HRSpot 5/2015 - Taxonline.pl

13 marca
HRSpot 5/2015
W skrócie
Obciążenia pracownicze:
Dodatkowe odprawy dla pracowników
Opodatkowanie przychodu z tytułu zwrotu kosztów związanych z udziałem w pracach rady nadzorczej
Prawo pracy:
Zakaz wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę w wieku przedemerytalnym może dotyczyć
również zatrudnionych na podstawie umów o pracę na czas określony, które zostały zawarte na czas
krótszy niż pozostały do osiągnięcia wieku emerytalnego
Human resources:
Nowa era globalnego rynku pracy – czas kobiet!
Obciążenia
pracownicze
PIT - Dodatkowe odprawy
dla pracowników
Dyrektor Izby Skarbowej
w Warszawie 19 lutego 2015 r.
wydał interpretację, w której
wypowiedział się w kwestii
opodatkowania odpraw
wypłacanych zwalnianemu
pracownikowi w ramach
zwolnień grupowych.
Na podstawie porozumienia
z pracownikami, Spółka
wypłaciła zwalnianym
pracownikom dodatkowe
odprawy z tytułu zwolnień
grupowych. W ocenie
Wnioskodawcy odprawy
dodatkowe, wypłacone
zwalnianym pracownikom
stanowią przychód zwolniony
z opodatkowania na podstawie
art. 21 ust. 1 pkt 3 PIT. Stanowi
on, że wolne od podatku
dochodowego są otrzymane
odszkodowania lub
zadośćuczynienia, jeżeli
ich wysokość lub zasady
ustalania wynikają wprost
z przepisów odrębnych ustaw
lub przepisów wykonawczych
wydanych na podstawie tych
ustaw, postanowień układów
zbiorowych pracy, innych
opartych na ustawie
porozumień zbiorowych,
regulaminów lub statutów,
o których mowa w art. 9 § 1
Kodeksu pracy, z wyjątkiem
odszkodowań wymienionych
w lit. a)-g) tego artykułu.
Zdaniem Spółki dodatkowe
odprawy mogą być uznane za
odszkodowania lub
zadośćuczynienia w
rozumieniu w/w przepisu
i w konsekwencji podlegają
zwolnieniu z opodatkowania.
Dyrektor Izby Skarbowej
w Warszawie nie zgodził się
ze stanowiskiem
zaprezentowanym we wniosku.
Stwierdził, że odszkodowanie
jest szczególnym rodzajem
świadczenia polegającym na
naprawieniu szkody, czyli
uszczerbku, jakiego doznaje
poszkodowany we wszelkiego
rodzaju dobrach chronionych
przez prawo. Chodzi więc,
zarówno o uszczerbek
majątkowy, jak
i niemajątkowy. Natomiast
istoty odprawy nie należy
doszukiwać się w twierdzeniu,
że tego typu świadczenie jest
odszkodowaniem, czyli
naprawieniem szkody
lub straty, jaką pracownik
poniósł w związku z
pozbawieniem go zatrudnienia.
Odprawa jest świadczeniem
pracodawcy w razie zaistnienia
zdarzeń, które zgodnie
z odpowiednimi przepisami
powodują niemożliwość,
niecelowość lub zbędność
kontynuacji stosunku pracy.
www.pwc.pl/podatki
HRSpot 5/2015
W ocenie Dyrektora Izby
Skarbowej przedmiotowym
zwolnieniem nie są zatem
objęte odprawy pieniężne, i to
zarówno te, których wysokość
lub zasady ustalania wynikają
wprost z przepisów odrębnych
ustaw, przepisów
wykonawczych wydanych
na podstawie tych ustaw, jak
i odprawy pieniężne, których
wysokość lub zasady ustalania
wynikają z postanowień
układów zbiorowych pracy,
innych opartych na ustawie
porozumień zbiorowych,
regulaminów lub statutów,
o których mowa w art. 9 § 1
Kodeksu pracy.
PIT -Opodatkowanie
przychodu z tytułu zwrotu
kosztów związanych
z udziałem w pracach
rady nadzorczej.
Dyrektor Izby Skarbowej
w Warszawie, 27 stycznia 2015
r. wydał interpretację, w której
wypowiedział się w zakresie
opodatkowania zwrotu
kosztów związanych z udziałem
członka rady nadzorczej, w jej
pracach.
