Wykład 13
Transkrypt
Wykład 13
Lipidy Lipidy są grupą związków pokrewnych raczej przez ich fizyczne niż chemiczne właściwości. Mają one dwie wspólne cechy, którymi są: 1. względna nierozpuszczalność w wodzie oraz 2. rozpuszczalność w rozpuszczalnikach niepolarnych i słabo polarnych takich jak: eter, chloroform, benzen Do lipidów (gr. Lipos-tłuszcz) zaliczamy przede wszystkim: tłuszcze, fosfolipidy, woski, eikozanoidy (prostaglandyny, prostacykliny, tromboksany) izoprenoidy i steroidy. 1 Tłuszcze estry kwasów tłuszczowych i jednego alkoholu - glicerolu stąd ta grupa związków nosi również nazwę glicerydów (acyloglicerole) O CH2 O C R1 R1COOH CH2OH O R2COOH CHOH CH O C R2 + R3COOH CH2OH O CH2 O C R3 glicerol 1,2,3-propanotriol gliceryna triacyloglicerol TG 2 O CH2 O C R1 O CH O C R2 O CH2 O C R3 O CH2 O C R1 O H C O C R2 O CH2 O C R3 chiralny jeżeli R1 ≠ R3 3 Stereochemia tłuszczów: O CH2 O C R1 O CH O C R2 O CH2 O C R3 tłuszcz jest chiralny gdy R1 ≠ R3 4 Aby wiedzieć, który jest R1 a który R3 przyjmuje się umownie, że grupa hydroksylowa lub acyloksylowa przy C2 przyjmuje konfigurację L 1 O CH2 O C R1 W tym zapisie atomowi węgla glicerolu O zajmującemu w projekcji R2 C O CH Fischera pozycję górną O przypisuje się numer 1 CH2 O C R3 a dolnemu 3 3 sn – stereochemiczne numerowanie sn – 1 – acyloglicerol Gdy konfiguracja atomu C2 jest nieznana zamiast przedrostka sn stosuje się literę x. 5 Narysuj wzór następującego tłuszczu: sn -1 –palmitoilo-2-stearoilo-3-oleinoiloglicerol C2 konfiguracja L R1 kwas palmitynowy C15H31COOH kwas stearynowy C17H35COOH R2 R3 kwas oleinowy C17H33COOH H35C17 O C O CH2 O O C C15H31 H CH2 O O C C17H33 6 MG - monoacyloglicerole O CH2 O C R CHOH CH2OH O CH O C R CH2OH CH2OH DG - diacyloglicerole O CH2 O C R CHOH O CH2O C R O CH2O C R O CH O C R CH2OH O CH2 O C R1 CHOH O CH2O C R2 7 Kwasy tłuszczowe otrzymane z hydrolizy triacylogliceroli są w zasadzie nierozgałęzione i zawierają parzystą liczbę atomów węgla od 12 do 20. Jeżeli w cząsteczce obecne są wiązania podwójne, mają one zwykle geometrię Z (cis). H H Tłuszcze występujące w stanie płynnym nazywa się olejami. (tłuszcze roślinne) Zawierają one zawsze w przeważającej ilości nienasycone kwasy tłuszczowe. 8 Nazewnictwo kwasów tłuszczowych nasyconych: kwas –anowy (jak w kwasach karboksylowych) i nazwy zwyczajowe: C11H23COOH – C12H24O2 kwas dodekanowy laurynowy COOH 12 C15H31COOH – C16H32O2 kwas heksadekanowy palmitynowy COOH 16 C17H35COOH – C18H36O2 kwas oktadekanowy stearynowy COOH 18 9 Nazewnictwo kwasów tłuszczowych: nienasycone -enowy, -polienowy C17H33COOH – C18H34O2 kwas (Z)-oktadec-9-enowy oleinowy 9 18 C17H31COOH – C18H32O2 COOH kwas (Z, Z)-oktadeka-9,12-dienowy linolowy 12 9 COOH 18 C17H25COOH – C18H30O2 15 18 kwas (Z, Z, Z)-oktadeka-9,12,15-trienowy α-linolenowy 12 9 COOH 10 Oleinowy - kwas (Z)-oktadec-9-enowy 18:1;9 18:1;9 18:1 (9) 18 - liczba atomów C : 1 - liczba wiązań podwójnych ; 9 - pozycja wiązań podwójnych liczona od węgla grupy karboksylowej jako 1 ω9 9 18 1 COOH kwas 18:1 cis-∆9-oktadecenowy 11 szereg ω9 (ω-9) (n-9) ω = ostatni atom C w cząsteczce kwasu pierwsze wiązanie nienasycone jest na 9 węglu od końca 3 1 2 5 4 7 6 9 8 COOH 12 TAG - Triacyloglicerole (triglicerydy) NNKT – Niezbędne Nienasycone Kwasy Tłuszczowe WNKT – Wielonienasycone Niezbędne Kwasy Tłuszczowe EFA – Essential Fatty Acids : LA (kwas linolowy), ALA (kwas α-linolenowy) GLA (kwas γ-linolenowy) PUFA - PolyUnsaturated Fatty Acids polinienasycone kwasy tłuszczowe 13 Kwas linolowy - LA - kwas (Z, Z)-oktadeka-9,12-dienowy 18:2;9,12 18:2 (9,12) szereg ω6 (n-6) COOH 18:2;9,12 18:2 (9,12) 15 17 18 16 14 szereg ω6 (ω-6) 2 1 13 10 11 9 7 8 5 6 1 COOH 3 4 2 (n-6) 6 4 3 12 COOH 5 Kwas 18:2 cis-∆9,12-oktadekadienowy 18:2(n-6) 14 Kwas linolowy – Linoleic Acid LA Z c9,c12-LA Z COOH CLA – Conjugated Linoleic Acid - kwas rumenowy, sprzężony kwas linolowy - biologicznie aktywne 2 izomery: E Z c9,t11-CLA COOH Z E COOH t10,c12-CLA 15 Łańcuch węglowy w cząsteczce kwasu nasyconego jest „prosty”, czyli rozciągnięty liniowo, tworząc zygzaki. Stąd lepsza możliwość upakowania sąsiednich cząsteczek, większe oddziaływania międzycząsteczkowe (siły Van der Waalsa) i wyższa temperatura