czytaj całość

Słowo śycia1
Grudzień 2013
«Pan niech pomnoŜy was liczebnie i niech spotęguje miłość waszą nawzajem
do siebie i do wszystkich» (1 Tes 3, 12).
Słowa te stanowią jedno z charakterystycznych dla św. Pawła sformułowań,
w których Ŝyczy on załoŜonym przez siebie wspólnotom szczególnych łask, prosząc
o nie jednocześnie Pana (por. Ef 3, 18; Fil 1, 9 itd.).
W cytowanych słowach prosi dla Tesaloniczan o łaskę miłości wzajemnej
coraz większej, coraz obfitszej. Nie chodzi tu o jakąś ukrytą naganę, jak gdyby w ich
wspólnocie nie istniała miłość wzajemna; jest to raczej odwołanie się do prawa
wpisanego w naturę miłości: prawa nieustannego wzrostu.
Pan niech pomnoŜy was liczebnie i niech spotęguje miłość waszą nawzajem
do siebie i do wszystkich
PoniewaŜ istotą Ŝycia chrześcijańskiego jest miłość, to gdy ona się nie
rozwija, całe Ŝycie chrześcijańskie na tym cierpi, słabnie, a wreszcie moŜe zupełnie
zgasnąć.
Nie wystarczy w chwili olśnienia zrozumieć przykazania miłości bliźniego,
nie wystarczy teŜ nawet doświadczać tej miłości z zachwytem i poddawać się jej, jak
to bywa u progu nawrócenia na Ewangelię. Trzeba sprawić, by ta miłość wzrastała,
by była nieustannie Ŝywa, aktywna, działająca. A będzie tak, jeŜeli z coraz większą
gotowością i wielkodusznością potrafimy wykorzystywać róŜne okazje, niesione nam
codziennie przez Ŝycie.
Pan niech pomnoŜy was liczebnie i niech spotęguje miłość waszą nawzajem
do siebie i do wszystkich
Według św. Pawła wspólnoty chrześcijańskie powinny posiadać świeŜość
i ciepło prawdziwej rodziny.
MoŜna więc zrozumieć intencję Apostoła: pragnie on przestrzec je przed
niebezpieczeństwami, na które są najczęściej naraŜone – przed indywidualizmem,
powierzchownością, miernotą.
Św. Paweł pragnie jednak zapobiec takŜe innemu powaŜnemu
niebezpieczeństwu, ściśle związanemu z poprzednimi: wygodnemu usadowieniu się
w Ŝyciu uporządkowanym i spokojnym, ale zamkniętym w sobie.
Pragnie on wspólnot otwartych, gdyŜ do natury miłości naleŜy kochać braci
w wierze, a jednocześnie wychodzić naprzeciw wszystkim, być wraŜliwym na
potrzeby i problemy wszystkich. Rzeczą typową dla miłości jest przygarnięcie
kaŜdego, budowanie mostów, dostrzeganie tego, co pozytywne, łącząc własne
1 Słowo śycia publikowane w Città Nuova, 1994/20, s. 32-33.
2
pragnienie dobra i wysiłki w tym kierunku z wysiłkami wszystkich, którzy wykazują
dobrą wolę.
Pan niech pomnoŜy was liczebnie i niech spotęguje miłość waszą nawzajem
do siebie i do wszystkich
Jak więc będziemy Ŝyli Słowem tego miesiąca? TakŜe my starajmy się
wzrastać w miłości wzajemnej w naszych rodzinach, w naszych środowiskach pracy,
w naszych wspólnotach i stowarzyszeniach kościelnych, w naszych parafiach, itp.
Słowo to Ŝąda od nas miłości spotęgowanej, to znaczy miłości, która potrafi
wznosić się ponad przeciętność i ponad róŜne ograniczenia płynące z naszego
subtelnego egoizmu. Wystarczy pomyśleć o niektórych aspektach miłości (tolerancji,
zrozumieniu, wzajemnej Ŝyczliwości, cierpliwości, gotowości słuŜenia, miłosierdziu
dla prawdziwych czy domniemanych braków naszych bliźnich, dzieleniu się dobrami
materialnymi itd.), by odkryć wiele okazji do Ŝycia nią.
Jest teŜ oczywiste, Ŝe jeśli w naszej wspólnocie panować będzie klimat
miłości wzajemnej, to jego ciepło z całą pewnością promieniować będzie na
wszystkich. TakŜe ci, którzy jeszcze nie znają Ŝycia chrześcijańskiego, zauwaŜą jego
pociągającą siłę i bez trudu, prawie nie zdając sobie z tego sprawy, zostaną w nie
wciągnięci, aŜ poczują się cząstką tej samej rodziny.
Chiara Lubich