Drukuj do pdf

Transkrypt

Drukuj do pdf
WiktorZin
Data dodania:
22
08
2016
Urodził się w Hrubieszowie 14 września 1925 roku. Data przyznania
tytułu Honorowego Obywatela Miasta Sławkowa - 25.04.2008 r.
Przeczytanie artykułu zajmie Ci 2 minuty
Jego dziadek wraz z ojcem prowadzili tak zwany zakład malarsko-pozłotniczy, więc młody
Wiktor od dzieciństwa otoczony był obrazami, rzeźbami i fragmentami złoceń. Już w tamtym
okresie przejawiał zainteresowanie sztukami pięknymi – zwłaszcza pasjonowało go
malarstwo i rysunek, do których wykazywał szczególne zdolności. Młody Wiktor oraz jego
siostra Anna, między innymi dzięki matce Stefanii, wynieśli z domu znakomite wychowanie,
skromność, postawę patriotyczną oraz wpojoną miłość do Boga i Ojczyzny.
Po ukończeniu szkoły podstawowej, gimnazjum i liceum im. Stanisława Staszica w
Hrubieszowie, młody Wiktor wyjechał do Krakowa, gdzie został przyjęty w poczet studentów
Akademii Górniczo-Hutniczej na wydziale architektury. Już na pierwszym roku studiów,
dzięki zdolnościom i ogromnej pracowitości, Wiktor Zin został asystentem swojego mistrza,
profesora Witolda Dalbora.
27 lipca 1953 roku w krakowskim kościele, Wiktor poślubił Aleksandrę z domu Zastawniak,
którą poznał podczas studiów. Dochowali się dwójki dzieci: syna Szymona i córki Moniki.
W roku 1952 Wiktor Zin otrzymał tytuł doktora, w roku 1967 profesora nadzwyczajnego a w
1979 r. profesora zwyczajnego. W latach 1962-1967 był dziekanem Wydziału Architektury.
Jednocześnie w 1962 roku piastował stanowisko kierownika Instytutu Historii Architektury i
Konserwacji Zabytków. Był między innymi Głównym Architektem Krakowa, kierował
badaniami Staromiejskiego Zespołu Krakowa, zasiadał w Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej,
był także przewodniczącym Towarzystwa Miłośników Zwierząt. Otrzymał nominację na
Generalnego Konserwatora PRL w randze wiceministra i w tym okresie między innymi
zatwierdził wzniesienie pomnika słynnych Trzech Krzyży Gdańskich, co nie pozostało bez
wpływu na jego dalszą karierę – odszedł z ministerstwa w 1981 r., w czasie stanu wojennego.
Równolegle z pracą w ministerstwie, na politechnice, w wielu gremiach naukowych i
opiniodawczych, współpracował z radiem i telewizją. Wśród szeregu cyklicznych programów
najbardziej znany był program „Piórkiem i Węglem” emitowany co dwa tygodnie.
Gościł na antenie przez około 30 lat. Jeden z programów poświęcony był w całości naszemu
miastu i jego zabytkom. Profesor Wiktor Zin zmarł 17 maja 2007 roku w Rzeszowie, w
drodze na zajęcia ze studentami. Pogrzeb, poprzedzony mszą świętą w Kościele Mariackim,
odbył się w Krakowie 23 maja 2007 roku. Profesora żegnały tłumy. Konduktowi żałobnemu
przewodniczyli: ks. kardynał Stanisław Dziwisz – metropolita krakowski i ks. kardynał
Franciszek Macharski. Odszedł na wieki człowiek wielki, wyjątkowy, znakomity uczony,
malarz, rysownik, jak również mąż, ojciec i dziadek.
D R U KUJ D RUKUJ DO PDF
http://www.slawkow.pl/print.php?pdf=true&unique=wiktor-zin