Obszar specjalnej ochrony ptaków Bory Tucholskie
Transkrypt
Obszar specjalnej ochrony ptaków Bory Tucholskie
BORY TUCHOLSKIE PLB220009 Bór sosnowy w okolicach jeziora Wdzydze w Borach Tucholskich Fot. Grzegorz Rąkowski Obszar, będący największym obszarem specjalnej ochrony ptaków w Polsce, obejmuje znaczną część Borów Tucholskich tworzących jeden z największych krajowych kompleksów leśnych. Porastają one piaszczystą równinę sandrową, rozciętą dolinami Brdy i Wdy oraz ich dopływów. Jej rzeźbę urozmaicają rynny polodowcowe i liczne jeziora, oczka wodne, torfowiska, wydmy oraz wzniesienia morenowe. Dominują siedliska leśne, przede wszystkim bory sosnowe. Wody zajmują łącznie około 15% powierzchni obszaru, tyle samo zajmują grunty orne, łąki i pastwiska. W jego obrębie znajduje się kilkadziesiąt jezior, z których największe to jezioro Wdzydze (1068 ha). Większość to jeziora oligotroficzne i mezotroficzne, nieliczne są jeziora eutroficzne. Na torfowiskach spotyka się niewielkie jeziora dystroficzne. Lasy, zajmujące około 70% powierzchni obszaru, to głównie bory świeże, występują tu również bory bagienne i suche. Mniejsze powierzchnie, głównie w dolinach rzek, na zboczach rynien oraz na wzniesieniach morenowych, zajmują grądy, lasy bukowodębowe, łęgi i olsy. W drzewostanach zdecydowanie dominuje sosna. Obszar w znacznej mierze pokrywa się z obszarem rezerwatu biosfery „Bory Tucholskie” (319 525 ha). W jego granicach znalazły się Tucholski Park Krajobrazowy (15 946 ha), Wdecki Park Krajobrazowy (19 177 ha) i Wdzydzki Park Krajobrazowy (17 832 ha) oraz 27 rezerwatów przyrody w tym m.in. rezerwaty: „Bór chrobotkowy” (41,50 ha), „Cisy nad Czerską Strugą” (17,19 ha), „Czapli Wierch” (5,03 ha), „Czapliniec w Wierzysku” (10,33 ha), „Jezioro Udzierz” (229,88 ha), „Kręgi kamienne” (16,91 ha), „Krwawe Doły” (13,12 ha), „Krzywe Koło pętli Wdy” (9,79 ha), „Mętne” (53,28 ha), „Ustronie” (9,64 ha), „Zdrojno” (167,57 ha), „Bagna nad Stążką” (478,45 ha), „Źródła rzeki Stążki” (250,02 ha). W obrębie obszaru znajdują się ponadto następujące obszary chronionego krajobrazu lub ich fragmenty: Borów Tucholskich, Wschodni Borów Tucholskich, Północny, Chojnicko-Tucholski, Szarlocki, Gowidliński, Lipuski, Doliny Wieżycy, Polaszkowski, Świecki, Śliwicki, Zalewu Koronowskiego i „Fragment Borów Tucholskich”, a także następujące siedliskowe obszary Natura 2000: Sandr Wdy PLH040017 (6320,7 ha), Dolina Brdy i Stążki w Borach Tucholskich PLH040023 (3948,4 ha), Jeziora Wdzydzkie PLH220034 (13 583,8 ha), Ostoja Zapceńska PLH220057 (3804,9 ha), Mętne PLH220061 (523,7 ha), MłosinoLubnia PLH220077 (2469,5 ha), Kościół w Śliwicach PLH040034 (0,1 ha), Jezioro Krąg PLH220070 (424,4 ha), Stary Bukowiec PLH220082 (308,4 ha) oraz fragmenty obszarów Dolina Wierzycy PLH220094 i Krzewiny PLH040022. Zachowaniu i utrzymaniu siedlisk cennych gatunków ptaków w Borach Tucholskich sprzyja słabe zaludnienie terenu i rozległość występujących tu kompleksów leśnych, a także różnorodność siedlisk związana z położonymi wśród lasów jeziorami, torfowiskami, łąkami i dolinami rzecznymi oraz prowadzona na terenach nieleśnych ekstensywna gospodarka rolna. Do najważniejszych zagrożeń