topnienia. COOH COOH COOH Łańcuch węglowy w cząsteczce o geometrii E (trans) jest tylko „lekko skręcony” i przypomina kształtem cząsteczkę odpowiedniego kwasu nasyconego, jest tylko trochę „krótszy”. COOH 16 Konfiguracja Z (cis) powoduje zgięcie łańcucha , (np. w kwasie oleinowym o 40o) które uniemożliwia bliskie ułożenie takich cząsteczek a także „nie pasują” one do łańcuchów nasyconych. Tłuszcze Z (cis) nienasycone mają obniżoną temp. topnienia. Kwas oleinowy ma kształt litery „L”. Dalszy wzrost liczby wiązań C=C o konfiguracji Z powoduje coraz większe zgięcie łańcucha węglowego. Cząsteczka kwasu linolowego przybiera kształt litery „U”. COOH 17 Właściwości fizyczne kwasów tłuszczowych są zależne od długości łańcucha, stopnia nienasycenia tj. od ilości wiązań C=C oraz od ich konfiguracji (czyli izomerii geometrycznej). Temperatura topnienia kwasów tłuszczowych o parzystej liczbie atomów węgla rośnie wraz z długością łańcucha, maleje wraz ze stopniem nienasycenia, izomery E (trans) mają wyższe temp. topnienia niż Z (cis). kwas wzór ilość C=C konfiguracja tt [oC] oleinowy C17H33COOH 1 Z +13,4 elaidynowy C17H33COOH 1 E +46 stearynowy C17H35COOH 0 +70 18 kwas wzór palmitynowy C15H31COOH ilość C=C konfiguracja tt [oC] 0 +63 +70 stearynowy C17H35COOH 0 oleinowy C17H33COOH 1 Z +13,4 elaidynowy C17H33COOH 1 E +46 linolowy C17H31COOH 2 Z, Z -5 α-linolenowy C17H29COOH 3 Z,Z,Z -11 19 Kwas α-linolenowy - kwas (Z, Z, Z)-oktadeka-9,12,15-trienowy 18:3;9,12,15 18:3 (9,12,15) ω3 COOH 18:3;9,12,15 18:3 (9,12,15) 15 18 17 ω3 (ω-3) (n-3) 3 1 12 14 11 9 7 8 5 6 3 4 COOH 2 1 kwas 18:3 cis-∆9,12,15-oktadekatrienowy 18:3(n-3) COOH 2 20 Jaki wzór ma kwas 18:3(n-6) (inaczej kwas 18:3 ω6 ) 4 2 1 6 n-6 5 3 3 izolowane wiązania C=C 4 2 1 4 2 6 4 3 7 6 5 9 10 12 13 8 5 3 2 1 5 3 1 6 7 11 14 9 10 12 13 8 11 14 zostały 4 węgle COOH Kwas γ-linolenowy 21 Kwas γ-linolenowy - kwas (Z, Z, Z)-oktadeka-6,9,12-trienowy 18:3;6,9,12 18:3 (6,9,12) szereg ω6 (ω-6) (n-6) COOH 18:3:6,9,12 12 17 15 18 16 14 11 9 6 8 4 5 3 2 1 COOH kwas 18:3 cis-∆6,9,12-oktadekatrienowy 18:3(n-6) szereg ω6 2 1 6 4 3 5 COOH 22 Kwas arachidonowy – kwas (Z,Z,Z,Z)- eikoza-5,8,11,14 –tetraenowy 20:4;5,8,11,14 20:4 (5,8,11,14) szereg ω6 20:4(n-6) kwas 20:4 cis-∆5,8,11,14-eikozatetraenowy 14 11 8 5 8 5 20 11 1 COOH COOH 14 tt= - 49oC 23 Kwasy tłuszczowe nasycone i mononienasycone (n-9) nie są niezbędnym składnikiem pożywienia ssaków gdyż mogą być przez nie syntetyzowane. Organizmy ssaków mają zdolność do - desaturacji (odwodornienia) kwasu nasyconego w pozycji n-9 (co np. pozwala na przemianę kwasu stearynowego w oleinowy) - elongacji (wydłużania) łańcucha każdorazowo o 2 atomy węgla -oraz do desaturacji (odwodornienia) dalszych wiązań C-C, ale wyłącznie między istniejącym wiązaniem C=C a węglem karboksylowym ( przez desaturację kwasu linolowego może powstać kwas γ-linolenowy ale nie α-linolenowy); przez elongację i dalszą desaturację kwasu γ-linolenowego możemy otrzymać kwas arachidonowy ( należą do szeregu n-6). Kwas linolowy nie jest wytwarzany w organizmach ssaków 24 i musi być dostarczany wraz z pożywieniem. Eikozanoidy grupa związków pochodnych kwasów eikoza-(20C)-polienowych Prostanoidy – prostaglandyny (PG), prostacykliny (PGI) i tromboksany (TX) Leukotrieny (LT) Lipoksyny (LX) Wszystkie są lokalnymi hormonami syntetyzowanymi in vivo z 20-C wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. 25 5 8 11 14 COOH cyklooksygenaza O O 8 12 5 COOH OH Prostaglandyna PGH2 Prostaglandyny są 20-węglowymi kwasami tłuszczowymi zawierającymi pierscień 5-węglowy. Znanych jest obecnie ponad 16 rodzajów PGyn u człowieka oznaczonych literami: PGA, PGB, PGD, PGE, PGF, PGG, PGH, PGI w zależności od podstawników przyłączonych do pierścienia, a także cyframi, które oznaczają liczbę wiązań nienasyconych w łańcuchu: PGA1, PGH2, PGG3. 26 Zawartość wybranych kwasów tłuszczowych w tłuszczach roślinnych i zwierzęcych: tłuszcz Masło Smalec Kwasy nasycone * 46% - 56% 40% - 48% Kwas oleinowy 1 x C=C Kwas linolowy 2 x C=C 39% - 42% 2% 40% - 50% 3% - 8% Olej sojowy 9% - 16% 23% -34% 50% -60% Oliwa z oliwek 8% - 23% 53% - 86% 4% - 22% Olej słonecznik. 