dockomunikat o stanie jakości wód powierzchniowych województwa
download 
Reklamacja Transkrypt
komunikat o stanie jakości wód powierzchniowych województwa
WOJEWÓDZKI INSPEKTORAT OCHRONY ŚRODOWISKA W ŁODZI 90-743 Łódź, ul. Lipowa 16 KOMUNIKAT O STANIE JAKOŚCI WÓD POWIERZCHNIOWYCH WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO BADANYCH W LATACH 2010-2012 Zadanie realizowano z udziałem środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi Opracowały: Dorota Mikołajewska, Małgorzata Rusinek, Maria Kalemba, Maria Woch, Urszula Łukawska, Anna Szafrańska, Joanna Szczepańska Kierownik Wydziału Wojewódzki Inspektor Monitoring Środowiska Ochrony Środowiska mgr Ryszard Klajs mgr Piotr Maks Łódź, lipiec 2013 r. Spis treści I. Wstęp 4 II. Podstawy prawne monitoringu wód powierzchniowych i ich oceny 4 III. Organizacja monitoringu oraz sposób oceny stanu wód powierzchniowych 5 III.1. Rodzaje sieci monitoringowych 5 III.2. Sposób oceny stanu wód 7 IV. Krótka charakterystyka województwa łódzkiego (budowa geologiczna, hydrografia, klimat) 11 V. Warunki meteorologiczne województwa łódzkiego w latach 2010-2012 13 VI. Informacja o rejonach wodnych objętych badaniami monitoringowymi 15 VI.1. Presje w rejonach wodnych 17 VII. Ocena stanu wód powierzchniowych 20 VII.1. Weryfikacja wyników pomiarów 20 VII.2. Ocena stanu wód w punktach pomiarowych 20 VII. 3 Ocena stanu jednolitych części wód 22 1 Spis tabel Tabela 1. Zestawienie danych do klasyfikacji stanu\ potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w PPK objętych monitoringiem operacyjnym w województwie łódzkim – ocena za 2010 r. Tabela 2. Zestawienie danych do klasyfikacji stanu\potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w PPK objętych monitoringiem badawczym w województwie łódzkim – ocena za 2010 r. Tabela 3. Zestawienie klasyfikacji stanu\potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w PPK monitoringu obszarów chronionych w województwie łódzkim – ocena za 2010 r. Tabela 4. Zestawienie danych do klasyfikacji stanu\potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w JCW objętych monitoringiem operacyjnym w województwie łódzkim– ocena za 2010 r. Tabela 5. Zestawienie danych do klasyfikacji stanu\potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w JCW objętych monitoringiem badawczym w województwie łódzkim – ocena za 2010 r. Tabela 6. Zestawienie klasyfikacji stanu\potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w JCW monitoringu obszarów chronionych w województwie łódzkim – ocena za 2010 r. Tabela 7. Zestawienie danych do klasyfikacji potencjału ekologicznego i stanu chemicznego zbiorników zaporowych objętych monitoringiem operacyjnym w województwie łódzkim – ocena za 2010 r. Tabela 8. Zestawienie danych do klasyfikacji potencjału ekologicznego i stanu chemicznego zbiorników zaporowych objętych monitoringiem badawczym w województwie łódzkim – ocena za 2010 r. Tabela 9. Zestawienie klasyfikacji potencjału ekologicznego i stanu chemicznego zbiorników zaporowych w monitoringu obszarów chronionych w województwie łódzkim – ocena za 2010 r. Tabela 10. Zestawienie danych do klasyfikacji stanu\ potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w PPK objętych monitoringiem w województwie łódzkim – ocena za 2011 r. Tabela 11. Zestawienie klasyfikacji stanu\ potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w PPK monitoringu obszarów chronionych w województwie łódzkim – ocena za 2011 r. Tabela 12. Zestawienie danych do klasyfikacji stanu\ potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w JCW w województwie łódzkim – ocena za 2011 r. Tabela 13. Zestawienie klasyfikacji stanu\ potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w JCW monitoringu obszarów chronionych w województwie łódzkim – ocena za 2011 r. Tabela 14. Zestawienie danych do klasyfikacji stanu\ potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w PPK objętych monitoringiem w województwie łódzkim – ocena za 2012 r. Tabela 15. Zestawienie klasyfikacji stanu\ potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w PPK monitoringu obszarów chronionych w województwie łódzkim – ocena za 2012 r. Tabela 16. Zestawienie danych do klasyfikacji stanu\ potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w JCW w województwie łódzkim – ocena za 2012 r. Tabela 17. Zestawienie klasyfikacji stanu\ potencjału ekologicznego i chemicznego rzek w JCW monitoringu obszarów chronionych w województwie łódzkim – ocena za 2012 r. Tabela 18. Zestawienie klasyfikacji stanu/potencjału ekologicznego, stanu chemicznego i stanu jcw badanych w województwie łódzkim w latach 2010-2012 2 Spis rysunków Rysunek 1. Schemat klasyfikacji stanu ekologicznego jednolitych części wód powierzchniowych Rysunek 2. Przebieg średnich miesięcznych temperatur w latach 2010-2012 (stacja IMGW w Sulejowie) Rysunek 3. Przebieg rocznych sum opadów atmosferycznych uśrednionych w latach 2010-2012 (stacja IMGW w Sulejowie) Rysunek 4. Objaśnienia symbolizacji oceny w ppk i jcw Rysunek 5. Objaśnienia symbolizacji oceny spełnienia wymagań dla obszarów chronionych Rysunek 6. Objaśnienia symbolizacji oceny zbiorników zaporowych Spis map Mapa 1. Stan/potencjał ekologiczny jednolitych w latach 2010-2012 – dorzecze Odry części Mapa 2. Stan/potencjał ekologiczny jednolitych części wód badanych na terenie woj. łódzkiego latach 2010-2012 – dorzecze Wisły Mapa 3. Stan chemiczny jednolitych części wód badanych na terenie woj. łódzkiego w latach 2010-2012 - dorzecze Odry Mapa 4. Stan chemiczny jednolitych części wód badanych na terenie woj. łódzkiego w latach 2010-2012 - dorzecze Wisły Mapa 5. Stan jednolitych części wód badanych na terenie woj. łódzkiego w latach 2010-2012 - dorzecze Odry Mapa 6. Stan jednolitych części wód badanych na terenie woj. łódzkiego w latach 2010-2012 - dorzecze Wisły Mapa 7. Spełnienie wymagań obszarów chronionych przez jednolite części wód badane na terenie woj. łódzkiego w latach 2010-2012 - dorzecze Odry Mapa 8. Spełnienie wymagań obszarów chronionych przez jednolite części wód badane na terenie woj. łódzkiego w latach 2010-2012 - dorzecze Wisły Załączniki Załącznik nr 1. Charakterystyka szczegółowa jcw (cd) 3 wód badanych na terenie woj. łódzkiego Niniejsze opracowanie przedstawia kompleksowe opracowanie oceny jednolitych części wód w trzyleciu 2010-2012. Oceny w latach 2010 i 2011 zostały zweryfikowane według najnowszych wytycznych Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska uwzgledniających poprawioną ocenę fitoplanktonu, fitobentosu i makrobezkręgowców oraz otrzymane wyniki badań ichtiofauny przeprowadzone przez Instytut Rybactwa Śródlądowego. I. Wstęp Podstawowe ramy działania w dziedzinie polityki wodnej na obszarze Unii Europejskiej określa Ramowa Dyrektywa Wodna (RDW) z dnia 23 października 2000r. RDW wprowadza nowatorskie podejście do zarządzania zasobami wodnymi. Kluczowymi celami ustalonymi przez Dyrektywę są: ochrona i przeciwdziałanie zanieczyszczeniu wszystkich rodzajów wód współpraca między krajami dzielącymi wspólne dorzecza osiągnięcie, przez wprowadzenie odpowiednich planów gospodarowania i, jeżeli zachodzi konieczność programów naprawczych, dobrego stanu wód do roku 2015 zapewnienie