Warmers - Macmillan

Warmers
1. Move! Poproś uczniów o wykonanie prostych czynności,
np. sit down, turn around, jump, close/open your eyes itp.
W różnej kolejności wymieniaj czynności. Przy każdym kolej‑
nym powtórzeniu zwiększaj tempo mówienia aż do chwili, gdy
wykonanie ich stanie się prawie niemożliwe. Dodatkowa wskazówka: w nawiązaniu do ćwiczenia, wykonaj sam/a niektóre
czynności i poproś uczniów, by podali ich nazwy po angielsku.
2. Bring me... Podczas tego ćwiczenia używaj nazw przedmio‑
tów znajdujących w sali, które uczniowie już znają. Poproś
poszczególnych uczniów, by przynieśli np. a pencil, a book,
a ruler, a chalk, itp. Dodatkowa wskazówka: to ćwiczenie
pomoże również wprowadzić i utrwalić wyrażenia: „Thank you”
i „You’re welcome”.
3. Run! Przygotuj 6‑10 kart ze słownictwem, którego poprzed‑
nio było omawiane (zanim rozpoczniesz ćwiczenie, poproś
uczniów o nazwanie przedmiotów na kartach). Rozmieść
karty na ścianach dookoła sali. Poproś uczniów, by sta‑
nęli na środku sali. Powiedz: „Run to the (tu podaj słówko
z karty)!”. Uczniowie powinni zlokalizo‑
wać właściwą kartę i podbiec do niej.
Powtarzaj aż do wyczerpania całego
słownictwa z kart. Dodatkowa wskazówka: jeśli uczniowie nie mogą
biegać lub jeśli nie chcesz, aby
biegali, rozłóż karty na stole lub
na podłodze i rozsadź uczniów
dookoła. Zamiast polecenia
‘run’, zastosuj ‘touch’.
4. What’s missing!
Przygotuj 5‑8 kart ze słow‑
nictwem, którego poprzed‑
nio było omawiane (zanim
rozpoczniesz ćwiczenie, poproś
uczniów o nazwanie przedmiotów na kartach). Rozmieść karty
na tablicy lub na ścianie. Poproś uczniów, żeby zamknęli oczy
– gdy to zrobią, zabierz jedną z kart. Po otwarciu oczu ucznio‑
wie powinni nazwać brakujący przedmiot. Podobnie postępuj
z pozostałymi kartami – aż do chwili, gdy wszystkie zostaną
zabrane. Dodatkowa wskazówka: aby zmniejszyć stopień
trudności ćwiczenia, umieść karty według wzoru (np. 4 x 4 jeśli
używasz 8 kart). Aby zwiększyć stopień trudności, rozmieść
je w zupełnie dowolnym porządku.
5. Memory. Przygotuj 6‑8 kart ze słownictwem, które było oma‑
wiane. Rozmieść je w jednym rzędzie na tablicy lub na ścianie.
Poproś uczniów, by nazwali poszczególne przedmioty
na kartach po kolei, zaczynając od lewej strony; powtórz ten
fragment ćwiczenia kilka razy. Następnie zabierz jedną z kart
i poproś uczniów, aby ponownie nazwali wszystkie przed‑
mioty – od lewej do prawej, a słowo z brakującej karty podali
z pamięci. Zabieraj kolejne karty aż do chwili, gdy ucznio‑
wie będą w stanie nazwać wszystkie przedmioty z kart nie
korzystając z podpowiedzi obrazków. Dodatkowa wskazówka:
poproś uczniów, aby rozmieścili karty we właściwej kolejności.
6. Line up. Przygotuj karty – jedną dla każdego ucznia. Wszystkie
słówka na przygotowanych kartach powinny należeć do tej
samej kategorii. Podaj każdemu uczniowi jedną kartę – ale
w taki sposób, żeby
inni nie dostrzegli, co się
na niej znajduje. Następnie
poproś uczniów, by pokazali
sobie obrazki na kartach i ustawili
się w rzędzie w odpowiedniej
kolejności, np. od największego
do najmniejszego (zwierzęcia,
przedmiotu, liczby), od najwolniej‑
szego do najszybszego (środki trans‑
portu), od najmłodszego do najstarszego (członkowie rodziny).