8% - 10% 73% -84% 10% - 12% Olej rzepakowy „00” 7% 62% Olej tłoczony z odmian rzepaku podwójnie ulepszonego 20% 27 Kwas erukowy – kwas 22:1 (n-9) COOH Kwas (Z)-dokoz-13-enowy Występuje w rzepaku i gorczycy. W oleju z rzepaku jego zawartość może wynosić 40-50%. Izomer trans kwasu erukowego znany jest jako kwas brasydynowy. Badania na zwierzętach wykazały hamowanie wzrostu i zmiany czynnościowe i histopatologiczne w mięśniu sercowym pod wpływem tego związku. Obecnie dostępny w sprzedaży olej rzepakowy jest uzyskiwany z uszlachetnionej, tzw. niskoerukowej odmiany rzepaku, gdzie zawartość tego kwasu w oleju jest bardzo 28 niska (olej rzepakowy „00”). Hydroksy- kwasy tłuszczowe Kwas rycynolowy – 12-OH, 18:1;9 12-OH, 18:1 (9) 12 18 COOH 9 OH COOH 2 Ma konfigurację względną D OH 1 R 3 12 18 OH 9 COOH Kwas (R)-(+)-(Z)-12-hydroksyoktadec-9-enowy 29 Mydło Mydło jest mieszaniną soli sodowych lub potasowych długołańcuchowych kwasów tłuszczowych, otrzymaną przez zasadową hydrolizę ( zmydlenie) tłuszczu. O CH2 O C R1 O CH O C R2 O CH2 O C R3 tłuszcz NaOH H2O CH2OH CHOH CH2OH + R1COO Na + R2COO Na + R3COO Na glicerol mydło Reakcja zmydlania tłuszczu 30 Mydła – sole metali alkalicznych (głównie Na, Mg, K) i wyższych kwasów tłuszczowych o 12-18 atomach węgla (palmitynowy, stearynowy, oleinowy). Są związkami powierzchniowoczynnymi, zmniejszają napięcie powierzchniowe na granicy faz. Myjący efekt mydeł wynika z ich własności amfifilowych Mydła znane są od starożytności i służą od tego czasu jako środki myjące i piorące. Pierwsza wzmianka o „mydle” pochodzi z Babilonu 2800 pne. 31 Amfifilowość - zjawisko obserwowane w przypadku niektórych związków chemicznych polegające na jednoczesnej, niepełnej rozpuszczalności danego związku w dwóch różnych rozpuszczalnikach. Związki amfifilowe są zwykle długimi cząsteczkami, które na jednym końcu posiadają grupy rozpuszczalne w jednym rozpuszczalniku, a na drugim grupy rozpuszczalne w drugim rozpuszczalniku. Powoduje to, że na granicy faz (w punkcie styku tych dwóch rozpuszczalników lub na powierzchni jednego z nich) cząsteczki takie samorzutnie tworzą monowarstwy, a w obrębie objętości jednego z rozpuszczalników tworzą sferyczne agregaty, w których jeden koniec cząsteczek (ten rozpuszczalny) jest skierowany na zewnątrz, a drugi do środka sfery. Agregaty te nazywają się micelami. 32 Większość związków amfifilowych stosowanych w praktyce ma końce hydrofobowe ("nie lubiące wody") i hydrofilowe ("lubiące wodę"), ale zjawisko to nie ogranicza się tylko do układów, w których znajduje się woda. Zjawisko amfifilowości jest bardzo ważne biologicznie i technologicznie. W biologii, dzięki temu zjawisku lipidy tworzą błony komórkowe, a także możliwe są niektóre przemiany enzymatyczne. W technologii - dzięki temu zjawisku można tworzyć stabilne emulsje, które są później wykorzystywane jako farby czy kosmetyki. Triacyloglicerole nie mają właściwości powierzchniowo czynnych, natomiast monoacyloglicerole mają (np.: monostearynian glicerolu GMS stosowany jest jako emulgator w przemyśle spożywczym). 33 Micela mydła rozpuszczająca cząstkę brudu w wodzie H2O H2O Na O2C H2O CO2 Na H2O CO2 Na Na O2C H2O Na O2C CO2 Na Na O2C H2O H2O CO2 Na Na O2C H2O CO2 Na Na O2C H2O H2O CO2 Na CO2 Na Na O2C CO2 Na H2O CO2 Na H2O H2O H2O 34 mydła sodowe (białe i twarde) - są stałe w temperaturze pokojowej i rozpuszczalne w wodzie – produkuje się z nich mydła w kostkach mydła magnezowe - są ciekłe w temperaturze pokojowej – produkuje się z nich szampony, płyny do kąpieli i mydła w płynie mydła potasowe- są miękkie (maziste) zwane mydłem szarym, rozpuszczalne w wodzie Podczas reakcji ww. mydła z chlorkiem wapnia (zawartego w wodzie twardej) wytrąca się mydło wapniowe, nierozpuszczalne w wodzie, w postaci tzw. "kłaczków". Mydła wapniowe i litowe stosowano są jako dodatki do smarów łożyskowych. 35 Saponiny - grupa związków chemicznych należących do glikozydów, których masa cząsteczkowa wynosi 600-1500 u. Wykazują zdolność obniżania napięcia powierzchniowego roztworów wodnych. Pienią się w wodzie jak mydło (szczególnie dobrze w ciepłej), dlatego organy roślinne bogate w saponiny stosowano jako namiastkę mydła, do prania. 