aktywnego udziału społeczeństwa w działaniach związanych z zarządzaniem gospodarką wodną. Jednym z zasadniczych narzędzi służących do osiągnięcia tych celów jest monitoring, który ma dostarczyć wiedzy niezbędnej do planowania w gospodarowaniu wodami i podejmowania działań na rzecz ochrony wód i poprawy ich stanu. W Polsce monitoring jakości wód powierzchniowych prowadzony jest w oparciu o przepisy ustawy Prawo wodne z dnia 18 lipca 2001 roku, która to ustawa transponuje do prawodawstwa polskiego zapisy Ramowej Dyrektywy Wodnej. II. Podstawy prawne monitoringu wód powierzchniowych oraz ich oceny Obowiązek prowadzenia badań i oceny wód powierzchniowych w zakresie elementów biologicznych, fizykochemicznych i chemicznych wynika z art. 155a ust.2 ustawy Prawo wodne i zgodnie z ust. 3 tego artykułu, należy do kompetencji wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska. 4 Sposób prowadzenia badań, ich zakres oraz kryteria oceny jakości wód określają rozporządzenia do ustawy Prawo wodne: rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 15 listopada 2011 r. w sprawie form i sposobu prowadzenia monitoringu jednolitych części wód powierzchniowych i podziemnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 258, poz. 1550). W roku 2009, gdy ustalano program badań wód powierzchniowych na okres 2010 - 2012, obowiązywało rozporządzenie z dnia 13 maja 2009 (Dz. U. z 2009r., Nr 81, poz. 685) rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie klasyfikacji stanu ekologicznego, potencjału ekologicznego i stanu chemicznego jednolitych części wód powierzchniowych (Dz. U. z 2011 r., Nr 258, poz. 1549) rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie sposobu klasyfikacji stanu jednolitych części wód powierzchniowych oraz środowiskowych norm jakości dla substancji priorytetowych (Dz. U. z 2011 r., Nr 257, poz. 1545) rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie kryteriów wyznaczania wód wrażliwych na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł rolniczych (Dz. U. z 2002r., Nr 241, poz. 2093) rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 listopada 2002 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać wody powierzchniowe wykorzystywane do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia (Dz. U. z 2002 r., Nr 204, poz. 1728) rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 października 2002 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać wody śródlądowe będące środowiskiem życia ryb w warunkach naturalnych (Dz. U. z 2002r., Nr 176, poz. 1455) rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 października 2002 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać morskie wody wewnętrzne i wody przybrzeżne będące środowiskiem życia skorupiaków i mięczaków (Dz. U. z 2002r., Nr 176, poz. 1454) – nie mające zastosowania w woj. łódzkim. III. Organizacja monitoringu oraz sposób oceny stanu wód powierzchniowych III.1. Rodzaje sieci monitoringowych. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 15 listopada 2011 w sprawie form i sposobu prowadzenia monitoringu jednolitych części wód powierzchniowych 5 i podziemnych, badania wód powierzchniowych prowadzone są w ramach 4 rodzajów monitoringu: diagnostycznego operacyjnego badawczego obszarów chronionych Monitoring diagnostyczny prowadzony jest w celu ustalenia stanu jednolitych części wód na obszarze dorzecza, zaprojektowania przyszłych programów monitoringu, dokonania oceny długoterminowych zmian stanu jednolitych części wód z powodu oddziaływań antropogenicznych oraz określenia trendów zmian stężeń substancji priorytetowych i innych zanieczyszczeń ulegających bioakumulacji w osadach oraz faunie i florze. Monitoring operacyjny ma na celu przede wszystkim ustalenie stanu jednolitych części wód powierzchniowych, które uznano za zagrożone niespełnieniem określonych dla nich celów środowiskowych oraz dokonanie oceny zmian, wynikających z programów działań, które zostały podjęte dla poprawy stanu tych wód. Monitoring badawczy prowadzony jest w celu uzupełnienia i zebrania dodatkowych informacji o stanie wód np. w związku z uwarunkowaniami lokalnymi czy też przypadkowym zanieczyszczeniem wód, a także wówczas, gdy należy ustalić przyczyny rozbieżności między wynikami oceny elementów biologicznych i fizykochemicznych. Monitoring obszarów chronionych został ustanowiony w celu ustalenia stanu jednolitych części wód powierzchniowych na obszarach chronionych, określenia stopnia spełnienia dodatkowych wymogów, określonych dla tych obszarów w odrębnych przepisach, a także oceny wpływu znaczących oddziaływań na jednolite części wód należące do obszarów chronionych lub z nimi powiązane oraz oceny skuteczności działań podjętych dla poprawy jakości wód uznanych za zagrożone niespełnieniem określonych dla nich celów środowiskowych. Cytowane wyżej rozporządzenie precyzuje również zakres i częstotliwość pomiarów badań w poszczególnych sieciach monitoringu. III.1. Sposób oceny stanu wód Sposób oceny i klasyfikacji stanu wód powierzchniowych określa rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie klasyfikacji stanu jednolitych części 6 wód powierzchniowych oraz środowiskowych norm jakości dla substancji priorytetowych. W ocenie zastosowano wytyczne dla wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska w sprawie wykonania weryfikacji oceny jednolitych części wód powierzchniowych (rzek, zbiorników zaporowych, wód przejściowych i przybrzeżnych) za lata 2010 i 2011, oraz sporządzenia oceny dla jcw ww. kategorii za rok 2012, opracowane przez Główny Inspektorat Ochrony Środowiska. Oprócz klasyfikacji stanu jednolitych części wód (jcw), czyli oddzielnych i znaczących elementów wód powierzchniowych takich jak rzeka, część rzeki, zbiornik zaporowy itp., klasyfikacji jakości wód dokonuje się też w poszczególnych punktach pomiarowokontrolnych (ppk). Na ocenę stanu wód składa się klasyfikacja ich stanu/potencjału ekologicznego, klasyfikacja stanu chemicznego oraz spełnienie dodatkowych wymogów obszarów chronionych. Stan/potencjał ekologiczny Klasyfikację stanu ekologicznego wykonuje się dla naturalnych jcw, natomiast dla wód silnie zmienionych lub sztucznych dokonuje się klasyfikacji potencjału ekologicznego. Podstawą klasyfikacji stanu/potencjału ekologicznego są elementy biologiczne, hydromorfologiczne oraz fizykochemiczne, których wyliczone stężenia średnioroczne porównuje się do wartości dopuszczalnych dla danej klasy jakości, z uwzględnieniem typu i kategorii wód powierzchniowych. Klasyfikacji dokonuje się przez nadanie jcw jednej z pięciu klas jakości wód: Klasa Stan/potencjał ekologiczny I bardzo dobry/maksymalny II dobry III umiarkowany IV słaby V zły 7 Klasyfikacja stanu/potencjału jednolitych części wód (również ocena w punktach pomiarowokontrolnych) jest procesem złożonym, wieloetapowym. Schematy klasyfikacji jcw w obszarach chronionych i poza nimi przedstawiono na rysunku 1. Elementy biologiczne osiągnęły bardzo dobry stan ekologiczny (I klasa SE) TAK NIE Elementy biologiczne osiągnęły dobry stan ekologiczny (II klasa SE) Wskaźniki fizykochemiczne oraz specyficzne zanieczyszczenia syntetyczne i niesyntetyczne osiągnęły I klasę SE TAK Warunki