Dodatkowa wskazówka: jeśli twoja klasa jest liczna, podziel
uczniów na mniejsze grupy. Każdej grupie rozdaj karty z innej
kategorii i zastosuj inne polecenie dotyczące odpowiedniego
uszeregowania.
7. Tongue twisters. Zaprezentuj uczniom dowolny łamaniec
językowy (najlepiej związany z poprzednio omawianym słow‑
nictwem, np. ‘Lucy likes lollipops’ jeśli niedawno wprowadzone
zostało słowo ‘lollipop’). Zaprezentuj właściwą wymowę.
Poproś uczniów, by powtórzyli zdanie kilka razy – za każdym
razem nieco szybciej. Dobierz uczniów w pary. Daj im minutę,
aby powtórzyli łamańca kilka razy, a następnie zaprezentowali
całej grupie. Dodatkowa wskazówka: można również poprosić
uczniów, by pojedynczo powtarzali wyrażenie. Policz, ile razy
mogą je powtórzyć bez przerwy.
8. Feely bag items. Przygotuj torbę z przedmiotami, których
nazwy uczniowie już znają. Poproś, aby uczniowie podcho‑
dzili pojedynczo, wyjmowali przedmiot z torby i podawali jego
nazwę. Dodatkowa wskazówka: można wprowadzić i przećwiczyć wyrażenie: „I think it’s...”.
9. Hot or cold? Poproś jednego z uczniów, by wyszedł za drzwi.
Z pomocą innych uczniów schowaj jedną kartę w sali (w miejscu
niespecjalnie widocznym, ale dostępnym bez otwierania bądź
zamykania czegokolwiek). Zaproś do sali ucznia, który wyszedł.
Poproś, aby znalazł kartę, np. „Where’s the apple? ”. Gdy uczeń
szuka karty, pozostałe dzieci dają mu wskazówki wołając: „Hot!
” lub „Cold! ” (ciepło-zimno) w zależności od tego, jak blisko
czy daleko karty się znajduje. Dodatkowa wskazówka: można
wprowadzić także takie słowa, jak „warm” czy „freezing”.
10.Find a seat! Ustaw krzesła w kole (liczba krzeseł powinna być
równa liczbie uczniów). Gdy uczniowie zajmą miejsca, każdej
grupie 3‑4 osób przypisz jedno słówko. Wyjaśnij, że gdy
wypowiesz ich słowo, powinni jak najszybciej wstać i znaleźć
sobie nowe miejsce. Wypowiadaj słowa po kolei, aż wszyscy
poczują się pewni. Gdy znowu będziesz wypowiadać kolejne
słowo, znajdź sobie miejsce, a jeden z uczniów pozostanie
na środku koła. Teraz to on (a) decyduje, jakie słowo wypo‑
wie. Dodatkowa wskazówka: przed rozpoczęciem ćwiczenia,
podziel uczniów na grupy.
Poproś, by każda z grup
wymyśliła, jakie słówko
będzie ich znakiem
rozpoznawczym.
© MACMILLAN POLSKA 2012
Coolers
1. Chinese whispers. Poproś uczniów, by wstali i ustawili się
w rzędzie. Powiedz na ucho pierwszemu uczniowi słowo lub
wyrażenie, którego uczniowie nauczyli się na lekcji. Uczniowie
powtarzają to słowo na ucho kolejnym osobom. Ostatnia
osoba w rzędzie wypowiada słowo lub wyrażenie na głos.
Dodatkowa wskazówka: w tym ćwiczeniu można wprowadzić
takie wyrażenia grzecznościowe, jak „Can you repeat, please?
” lub „I don’t understand”.
2. True or false. W oparciu o materiał omawiany na lekcji,
powiedz kilka prawdziwych i kilka nieprawdziwych zdań
(np. pokazując kartę i stosując słownictwo typu: „This is...” lub
„Ania is wearing red shoes”, jeśli tematem lekcji były ubrania).
