekwencji
5
może utrudnić osadzenie uzupełnienia, choć przy cienkiej,
deklarowanej przez producenta OptiBond XTR warstwie równej
10 mikronów, nie powinno to stanowić żadnego problemu.
Obszerność endokorony wymusiła zastosowanie cementu NX3
w wersji dualnej (odcień Clear) (ryc. 10) przez co mieliśmy pewność
pełnego jego spolimeryzowania. Nadmiary cementu usunięto
nakładaczem (ryc. 11), po wstępnej, krótkiej polimeryzacji, gdy
cement uzyskał fazę żelu (ryc. 12, 13). Po usunięciu nadmiarów
utwardzono brzegi cementu światłem lampy Demi Ultra (Kerr), po 20
sek. z każdej strony. Drobne nadmiary usunięto drobnoziarnistym
wiertłem z nasypem diamentowym, a całość wypolerowano
gumką Opti1Step (Kerr) i szczotką Occlubrush (Kerr).
Zabezpieczenie trzonowca po leczeniu kanałowym endokoroną
jest dobrą alternatywą do klasycznej korony głównie z uwagi
na oszczędność preparowanych tkanek. Różnorodność prac
adhezyjnych wykorzystujących możliwość po prostu “przyklejenia”
się do pozostawionej powierzchni zęba bez konieczności
retencyjnego szlifowania umożliwia wykonanie mostów
hybrydowych łączących w sobie różnego rodzaju uzupełnienia.
W tym przypadku był to most z materiału Premise
Indirect, składający się z inlay’a i endokorony oraz przęsła
wymodelowanego na włóknie polietylenowym. (Ryc. 14-17)
Ryc. 5 Most adhezyjny z materiału Premise Indirect.
Ryc. 6 Szczegóły anatomii powierzchni okluzyjnej.
Ryc. 7 Widok od strony dopreparacyjnej.
Ryc. 8 System wiążący szóstej generacji OptiBond
XTR (Kerr) w jednorazowych opakowaniach Unidose.
Ryc. 9 Aplikacja systemu wiążącego na powierzchnię
tkanek.
Ryc. 10 Cement NX3 - wersja dualna (chemo/światło),
odcień Clear.
Ryc. 11 Widok bezpośrednio po osadzeniu
uzupełnienia – widoczne nadmiary cementu.
Ryc. 12, 13 Usuwanie nadmiarów cementu po
wstępnej, krótkiej polimeryzacji światłem lampy.
Ryc. 14 Widok zacementowanej pracy od strony
okluzyjnej.
Ryc. 15 Widok od strony policzkowej.
Ryc. 16, 17 Kontrola po 16 miesiącach.
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17