D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin

Sygn. akt XI GC 1209/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 czerwca 2015 roku
Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Anna Górnik
Protokolant: Anna Sabinicz,
po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2015 roku
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej w K.
przeciwko R. O.
o zapłatę
oddala powództwo.
Sygn. akt XI GC 1209/14
Sprawa rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym
UZASADNIENIE
W dniu 25 sierpnia 2010 roku powódka (...) spółka akcyjna w K. wniosła do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w
Lublinie VI Wydziału Cywilnego pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie na jej rzecz od
pozwanego R. O. kwoty 3 577,02 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 26 sierpnia 2010 roku, a także o zasądzenie
na jej rzecz od pozwanego kosztów postepowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wg norm przepisanych
wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.
W uzasadnieniu swego żądania powódka wskazała, iż nabyła w drodze cesji od (...) spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością wierzytelność przysługującą cedentowi wobec pozwanego z tytułu świadczonych przez tę spółkę
usług telekomunikacyjnych. Na kwotę dochodzoną pozwem składają się kwota 2 670,70 zł należności głównej
wynikająca z faktury VAT nr (...) z dnia 10 listopada 2007 roku oraz kwota 907,27 złotych należności odsetkowej
wynikającej z sumy odsetek ustawowych naliczonych do dnia złożenia pozwu.
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 10 września 2010 roku Referendarz Sądowy w Sądzie
Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie uwzględnił żądanie pozwu. Od wskazanego nakazu zapłaty pozwany w
dniu 5 marca 2014 roku wniósł sprzeciw, w którym wskazał, iż jeszcze w 2008 roku próbował u ówczesnego
wierzyciela spłacić zaległości, jednak przedstawiciel operatora telekomunikacyjnego ze względu na m.in. brak miejsca
zamieszkania w Polsce i niezgodność miejsca zatrudnienia z miejscem zameldowania miał odmówić przedłużenia
umowy i przyjęcia opłat. Wobec skutecznie wniesionego sprzeciwu Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał
rozpoznanie sprawy do tutejszego Sądu.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Pozwany R. O. w ramach prowadzonej wówczas pod nazwą Firma Handlowo Usługowa (...) O. R. działalności
gospodarczej zawarł w dniu 5 lutego 2002 roku z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością umowę o świadczenie
usług telekomunikacyjnych dotyczącą numeru (...).
Dowód:
Umowa – k. 131
Oświadczenie – k. 135
Oświadczenie – k. 136
Decyzja – k. 139
Zaświadczenie – k. 140
Zaświadczenie – k. 141
W dniu 29 listopada 2002 R. O. zawarł w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej z (...) spółką z
ograniczoną odpowiedzialnością umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych dotyczącą numeru (...).
Dowód:
Umowa – k. 144
W dniu 26 listopada 2004 roku strony sporządziły aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych
dotyczącej numeru (...). W §1 pkt 1 wskazano, że umowa zostaje zawarta na czas określony 24 miesięcy. W §4 pkt 1
umowy postanowiono, że w okresie pierwszych 24 miesięcy abonent zobowiązuje się nie wypowiadać umowy. Abonent
w tym zakresie zobowiązuje się w szczególności do: utrzymywania aktywnego numeru w sieci Idea, niedokonywania
odłączenia czasowego na życzenie abonenta, nie dokonywania zmiany abonenta. W §5 wskazano, iż w przypadku
nie dotrzymania przez abonenta jednego z warunków określonych w §4, co będzie traktowane jako wypowiedzenie
umowy przez abonenta z przyczyn leżących po jego stronie lub w razie rozwiązania umowy o świadczenie usług
telekomunikacyjnych przez (...) Centertel z przyczyn leżących po stronie abonenta, określonych w Regulaminie
Świadczenia Usług (...), abonent zobowiązuje się do zapłaty opłaty specjalnej za niedotrzymanie warunków umowy w
wysokości 2775,00 zł. W §6 umowy abonent oświadczył, iż akceptuje ofertę, warunki aneksu do umowy, regulaminy
i aneksy wskazane w aneksie oraz potwierdził odbiór telefonu.