36 Solanina – silnie toksyczny glikozyd. W znacznym stężeniu występuje w pędach roślin psiankowatych. Spożyta, np. z kiełkującymi ziemniakami, może spowodować poważne zatrucia pokarmowe. Ponadto wykazuje działanie rakotwórcze. Znajduje się ona w największym stężeniu w owocach ziemniaka (małe zielone kulki jesienią) oraz w niedojrzałych pomidorach. OH HO HO OH OH O OH N O O O O HO O OH OH solanina 37 Surfaktanty – syntetyczne środki powierzchniowo czynne, grupa hydrofobowa: to najczęściej długi łańcuch reszty węglowodorowej grupa hydrofilowa: fragment jonowy lub silnie polarny cząsteczki. Hydrofilowa część - + Hydrofobowa część Typ surfakantu (polarna głowa) niejonowe np. monogliceryd kationowe np. CPC anionowe np. mydło amfoteryczne 38 np. OSO3 Na 12 SDS – Sodium Dodecyl Sulfate siarczan dodecylo sodowy anionowy N 16 Cl CPC chlorek cetylopirydyniowy kationowy 39 CH3 CH2 N Cl CH3 16 BAC - Chlorek benzylocetylodimetylo amoniowy kationowy O CH3(CH2)8 O O O O O O O OH O (OCH2CH2)9OH Nonoxynol ® (Ortho Pharmceuticals) niejonowy 40 CH3 N 12 COO Na O Sól sodowa N-laurilo-N-metyloglicyny Gardol ® (Colgate Palmolive) - anionowy N O O BZT Chlorek benzetoniowy Benzethonium chloride kationowy Cl 41 Utwardzanie tłuszczu W tłuszczach roślinnych udział kwasów nienasyconych w stosunku do nasyconych jest zwykle większy, dlatego też mają one niższe temperatury topnienia (stąd ich nazwa oleje). Wiązania C=C w olejach roślinnych można redukować za pomocą uwodornienia katalitycznego, otrzymując nasycone tłuszcze stałe lub półstałe. 42 O CH2 O C CH2(CH2)6CH CH(CH2)7CH3 O CH O C CH2(CH2)6CH CHCH2CH CH(CH2)4CH3 O CH2 O C CH2(CH2)6CH=CH(CH2)5CH3 4 H2 kat = Ni, Pt, Pd O CH2 O C CH2(CH2)15CH3 O CH O C CH2(CH2)15CH3 O CH2 O C CH2(CH2)13CH3 43 Transestryfikacja tłuszczów O CH2 O C R1 O CH O C R2 + 3 CH3OH O CH2 O C R3 zasada lub kwas CH2 O H CH O H CH2 O H R1COOCH3 + R2COOCH3 R3COOCH3 mieszanina estrów metylowych Mieszaninę estrów metylowych można rozdzielić za pomocą destylacji frakcyjnej na poszczególne estry, które można następnie poddać hydrolizie do indywidualnych kwasów karboksylowych. 44 Peroksydacja (autooksydacja) lipidów (głównie dotyczy kwasów wielonienasyconych) jest przyczyną psucia się żywności (jełczenie) i uszkodzenia tkanek in vivo . Reakcję inicjuje światło lub jony metali. Mechanizm jest bardzo skomplikowany. . -H H H H . H O2 . H O O . Przegrupowanie w układ sprzężony o konfiguracji E (trwalszy): H H . . H O2 . . H O O 45 H O OH + + H H H H O O. . itd. reakcja łańcuchowa O O O H endonadtlenek O H aldehyd malonowy Aldehyd malonowy powstaje tylko z kwasów tłuszczowych mających minimum 3 wiązania nienasycone. 46 COOH 13 OOH OOH 12 12 9 1 COOH O2 OOH 10 9 OOH COOH COOH COOH 47 W wyniku utleniania tłuszczy powstają między innymi aldehydy, ketony, aldehydo-kwasy, alkany Miarą peroksydacji lipidów jest ilość powstającego aldehydu malonowego oraz etanu powstającego z 2 końcowych węgli kwasów ω3 (n-3) oraz pentanu powstającego z końcowych 5 węgli kwasów ω6 (n-6). 48 Naturalnie występującymi w tłuszczach przeciwutleniaczami (antyoksydantami) są: wit. E (tokoferole). R 1 HO R R 2 O CH3 R CH3 α- β- γ- δ- R1 CH3 CH3 H H R2 CH3 H CH3 H = 49 i tokotrienole: R 1 HO R R 2 O CH3 R CH3 α- β- γ- δ- R1 CH3 CH3 H H R2 CH3 H CH3 H = 50 Przeciwutleniacze stosowane jako dodatki do żywności: Butylowany hydroksytoluen (BHT) Galusan propylu COOCH2CH2CH3 HO OH OH OH Butylowany hydroksyanizol (BHA) OH OH OCH3 OCH3 51 Butylowany hydrochinon - TBHQ OH OH Palmitynian askorbilu O HO O HO O HO O 52 Woski Woski są to mieszaniny estrów długołańcuchowych kwasów tłuszczowych i długołańcuchowych alkoholi, steroli lub hydroksykarotenoidów. O CH3(CH2)mCOCH2(CH2)nCH3 m = 14 - 34 n = 22 - 34 53 Wosk pszczeli O O 26 30 O CH3(CH2)24COCH2(CH2)28CH3 Wosk karnauba O O 34 34 O CH3(CH2)32COCH2(CH2)32CH3 54 Lanolina (z łac. lana – wełna i oleum olej) jest woskiem zwierzęcym otrzymywanym podczas czyszczenia wełny owczej (tzw. "tłuszczopotem owczym"). Stanowi mieszaninę wosków (>97%) ze sterolami (m.in. z lanosterolem). O 16 O palmitynian lanosterolu 55 Lanolina ma postać żółtawej, lepkiej masy tworzącej z wodą emulsję. Ponieważ bardzo dobrze wchłania się przez skórę wykorzystuje się ją do produkcji środków kosmetycznych oraz w recepturze