D - Sąd Rejonowy w Nysie

Sygn. akt: I C 585/16 upr.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 czerwca 2016 r.
Sąd Rejonowy w Nysie I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący:
SSR Anna Ryndak
Protokolant:
prot. sądowy Łukasz Janowski
po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2016 r. na rozprawie
sprawy z powództwa F. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W.
przeciwko L. G.
o zapłatę
I. oddala powództwo,
II. zasądza od strony powodowej F. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą
we W. na rzecz pozwanego L. G. kwotę 1 217,00 zł (jeden tysiąc dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu
poniesionych kosztów procesu.
Sygn. akt I C 585/16upr
UZASADNIENIE
Strona powodowa F. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. wniosła
pozwem z dnia 8 stycznia 2016 r. o zasądzenie od pozwanego L. G. kwoty 2.359,88 zł wraz z ustawowymi odsetkami
wskazanymi w pozwie, a nadto o zasądzenie kosztów postępowania wedle norm przepisanych.
W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał, że pozwany zawarł z (...) SA umowę o świadczenie usług
telekomunikacyjnych. Za świadczone usługi strona pozwana zobowiązana była do zapłaty na rzecz (...) SA należności
zgodnie z wystawionymi dokumentami. W dniu 20 listopada 2014r. (...) SA zawarła z powodem umowę ramową
cyklicznego przelewu wierzytelności, w której ustalono zasady w oparciu o które nastąpi przelew wierzytelności.
Następnie w dniu 17 kwietnia 2015r. (...) SA zawarła z powodem umowę wierzytelności. W związku z brakiem
zapłaty powód jako nabywca wierzytelności wezwał pozwanego do zapłaty należnej kwoty przesyłając pozwanemu
zawiadomienie o przelewie wierzytelności. Do dnia dzisiejszego pozwany nie uregulował należności.
W odpowiedzi na pozew pozwany działając przez profesjonalnego pełnomocnika podniósł zarzut nieistnienia
roszczenia objętego pozwem oraz przedawnienie tego roszczenia. W uzasadnieniu pozwany podniósł, że łączyła z
(...) SA umowa dotycząca świadczeń usług telekomunikacyjnych. Niemniej jednak pozwany wywiązał się ze swoich
zobowiązań i przeniósł posiadane usługi do innego operatora. Nadto należy dodać, że możliwość zmiany operatora
wymaga uregulowania płatności u poprzedniego dostawcy. Pozwany podniósł także, że nie miał wiedzy na temat
cesji wierzytelności i nie otrzymał żadnej korespondencji od strony powodowej. Abstrahując od powyższego podniósł
zarzut przedawnienia roszczeń powoda. Roszczenia przedawniają się z upływem 3 lat od chwili gdy roszczenie stało
się wymagalne. Uwzględniając ten okres roszczenia te uległy przedawnieniu najpóźniej z dniem 18 grudnia 2014r.
Powód pozew w sprawie złożył w dniu 1 kwietnia 2016r., a zatem po upływie okresu przedawnienia.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Pozwanego L. G. łączyły z (...) Sp. z o.o. ( (...) SA) umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Były to umowa
z dnia 23 września 2004r., 21 października 2004r., 7 maja 2008r., 8 lutego 2008r. Za świadczone usługi wystawiona
została faktura VAT z płatnością na dzień 12.12.2011r., oraz noty obciążeniowa z płatnością na dzień 17 grudnia 2011r.
i odsetkowa z płatnością na dzień 12 marca 2012r. na łączną kwotę 1.598,23 zł. Na dzień poprzedzający wniesienie
pozwu strona powodowa wyliczyła wysokość skapitalizowanych odsetek na kwotę 761,34 zł.
Dowód:
Umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, faktura VAT nr (...), nota odsetkowa nr (...), nota obciążeniowa
nr (...), wyliczenie skapitalizowanych odsetek.
W dniu 20 listopada 2014r. (...) SA zawarła z powodem umowę ramową cyklicznego przelewu wierzytelności.
Natomiast w dniu 17 kwietnia 2015r. pomiędzy tymi podmiotami zawarte zostało porozumienie nr 6.
Dowód:
Umowa ramowa cyklicznego przelewu wierzytelności z dnia 20 listopada 2014r., porozumienie nr 6 z dnia 17 kwietnia
2015r.wraz z wykazem wierzytelności, protokół przekazania wykazu wierzytelności,
Pismem z dnia 28 kwietnia 2015r. strona powodowa zawiadomiła pozwanego o cesji wierzytelności, natomiast pismem
z dnia 7 maja 2015r. strona powodowa wezwała pozwanego do spełnienia świadczenia.
Dowód:
Wezwanie do natychmiastowej zapłaty, zawiadomienie o cesji wierzytelności wraz z dowodem nadania.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.
Ustalając stan faktyczny, Sąd oparł się na dowodach z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową.
Przechodząc do rozważań prawnych, należy odnieść się do zarzutu dotyczącego przedawnienia roszczenia.
Zgodnie z art. 513 § l k.p.c. dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał
przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie. Dłużnik więc może bronić się zarzutami wynikającymi
ze stosunku podstawowego, jak i przysługującymi przeciwko nabywcy wierzytelności. W odpowiedzi na pozew
pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia.
Wedle przepisu art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć,
a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy
lata. W przedmiotowej sprawie strona powodowa dochodzi wierzytelność związanej z prowadzoną przez pierwotnego
wierzyciela działalnością gospodarczą, polegającą na usługach telekomunikacyjnych. Należność pozwanego stała się
wymagalna z dniem 12 grudnia 2011r. Zważywszy na treść art. 118 k.c., termin przedawnienia wierzytelności upłynął
z dniem 12 grudnia 2014 r., podobnie z notą odsetkową i z notą obciążeniową. Tu termin przedawnienia upłynął
odpowiednio 12 marca 2015r. i 17 grudnia 2014r. Natomiast pozew złożono dopiero w dniu 8 stycznia 2016 r.
Tym samym, zarzut przedawnienia podniesiony przez pełnomocnika pozwanego należy uznać za zasadny. Strona
powodowa nie wykazała, że bieg terminu przedawnienia został przez nią w jakikolwiek sposób przerwany i zaczął biec
na nowo.
Na marginesie jedynie należy zauważyć, że strona powodowa nie wskazała, za jaki okres domaga się zapłaty z
dołączonej do pozwu faktury. Nie wynika to ani z treści faktury, ani z dołączonych do pozwu umów z 2004 i 2008r.
umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych.
W rezultacie z uwagi na podniesiony zarzut przedawnienia roszczenia, Sąd oddalił powództwo, a o kosztach orzekł
stosownie do art. 98 kpc.
.