Dowód:
Aneks – k. 149
W dniu 19 września 2006 roku strony sporządziły kolejny aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych
dotyczącej numeru (...). W §1 pkt. 1 wskazano, że umowa zostaje zawarta na czas określony 24 miesięcy, w pkt. 2
wskazano, że okres 24 miesięcy jest liczony od dnia 28 listopada 2006 roku. W §4 pkt 1 umowy postanowiono, że w
okresie pierwszych 24 miesięcy abonent zobowiązuje się nie wypowiadać umowy. Abonent w tym zakresie zobowiązuje
się w szczególności do: utrzymywania aktywnego numeru w sieci O., niedokonywania odłączenia czasowego na
życzenie abonenta, nie dokonywania zmiany abonenta. W §5 wskazano, iż w przypadku nie dotrzymania przez
abonenta jednego z warunków określonych w §4, co będzie traktowane jako wypowiedzenie umowy przez abonenta
z przyczyn leżących po jego stronie lub w razie rozwiązania umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez
(...) Centertel z przyczyn leżących po stronie abonenta, określonych w Regulaminie Świadczenia Usług (...), abonent
zobowiązuje się do zapłaty opłaty specjalnej za niedotrzymanie warunków umowy w wysokości 2 106,73 zł. W §6
umowy abonent oświadczył, iż akceptuje ofertę, warunki aneksu do umowy, regulaminy i aneksy wskazane w aneksie
oraz potwierdził odbiór telefonu.
Dowód:
Aneks – k. 142
W dniu 19 czerwca 2004 pozwany R. O. zawarł w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej z (...)
spółką z ograniczoną odpowiedzialnością umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych dotyczącą numeru (...).
Dowód:
Umowa – k. 119
W dniu 15 kwietnia 2006 roku strony sporządziły aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych
dotyczącej numeru (...). W §1 pkt. 1 wskazano, że umowa zostaje zawarta na czas określony 24 miesięcy, w pkt. 2
wskazano, że okres 24 miesięcy jest liczony od dnia 18 czerwca 2006 roku. W §4 pkt 1 umowy postanowiono, że w
okresie pierwszych 24 miesięcy abonent zobowiązuje się nie wypowiadać umowy. Abonent w tym zakresie zobowiązuje
się w szczególności do: utrzymywania aktywnego numeru w sieci O., niedokonywania odłączenia czasowego na
życzenie abonenta, nie dokonywania zmiany abonenta. W §5 wskazano, iż w przypadku nie dotrzymania przez
abonenta jednego z warunków określonych w §4, co będzie traktowane jako wypowiedzenie umowy przez abonenta
z przyczyn leżących po jego stronie lub w razie rozwiązania umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez
(...) Centertel z przyczyn leżących po stronie abonenta, określonych w Regulaminie Świadczenia Usług (...), abonent
zobowiązuje się do zapłaty opłaty specjalnej za niedotrzymanie warunków umowy w wysokości 563,97 zł. W §6 umowy
abonent oświadczył, iż akceptuje ofertę, warunki aneksu do umowy, regulaminy i aneksy wskazane w aneksie oraz
potwierdził odbiór telefonu.
Dowód:
Aneks – k. 142
Dnia 29 czerwca 2005 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zawarła z
powódką (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w K. umowę, której przedmiotem było ustalenie
zasad, na których nastąpi przeniesienie przez cedenta na rzecz cesjonariusza istniejących, bezspornych i
wymagalnych wierzytelności pieniężnych względem byłych abonentów cedenta, z którymi umowy o świadczenie usług
telekomunikacyjnych wygasły lub zostały rozwiązane, wynikających z niezapłaconych należności głównych (faktur
i not obciążeniowych) oraz odsetek za opóźnienie w spłacie należności głównej z tytułu świadczenia przez cedenta
usług telekomunikacyjnych w celu ich dalszej windykacji. W §2 umowy wskazano, że ma ona charakter ramowy, a
w jej wykonaniu cedent przedstawiać będzie cesjonariuszowi cyklicznie oferty sprzedaży wykazów wierzytelności,
których to sprzedaż będzie się odbywała w drodze licytacji. W §2 ust. 9 strony ustaliły, że w przypadku wygrania
przez cesjonariusza negocjacji dotyczących licytacji przedstawionego do wyceny wykazu wierzytelności cedent, po
zaakceptowaniu zwycięzcy, niezwłocznie podpisze z cesjonariuszem porozumienie o dokonaniu cesji wierzytelności
objętych danym wykazem. W § 2 pkt. 10 strony uzgodniły, że po zapłacie ustalonej w drodze negocjacji ceny, cedent
przekaże przygotowany w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach na płycie CD, w pliku E. lub innym dogodnym dla
obu stron formacie wykaz wierzytelności, który był przedmiotem licytacji, a który będzie zawierał szczegółowe dane
dotyczące dłużnika oraz wierzytelności. Z przekazania sporządzonego wykazu wierzytelności zostanie sporządzony
protokół przekazania, którego wzór stanowi załącznik nr 4 do umowy. W §2 ust. 12 strony ustaliły, że do cesji
wierzytelności z danego wykazu wierzytelności dochodzi do skutku z chwilą złożenia przez umocowane strony
podpisów na przygotowanym protokole przekazania wykazu wierzytelności, o którym mowa w §2 ust. 10. W §3
ust. 7 umowy strony ustaliły, że cedent będzie mógł składać zapotrzebowanie na brakujące komplety dokumentów
lub dokumentów w postaci faktur oraz not obciążeniowych maksymalnie przez okres 5 lat od daty podpisania
porozumienia, o którym mowa w §2 ust. 9 umowy.