hydromorfologiczne osiągnęły bardzo dobry stan ekologiczny (I klasa SE) Bardzo dobry stan ekologiczny NIE TAK Wskaźniki fizykochemiczne oraz specyficzne zanieczyszczenia syntetyczne i niesyntetyczne osiągnęły II klasę SE TAK NIE Elementy biologiczne osiągnęły stan ekologiczny poniżej dobrego TAK Dobry stan ekologiczny NIE TAK umiarkowany stan ekologiczny (III klasa SE) TAK Umiarkowany stan ekologiczny TAK Słaby stan ekologiczny NIE słaby stan ekologiczny (IV klasa SE) NIE zły stan ekologiczny (V klasa SE) TAK Zły stan ekologiczny Rys. 1 Schemat klasyfikacji stanu ekologicznego jednolitych części wód powierzchniowych Stan chemiczny Klasyfikacji stanu chemicznego jcw dokonuje się w oparciu o badania substancji priorytetowych i innych zanieczyszczeń chemicznych. Uzyskane wyniki pomiarów porównuje się do środowiskowych norm jakości ustalonych dla poszczególnych kategorii wód i określa stan chemiczny jako „dobry” lub „poniżej dobrego”: Stan chemiczny Stężenia średnioroczne i maksymalne wskaźników chemicznych nie przekraczają norm Stężenia średnioroczne i maksymalne wskaźników chemicznych przekraczają normy 8 dobry poniżej dobrego Ocena spełnienia wymagań dodatkowych obszarów chronionych Ocena spełnienia wymagań dodatkowych obszarów chronionych jest wraz z oceną stanu/potencjału ekologicznego i stanu chemicznego równorzędnym elementem oceny stanu jednolitych części wód. W ocenie tej sprawdza się spełnienie wymagań dodatkowych zawartych w oddzielnych rozporządzeniach wymienionych na początku opracowania. W zależności od pełnienia dodatkowych funkcji przez JCW oraz od występowania silnych antropopresji sprawdza się spełnienie wymagań dodatkowych dla wód przeznaczonych do poboru wody na potrzeby zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia, obszarów chronionych przeznaczonych do ochrony gatunków zwierząt o znaczeniu gospodarczym i obszarów chronionych przeznaczonych do ochrony siedlisk lub gatunków, obszarów przeznaczonych do celów rekreacyjnych, w tym kąpieliskowych, oraz obszarów chronionych wrażliwych na eutrofizację, wywołaną zanieczyszczeniami komunalnymi i z rolnictwa. Wymagania dodatkowe są spełnione, gdy spełnione są normy dla wszystkich form ochrony dodatkowej. Stan wód Stan wód jest wypadkową stanu lub potencjału ekologicznego, stanu chemicznego oraz spełnienia wymogów dodatkowych obszarów chronionych a określa go gorszy ze stanów. W przypadku kiedy jeden z elementów składowych oceny stanu, tj. stan lub potencjał ekologiczny zostanie sklasyfikowany odpowiednio jako umiarkowany, słaby, zły albo stan chemiczny zostanie sklasyfikowany poniżej dobrego stanu lub nie są spełnione dodatkowe wymagania dla obszarów chronionych, stan wód określa się jako zły. Klasyfikację stanu wód można wykonać również w przypadku, kiedy brak jest klasyfikacji jednego z elementów składowych oceny stanu wód, a element klasyfikowany osiągnął stan niższy niż dobry lub nie zostały spełnione dodatkowe wymagania dla obszarów Stan/potencjał ekologiczny chronionych. Stan chemiczny Stan wód Dobry Poniżej dobrego Brak Brak Brak Brak Brak oceny Zły Brak oceny Zły Zły Zły Brak Brak Dobry lub bardzo dobry Umiarkowany Słaby Zły 9 Dziedziczenie ocen W ocenie okresu 2010-2012 zastosowano zasadę dziedziczenia ocen, czyli przeniesienia wyników poszczególnych elementów oceny z lat ubiegłych z uwzględnieniem ich ograniczeń czasowych, w przypadku gdy nie były one w danym roku badane. Dziedziczenie dotyczy elementów biologicznych, fizykochemicznych, hydromorfologicznych i chemicznych na poziomie pojedynczego elementu. Ocenę ichtiofauny można dziedziczyć przez 6 lat. Pozostałe oceny elementów biologicznych mają ważność 3 lata. Trzyletni okres ważności mają również oceny elementów fizykochemicznych i chemicznych. Ocena elementów hydromorfologicznych musi pochodzić z roku, z którego pochodzą najnowsze badania biologiczne. IV. Krótka charakterystyka województwa łódzkiego (budowa geologiczna, hydrografia, klimat) Województwo łódzkie jest obszarem przejściowym między strefą wyżyn Polski południowej a strefą nizin Polski środkowej. Geneza rzeźby terenu związana jest z budową geologiczną podłoża, działalnością lądolodu w stadiale Warty zlodowacenia środkowopolskiego, jak również procesem denudacji rzeźby glacjalnej. Obszar województwa pokrywają głównie osady czwartorzędowe o miąższości kilkudziesięciu metrów (równiny morenowe, pradoliny, wzgórza moren czołowych, kemy, ozy i sandry) oraz lokalnie wychodnie skał starszego jurajskiego podłoża tj. wapienie, margle, opoki, piaskowce, mułowce (rejon Opoczna i Radomska). Konsekwencją procesów, które ukształtowały rzeźbę terenu w województwie łódzkim, jest układ sieci hydrograficznej zgodny z nachyleniem powierzchni w kierunku północnym do Pradoliny Warszawsko - Berlińskiej. Główne rzeki tego regionu - Warta i Pilica, z obszarem źródliskowym na Wyżynie Krakowsko – Częstochowskiej oraz Bzura i Ner ze źródłami na Wyżynie Łódzkiej, przebiegają na jego peryferiach, niekiedy wyznaczając jego granicę. Sieć rzeczna w łódzkim charakteryzuje się niewielkim zagęszczeniem, przeważają rzeki małe i cieki okresowo suche. Stosunkowo duża gęstość rzek występuje na obszarze między Łęczycą i Łowiczem, najmniejsza w rejonie Piotrkowa Tryb., Działoszyna, Opoczna oraz na krawędzi Garbu Łódzkiego. Obszar województwa łódzkiego położony jest na dziale wodnym I rzędu dorzecza Wisły i Odry. Biegnie on od południa z okolic Radomska w kierunku północnym przez Łódź 10 i Łęczycę. Zlewnia rzeki Warty wraz z jej odpływami odprowadza wody z zachodniej części województwa do Odry, zlewnie Pilicy i Bzury odwadniają łącznie wschodnią część do Wisły. Klimat województwa łódzkiego, podobnie jak klimat większości obszaru Polski, wykazuje cechy przejściowe pomiędzy klimatem umiarkowanym oceanicznym a klimatem umiarkowanym kontynentalnym. Wzajemnie przenikają się masy powietrza polarnomorskiego i polarno-kontynentalnego, które wpływają na niestabilność pogody w tym regionie. Ponadto czynnikami kształtującymi klimat lokalny są różnice w wysokościach względnych i bezwzględnych, ukształtowanie terenu, wilgotność podłoża. Przestrzenne zróżnicowanie elementów meteorologicznych na terenie województwa łódzkiego jest niewielkie. Średnie temperatury powietrza wahają się od 7,6ºC do 8,0ºC. Najcieplej jest w południowej i zachodniej części województwa, najchłodniej - ze względu na różnice w wysokościach względnych oraz wysunięcie terenu ku północnemu wschodowi - na obszarze Wyżyny Łódzkiej. Okres wegetacyjny roślin, związany z warunkami termicznymi, jest na większości badanego obszaru wystarczająco długi i trwa 210 dni. Opady atmosferyczne, jako składnik elementów meteorologicznych stanowią wyjątek, charakteryzują się bowiem znaczną dynamiką na przestrzeni województwa (średnie roczne sumy opadów od 500mm w części północno-wschodniej województwa do około 700mm w rejonie Garbu Łódzkiego). Wysokość opadów atmosferycznych jest jednym z głównych czynników warunkujących odpływ jednostkowy w zlewniach województwa łódzkiego. Przy średnim rocznym opadzie 500-600mm i łagodnej budowie morfologicznej terenu w tym regionie, odpływ jednostkowy jest ogólnie niski i kształtuje się na poziomie 3-6 l/s/km2. Wielkości średnich