aptecznej i przemysłowej produkcji farmaceutycznej jako podłoże do przyrządzania półstałych postaci leku, m.in. maści, kremy itp. 56 Spermacet, olej spermacetowy, olbrot (łac. cetaceum)półpłynna substancja występująca w głowie, a dokładniej – w olbrzymim zbiorniku nad prawym przewodem nosowym kaszalota, składająca się głównie z palmitynianu cetylu O CH3(CH2)14COCH2(CH2)14CH3 Spermacet swą płynną konsystencję zachowuje tylko wewnątrz kaszalota, ewentualnie w temperaturze ciała zwierzęcia. Po zetknięciu z powietrzem zastyga. Obecnie stosowany jest w przemyśle farmaceutycznym. Z dużego kaszalota można uzyskać nawet 2 tony oleju spermacetowego. Połowy kaszalota są obecnie zabronione. 57 Fosfolipidy kwas fosfatydowy: O CH2O C R1 O R2 C O C H O CH2O P OH OH O O CH2O C R1 R1 zazwyczaj nasycona R2 C O H O R2 CH2O P OH zazwyczaj nienasycona OH konfiguracja L 58 Fosfolipidy W fosfolipidach grupa fosforanowa jest połączona wiązaniem estrowym z aminoalkoholem. Najważniejszymi fosfoglicerydami są lecytyny i kefaliny 59 aminoalkohol: cholina: HOCH2CH2N(CH3)3 2-aminoetanol etanoloamina: HOCH2CH2NH2 fosfoglicerol: lecytyna - fosfatydylocholina O O CH2O C R1 R2 C O H O CH2O P O CH2CH2N(CH3)3 O kefalina fosfatydyloetanoloamina O O CH2O C R1 R2 C O H O CH2O P O CH2CH2NH3 O 60 Błony komórkowe składają się głównie z fosfoglicerydów ułożonych w podwójną warstwę lipidową o grubości ~50 Å 50 A O O P O CH2CH2N(CH3)3 O polarne "głowy" CH2 CH CH2 O O OC CO R1 R2 niepolarne łańcuchy węglowodorowe 61 Steroidy Steroidy – cząsteczki, których struktury oparte są na czteropierścieniowym układzie cyklicznym C A D B 62 12 11 1 2 3 4 10 5 17 13 9 8 14 16 15 7 6 18 19 angularne grupy metylowe 63 trans-dekalina cis-dekalina 64 W naturalnych steroidach sposób połączenia pierścieni A i B może być cis lub trans, B i C oraz C i D jest trans ( C i D cis w glikozydach nasercowych i jadach wydzielanych przez ropuchy) 13 D 10 9 B 17 13 C D 8 10 9 B 17 C 8 A A 5 3 3 A i B cis 5 A i B trans 65 Jeżeli steroid zawiera 1 lub więcej grup hydroksylowych, a żadnej grupy karbonylowej lub karboksylowej jest sterolem i jego nazwa ma końcówkę - ol CH3 CH3 cholesterol H H H HO CH3 ergosterol prekursor wit. D CH3 H H HO 66 Numeracja C w łańcuchu bocznym w cholesterolu 21 18 19 CH3 H CH3 H 20 22 24 27 23 25 26 H HO 67 HO CH3 COOH CH3 H H HO H H OH Kwas cholowy - jeden z najważniejszych kwasów żółciowych. Występuje w żółci w połączeniu z tauryną. O C N H CH2CH2SO3- 68 Hormony płciowe CH3 CH3 OH CH3 H H CH3 H CH3 H H H H H O O O H HO testosteron progesteron Steroidy syntetyczne estradiol CH3 OH C CH H H H HO etynyloestradiol (syntetyczny estrogen) 69 OH O O OH OH 11 kortizon O HO 11 hydrokortizon 70 Witamina D3 26 25 21 11 9 H 6 4 HO HO 3 5 2 12 18 23 24 20 22 13 17 16 8 14 15 H 7 10 19 1 71 27 Polimery Na podstawie kryterium masy cząsteczkowej można utworzyć następujący szereg: monomer – oligomer (1-10 merów) - pleinomer - polimer Polimery = gr.: poli + meros = zbudowany z wielu części Polimery – cząsteczki o bardzo dużej masie cząsteczkowej (>10 000u) powstałe przez powtarzające się łączenie wielu setek lub tysięcy małych jednostek zwanych merami. 72 Wyróżnia się następujące podziały polimerów: - ze względu na ich pochodzenie ( syntetyczne, naturalne, modyfikowane) - ze względu na topologię cząsteczek, czyli ich ogólny kształt przestrzenny: polimer liniowy , rozgałęziony, drabinkowy, usieciowany, cykliczny itd.. - ze względu na jednorodność budowy : homopolimery - w łańcuchu polimeru występuje tylko jeden typ monomeru kopolimery - polimer zbudowany jest z dwóch lub więcej monomerów 73 Reakcję polimeryzacji dzieli się na; reakcję łańcuchową – w której to reakcja zaczyna się od reakcji inicjacji (wolno), dalej lawinowo zachodzi reakcja propagacji łańcucha i reakcji terminacji (wolno) -reakcję stopniową (etapową) – w której każde nowe wiązanie tworzone jest oddzielnie niezależnie od innych 74 Niektóre sposoby połączenia monomerów w polimerach: Homopolimery AAAAA AAAAA AA AAAAA AA liniowy rozgałęziony usieciowany AAAAA AAA 75 Niektóre sposoby połączenia monomerów w polimerach: Kopolimery ABABAB AABABBA naprzemienny statystyczny AAAAABBBB AAAAAAAAAA BBB blokowy BBB szczepiony 