Wnioskodawca wyjaśnił,
że członkowie rady
przyjeżdżający na posiedzenia
rady, oraz w celach związanych
z pracą rady, otrzymują zwrot
kosztów podróży. Obowiązek
zwrotu kosztów związanych
z udziałem w pracach rady
nadzorczej wynika
jednoznacznie z art. 392 § 3
Kodeksu spółek handlowych
(dalej Kodeks), a pozostałych
wydatków na rzecz członków
rady nadzorczej. Art. 392
Kodeksu wyraźnie rozgranicza
otrzymane przez członka rady
– wynagrodzenie i kwoty
zwrotu kosztów związanych
z udziałem w pracach rady.
Rozgraniczenie to wskazuje
wyraźnie, że zwrot kosztów
nie stanowi elementu
wynagrodzenia, a tym samym
nie stanowi przysporzenia
majątkowego po stronie
członka rady nadzorczej
i w konsekwencji nie podlega
opodatkowaniu.
Dyrektor Izby Skarbowej
w Warszawie nie zgodził się ze
stanowiskiem
zaprezentowanym we wniosku.
Zauważył bowiem, że za
przychody z działalności
wykonywanej osobiście w myśl
art. 13 pkt 7 PIT, uważa się
przychody otrzymywane przez
osoby, niezależnie od sposobu
ich powoływania, należące do
składu zarządów, rad
nadzorczych, komisji lub
innych organów stanowiących
osób prawnych. Dyrektor Izby
Skarbowej wyjaśnił również,
że za przychody należy uznać
każdą formę przysporzenia
majątkowego, zarówno formę
pieniężną jak i niepieniężną,
w tym nieodpłatne świadczenia
otrzymane przez podatnika.
Tym samym, za przychód
członka rady nadzorczej z
tytułu pełnionej funkcji uznaje
się każde świadczenie –
nie tylko wynagrodzenie z tego
tytułu – ale także nieodpłatne
świadczenia otrzymywane
w związku z pełnieniem
obowiązków członka zarządu,
rady nadzorczej lub innego
organu stanowiącego osoby
prawnej, niezależnie
od sposobu powołania.
W konsekwencji należności
związane z udziałem w pracach
rady nadzorczej (np. zwrot
kosztów dojazdów) wypłacane
członkowi rady nadzorczej
również będą stanowiły dla
niego przychód w rozumieniu
PIT.
Niemniej jednak Dyrektor Izby
Skarbowej w Warszawie
zauważył, że przychód
w postaci zwrotu kosztów
podroży będzie, w oparciu
o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) PIT,
z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13
PIT, wolny od podatku
do wysokości określonych
rozporządzeniu Ministra Pracy
i Polityki Społecznej w sprawie
należności przysługujących
pracownikowi zatrudnionemu
w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery
budżetowej z tytułu podróży
służbowej. Dyrektor Izby
Skarbowej wyraźnie zaznaczył
również, że jeżeli należności
wypłacone przez Spółkę będą
z tego tytułu są wyższe od
limitów określonych w w/w
rozporządzeniu, to nadwyżki
ponad te limity podlegać będą
opodatkowaniu podatkiem
dochodowym.
Prawo pracy
Zakaz wypowiedzenia
pracownikowi umowy o
pracę w wieku
przedemerytalnym może
dotyczyć również
zatrudnionych na
podstawie umów o pracę
na czas określony, które
zostały zawarte na czas
krótszy niż pozostały do
osiągnięcia wieku
emerytalnego
Sąd Najwyższy w wyroku z
18 grudnia 2014 roku o sygn. II PK
50/14 uznał, że zakaz
wcześniejszego wypowiedzenia
umowy opracę pracownikom,
którym brakuje nie więcej niż 4
lata do osiągnięcia wieku
emerytalnego, jeżeli okres
zatrudnienia umożliwia im
uzyskanie prawa do emerytury
z osiągnięciem tego wieku, nie
pwc
HRSpot 5/2015
może być interpretowany
zawężająco.
Rozpatrując skargę kasacyjną,
Sąd Najwyższy zanegował
stanowisko przedstawione w
wyroku Sądu Najwyższego z 27
lipca 2011 r. o sygn. II PK 20/11,
w którym uznano, iż zakaz
wcześniejszego wypowiedzenia
umowy wynikający z art. 39 KP,
nie dotyczy umowy o pracę
zawartej została na czas określony,
która uległaby rozwiązaniu
z upływem okresu jej trwania
przed osiągnięciem przez
pracownika odpowiedniego wieku
emerytalnego umożliwiającego mu
uzyskanie prawa do emerytury.
