1 i 4, 2 i 3 - DZIERŻONIÓW, Królowej Różańca Świętego

NOWY ROK SZKOLNY
2001/2012 W II LO
Z NOWOCZESNA HALĄ
SPORTOWĄ
U KRÓLOWEJ
RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO
Rok XVI Wrzesień 2011 r. Miesięcznik katolicko-społeczny. Nr 9/173/2011. Cena 1 zł.
Foto: Kazimierz M. Janeczko
ŚWIĘTY OJCIEC FRANCESCO PIO
25 maja 1887 Francesco Forgione urodził się w Pietrelcinie we Włoszech jako
czwarte dziecko Grazila i Marii Giuseppy De Nunzio.
1903 Francesco opuszcza rodzinne strony i rozpoczyna nowicjat w zakonie
Kapucynów w Morcone. Przybiera imię zakonne brata Pio.
1907 Ojciec Pio składa śluby wieczyste.
1910 Zakonnik otrzymuje święcenia kapłańskie.
1916 Ojciec Pio, na polecenie przełożonych, wyjeżdża do San Giovanni Rotondo.
20 września 1918 Ojciec Pio otrzymuje widzialne stygmaty - Chrystusowe rany
- na dłoniach, stopach i na boku.
1919 Na prośbę przełożonych i polecenie Stolicy Apostolskiej Ojca Pio bada
kilku wybitnych lekarzy. Opinia lekarzy nie pozostawia złudzeń, jest jednoznaczna:
są to rany, których powstania nie da się naukowo wytłumaczyć.
1923 Ojciec Pio zostaje odsunięty od publicznego odprawiania Mszy św. „By
uniknąć niezdrowego rozgłosu wokół jego osoby i czynów” - tak napisano w decyzji
Kongregacji Świętego Oficjum.
1933 Po dziesięciu latach zakonnik otrzymuje zezwolenie na odprawianie Mszy św.
1950 Ojciec Pio powołuje „Grupy Modlitwy”, które modlą się z nim w różnych
intencjach.
5 maja 1950 Spełnienie marzeń Ojca Pio otwarcie Domu Ulgi w Cierpieniu nowoczesnego szpitala.
23 września 1968 godz. 2.30 w nocy. Ojciec Pio umiera w wieku 81 lat. 65
lat życia spędził w zakonie, a przez 50 lat nosił krwawe rany na rękach, nogach
i boku. Pochowany został w krypcie kościoła Matki Bożej Łaskawej w San Giovanni Rotondo.
2 maja 1999 W Rzymie na placu św. Piotra Ojciec Święty Jan Paweł II beatyfikował Ojca Pio.
Opracowanie i foto: Kazimierz M. Janeczko
Święci Archaniołowie: Michał, Gabriel i Rafał
POGROMCA ZBUNTOWANYCH ANIOŁÓW
Michał po hebrajsku znaczy: Któż jak
Bóg! To Archanioł Bożej sprawiedliwości,
sądu, łaski i zlitowania, jeden z najpotężniejszych duchów niebiańskich. Jego zawołanie wyraża zdumienie, podziw, uwielbienie
dla Stwórcy i jest mistycznym przeżyciem
wielkości i dobroci Boga. Okrzyk ten ukazuje, że nikt i nic nie jest ponad Boga! Wyraża
też wdzięczność i radość za dar istnienia,
za to że stworzenie może zdumiewać się,
podziwiać i wielbić Boga. Ukazuje potrzebę
chwalenia Boga i stworzeń rozmiłowanych
w majestacie Stwórcy. Jest w tym imieniu
zawarta siła do przezwyciężania zła. Archanioł Michał i jego aniołowie walczą dzielnie
z aniołami zbuntowanymi, są bowiem rozpaleni miłością Boga (por. Ap 12,7).
WIESZCZĄCY TAJEMNICE
BOGA
Gabriel po hebrajsku znaczy: Mąż Boży;
albo Bóg jest moją mocą. Najczęstsze jego
przedstawienia w sztuce ukazują go z przepaską na czole, z laską w ręku, ale bywa
też przedstawiany z kulą ziemską.
W swej misji spełnia rolę posłańca, który przekazuje ludziom przesłanie od Boga.
W Księdze Daniela (8,15) Archanioł Gabriel pojawia się jako istota niebiańska o
wyglądzie mężczyzny. Jest on zwiastunem
potężnego, mocnego działania Boga w sytuacjach po ludzku niemożliwych.[...]
Nasze podobieństwo do Gabriela jest
największe wówczas, gdy wołamy całym
sobą: Ty jesteś moją mocą, gdy zawierzamy siebie i innych mocy Bożej.
KSIĄŻĘ ANIOŁÓW GOTOWY
DO DZIAŁANIA
Rafał po hebrajsku znaczy: Bóg uzdrawia - Bóg uleczył - Uzdrowienie Boże - Lekarstwo Boże. Rafał to jeden z siedmiu Archaniołów, którzy stoją w gotowości przed
majestatem Pana. (por. Tb 12,15). Jest
księciem aniołów. W Księdze Tobiasza pojawia się pod postacią ludzką i przybiera
popularne żydowskie imię Azariasz, towarzysząc w drodze bohaterowi księgi.
Przedstawia się go w sztuce sakralnej jako
pielgrzyma, trzymającego rybę lub butelkę.