rocznych przepływów w tutejszych rzekach są bardzo zmienne. W dorzeczu Wisły, średnie przepływy wód Pilicy w okolicach Przedborza wynoszą około 18 m3/s, w rejonie Sulejowa około 30 m3/s; poniżej zbiornika Sulejów uzależnione są od jego użytkowania. W większych dopływach Pilicy średnioroczne przepływy kształtują się na poziomie: 2,4-7,8m3/s w Czarnej Malenieckiej (wodowskaz Dąbrowa), od 1,55m3/s do 3,5m3/s, w odcinku ujściowym rzeki Wolbórki oraz 1,91m3/s w Luciąży. Mniejsze dopływy takie jak: Gać, Lubocza nie przekraczają 0,3m3/s. W zlewni Bzury średnioroczny przepływ rzeki Rawki w odcinku ujściowym wynosi 5,8m3/s. W dorzeczu Odry, wielkości średnich przepływów w Warcie na terenie województwa łódzkiego kształtują się w granicach od 11,6m3/s (wodowskaz Bobry) do 46m3/s (wodowskaz Sieradz). W dolnej części biegu rzeki Ner średni przepływ stanowi 10,8m3/s. Widawka, która 11 tak jak Ner, jest jednym z większych prawobrzeżnych dopływów środkowej Warty, ma silnie zmienne przepływy ze względu na przeobrażenie stosunków wodnych w związku z działalnością KWB Bełchatów. Powyżej zrzutów wód kopalnianych przepływy wynoszą od 0,10m3/s do 0,70 m3/s, natomiast po przyjęciu zrzutów wód odwodnieniowych z odkrywek PGE KWB „Bełchatów” w przekroju Słok osiągają 2,3m3/s, w przekroju Szczerców 4,9m3/s. Przepływy w dolnym odcinku rzeki Widawki, po przyjęciu dużych dopływów, wynoszą średnio około15 m3/s. Pozostałe rzeki zlewni Warty charakteryzują się następującymi przepływami średniorocznymi: Grabia (przy ujściu) - 4,3m3/s, Pichna (przy ujściu) - 2,0 m3/s, Nieciecz - 1,2 m3/s oraz Pilsia (przy ujściu) - 0,45m3/s. V. Warunki meteorologiczne województwa łódzkiego w latach 2010-2012 Położenie województwa łódzkiego na styku ścierających się mas powietrza oceanicznego i kontynentalnego powoduje częste zmiany pogody. Dodatkowo na nieregularność przebiegu parametrów meteorologicznych na tym obszarze wpływa urozmaicona rzeźba terenu (wyraźna influencja wyżyn na południu województwa). Średnia roczna temperatura powietrza w 3-letnim cyklu badawczym wynosi 7,6˚C w 2010 roku, następnie obniża się do 7,4˚C w 2011 roku, by ponownie zanotować wzrost na poziomie 8,4 ˚C w 2012 roku i stać się najcieplejszym rokiem w omawianym cyklu (stacja IMGW w Sulejowie). O dużej zmienności panujących warunków termicznych świadczą wartości amplitud temperatur skrajnych, które maksymalną wartość osiągnęły w 2010 roku (28,8 ˚C). Z przedstawionego poniżej wykresu 1 wynika, że najcieplejszym miesiącem w 2010 roku był sierpień ze średnią temperaturą 20,7 ˚C, w 2011 roku wrzesień (18,5 ˚C), a w 2012 roku lipiec (20,6 ˚C). Natomiast w przypadku najchłodniejszego miesiąca także zaobserwowano pewną zmienność, w 2010 i 2012 roku najchłodniejszym miesiącem okazał się luty (odpowiednio -8,1 ˚C i -6,6 ˚C), z kolei w 2011 roku był to styczeń (-6,1 ˚C). Średnie temperatury powietrza w poszczególnych miesiącach w latach 2010-2012 przedstawiono na rysunku 2. 12 Tśr [oC ] 25 20 15 10 5 0 I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII miesiąc -5 -10 Rok 2010 Rok 2011 Rok 2012 Rys. 2 Przebieg średnich miesięcznych temperatur w latach 2010-2012 (stacja IMGW w Sulejowie) Efektem zróżnicowanego rozkładu temperatur w ciągu roku jest sezonowość opadów. Najwięcej opadów atmosferycznych, zgodnie z rysunkiem 3, odnotowano w sierpniu 2011 roku (184,5 mm), najmniej w listopadzie 2011 roku (0,2 mm). Roczna suma opadów w cyklu 2010-2012, wg stacji IMGW w Sulejowie, była najwyższa w 2010 roku i wyniosła 713,6 mm. Od początku cyklu badawczego, z roku na rok, obserwuje się spadek ilości opadów atmosferycznych. W porównaniu do średniej rocznej sumy opadów atmosferycznych dla obszaru Polski - uśredniona roczna suma opadów obliczona na podstawie danych z 53 stacji meteorologicznych z lat 1971-2000 wyniosła 601 mm (Ziernicka-Wojtaszek 2006) - stacja IMGW w Sulejowie rejestruje niższe wartości opadów dla omawianego obszaru (uśredniona roczna suma opadów z lat 2010-2012 wyniosła 588,7 mm). Poniżej na rysunku 3 przedstawiono miesięczne wielkości opadów atmosferycznych w latach 2010-2012. 13 opad [mm] 200 180 160 140 120 100 80 60 40 20 0 I II III IV V VI Rok 2010 VII Rok 2011 VIII IX X XI XII m iesiąc Rok 2012 Rys. 3 Przebieg rocznych sum opadów atmosferycznych uśrednionych w latach 2010-2012 (stacja IMGW w Sulejowie) VI. Informacja o rejonach wodnych objętych badaniami monitoringowymi Badania wód powierzchniowych na terenie województwa łódzkiego obejmują rzeki i zbiorniki zaporowe leżące w dorzeczu Wisły w regionie wodnym Środkowej Wisły i w dorzeczu Odry w rejonie wodnym Warty. Rejon wodny Środkowej Wisły W granicach województwa łódzkiego w rejonie wodnym Środkowej Wisły znajdują się cztery zlewnie 3 poziomu (wg Atlasu Podziału Hydrograficznego Polski - IMGW Warszawa, 2005r.): zlewnia Pilicy, zlewnia Bzury oraz małe fragmenty zlewni Zbiornika Włocławek i zlewni Jeziorki. W zlewni Pilicy wydzielono 68 jednolitych części wód powierzchniowych, w tym 56 naturalnych i 12 silnie zmienionych. Przyczyną zakwalifikowania jcw do grupy wód silnie zmienionych były regulacje stosunków wodnych w rolnictwie oraz dodatkowo regulacje w rybactwie stawowym w rzekach Drzewiczka i Wąglanka. 14 Zlewnia Bzury zawiera 73 jednolite części wód powierzchniowych - 54 jcw naturalne, 18 silnie zmienione oraz 1 sztuczną (Kanał Łęka-Dobrogosty łączący rzekę Bzurę i Ner). Silnie zmienione jednolite części wód zostały wyodrębnione z powodu zmian regulacji stosunków wodnych w rolnictwie oraz braku możliwości podjęcia działań, które poprawiłyby potencjał bez zmiany charakteru użytkowania. Zlewnia Zbiornika Włocławek we fragmencie leżącym na obszarze województwa łódzkiego zawiera mały fragment naturalnej jednolitej części wód Skrwa Lewa od źródeł do dopływu spod Polesia Nowego. Na terenie województwa łódzkiego nie ma punktów pomiarowo kontrolnych tej jcw. Na terenie województwa łódzkiego nie znajduje się żadna jednolita część wody z obszaru zlewni Jeziorki. W dorzeczu Wisły na terenie województwa łódzkiego monitoringiem objęto dwie zlewnie 3. poziomu (wg Atlasu Podziału Hydrograficznego Polski - IMGW Warszawa, 2005r.): - zlewnię Pilicy, - zlewnię Bzury. Rejon wodny Warty W regionie wodnym Warty na terenie województwa łódzkiego wyróżniamy cztery zlewnie 3 poziomu MPHP: zlewnię Warty do Widawki, zlewnię Widawki, zlewnię Warty od Widawki do Prosny i zlewnię Prosny. Zlewnia Warty do Widawki w granicach województwa łódzkiego została podzielona na 32 naturalne i 4 silnie zmienione jednolite części wód. Silnie zmienione części wód zostały wydzielone ze względu na znaczne zmiany morfologiczne wynikające z regulacji cieku, systematyczną zabudowę i wpływ zrzutów ścieków komunalnych na reżim hydrologiczny. Dopływ spod Radziechowic został sklasyfikowany jako silnie zmieniona jcw ze względu na występowanie zbiornika Zakrzówek. Jcw Pisia została zakwalifikowana jako silnie zmieniona ze względu na zasięg leja depresyjnego i kompleksy stawowe. W Zlewni Widawki wydzielono w województwie łódzkim 18 naturalnych i 9 silnie zmienionych jcw. Powodem sklasyfikowania jcw jako silnie zmienionych były liczne budowle piętrzące, melioracje, duży wpływ zrzutów ścieków z ośrodków miejskich oraz z 15 