76 Homopolimery to polimery addycyjne – powstają w reakcjach, których jedynymi produktami są makrocząsteczki ( bez małocząsteczkowych produktów ubocznych). Najczęściej spotykane polimery addycyjne powstają przez polimeryzację łańcuchową alkenów: polietylen, polipropylen, polistyren, polichlorek winylu, poliakrylan, teflon, itd. 77 Kopolimery to najczęściej polimery kondensacyjne – tworzą się w reakcjach przebiegających stopniowo i z wydzieleniem niskocząsteczkowego produktu ubocznego (najczęściej wody) np.: fenoplasty ( tworzywa fenolowo-formaldehydowe); aminoplasty ( żywice mocznikowo-formaldehydowe); poliestry, poliamidy, poliwęglany polisiloksany; i polimery poliaddycyjne powstają w reakcjach przebiegających stopniowo w których nie występują produkty uboczne np.: poliuretany 78 Poliestry (PES) i poliamidy (PA) powstają w reakcji polimeryzacji stopniowej (etapowej), w której każdy etap polega na reakcji estryfikacji lub tworzenia amidów. Substratami są kwasy dikarboksylowe (lub ich chlorki) i alkohole dwuwodorotlenowe lub diaminy. 79 alkohol + kwas karboksylowy = ester O CH3CH2CH2C OH + HOCH2CH2CH2CH3 O CH3CH2CH2C OCH2CH2CH2CH3 diol + kwas dikarboksylowy = poliester HO(CH2)nOH diol O O + HOC(CH2)mCOH dikwas O O O(CH2)nO C(CH2)mC poliester 80 amina + chlorek kwasowy = amid O CH3C Cl + H2NCH2CH2CH3 O CH3CNHCH2CH2CH3 diamina + chlorek kwasu dikarboksylowego = poliamid H2N(CH2)nNH2 diamina O O + ClC(CH2)mCCl chlorek dikwasu O O NH(CH2)nNHC(CH2)mC poliamid (nylon) 81 Niektóre polimery kondensacyjne i ich zastosowania Nylon - poliamid służący do wytwarzania włókna syntetycznego o bardzo dużej wytrzymałości na rozciąganie i łatwo dającego się barwić. Zastosowanie: włókna, odzież, kord oponowy, elementy łożysk 82 Często można spotkać się z oznaczeniami cyfrowymi po słowie nylon. Jest to informacja o strukturze polimeru. Cyfry oznaczają liczbę atomów węgla w monomerach np.: nylon-66 oznacza 6 atomów węgla w cząsteczkach zarówno diaminy jak i kwasu dikarboksylowego. A nylon-612 jest kopolimerem 1,6-heksametylenodiaminy (diaminy C6) i kwasu 1,10-dekanodikarboksylowego (dikwasu C12). 83 Nylon-66 jest kopolimerem 1,6-heksametylenodiaminy (diaminy C6) i kwasu adypinowego (dikwasu C6). O O H2N(CH2)6NH2 + HOC(CH2)4COH Nylon-66 O O NH(CH2)6NHC(CH2)4C n x 84 Niektóre polimery kondensacyjne i ich zastosowania Poli(tereftalan etylenu) – (PET) - poliester O CH3O C O C OCH3 + HOCH2CH2OH tereftalan dimetylu glikol etylenowy kat O O C O C OCH2CH2 n poli (tereftalan etylenu) 85 Poli(tereftalan etylenu) – (PET) - poliester Zastosowanie: plastikowe butelki, naczynia, kształtki; włókna (polartec). Podczas spalania produktów wytworzonych z PET wytwarzają się duże ilości silnie toksycznych dioksyn. 86 Niektóre polimery kondensacyjne i ich zastosowania Kevlar – (PPTA) - poliamid O Cl C O C Cl + H2N monomer NH2 monomer -HCl O C O C NH NH n mer 87 Kevlar – (PPTA) - (poly paraphenylene terephthalamide) aramid -aromatyczny poliamid charakteryzuje się ogromną wytrzymałością Włókna z kevlaru są 5 razy mocniejsze niż stalowy drut o tej samej masie Zastosowanie – kamizelki kuloodporne, kaski, hełmy 88 Niektóre polimery kondensacyjne i ich zastosowania O O C O Poliwęglany (PC) – poliestry zawierają grupę węglanową HO CH3 C CH3 OH + O Cl C Cl fosgen bisfenol A - HCl O CH3 C CH3 O O C n 89 Poliwęglany- PC – polycarbonates Zastosowanie – szyby w batyskafach, samolotach, hełmach astronautów, butelki dla niemowląt, warstwy uodparniające szklane szyby na stłuczenie, płyty CD i DVD. 90 Fenoloplasty – żywice fenolowo-formaldehydowe. Pierwszymi syntetycznymi tworzywami sztucznymi były żywice fenolowo-formaldehydowe otrzymane w 1872 (A. Baeyer), jednak produkcję ich podjęto dopiero na podstawie patentu belgijskiego chemika Leo Hendrik Baekelanda (1912). OH OH CH2 OH CH2 OH + H2C O H+, ∆t - H2O HO CH2 OH CH2 CH2 CH2 OH BAKELIT 91 Właściwości żywic zmieniają się w szerokich granicach w zależności od użytych dodatków w czasie polikondensacji. Bakelit jest polimerem termoutwardzalnym: ogrzewanie wywołuje dalsze usieciowanie polimeru i staje się on twardym, nietopliwym materiałem. Służy do wyrobu obudów aparatów fotograficznych, zegarków, telefonów, maszyn, uchwytów itp . 