To on był towarzyszem i przewodnikiem
młodego Tobiasza w drodze z Niniwy do
Raga w Medii. Uzdrowił ze ślepoty jego starego ojca i uwolnił od złego ducha dręczoną
napaściami szatana Sarę.
red
KS. SEBASTIAN BARDAS NOWY KAPŁAN W NASZEJ
PARAFII
Decyzją naszego ordynariusza diecezji
ks. bp. Ignacego Deca z dniem 27.06.2011 r.
nowym wikariuszem w naszej parafii został
ustanowiony neoprezbiter ks. Sebastian
Bardas. Naszego nowego duszpasterza
oficjalnie powitaliśmy w kościele kwiatami
i serdecznymi słowami od przedstawicieli
parafian podczas zakończenia oktawy Bożego Ciała, tj. 30.06.2011 r. W tym dniu
ks. Sebastian przewodniczył koncelebrowanej Mszy św. wieczornej i procesji eucharystycznej (niestety, wewnątrz kościoła
z powodu niesprzyjającej aury).
Z zakończeniem oktawy Bożego Ciała
w polskiej tradycji związane jest poświęcenie wianków – tego obrzędu również
ks. Sebastian dopełnił.
Po zakończeniu czynności liturgicznych
nasz nowy wikariusz udzielił błogosławieństwa prymicyjnego najpierw kapłanom,
a potem licznym wiernym; każdy otrzymał
pamiątkowy obrazek prymicyjny.
(AKo)
Foto: Kazimierz M. Janeczko
8 PIESZA PIELGRZYMKA DIECEZJI
ŚWIDNICKIEJ
NA JASNĄ GÓRĘ
Nasza parafia dwa razy w roku ma honor
„pełnienia swoistego modlitewnego dyżuru”,
czyli dłuższego niż zwykle czuwania przy
Panu Jezusie wystawionym w Najświętszym Sakramencie. Jeden z tych dni diecezjalnej wieczystej adoracji przypadał 22.07.
Adoracja trwała rano od zakończenia Mszy
św. do godz. 8.00 oraz wieczorem, również
po zakończeniu Mszy św., do godz. 21.00.
Foto: Agnieszka Kotowska
Foto: Agnieszka Kotowska
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO POJAZDÓW (24, 25.07.)
Zgodnie z wieloletnią tradycją w dniu liturgicznego wspomnienia św. Krzysztofa
odbywa się obrzęd błogosławieństwa pojazdów i kierowców. Tak było w naszej parafii
i w tym roku. Po Mszach św. o godz. 12.00
i 19.30 w niedzielę (24.07.) oraz po wieczornej Mszy św. w poniedziałek (25.07.) po
modlitwie błogosławienia kierowców i pojazdów na przykościelnych parkingach księża
dokonali pokropienia wszelkich pojazdów
wodą święconą, by moc Boża wspierała kierujących w rozważnym korzystaniu ze środków transportu i bezpiecznych podróżach.
MODLITEWNY DYŻUR PRZY
PANU JEZUSIE (22.07.)
Błogosławieństwo pojazdów było też okazją do wyrażenia wdzięczności za szczęśliwe podróże poprzez złożenie datku na
rzecz MIVA-Polska wg zasady: „1 grosz za
szczęśliwie przejechany 1 km”. Za zebrane
fundusze nabywane są różne środki transportu: samochody terenowe, ambulanse,
rowery, łodzie i silniki do łodzi, barki, motocykle. Pojazdy te przekazywane są nie
jako prywatna własność misjonarzy (jest ich
obecnie ok. 2100), a jako pomoc w prowadzeniu szeroko pojętej pracy misyjnej.
(AKo)
Podczas adoracji był czas na modlitwę
indywidualną i wspólnotową. Były to modlitwy dziękczynienia, uwielbienia, przepraszania i prośby w sprawach ważnych
dla poszczególnych ludzi, dla Kościoła, dla
Polski. Wspólnie modliliśmy się w intencji
Piotra naszych czasów – Benedykta XVI
i całego duchowieństwa, za podejmujących
decyzje o oddaniu się na służbę Bogu przez
wstąpienie do seminarium oraz zakonów
męskich i żeńskich, za poszkodowanych
w czasie klęsk żywiołowych, za rodziny,
pokój, dobrą pogodę i dobre zbiory, by nie
było głodu. O pomyślność Ojczyzny prosiliśmy pieśnią „Boże, coś Polskę....”. Podczas
wieczornego czuwania pomagały nam teksty i wstawiennictwo św. Tereski z Lisieux
oraz bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Adorację
kończyło błogosławieństwo Najświętszym
Sakramentem, a wieczorem odśpiewanie
Apelu Jasnogórskiego.
Wieczystej adoracji rano przewodniczył
ksiądz proboszcz, a wieczorem ks. Sebastian.
(AKo)
Foto: Agnieszka Kotowska
8 PIESZA PIELGRZYMKA DIECEZJI ŚWIDNICKIEJ NA JASNĄ GÓRĘ
Foto: Agnieszka Kotowska
Hala sportowa w II Liceum Ogólnokształcącym
Foto: Kazimierz M. Janeczko
Arboretum w Wojsławicach atrakcyjne przez całe sezon...
Foto: Kazimierz M. Janeczko