kopalni odkrywkowej węgla brunatnego na reżim hydrologiczny. Cztery jcw mają przełożone koryto ze względu na działalność kopalni KWB Bełchatów. Zlewnia Warty od Widawki do Prosny cechuje się największym zróżnicowaniem pod kątem jednolitych części wód, dlatego też wydzielono w jej granicach: 28 naturalnych, 18 silnie zmienionych i 2 sztuczne jcw. Silnie zmienione jcw zostały wydzielone ze względu na występowanie dużego zbiornika retencyjnego Jeziorsko, o pojemności ponad 200 mln m3, zmiany morfologiczne i wpływ na reżim hydrologiczny związany z możliwością przerzutu z Jeziorska, położenie jcw na terenach silnie zurbanizowanych, wpływ zrzutów ścieków komunalnych, systematyczną zabudowę, betonowe korekcje progowe, budowle piętrzące, nawodnienia, elektrownie wodne, melioracje, rozrząd wody na dwa koryta w jcw Pichna do Urszulinki. Zaznaczył się również wpływ przerzutu z Pilicy. W zlewni Prosny na terenie województwa łódzkiego wydzielono 19 naturalnych i 5 silnie zmienionych jcw. Przyczyną zakwalifikowania jcw do grupy wód silnie zmienionych był znaczny stopień regulacji cieków, liczne budowle piętrzące, zabudowa poprzeczna, w tym zabudowa systematyczna. W dorzeczu Odry badania prowadzone były w czterech zlewniach poziomu 3.: - zlewni Warty do Widawki, - zlewni Widawki, - zlewni Warty od Widawki do Prosny, -zlewni Prosny. VI. 1. Presje w rejonach wodnych W krajobrazie regionu wodnego Środkowej Wisły i rejonu wodnego Warty w obrębie województwa łódzkiego przeważają tereny rolnicze i leśne. Użytki rolne stanowią 54,8% powierzchni województwa, z czego zdecydowana większość należy do gospodarstw indywidualnych. Niecałe 21,5% powierzchni województwa stanowią lasy. Przeważają gleby brunatne, bielicowe i pseudobielicowe zaliczane do IV i V klasy bonitacyjnej. Przekłada się to na wysokie zużycie nawozów sztucznych. W 2011 w województwie łódzkim zużycie nawozów mineralnych i chemicznych wynosiło 135 kg/ha, co w porównaniu z rokiem 2000 stanowi wzrost o prawie 81%. Najwięcej zużywa się nawozów azotowych. Jednolite części wody przepływające przez tereny rolnicze są również narażone na stosowane coraz powszechniej pestycydy. Użytki rolne są zmeliorowane na 473,5 tyś ha (wg GUS 2012). 16 Uprawia się głównie zboża podstawowe, kukurydzę, ziemniaki, rzepak i warzywa. Dobrze rozwinięte jest sadownictwo i ogrodnictwo, czemu towarzyszą liczne przetwórnie owoców. Dochodzi do tego hodowla zwierząt, głównie trzody chlewnej, co wiąże się ze stosowaniem obornika w nawożeniu pól uprawnych. Dodatkowym źródłem presji rolniczej są stawy hodowlane spotykane w całym województwie. W rejonie wodnym Środkowej Wisły w 2012 r. wyznaczono 26 jednolitych części wód wrażliwych na zanieczyszczenia związkami azotu ze źródeł rolniczych. Znajdują się one w zlewni Bzury w północnej części województwa i zostały w większość uwzględnione w WPMŚ na lata 2013-2015. W 2010 w programie monitoringu obszarów chronionych wrażliwych na zanieczyszczenia związkami azotu ze źródeł rolniczych przebadano 2 jcw: Strugę Domaradzką i Nidę. Dużą presję na wody powierzchniowe w rejonach wodnych Środkowej Wisły i Warty stanowi gospodarka komunalna. Znaczną część województwa stanowią obszary wiejskie nieposiadające kanalizacji bytowej. Problemem są nieszczelne szamba i nielegalne zrzuty ścieków komunalnych bezpośrednio do wód powierzchniowych lub do znajdujących się w pobliżu gruntów. W województwie łódzkim znajduje się 166 miejskich i wiejskich oczyszczalni ścieków pracujących na sieci kanalizacyjnej, z czego 126 to oczyszczalnie biologiczne a 40 to oczyszczalnie z podwyższonym usuwaniem biogenów. Ludność korzystająca z oczyszczalni ścieków stanowi 67,3% (wg GUS 2012). Największa oczyszczalnia – Grupowa Oczyszczalnia Ścieków w Łodzi położona jest w rejonie Warty w zlewni Warty od Widawki do Prosny i jest największą oczyszczalnią tego typu w kraju. Odprowadza ona ścieki do rzeki Ner i w znaczącym stopniu oddziałuje na jej jakość. Presja przemysłowa widoczna jest w ośrodkach miejskich i ich okolicach. Dwa największe ośrodki przemysłowe to Łódzki Okręg Przemysłowy i Piotrkowsko- Bełchatowski Okręg Przemysłowy. Łódzki Okręg Przemysłowy znajduje się w centrum województwa. Jest źródłem presji przemysłowej zarówno dla Rejonu Środkowej Wisły: zlewni Bzury i zlewni Pilicy, i dla rejonu wodnego Warty: zlewni Warty od Widawki do Prosny i zlewni Widawki. W jego skład oprócz miasta Łodzi wchodzą należące do aglomeracji Łódzkiej miasta: Pabianice, Konstantynów Łódzki, Aleksandrów Łódzki i Zgierz oraz dalej położone ośrodki miejskie o podobnej historycznej i obecnej strukturze przemysłu: Tomaszów Mazowiecki, Sieradz i Zduńska Wola. W przeszłości Łódzki Okręg Przemysłowy specjalizował się w branży włókienniczej. Po przemianach w latach 90 ubiegłego wieku zmalała rola przemysłu włókienniczego i znaczenia nabrał przemysł maszynowy. Obecnie na terenie ŁOP 17 zlokalizowane są fabryki wielkich koncernów produkujących sprzęt AGD oraz zakłady przemysłu budowlanego, włókienniczego, skórzano – obuwniczego, zakłady chemiczne i farmaceutyczne. Piotrkowsko – Bełchatowski Okręg przemysłowy jest związany z występowaniem dużych złóż węgla brunatnego , jego wydobywaniem i spalaniem w okolicach Bełchatowa, w rejonie wodnym Warty, w zlewni Widawki oraz z produkcją maszyn górniczych w Piotrkowie Trybunalskim w rejonie wodnym Środkowej Wisły, w zlewni Pilicy. Ponadto w Piotrkowie Trybunalskim rozwinęła się produkcja części motoryzacyjnych, produkcja włókiennicza i przemysł przetwórczy. Rzeki Warta i Widawka oraz ich dopływy służą jako źródła wody na potrzeby produkcyjne elektrowni w Bełchatowie. Z kolei rzeka Widawka przyjmuje duże ilości wód z odwodnienia odkrywek „Bełchatów” i „Szczerców”. Eksploatacja złoża węgla brunatnego powoduje powstanie rozległego leja depresyjnego prowadzącego do zaniku sieci rzecznej w zlewni Widawki. Dodatkowa presja przemysłowa w obszarze obu rejonów wodnych pochodzi od przemysłu energetycznego, poligraficznego i spożywczego. Dużym źródłem zanieczyszczeń metalami ciężkimi i substancjami ropopochodnymi jest rozbudowana sieć dróg. W województwie łódzkim znajduje się 8302 km dróg powiatowych i 8946 km dróg gminnych o twardej nawierzchni (wg GUS 2012). Dochodzą do tego drogi krajowe i wojewódzkie oraz autostrady i drogi szybkiego ruchu. W latach 20102012 przeprowadzono monitoring badawczy badający zawartość metali ciężkich i substancji ropopochodnych w punktach rzecznych znajdujących się w pobliżu dróg o dużym natężeniu ruchu. Turystyka i rekreacja są kolejnym ważnym antropogenicznym źródłem zanieczyszczeń wód powierzchniowych w województwie łódzkim. W celach rekreacyjnych intensywnie wykorzystywane są dwa największe zbiorniki wodne: zbiornik Sulejów w rejonie wodnym Środkowej Wisły i zbiornik Jeziorsko w rejonie wodnym Warty. Znajdują się tam zarówno kąpieliska jak i przystanie dla łodzi. Presja na obszarach rekreacyjnych jest skumulowana w ciepłej części roku, gdzie dodatkowo zaznacza się wpływ komunalny większych ośrodków turystycznych. Presje w poszczególnych jednolitych częściach wód przestawione są w metrykach JCW będących załącznikiem elektronicznym do niniejszego opracowania. 