92 Aminoplasty – żywice aminowo-formaldehydowe H2N O C NH2 + H2C O mocznik zasada - H2O O O HN C N CH2 NH C NH CH2 CH2 N C NH CH2 NH C NH O O Cechuje je twardość, sztywność, odporność cieplna (100 - 120 oC), odporność na działanie wody i rozpuszczalników, bezwonność, bezbarwność, możliwość dowolnego barwienia. 93 Aminoplasty - stosowane są w postaci tłoczyw ( wyposażenie elektryczne i kuchenne) , laminatów (formika), tworzyw piankowych, klejów do drewna, wyrobów lakierniczych i żywic technicznych do uszlachetniania w papiernictwie, włókiennictwie i garbarstwie 94 Żywice epoksydowe H2C CH CH2 Cl + O CH3 C CH3 HO epichlorohydryna O zasada OH bisfenol A CH3 C CH3 OH O CH2 CH CH2 O n H2C CH CH2 O O CH3 C CH3 OH O CH2 CH CH2 O n CH3 C CH3 O CH2 CH CH2 O Stosowane jako: kleje do metali, szkła, ceramiki. 95 Poliuretany - PUR lub PU R N C O + R'OH izocyjanian alkohol O RNHCOR' uretan Uretan (karbaminian) – zawiera funkcyjną grupę estrową i amidową przy tym samym karbonylu OCN R NCO + HO R' OH O O OCN R NCO R' O H H n liniowy poliuretan 96 Polimery addycyjne Polimery powstałe z alkenów , dienów i innych związków zawierających wiązania nienasycone w wyniku reakcji addycji do wiązania nienasyconego. Polimery alkenów i dienów powstają w wyniku reakcji łańcuchowej. Inicjator polimeryzacji, przyłączony np. do wiązania C=C, powoduje powstanie reaktywnego produktu pośredniego, który następnie przyłącza się do kolejnego wiązania C=C, tworząc nowy produkt pośredni, który atakuje kolejną cząsteczkę z wiązaniem C=C i w ten sposób reakcja powtarza się wiele, wiele razy. 97 Polimeryzacja rodnikowa 1. Inicjacja zachodzi, gdy katalizator (np. nadtlenek benzoilu) rozkłada się z wytworzeniem niewielkiej liczby rodników: O C O O In O C ∆t + H2C CH2 O C 2 O = In In CH2CH2 98 2. Propagacja łańcucha In CH2CH2 + powtórzenie H2C CH2 wiele razy In CH2CH2CH2CH2 In (CH2)nCH2CH2 3. Terminacja łańcucha (zachodzi w reakcji pochłaniającej rodnik) 2R R R 99 Niektóre (stosowane w praktyce) polimery łańcuchowe otrzymywane przez polimeryzację wolnorodnikową: Polietylen (PE) CH2 CH2 CH2 CH2 n Polietylen jest giętki, woskowaty, przezroczysty, termoplastyczny. Traci elastyczność pod wpływem światła słonecznego i wilgoci. Zastosowanie: wytłaczane i wydmuchiwane butelki, folie i filmy, zabawki, sprzęt domowy, powłoki drutów i kabli. 100 Polipropylen (PP) CH2 CH CH3 CH2 CH n CH3 Zastosowanie: wykładziny, opakowania, zabawki, części samochodów, sprzęt domowy 101 Polistyren (PS) CH2 CH CH2 CH n styren Zastosowanie: opakowania i pojemniki, zabawki, izolacje (styropian) 102 Poliakrylonitryl (PAN) (akryl, orlon) CH2 CH CN CH2 CH CN n Zastosowanie: ubiory (swetry) 103 Polioctan winylu (PVA) – poly vinyl acetate CH2 O CH OCCH3 CH2 CH n O O C CH3 Zastosowanie: kleje i farby lateksowe 104 Polimetakrylan metylu (PMM) (pleksiglas) CH2 O C COCH3 CH3 CH3 CH2 C n C O OCH3 Zastosowanie: przedmioty przezroczyste i mocne 105 Polichlorek winylu (PCV; poly vinyl chloride; PCW) CH2 CHCl CH2 CH Cl n Zastosowanie: rury instalacyjne, płyty podłogowe, filmy, okrycia, 106 Politetrafluoroetylen (PTFE) (teflon) CF 2 CF 2 CF 2 CF 2 n Zastosowanie: pokrycia różnych sprzętów, „oddychające” tkaniny jak Gore-Tex® 107 Politlenek etylenu (PEG) – oligomery i polimery < 20 000 g/mol (PEO) – polimery > 20 000 g/mol (POE) – dowolnej wielkości polimer CH2 CH2 O CH2 CH2 O n Rozpuszczalny w wodzie stosowany jest w produkcji kremów, past do zębów, jako nośnik lekarstw. 108 Polimery dienowe: naturalne i syntetyczne kauczuki Kauczuk naturalny pozyskiwany jest z mlecznego soku drzew kauczukowych ( lateksu) ogrzewanie Z 2-metylo-1,3-butadien izopren 109 Kauczuk naturalny charakteryzuje się pewnymi cechami, które ograniczają jego zastosowania: wyroby w podwyższonej temperaturze były miękkie, w niskiej stawały się twarde. Problem ten rozwiązał Charles Goodyear, który zastosował proces wulkanizacji, polegający na sieciowaniu łańcuchów polimerowych przez ogrzewanie z siarką. Nadal pozostał problem porowatości gumy i konieczność częstego sprawdzania ciśnienia w kołach. 