Dowód:
Umowa przelewu wierzytelności – k. 47-52
W dniu 17 grudnia 2008 roku strony zawarły w wyniku negocjacji porozumienie o dokonaniu cesji wierzytelności
objętych wykazem nr (...). W pkt. 10 porozumienia strony ustaliły, że przekazanie wykazu wierzytelności, o którym
mowa w §2 ust. 10 łączącej je umowy, nastąpi po zapłacie ceny wierzytelności.
Dowód:
Porozumienie – k. 53
W dniu 30 grudnia 2014 roku sporządzono dokument określony mianem wyciągu z listy dłużników stanowiącego
załącznik do umowy cesji z dnia 17 grudnia 2008 roku dotyczący pozwanego R. O., wskazujący jego adres, określający
należność główną zakupioną na kwotę 2 670,70 zł oraz wskazujący numer dokumentu księgowego dotyczącego
zadłużenia jako (...).
Dowód:
Wydruk – k. 54
W dniu 4 sierpnia 2010 roku sporządzono w imieniu powódki (...) spółki akcyjnej pismo oznaczone jako przedsądowe
wezwanie do spłaty zadłużenia, w którym jako adresata wskazano pozwanego R. O.. Osnowa pisma zawierała
wezwanie pozwanego do zapłaty kwoty 3 558,00 zł, na którą to kwotę składać się miała należność główna w wysokości
2 670,70 oraz odsetki w kwocie 887,30 zł.
Dowód:
Pismo – k. 35
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo okazało się niezasadne w całości.
Powódka swoje roszczenie wywodzi z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, zawartej przed wejściem w
życie ustawy Prawo telekomunikacyjne z 2004 roku, a więc – wbrew twierdzeniom pozwu – nieregulowanej przez art.
56 tejże ustawy. Do umowy zatem, z mocy art. 750 k.c., zastosowanie mają przepisy o zleceniu. Zgodnie z art. 735 § 1
k.c., jeżeli z umowy nie wynika nic innego, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie, przy czym stosownie do
art. 744 k.c. o ile nie umówiono się inaczej, należy się ono z chwilą wykonania zlecenia. Powódka dochodziła należności,
która miała zgodnie z twierdzeniami pozwu wynikać z faktury oraz skapitalizowanych odsetek.
Legitymację czynną do dochodzenia roszczeń powódka wywodziła z umowy cesji. Art. 509 § 1 k.c. stanowi, że wierzyciel
może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu
umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią
prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (§ 2). Umowa sprzedaży lub inna umowa zobowiązująca do
przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że
strony inaczej postanowiły (art. 510 § 2 k.c.).
Art. 6 k.c. stanowi, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.
Zgodnie zaś z art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą
skutki prawne. Stosownie do art. 229 i 230 k.p.c. nie wymagają dowodu fakty przyznane przez stronę przeciwną oraz
te fakty, co do których strona przeciwna nie wypowiedziała się i – mając na uwadze wyniki całej sprawy – można je
uznać za przyznane.