dla Nurogęś Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy awifauny i jej siedlisk w obszarze należą: żywiołowy rozwój turystyki i związanej z nią infrastruktury oraz zabudowy rekreacyjnej, kolidowanie terminów prowadzenia niektórych prac leśnych z sezonem lęgowym ptaków, a także zmiana lub porzucenie tradycyjnego użytkowania rolniczego nieleśnych enklaw. Bory Tucholskie są jedną z najważniejszych w kraju ostoi lęgowych ptaków wodno-błotnych i drapieżnych. Jest to jedna z najważniejszych w Polsce ostoi lęgowych gągoła Bucephala clangula (273–300 par lęgowych, ponad 20% ogólnokrajowej populacji lęgowej), nurogęsi Mergus merganser (103–120 par lęgowych, ponad 1% ogólnokrajowej populacji lęgowej), kani czarnej Milvus milvus (4–5 par lęgowych, blisko 1% ogólnokrajowej populacji lęgowej), kani rudej Milvus milvus (15–24 par lęgowych, ok. 2% ogólnokrajowej populacji lęgowej), bielika Haliaeetus albicilla (15–23 par lęgowych, blisko 2% ogólnokrajowej populacji lęgowej), puchacza Bubo bubo (14–15 par lęgowych, ponad 3% ogólnokrajowej populacji lęgowej) i zimorodka Alcedo atthis (162–190 par lęgowych, ponad 3% ogólnokrajowej populacji lęgowej). Zwraca uwagę także stosunkowo znaczna liczebność tutejszych populacji lęgowych rybitwy czarnej Chlidonias niger (20–223 par lęgowych, ponad 1% ogólnokrajowej populacji lęgowej) i rybitwy rzecznej Sterna hirundo (3–80 par lęgowych, ponad 1% ogólnokrajowej populacji lęgowej) oraz gniazdowanie nielicznej w Polsce podgorzałki Aythya nyroca (1 para lęgowa). Na obszarze Borów Tucholskich spotyka się znaczne zgrupowania migrujących i zimujących łabędzi krzykliwych Cygnus cygnus liczące 220–400 osobników. Powierzchnia: 322 535,80 ha Rok zatwierdzenia: 2008 Region geograficzny: Pojezierze Południowopomorskie Mezoregiony: Bory Tucholskie, Wysoczyzna Świecka, Równina Charzykowska, Dolina Brdy Położenie administracyjne: województwo kujawsko-pomorskie, powiat świecki i województwo pomorskie, powiaty chojnicki, starogardzki, kościerski i bytowski Sprawujący nadzór nad obszarem: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Bydgoszczy ul. Dworcowa 63 85-950 Bydgoszcz tel: 52 518 18 01, fax: 52 518 18 02 e-mail: [email protected] www.bydgoszcz.rdos.gov.pl Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Gdańsku ul. Chmielna 54/57 80 – 748 Gdańsk tel: 58 68 36 800, fax: 58 68 36 803 e-mail: [email protected] www.gdansk.rdos.gov.pl Park Narodowy „Bory Tucholskie” ul. Długa 33 89-606 Charzykowy tel: 52 398 83 97, fax: 52 398 83 97 e-mail: [email protected] www.park.borytucholskie.info Dane Bazy Danych Ogólnogeograficznych, będące treścią niniejszego opracowania, są materiałem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, prowadzonego przez Głównego Geodetę Kraju na podstawie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Osoby korzystające z tych materiałów nie mają prawa do ich zwielokrotniania, sprzedawania, udostępniania lub w inny sposób wprowadzania do obrotu lub rozpowszechniania ich treści w całości bądź we fragmentach, w szczególności do ich przesyłania lub udostępniania w systemach i sieciach komputerowych lub jakichkolwiek innych systemach teleinformatycznych.