18 VII. Ocena stanu wód powierzchniowych VII.1. Weryfikacja wyników pomiarów Przed wykonaniem oceny stanu jednolitych części wód powierzchniowych przeprowadzono weryfikację wyników pomiarów. Weryfikację tę wykonano w zakresie: spełnienia wymagań określonych w § 18 ust. 5 i 6 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 15 listopada 2011 r. w sprawie form i sposobu prowadzenia monitoringu wód powierzchniowych i podziemnych. Zgodnie z tymi wymaganiami granica oznaczalności parametrów fizykochemicznych i chemicznych nie powinny przekraczać 30 % odpowiednich norm jakości środowiska, a jeśli jest to niemożliwe do spełnienia, nie mogą być wyższe niż najbardziej rygorystyczne normy określone dla danych parametrów wyników uzyskanych w warunkach odbiegających od normalnych (intensywne opady atmosferyczne, wysokie temperatury powietrza, ekstremalnie niskie stany wód itp.). W szczególnych wypadkach, w celu zapewnienia wiarygodności oceny, analizowano dane z wielolecia wyników uzyskanych z poborów po awarii oczyszczalni ścieków, wiążącej się z jednorazową większą emisją zanieczyszczeń do jcw W ocenie nie brano również pod uwagę wskaźników, dla których ilość oznaczeń była zbyt mała do wyliczenia stężeń normowanych. Seria wyników wskaźników fizykochemicznych i fizycznych nie może być mniejsza niż 4. W zależności od wielkości serii danych ocenie chemicznej przypisano poziom ufności wysoki, średni bądź niski, opisany w charakterystyce szczegółowej jcw. Opisane są tam również szczegółowo wszystkie przypadki wykluczenia wskaźników. VII.2. Ocena stanu wód w punktach pomiarowych W trzyleciu 2010-2012 stan wód powierzchniowych badano w 130 punktach pomiarowo-kontrolnych, z czego 122 zlokalizowanych było na rzekach i 8 na zbiornikach zaporowych. Monitoring diagnostyczny przeprowadzono w 24 punktach rzecznych i 4 punktach pomiarowo kontrolnych zlokalizowanych na zbiornikach zaporowych. Monitoring operacyjny objął 108 punktów rzecznych i 6 punktów na zbiornikach zaporowych. Monitoring badawczy 19 przeprowadzono w 39 punktach rzecznych i w 2 punktach na zbiornikach zaporowych. Monitoring obszarów chronionych obejmował 108 punktów rzecznych i 6 punktów na zbiornikach. W poszczególnych punktach pomiarowych sieci monitoringu diagnostycznego, operacyjnego i badawczego przeprowadzono klasyfikację, oznaczanych w nich wskaźników biologicznych, hydromorfologicznych, fizykochemicznych i chemicznych, określono klasę poszczególnych grup wskaźników, a także, w zależności od zakresu badań, określono odpowiednio klasę stanu/potencjału ekologicznego, stanu chemicznego i stanu wód. Zbiorniki zaporowe ocenia się w całej jcw i nie umieszcza w tabeli ocen dla punktów pomiarowo kontrolnych. Poniżej przedstawiono wyniki oceny w punktach rzecznych: 1. Stan / potencjał ekologiczny określono w 108 punktach. Stwierdzono bardzo dobry stan ekologiczny tylko w 1 punkcie: Warta Bobry Dobry stan ekologiczny stwierdzono w 16 punktach rzecznych. Trzem punktom przypisano potencjał dobry i powyżej dobrego, odpowiadający II klasie czystości. Stan / potencjał umiarkowany stwierdzono w 57 punktach Stan / potencjał słaby określono w 30 punktach Stan / potencjał zły stwierdzono w 4 punktach 2. Stan chemiczny określono w 39 punktach. W 20 punktach stwierdzono dobry stan chemiczny W 19 punktach określono stan chemiczny poniżej stanu dobrego, przy czym w 18 ze względu na przekroczenie środowiskowych norm jakości średniorocznych wartości stężeń, a w jednym ze względu na jednoczesne przekroczenie wartości średnich i wartości maksymalnych stężeń 3. Ocenę spełnienia wymagań dodatkowych obszarów chronionych przeprowadzono w 108 punktach. Pod kątem spełnienia wymagań dla obszarów chronionych będących jednolitymi częściami wód, przeznaczonymi do poboru wody na potrzeby zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia prowadzono badania w 1 punkcie 20 rzecznym – Pilica Smardzewice. W 2012 r., z którego pochodzi aktualna i obowiązująca ocena, wymagania te nie zostały spełnione Spełnienie wymagań obszarów ochrony gatunków ryb (wody przeznaczone do bytowania ryb) sprawdzane były w 58 punktach. Spełniło je 20 punktów. Spełnienie wymagań obszarów chronionych wrażliwych na eutrofizację wywołaną zanieczyszczeniami pochodzącymi ze źródeł komunalnych badano w 106 punktach. Dodatkowe wymagania spełniało 51 punktów Spełnienie wymagań obszarów chronionych wrażliwych na eutrofizację wywołaną zanieczyszczeniami związkami azotu ze źródeł rolniczych zbadano w 2 punktach. Oba ich nie spełniały Przedstawiona ocena „punktowa” posłużyła do oceny stanu jednolitych części wód; ocena spełnienia wymagań dodatkowych dla obszarów chronionych uwzględniona została przy ostatecznej klasyfikacji stanu/potencjału ekologicznego i stanu jednolitych części wód należących do obszarów chronionych. Szczegółowa ocena punktowa w okresie 2010-2012 przedstawiona jest w tabelach: 1,2,3,10,11,14 i 15 VII.3. Ocena stanu jednolitych części wód Łącznie w trzyleciu 2010-2012 we wszystkich rodzajach monitoringu przebadano 113 jednolitych części wód rzecznych i zbiorników zaporowych (na 276 jcw w województwie łódzkim). Na podstawie badań oceniono 109 jednolitych części wód, a 98 z nich nadano stan jcw. Stan/potencjał ekologiczny określono w 105 jcw rzecznych i 4 zbiornikach zaporowych. W rozbiciu na dorzecza klasyfikacja stanu/potencjału przedstawiała się następująco: w dorzeczu Wisły: - stwierdzono dobry stan ekologiczny w jcw Krzemionka i Białka, oraz potencjał ekologiczny dobry i powyżej dobrego w jcw Wąglanka od źródeł do zb. WąglankaMiedzna, Zbiornik Sulejów i Zbiornik Cieszanowice; 21 - umiarkowany stan\potencjał ekologiczny stwierdzono w 23 jcw: Pilica od Kanału Koniecpol-Radoszewnica do Zwleczy, Pilica od Zwleczy do Zbiornika Sulejów, Struga (powiat radomszczański), Czarna Maleniecka od Barbarki do ujścia, Bogdanówka, Strawa, Wolbórka od źródeł do Dopływu spod Będzelina, Gać, Zbiornik WąglankaMiedzna, Wąglanka od zb. Wąglanka-Miedzna do ujścia, Bzura od Kanału Tumskiego do Uchanki bez Uchanki, Ochnia od źródeł do Miłonki bez Miłonki, Głogowianka, Moszczenica od źródeł do dopływu z Besiekierza, Struga (powiat łęczycki), Malina, Mroga od Mrożycy do ujścia, Mrożyca, Słudwia od Przysowej do ujścia, Nida, Zwierzyniec, Skierniewka od źródeł do dopływu spod Dębowej Góry, oraz Rylka; - słaby stan\potencjał ekologiczny nadano 21 jcw: Pilica od Zbiornika Sulejów do Wolbórki, Luciąża od Bogdanówki do ujścia, Prudka, Wolbórka od Dopływu spod Będzelina do ujścia, Czarna, Drzewiczka od źródeł do Wąglanki bez Wąglanki, Drzewiczka od Wąglanki do Brzuśni, Bzura od źródeł do Starówki, Bzura od Starówki do Kanału Tumskiego, Ochnia od Miłonki do ujścia, Moszczenica od dopływu z Besiekierza do ujścia, Mroga od źródeł do Mrożycy bez Mrożycy, Domaradzka Struga, Słudwia od źródeł do Przysowej bez Przysowej, Bobrówka, Uchanka, Rawka od źródeł do Krzemionki bez Krzemionki, Rawka od Krzemionki do Białki, Rawka od Białki do Korabiewki bez Korabiewki, Rawka od Korabiewki do ujścia oraz Chojnatka; - zły stan\potencjał ekologiczny stwierdzono w 5 jcw: Luciąża od źródeł do zb. Cieszanowice, Moszczanka, Bzura od Uchanki do Rawki bez Rawki, Miłonka oraz Skierniewka od dopływu spod Dębowej Góry do ujścia. w dorzeczu Odry: - nadano