W niniejszej sprawie powódka przedstawiła odpis umowy cesji z dnia 29 czerwca 2005 roku. Podkreślenia wymaga
fakt, że sama umowa ma charakter ramowy, a strony realizowały ją zawierając dodatkowe porozumienia. Z
załączonego przez nią porozumienia z dnia 17 grudnia 2008 roku w żaden jednak sposób nie wynika, jakie konkretnie
wierzytelności zostały przelane na powoda, w szczególności nie wynika z niej, by w zakres tej umowy wchodziły
roszczenia zbywcy wobec pozwanego ze wskazanych w pozwie umów. Ma to związek z treścią samej podstawowej
umowy, która w §2 ust. 12 stanowi, że do cesji wierzytelności z danego wykazu wierzytelności dochodzi do skutku z
chwilą złożenia przez umocowane strony podpisów na przygotowanym protokole przekazania wykazu wierzytelności,
który ma charakter następczy względem załączonego przez powódkę porozumienia. Do pozwu dołączono wprawdzie
wydruk ze wskazaniem numeru dokumentu księgowego dotyczącego pozwanego, jednak wydruk ten nie nosi nawet
znamion dokumentu prywatnego, a już z całą pewnością nie wynika z niego, iż jest on potwierdzoną przez strony
umowy cesji częścią tej umowy. Wobec takiego stanu rzeczy, a w szczególności wobec nieprzedłożenia protokołu
przekazania wykazu wierzytelności, którego podpisanie przez strony było określoną w umowie przesłanką przejścia
wymienionych w wykazie wierzytelności na rzecz cesjonariusza (zgodnie z §2 ust. 12 umowy cesji z dnia 29 czerwca
2005 roku oraz z art. 510 § 2 k.c.), należy stwierdzić, że powódka nie wykazała iż ma legitymację do dochodzenia
roszczeń wobec pozwanego.
Jednocześnie z powyższym należy stwierdzić, iż powódka w żadnym stopniu nie wykazała zasadności dochodzonego
pozwem roszczenia. Faktura, z której miała wynikać przedmiotowa wierzytelność nie została przedstawiona,
zatem roszczenie w tym zakresie wymyka się weryfikacji – nie można stwierdzić ani tego, czy takie obciążenie
rzeczywiście istniało, czy dotyczyło łączącej strony umowy, ani tego, jaka była data płatności. Powódka wskazywała,
iż przedmiotowa wierzytelność ma związek z naliczonymi przez pierwotnego wierzyciela karami umownymi, co
implikuje ponadto konieczność udowodnienia zasadności naliczenia takiej kary również poprzez przedłożenia
właściwego oświadczenia o wypowiedzeniu umowy.
Jak to zostało powyżej wskazane, nie wymagają dowodu fakty przyznane przez stronę przeciwną oraz te fakty, co
do których strona przeciwna nie wypowiedziała się i – mając na uwadze wyniki całej sprawy – można je uznać za
przyznane. Pozwany wprawdzie w toku procesu wskazał, iż chciał zapłacić rachunek z 2008 roku, ale nie sposób
tak brzmiącego oświadczenia jednoznacznie powiązać z twierdzeniami powódki, które nie były wystarczającymi dla
określenia mającego łączyć strony stosunku zobowiązaniowego.
Powódka w składanych przez nią pismach procesowych wnosiła o zobowiązanie przez Sąd w trybie art. 248 §1
k.p.c. pierwotnego wierzyciela do przedstawienia dokumentów wykazujących dochodzoną pozwem wierzytelność.
W tym miejscu podkreślenia wymaga ogólna zasada obowiązująca w procedurze cywilnej, iż to strony odpowiadają
za wynik procesu. Wniosek powódki sprowadzał się do przerzucenia na Sąd troski o właściwe udokumentowanie
dochodzonych wierzytelności, a w efekcie do niedopuszczalnego przeniesienia spoczywającego po jej stronie ciężaru
dowodowego. Zwrócić uwagę należy na okoliczność, że powódka jest podmiotem, który masowo dochodzi nabywanych
wierzytelności. To jej zadaniem, zgodnie z ogólnie przyjętymi dla podmiotów zawodowo prowadzących działalność
gospodarczą wymogami, było zadbanie o to, aby w ślad za wierzytelnościami, które nabywa, szły środki pozwalające
na wykazanie ich zasadności. Nie uszło jednocześnie uwadze Sądu, iż służące temu procedury strony ustaliły w
samej przedłożonej w toku niniejszego postępowania umowie cesji – wraz z wiążącymi strony umowy terminami do
przekazania takich dokumentów.
Mając na uwadze powyższe Sąd powództwo oddalił.
ZARZĄDZENIE
1. Odnotować,
2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. powódki,
3. z pismami lub za 30 dni.