Zdaniem składu orzekającego
w niniejszej sprawie, nie istnieją
żadne przesłanki uprawniające do
wprowadzenia dodatkowego
warunku stanowiącego, iż ochrona
zatrudnienia z art. 39 KP obejmuje
jedynie osoby, które zawarły
umowę o pracę na czas określony
na czas nie krótszy niż pozostały
do osiągnięcia wieku
emerytalnego. Sąd Najwyższy
uznał, że punktem odniesienia dla
objęcia ochroną z art. 39 KP są
dwie okoliczności, a mianowicie:
1) czy pracownik osiągnął wiek, w
którym brakuje mu nie więcej niż
4 lata do wieku emerytalnego oraz
2) czy okres zatrudnienia
umożliwia mu uzyskanie prawa do
emerytury z osiągnięciem tego
wieku. Sąd Najwyższy zaznaczył
przy tym, że z regulacji ustawowej
nie wynika, że przedemerytalna
ochrona zatrudnienia z art. 39 KP
obejmuje tylko tych, którzy
umowę o pracę na czas określony
mają zawartą co najmniej na czas
do osiągnięcia wieku
emerytalnego. Sąd Najwyższy
dodał, że ochrony z art. 39 KP nie
warunkuje także założenie,
że pracownik ma doczekać
w zatrudnieniu na podstawie
zawartej umowy na czas określony
do wieku emerytalnego.
Human resources
Nowa era globalnego rynku
pracy – czas kobiet!
Organizacje na całym świecie
już od kilku lat mierzą się
z wyzwaniami, które pojawiły
się wraz z wejściem na rynek
ogromnej liczby pracowników
z młodszego pokolenia.
Generacja Y, bo tak często
określa się osoby urodzone
pomiędzy 1980 a 1995 rokiem,
odwróciła o 180 stopni
postrzeganie pracy, zmuszając
tym samym pracodawców
do zmiany strategii
personalnych i metod
rekrutacji.
Nowe pokolenie jest dla firm
istotnym źródłem talentów nie
tylko przez to, że młodzi
pracownicy mentalnie różnią
się od starszych kolegów ale
również dlatego, że stanowią
najliczniejszą od czasów tzw.
„baby boomers” (przyp. osoby
urodzone w latach 1946-1964)
generację, a tym samym
największy w powojennej
historii zasób pracy – zasób,
który coraz częściej przemawia
damskim głosem. Według
szacunku Banku Światowego,
do 2020 kobiety z pokolenia Y
stanowić będą ok 25%
globalnej siły roboczej. Będzie
to zatem najliczniejsza,
najlepiej wyedukowana
i najbardziej pewna siebie
generacja kobiet-pracownic.
Najnowszy raport PwC „The
female millennial: A new era
of talent” wskazuje, że
nadeszła nowa era globalnego
rynku pracy, na którym nie
wystarczy już jedna
ogólnofirmowa strategia
pozyskiwania pracowników.
Wręcz przeciwnie, organizacje
powinny zwiększać swoją
elastyczność w zakresie
pozyskiwania talentów
i dostosowywać narzędzia
rekrutacji oraz oferowane
warunki pracy
do różnorodnych potrzeb
i oczekiwań kandydatów.
W przypadku pracowników
płci żeńskiej potrzebna jest
równoległa zmiana
utrwalonych dotychczas
stereotypów mówiących,
że kobiety mają niższe niż
mężczyźni ambicje zawodowe.
Jak pokazuje Badanie PwC
w tym zakresie, pracownice
z pokolenia Y najbardziej cenią
u pracodawcy możliwość
rozwoju kariery – 53%
respondentów umieściło ten
punkt na pierwszym miejscu.
Kolejne elementy to m.in.
atrakcyjne wynagrodzenie
i świadczenia, elastyczne formy
zatrudnienia oraz oferowane
szkolenia i programy
rozwojowe.
Porozmawiajmy
W przypadku pytań, prosimy o kontakt:
Camiel van der Meij
Partner
Doradztwo Podatkowe
tel. +48 22 746 4969
[email protected]
Katarzyna Serwińska
Dyrektor
Doradztwo Podatkowe
tel. +48 22 746 47 94
[email protected]
Monika SojdaGerwatowska
Counsel, Prawo pracy
tel. +48 22 746 49 07
[email protected]
Zastrzeżenie prawne: Publikacja ma jedynie charakter informacyjny i nie stanowi porady podatkowej w rozumieniu polskich przepisów, w szczególności Ustawy z dnia 5 lipca 1996 r.
o doradztwie podatkowym. Nie powinni Państwo opierać swoich działań/decyzji na treści informacji zawartych w tej publikacji bez uprzedniego uzyskania profesjonalnej porady.
© 2015 PricewaterhouseCoopers Sp. z o.o. Wszystkie prawa zastrzeżone. W tym dokumencie nazwa "PwC" odnosi się do PricewaterhouseCoopers Sp. z o.o., firmy wchodzącej
w skład sieci PricewaterhouseCoopers International Limited, z których każda stanowi odrębny i niezależny podmiot prawny.