bardzo dobry stan ekologiczny w 1 jcw rzecznej Warta od Wiercicy do Widzówki; - stwierdzono dobry stan ekologiczny w 11 jcw rzecznych: Warta od Widzówki do Liswarty, Warta od Grabarki do Dopływu spod Bronikowa, Warta od Wierznicy do Widawki, Pilsia, Oleśnica do Pysznej, Oleśnica od Pysznej do ujścia, Dopływ z Zabłocia, Dopływ spod Józefowa, Pałusznica, Tymianka i Niniwka. Potencjał ekologiczny dobry i powyżej dobrego nadano w 2 jcw rzecznych i na jednym zbiorniku: Warta ze Zbiornikiem Jeziorsko, Warta od Zbiornika Jeziorsko do Siekiernika i Prosna od Wyderki do Brzeźnicy; - umiarkowany stan\potencjał ekologiczny stwierdzono w 22 jcw: Warta od Liswarty do Grabarki, Warta od Widawki do Żegliny, Warta od Żegliny do wpływu do Zbiornika 22 Jeziorsko, Pisia (powiat pajęczański), Wierznica, Widawka do Kręcicy, Widawka od Kręcicy do Krasówki, Widawka od Krasówki do ujścia, Rakówka, Krasówka, Grabia od Dopływu z Anielina do ujścia, Końska Struga, Nieciecz, Żeglina, Lubczyna, Pisia (powiat łaski), Pisia (powiat poddębicki), Bełdówka, Gnida do Kanału Łęka-Dobrogosty, Dopływ spod Brzezin, Niesób od Dopływu z Krążkowych do ujścia i Struga Węglewska; - słaby stan\potencjał ekologiczny nadano 15 jcw: Radomka, Dopływ spod Radziechowic, Pyszna do Dopływu z Gromadzic, Jeziorka, Grabia do Dłutówki, Grabia od Dłutówki do Dopływu z Anielina, Myja, Dopływ z Inczewa, Pichna do Urszulinki, Siekiernik, Ner do Dobrzynki, Ner od Zalewki do Dopływu spod Łężek, Ner od Dopływu spod Łężek do Kanału Zbylczyckiego, Gnida od Kanału Łęka-Dobrogosty do ujścia i Kanał Skomlin – Toplin; - zły stan\potencjał ekologiczny stwierdzono w 3 jcw rzecznych: Łódka, Jasieniec i Trojanówka do Pokrzywnicy. Stan chemiczny określono dla 38 jcw, w tym w 36 jcw rzecznych i w 2 zbiornikach zaporowych. W ujęciu dorzeczy klasyfikacja stanu chemicznego przedstawiała się następująco: w dorzeczu Wisły: - dobry stan chemiczny osiągnęło 7 jcw: Czarna Maleniecka od Barbarki do ujścia, Strawa, Moszczanka, Czarna, Słudwia od Przysowej do ujścia, Skierniewka od dopływu spod Dębowej Góry do ujścia oraz Rawka od Krzemionki do Białki; - stan chemiczny poniżej dobrego nadano ze względu na przekroczenie środowiskowych norm jakości średniorocznych wartości stężeń w 15 jcw: Pilica od Kanału KoniecpolRadoszewnica do Zwleczy, Pilica od Zwleczy do Zbiornika Sulejów, Zbiornik Sulejów, Pilica od Zbiornika Sulejów do Wolbórki, Luciąża od Bogdanówki do ujścia, Wolbórka od Dopływu spod Będzelina do ujścia, Drzewiczka od Wąglanki do Brzuśni, Bzura od źródeł do Starówki, Bzura od Starówki do Kanału Tumskiego, Bzura od Kanału Tumskiego do Uchanki bez Uchanki, Bzura od Uchanki do Rawki bez Rawki, Ochnia od Miłonki do ujścia, Moszczenica od dopływu z Besiekierza do ujścia, Mroga od Mrożycy do ujścia oraz Rawka od Korabiewki do ujścia w dorzeczu Odry: - dobry stan chemiczny stwierdzono w 13 jcw rzecznych: Warta od Liswarty do Grabarki, Warta od Wierznicy do Widawki, Warta od Żegliny do wpływu do Zbiornika Jeziorsko, 23 Warta ze Zbiornikiem Jeziorsko, Warta od Zbiornika Jeziorsko do Siekiernika, Radomka, Oleśnica od Pysznej do ujścia, Pyszna do Dopływu z Gromadzic, Widawka od Kręcicy do Krasówki, Widawka od Krasówki do ujścia, Rakówka, Grabia od Dopływu z Anielina do ujścia i Prosna od Wyderki do Brzeźnicy; - stan poniżej dobrego określono w 3 jcw rzecznych: Pichna do Urszulinki, Ner od Zalewki do Dopływu spod Łężek i Ner od Dopływu spod Łężek do Kanału Zbylczyckiego. We wszystkich przypadkach nadano go ze względu na przekroczenie środowiskowych norm jakości średniorocznych wartości stężeń. Stan wód, będący wypadkową stanu/potencjału ekologicznego, stanu chemicznego oraz spełnienia wymogów dodatkowych obszarów chronionych określono w 95 jcw rzecznych i 3 zbiornikach zaporowych. W dorzeczu Wisły nie nadano dobrego stanu jcw. Stan zły jcw osiągnęło w 52 jcw: Pilica od Kanału Koniecpol-Radoszewnica do Zwleczy, Pilica od Zwleczy do Zbiornika Sulejów, Zbiornik Sulejów, Pilica od Zbiornika Sulejów do Wolbórki, Struga (powiat radomszczański), Czarna Maleniecka od Barbarki do ujścia, Luciąża od źródeł do zb. Cieszanowice, Luciąża od Bogdanówki do ujścia, Prudka, Bogdanówka, Strawa, Wolbórka od źródeł do Dopływu spod Będzelina, Wolbórka od Dopływu spod Będzelina do ujścia, Moszczanka, Czarna, Gać, Drzewiczka od źródeł do Wąglanki bez Wąglanki, Drzewiczka od Wąglanki do Brzuśni, Wąglanka od źródeł do zb. Wąglanka-Miedzna, Zbiornik Wąglanka-Miedzna, Wąglanka od zb. Wąglanka-Miedzna do ujścia, Bzura od źródeł do Starówki, Bzura od Starówki do Kanału Tumskiego, Bzura od Kanału Tumskiego do Uchanki bez Uchanki, Bzura od Uchanki do Rawki bez Rawki, Ochnia od źródeł do Miłonki bez Miłonki, Ochnia od Miłonki do ujścia, Miłonka, Głogowianka, Moszczenica od źródeł do dopływu z Besiekierza, Moszczenica od dopływu z Besiekierza do ujścia, Struga (powiat łęczycki), Malina, Mroga od źródeł do Mrożycy bez Mrożycy, Mroga od Mrożycy do ujścia, Mrożyca, Domaradzka Struga, Słudwia od źródeł do Przysowej bez Przysowej, Słudwia od Przysowej do ujścia, Nida, Bobrówka, Uchanka, Zwierzyniec, Skierniewka od dopływu spod Dębowej Góry do ujścia, Skierniewka od źródeł do dopływu spod Dębowej Góry, Rawka od źródeł do Krzemionki bez Krzemionki, Rawka od Krzemionki do Białki, Rawka od Białki do Korabiewki bez Korabiewki, Rawka od Korabiewki do ujścia, Rylka, Białka oraz Chojnatka. W dorzeczu Odry - dobry stan jcw stwierdzono w 4 jcw rzecznych i w jednym zbiorniku: 24 Warta od Wierznicy do Widawki , Warta ze Zbiornikiem Jeziorsko, Warta od Zbiornika Jeziorsko do Siekiernika, Oleśnica od Pysznej do ujścia i Prosna od Wyderki do Brzeźnicy; - zły stan jcw nadano w 41 jcw: Warta od Liswarty do Grabarki, Warta od Widawki do Żegliny, Warta od Żegliny do wpływu do Zbiornika Jeziorsko, Radomka, Dopływ spod Radziechowic, Pisia (powiat pajęczański), Wierznica, Pyszna do Dopływu z Gromadzic, Widawka do Kręcicy, Widawka od Kręcicy do Krasówki, Widawka od Krasówki do ujścia, Jeziorka, Rakówka, Pilsia, Krasówka, Grabia do Dłutówki, Grabia od Dłutówki do Dopływu z Anielina, Grabia od Dopływu z Anielina do ujścia, Końska Struga, Nieciecz, Żeglina, Myja, Dopływ z Inczewa, Pichna do Urszulinki, Siekiernik, Ner do Dobrzynki, Ner od Zalewki do Dopływu spod Łężek, Ner od Dopływu spod Łężek do Kanału Zbylczyckiego, Łódka, Jasieniec, Lubczyna, Pisia (powiat łaski), Pisia (powiat poddębicki), Bełdówka, Gnida do Kanału Łęka-Dobrogosty, Gnida od Kanału ŁękaDobrogosty do ujścia, Kanał Skomlin – Toplin, Dopływ spod Brzezin, Niesób od Dopływu z Krążkowych do ujścia, Struga Węglewska i Trojanówka do Pokrzywnicy. Badania jednolitych części wód powierzchniowych w okresie 2010-2012 wykazały zły stan w 93 jcw z 113 badanych. Najgorsza sytuacja występuje w dorzeczu Wisły, gdzie nie stwierdzono dobrego stanu jcw w żadnej z badanych jednolitych części wód. Dwie badane jcw uzyskały dobry stan ekologiczny i dobry i powyżej dobrego potencjał ekologiczny, ale ze względu na brak oceny chemicznej nie można było ostatecznie określić dla nich stanu jcw. W dorzeczu Warty sytuacja jest trochę lepsza. Cztery jednolite części wód rzecznych i jeden zbiornik zaporowy- Jeziorsko uzyskały dobry stan jcw. Dodatkowo 9 jcw uzyskało dobry i bardzo dobry stan ekologiczny, który wymaga dalszej weryfikacji stanu chemicznego. Jednak w dorzeczu Warty z pośród wszystkich ocenionych jcw prawie 75% posiada stan zły. O złym stanie jcw w dużej mierze zadecydowała ocena elementów biologicznych. Reakcja organizmów żywych w sposób kompleksowy oddaje wpływ wszystkich oddziałujących na jcw zakłóceń i ich interakcji. Występujące niekorzystne warunki tlenowe oraz występowanie dużych stężeń substancji biogennych powodują eutrofizacje, negatywnie oddziałują na organizmy żywe i prowadzą do obniżenia oceny stanu/ potencjału ekologicznego. Eutrofizacje stwierdzono w 56 jcw. Szczególnie widoczna jest w północnej i wschodniej części województwa. Spowodowana jest wpływem komunalnych i rolniczych źródeł zanieczyszczeń. 