Podstawy programowania strukturalnego

Podstawy programowania strukturalnego
nazwa przedmiotu
SYLABUS
Obowiązuje od cyklu kształcenia: 2012/2013
Część A. Informacje ogólne
Elementy składowe
sylabusa
Opis
Nazwa jednostki
prowadzącej kierunek
Nazwa kierunku studiów
Wydział Matematyki i Informatyki
Poziom kształcenia
Profil studiów
Studia pierwszego stopnia
Forma studiów
Kod przedmiotu
Stacjonarne
0600-IS1-1PPS
Język przedmiotu
polski
Rodzaj przedmiotu
obowiązkowy
Rok studiów /semestr
rok I / 1
Informatyka
Ogólnoakademicki
Wymagania wstępne (tzw.
sekwencyjny system zajęć i
egzaminów)
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych z podziałem
na formy prowadzenia zajęć
Założenia i cele przedmiotu
Metody dydaktyczne oraz
ogólna forma zaliczenia
przedmiotu
Studia stacjonarne:
Wykład: 30
Ćwiczenia: 30
Laboratorium: 15
Projekt: 0
Studia niestacjonarne:
Wykład: 0
Ćwiczenia: 0
Laboratorium: 0
Projekt: 0
Nauczyć podstaw i metodologii przetwarzania informacji w komputerze (reprezentacja
informacji, przetwarzanie informacji na poziomie maszynowym i w językach wysokiego
poziomu). Nauczyć podstaw i metodologii programowania imperatywnego, umiejętność
programowania w języku C z uwzględnieniem dynamicznego zarządzania pamięcią,
podprogramów, rekurencji.
Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin
Metody dydaktyczne: wykład, ćwiczenia z wieloma sprawdzianami (minimum cztery),
zadania rozwiązywane na zajęciach laboratoryjnych
Efekty kształcenia
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
Zna podstawy działania komputera (procesor, rejestry, pamięć, język maszynowy i
asembler), zna metody reprezentacji danych numerycznych (zapis stałopozycyjny,
kod uzupełnieniowy do 2, zapis zmiennopozycyjny) i tekstowych w pamięci
komputera.
K_W04 (+)
K_W05 (++)
Zna pojęcie problemu i algorytmu, zna metody i narzędzia formułowania
algorytmów (schematy blokowe, opisy słowne), zna podstawowe konstrukcje
programistyczne (wyrażenia, operacja przypisania, konstrukcje iteracyjne i
warunkowe).
K_W04 (+)
K_W05 (++)
3.
Potrafi sformułować proste algorytmy w postaci schematów blokowych i opisów
słownych.
K_U06 (+)
4.
Potrafi zastosować podstawowe typy i struktury danych (skalarne, tablicowe,
strukturalne) oraz podstawowe konstrukcje programistyczne (operatory,
wyrażenia, instrukcje proste i złożone, instrukcje iteracyjne, instrukcje warunkowe,
instrukcje wejścia/wyjścia) do konstrukcji prostych programów w języku
programowania C.
Potrafi wydzielić logiczne i funkcjonalne fragmenty programu w postaci procedur
(funkcji) języka C, potrafi stosować metody komunikacji między procedurami
języka C (parametry formalne, zmienne globalne).
1.
2.
5.
K_U07 (+)
K_U08 (+++)
K_U07 (+)
K_U08 (+++)
6.
7.
Potrafi korzystać z zaawansowanych technik programistycznych: dynamiczne
zarządzanie pamięcią, dynamiczne struktury danych (tablice o zmiennych
rozmiarach, listy), rekurencja.
K_U07 (+)
K_U08 (+++)
Rozróżnia między wiedzą uniwersalną w dziedzinie programowania, a
umiejętnościami technicznymi zależnymi od stosowanych rozwiązań
technologicznych. Rozumie potrzebę doskonalenia w zakresie wiedzy uniwersalnej
i konieczność ciągłego uzupełniania umiejętności technicznych.
K_K02 (+)
K_K03 (+)
Punkty ECTS
Bilans nakładu pracy
studenta
6
Studia
stacjonarne
Aktywność
Udział w zajęciach:
- wykład
30
0
- ćwiczenia
30
0
- laboratorium
15
0
Przygotowanie do zajęć
60
70
Zapoznanie z literaturą
10
10
Przygotowanie do egzaminu
10
10
Przygotowanie do kolokwium
15
15
Czas trwania egzaminu
3
3
Sprawozdania, raporty z zajęć, prace domowe
0
0
Udział w konsultacjach
4
4
inne
0
0
Nakład pracy studenta związany z zajęciami:
Wskaźniki ilościowe
Data opracowania:
Studia
niestacjonarne
Liczba godzin
Punkty ECTS
wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela
82
3
o charakterze praktycznym
60
2
Koordynator
przedmiotu:
dr hab. inż. Władysław Homenda, prof. UwB