wykład 11 - MB-druk
Transkrypt
wykład 11 - MB-druk
MECHANIKA BUDOWLI I Prowadzący : dr inż. Hanna Weber pok. 227, email: [email protected] Literatura: • Dyląg Z., Mechanika Budowli, PWN, Warszawa, 1989 • Paluch M. , Mechanika Budowli: teoria i przykłady, PWN, Warszawa 2013 • Olszowski B., Radwańska M., Mechanika Budowli t. I, wyd. Polit. Krakowskiej, 2003 • Chudzikiewicz A., Statyka Budowli, PWN, Warszawa, 1973 • Cywiński Z., Mechanika Budowli w zadaniach, PWN, Warszawa-Poznań, 1973 • Witkowski M., Zbiór zadań z mechaniki budowli, O.W.P.W., Warszawa, 2002 Materiały dodatkowe: www.ktk.zut.edu.pl/dydaktyka.html Zasady zaliczenia: • Obecność na wykładach obowiązkowa •Aby przystąpić do egzaminu należy mieć zaliczenie: - ćwiczeń audytoryjnych, - ćwiczeń projektowych, • Terminy egzaminów: - dwa terminy podstawowe w sesji zimowej (jeden z terminów do wyboru) - I termin poprawkowy – w sesji zimowej - II termin poprawkowy – w uzgodnionym terminie, najpóźniej do końca sesji jesiennej następnego roku. TEMATYKA ZAJĘĆ • Zasada Prac Wirtualnych - liczenie przemieszczeń w układach statycznie wyznaczalnych • Metoda sił - wyznaczanie wykresów sił wewnętrznych w ramach i belkach statycznie niewyznaczalnych pod obciążeniem statycznym • Metoda sił – obliczanie sił wewnętrznych w kratownicach statycznie niewyznaczalnych • Twierdzenie redukcyjne – obliczanie przemieszczeń w układach statycznie niewyznaczalnych Zasada Prac Wirtualnych Zasada Prac Wirtualnych pozwala wyznaczyć przemieszczenia w układach statycznie wyznaczalnych Belka wolnopodparta M ↓ f T ↓ Φ P=1 - Siła wirtualna N ↓ e Twierdzenie Praca wirtualnych sił zewnętrznych na rzeczywistych przemieszczeniach jest równa pracy wirtualnych sił przekrojowych na rzeczywistych odkształceniach Lz = P ⋅ δ Φ + N ε dl Lw = ∫ Mϕ + T{ 0 l M ϕ= EI N ε= EA ↓ L z = Lw ↓ Lz = P ⋅ δ Lw = ∫ (Mϕ + T Φ + N ε )dl l ↓ MM N N dl 1 ⋅ δ = ∫ + EI EA l Zadanie: Obliczyć ugięcie końca wspornika z zasady prac wirtualnych ∑R y = V A − P = 0 → V A = P = 8kN A MA=32kNm HA=0 P=8kN B EJ VA=8kN 4 32 M0 0 [kNm] x M = Px = 8 x 1 x 4 M 0 [m] M = 1⋅x = x A MA=32kNm HA=0 P=8kN B EJ VA=8kN 4 32 M = Px = 8 x M0 0 [kNm] x 1 x 4 M = 1⋅x = x M 0 [m] Brak wykresu sił normalnych stąd: 4 4 MM N N 8x ⋅ x 8x 2 8 1 3 8 3 512 dl = ∫ δ = ∫ + dx = ∫ dx = x = 4 = EI EA EI EI EI 3 0 3EI 3EI l 0 0 4 Całkowanie graficzne wykresów Całkując graficznie dwa wykresy mnożymy pole pierwszego wykresu przez rzędną z drugiego wykresu, na wysokości środka ciężkości pierwszego Całkowanie graficzne wykresów B A s x F C = F ⋅η Całkowanie graficzne wykresów Warunki: - stała sztywność, - wykres prostoliniowy zapisany jednym równaniem, - całkując parabolę z wykresem prostoliniowym, zawsze bierzemy pole paraboli, - jeżeli wykresy są po tej samej stronie to wynik całkowania jest dodatni, jeżeli po przeciwnych to ujemny Całkowanie dwóch prostokątów: Pprost. = a ⋅ L Pprost. = a ⋅ L Całkowanie: C = a ⋅ L ⋅b Całkowanie prostokąta z trójkątem: Ptrójk. Pprost. = 1 = a⋅L 2 1 a⋅L 2 Całkowanie: 1 C = ⋅ a ⋅ L ⋅b 2 Całkowanie dwóch trójkątów: Ptrójk. 1 = a⋅L 2 Całkowanie: 1 2 C = ⋅a⋅L⋅ b 2 3 Całkowanie dwóch trójkątów: Ptrójk. 1 = a⋅L 2 Całkowanie: 1 1 C = ⋅a⋅L⋅ b 2 3 Całkowanie prostokąta z trapezem: Pprost. = a ⋅ L Całkowanie: 1 1 C = a ⋅ L ⋅ b + c 2 2 Całkowanie trójkąta z trapezem: Ptrójk. 1 = a⋅L 2 Całkowanie: 1 1 2 C = ⋅ a ⋅ L ⋅ b + c 2 3 3 Pole paraboli: Pole paraboli: Pole paraboli: Przed całkowaniem graficznym wykresy należy rozbić na proste formy: - prostokąty, - trójkąty , - parabole Przykłady rozbijania wykresów: Przykłady rozbijania wykresów: Przykłady rozbijania wykresów: Przykłady rozbijania wykresów: Zadanie 1. Wyznacz kąt obrotu końca wspornika Wykres momentów od obciążenia zewnętrznego Obciążenie wirtualne Wartość kąta obrotu na końcu wspornika: Zadanie 2. Wyznacz przemieszczenie pionowe końca wspornika Obciążenie wirtualne Wartość przemieszczenia pionowego na końcu wspornika: Zadanie 3. Wyznacz przemieszczenie pionowe końca wspornika Obciążenie wirtualne Wartość przemieszczenia pionowego na końcu wspornika: Zadanie 4. Wyznacz kąt obrotu na lewej podporze. Obciążenie wirtualne Wartość kąta obrotu na lewej podporze: Zadanie 5. Wyznacz kąt obrotu na lewej podporze. Obciążenie wirtualne Wartość kąta obrotu na lewej podporze: Zadanie 6. Wyznacz kąt obrotu po lewej stronie przegubu. Wyznaczenie wykresów od obciążenia zewnętrznego Wyznaczenie wykresów od obciążenia wirtualnego Wyznaczenie kąta obrotu: ϕ BL = 1 1 2 12 2 ⋅ ⋅ ⋅ ⋅ 0,5 + 2 EJ 2 3 1 2 EJ 1 1 2 12 2 0 , 5 ⋅ ⋅ ⋅ ⋅ + ⋅ 1 2 3 3 − 2 1 1 12 2 ⋅ ⋅ ⋅ ⋅ 0,5 EJ 2 3 − 1 1 2 ⋅ 12 ⋅ 4 ⋅ ⋅ 0,5 EJ 2 3 1 2 1 16 4 ⋅ ⋅ ⋅ ⋅ 0,5 EJ 3 2 14 = 3EJ +