25 Ocena chemiczna potwierdzała zły stan jcw w prawie połowie przypadków. W 20 ocenianych jcw stwierdzono dobry stan chemiczny. Zły stan chemiczny stwierdzono w 18 jcw i był on zazwyczaj spowodowany przekroczeniem dopuszczalnej wartości stężeń średniorocznych dla jednej lub dwóch substancji. Najczęściej przekraczanym wskaźnikiem była suma wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych Benzo(g,h,i)perylenu i Indeno(1,2,3-cd)pirenu. Odnotowano również przekroczenia dla sumy Benzo(b)fluorantenu i Benzo(K)fluorantenu. WWA emitowane są podczas podgrzewania bądź spalania związków organicznych. Źródłem emisji tych związków są spaliny powstające w domach, ciepłowniach, elektrowniach i zakładach produkcyjnych. Duże ilości produkowane są podczas spalania śmieci w nieprzystosowanych do tego paleniskach domowych. Źródłem tych węglowodorów jest też w dużej mierze emisja liniowa z dróg. Związki te emitowane są z pojazdów, ale też wchodzą w skład asfaltów, materiałów izolacyjnych, lakierów, lepików. Mogą być emitowane również podczas wodoodpornego zabezpieczania budynków, krycia dachów lepikiem, produkcji i podgrzewania asfaltów. Źródła tych związków znajdują się w całym województwie, co odzwierciedlone jest w przekroczeniach dla WWA w jcw obu badanych dorzeczy. W ocenie chemicznej stwierdzono również przekroczenia dla rtęci, kadmu i związków tributylocyny. Widoczne jest pogorszenie stanu biologicznego i chemicznego w rzekach przepływających przez ośrodki miejskie. Szczególnie widoczne jest to w łódzkich rzekach, z które uzyskały słaby i zły potencjał ekologiczny. W województwie łódzkim przeważa presja komunalna i rolnicza. W ośrodkach przemysłowych wyraźnie zaznacza się również presja zakładów produkcyjnych związana ze zrzutem ścieków i poborem wody. Analizując przyczyny złego stanu jcw należy podejść do każdej jednolitej części wód indywidualnie i rozpatrywać specyficzny dla niej rozkład presji i zdolności samooczyszczania wód. Szczegółową ocenę stanu jednolitych części wód badanych w województwie łódzkim w trzyleciu 2010-2012 zestawiono w tabelach 1-17 i przedstawiono na mapach 1-8. Na mapach zaznaczono ocenę dla jcw Pilica od Wolbórki do Drzewiczki , która przepływa przez woj. łódzkie, ale jest oceniana przez Wojewódzki Inspektorat Środowiska w Warszawie. W tabeli 18 zestawiono klasyfikację stanu/potencjału ekologicznego, stanu chemicznego i stanu jednolitych części wód. W załączniku - Charakterystyka szczegółowa jcw (cd) znajduje się opis badanej jcw wraz ze szczegółowym omówieniem oceny. 26 Objaśnienia symbolizacji oceny w ppk i jcw Klasa elementów biologicznych potencjał ekologiczny (jcw silnie zmienione) stan ekologiczny I stan bdb / potencjał maks. I II stan db / potencjał db II III stan / potencjał umiarkowany III IV stan / potencjał słaby IV V stan / potencjał zły V Klasa elementów hydromorfologicznych potencjał ekologiczny (jcw silnie zmienione) stan ekologiczny I stan bdb / potencjał maks. I potencjał db II Klasa elementów fizykochemicznych (3.1-3.6) potencjał ekologiczny (jcw silnie zmienione) stan ekologiczny I stan bdb / potencjał maks. I II stan db / potencjał db II PSD poniżej stanu / potencjału dobrego PPD stan / potencjał ekologiczny potencjał ekologiczny (jcw silnie zmienione) stan ekologiczny DOBRY I POWYŻEJ DOBREGO BARDZO DOBRY stan bdb / potencjał maks. DOBRY stan db / potencjał db UMIARKOWANY stan / potencjał umiarkowany UMIARKOWANY SŁABY stan / potencjał słaby SŁABY ZŁY stan / potencjał zły ZŁY stan chemiczny DOBRY stan dobry przekroczone stężenia średnioroczne PSD_sr PSD_max poniżej stanu dobrego przekroczone stężenia maksymalne przekroczone stężenia średnioroczne i maksymalne PSD stan DOBRY stan dobry ZŁY stan zły 27 Objaśnienia symbolizacji oceny spełnienia wymagań dla obszarów chronionych ocena spełnienia wymagań dla obszaru chronionego T spełnione wymogi N niespełnione wymogi ocena spełnienia wymagań dla obszaru chronionego będącego jcw, przeznaczoną do celów rekreacyjnych, w tym kąpieliskowych T brak N występuje zjawisko przyspieszonej eutrofizacji wywołanej antropogenicznie, wskazujące na możliwość zakwitu glonów ocena spełnienia wymagań dla obszarów chronionych T spełnione wymogi N niespełnione wymogi stan / potencjał ekologiczny w obszarach chronionych potencjał ekologiczny (jcw silnie zmienione) stan ekologiczny DOBRY I POWYŻEJ DOBREGO BARDZO DOBRY stan bdb / potencjał maks. DOBRY stan db / potencjał db UMIARKOWANY stan / potencjał umiarkowany UMIARKOWANY SŁABY stan / potencjał słaby SŁABY ZŁY stan / potencjał zły ZŁY stan DOBRY stan dobry ZŁY stan zły 28 Objaśnienia symbolizacji oceny zbiorników zaporowych Klasa elementów biologicznych potencjał ekologiczny I potencjał maksymalny II potencjał dobry III potencjał umiarkowany IV potencjał słaby V potencjał zły Klasa elementów hydromorfologicznych potencjał ekologiczny I potencjał maks. Klasa elementów fizykochemicznych (3.1-3.6) potencjał ekologiczny I potencjał maksymalny II potencjał dobry PPD poniżej potencjału dobrego potencjał ekologiczny potencjał ekologiczny DOBRY I POWYŻEJ DOBREGO potencjał maksymalny UMIARKOWANY potencjał umiarkowany SŁABY potencjał słaby ZŁY potencjał zły potencjał dobry stan chemiczny DOBRY stan dobry przekroczone stężenia średnioroczne PSD_sr PSD_max poniżej stanu dobrego przekroczone stężenia maksymalne przekroczone stężenia średnioroczne i maksymalne PSD stan DOBRY stan dobry ZŁY stan zły 29 Mapa 1. Stan/potencjał ekologiczny jednolitych części wód badanych na terenie woj. łódzkiego w latach 2010-2012 – dorzecze Odry 30 Mapa 2. Stan/potencjał ekologiczny jednolitych części wód badanych na terenie woj. łódzkiego latach 2010-2012 – dorzecze Wisły 31 Mapa 3. Stan chemiczny jednolitych części wód badanych na terenie woj. łódzkiego w latach 2010-2012 - dorzecze Odry 32 Mapa 4. Stan chemiczny jednolitych części wód badanych na terenie woj. łódzkiego w latach 2010-2012 - dorzecze Wisły 33 Mapa 5. Stan jednolitych części wód badanych na terenie woj. łódzkiego w latach 2010-2012 - dorzecze Odry 34 Mapa 6. Stan jednolitych części wód badanych na terenie woj. łódzkiego w latach 2010-2012 - dorzecze Wisły 35 Mapa 7 Spełnienie wymagań obszarów chronionych przez jednolite części wód badane na terenie woj. łódzkiego w latach 2010-2012 - dorzecze Odry 36 Mapa 8. Spełnienie wymagań obszarów chronionych przez jednolite części wód badane na terenie woj. łódzkiego w latach 2010-2012 - dorzecze Wisły 37