110 Poniżej przedstawiono syntezę kauczuku z izoprenu. Cząsteczki izoprenu ulegają addycji-1,4 jedna do drugiej; z zachowaniem porządku głowa-ogon co daje produkt niemal identyczny z naturalnym. katalizator Zieglera-Natty ( R3Al-TiCl4 ) Z 111 Kauczuk syntetyczny (syntetyczna guma) – kopolimery o właściwościach podobnych do właściwości kauczuku naturalnego lecz różniące się budową chemiczną Np.: kopolimer 25% styrenu i 75% 1,3-butadienu SBR – (styrene-butadiene rubber ang) lub Buna-S (niem) nCH2 CHC6H5 + 3nCH2 CH CH CH2 inicjator wolnorodnikowy C6H5 n SBR 112 Tworzywa sztuczne Tworzywa sztuczne – materiały oparte na polimerach syntetycznych, lub zmodyfikowanych naturalnych. W skład tworzyw sztucznych oprócz polimerów wchodzą różnego rodzaju dodatki nadające im określone właściwości fizyczne. 113 Dodatki: napełniacze, wypełniacze – substancje wprowadzane w celu poprawy własności mechanicznych, elektroizolacyjnych i przeciwpożarowych (oraz obniżenia ceny) plastyfikatory, zmiękczacze – na ogół oleiste ciecze o małej lotności (np.: wysokowrzące estry) lub ciała stałe, które mieszają się homogenicznie z polimerem nie wchodząc z nim w reakcje. Dodane do tworzywa sztucznego powodują jego zmiękczenie, większą rozciągliwość, łatwiejsze przetwórstwo, przy czym nie zmieniają własności chemicznych tworzywa. Ze względu na pochodzenie zmiękczacze dzieli się na naturalne (olej słonecznikowy) oraz syntetyczne (estry, ketony – ftalany, fosforany, adypiniany, stearyniany) oraz epoksydowane oleje roślinne. stabilizatory – zapobiegają lub opóźniają niekorzystne przemiany chemiczne (np.: antyutleniacze), dodatki zmniejszające palność barwniki 114 Tworzywa sztuczne ze względu na ich właściwości fizykochemiczne dzielimy na: Plastomery (termoplasty) – nieograniczenie długo plastyczne w podwyższonej temperaturze, a twarde w temperaturze otoczenia (proces ten jest odwracalny), ale łatwotopliwe i zwykle rozpuszczalne – dzięki ich topliwości można je przetwarzać poprzez topienie i wtryskiwanie do form lub wytłaczanie, dzięki czemu można z nich uzyskać bardzo skomplikowane kształty np. jako obudowy do maszyn i urządzeń, elementy wyposażenia domowego. Do najważniejszych należy polistyren, polietylen, poli(chlorek winylu), poli(metakrylan metylu), poliamidy, politetrafluoroetylen. 115 Duromery, duroplasty (tworzywa utwardzalne) – grupa tworzyw przechodzących nieodwracalnie ze stanu plastycznego w stan utwardzony w wyniku działania podwyższonej temperatury (tworzywa termoutwardzalne), pod wpływem czynników chemicznych (tworzywa chemoutwardzalne) bądź obu. Zaletami są: sztywność, nierozpuszczalność, nietopliwość oraz dobre własności elektroizolacyjne. Wadami: kruchość (zmniejszana przez stosowanie napełniaczy) oraz niemożliwość powtórnego formowania. Najważniejszymi duroplastami są: fenoplasty, aminoplasty, żywice poliestrowe nienasycone, żywice epoksydowe oraz niektóre żywice silikonowe. Elastomery - tworzywa, które można rozciągać i ściskać; elastomery zmieniają znacznie swój kształt ale po odjęciu siły nań działającej wracają do poprzednich wymiarów. Elastomery zastąpiły prawie całkowicie kauczuk naturalny. 116 Polimery biodegradowalne (polimery biodegradalne, polimery biowchłanialne, biodegradable polymers, biodecomposable plastic) to tworzywa sztuczne mające właściwość biodegradacji czyli rozkładu biologicznego. Polimery w pełni biodegradowalne są całkowicie przetwarzane przez mikroorganizmy na dwutlenek węgla, wodę i humus. Polimer uważa się za biodegradowalny jeśli w całości ulega rozkładowi przez bakterie w glebie lub w wodzie w ciągu 6 miesięcy. 117 Polilaktyd (poli(kwas mlekowy), PLA z ang. polylactic acid, polylactide) - w pełni biodegradowalny polimer. PLA otrzymuje się w wyniku polimeryzacji z otwarciem pierścienia laktydu: O C O C O O O O HO O OH O n O Polilaktyd jest używany głównie dla celów biomedycznych, m.in. do produkcji implantów dentystycznych i resorbowalnych nici chirurgicznych. 118 Polihydroksymaślan (poli-β-hydroksymaślan, PHB z ang. polyhydroxybutyrate) to biodegradowalny polimer z grupy alifatycznych poliestrów O O HO OH HO O O O O OH n 119 Polikaprolakton (PCL) - biodegradowalny polimer, należący do grupy poliestrów alifatycznych Otrzymywany z ε-kaprolaktonu w wyniku polimeryzacji z otwarciem pierścienia. O O O O n O O O HO O O O OH O n O O n 120