Uczniowie po każdym zdaniu mówią ‘Yes’ lub ‘No’. Dodatkowa
wskazówka: możesz także poprosić uczniów o powtórzenie
zdania, jeśli jest prawdziwe, lub o ciszę, jeśli jest nieprawdziwe.
3. Picture dictation. Poproś uczniów, by postępowali zgodnie
z twoimi poleceniami i np. narysowali lub pokolorowali kilka
prostych przedmiotów (np. „Draw a house”, “Draw a tree”,
“Draw a ball”, “Colour the house purple” itp.) Gdy skończą,
poproś, aby porównali rysunki i wskazali różnice. Dodatkowa
wskazówka: podczas tego ćwiczenia można wprowadzić
i poćwiczyć wyrażenia typu ‘in the middle’ lub ‘on the left/
right.’
4. Key words dictation. Opowiedz uczniom krótką anegdotę,
zawierającą kilka słów z lekcji. Uczniowie powinni dokładnie
słuchać, wychwycić i narysować lub zapisać (w zależności
od wieku i poziomu) kluczowe słowa z anegdoty. Po zakoń‑
czeniu, poproś ich o wymienienie kluczowych słów, które
zanotowali. Dodatkowa wskazówka: jeśli ćwiczenie realizujemy
w dobrej językowo grupie, warto poprosić uczniów, aby opowiedzieli tę anegdotę ponownie, używając zanotowanych słów.
5. Lip reading. Rozmieść w sali karty ze słownictwem wprowa‑
dzonym na lekcji. Poruszając ustami, bezgłośnie wypowiadaj
poszczególne słowa. Uczniowie mają odgadnąć, jakie to słowo
i wypowiedzieć je głośno. Dodatkowa wskazówka: poproś
uczniów, aby bezgłośnie wypowiadali słowa zamiast ciebie.
6. Airy letters. Wybierz 6‑10 kart przedstawiających słownic‑
two z lekcji. Każde ze słów na kartach powinno zaczynać się
od innej litery. Pokazuj uczniom po kolei karty, a następnie
poproś o głośne wypowiedzenie przedstawionych na nich
słów. Powtarzaj początkowy dźwięk kilka razy, odwróć się
i napisz pierwszą literę słowa w powietrzu. Odłóż karty.
Wybierz jedno słowo, odwróć się i napisz pierwszą literę tego
słowa w powietrzu. Uczniowie powinni podać słowo rozpo‑
czynające się od tej litery. Dodatkowa wskazówka: aby pomóc
uczniom, wypowiedz na głos pierwszy dźwięk słowa, rysując
literę w powietrzu.
7. Charades. Zaproś jednego ucznia na środek sali. Pokaż mu
kartę z jednym ze słów poznanych na lekcji. Uczeń powi‑
nien wyrazić słowo gestami lub narysować je w taki sposób,
aby reszta grupy słowo to odgadła. Dodatkowa wskazówka:
uczniowie mogą także grać w „rebusy” w parach lub w mniejszych grupach.
8. Silent drill. Przećwicz słownictwo z lekcji. Poproś uczniów,
żeby powtarzali za tobą każde słowo pięciokrotnie – za każ‑
dym razem ciszej aż do chwili, gdy będą niemal niesłyszalni.
Gdy pojmą ideę ćwiczenia, powiedz każde słowo tylko raz.
Następnie pozwól, by sami je powtarzali – jako grupa lub
pojedynczo. Dodatkowa wskazówka: poproś uczniów jednego
po drugim, aby sugerowali słowa do powtarzania.
9. Picture cards. Daj każdemu uczniowi trzy czyste karteczki.
Poproś, by każdy z nich narysował po trzy obrazki odnoszące
się do słówek, których nauczył się na zajęciach. Następnie
uczniowie zamieniają się miejscami. Zadaniem osoby, która
zasiada przed rysunkami wykonanymi przez koleżankę
czy kolegę, podpisanie rysunków odpowiednimi słowami.
Dodatkowa wskazówka: dzieci, które jeszcze zbyt dobrze nie
piszą, mogą na głos nazwać przedstawione na rysunkach
przedmioty.
10.Vocabulary booklet. Każdemu uczniowi daj długi kawałek
papieru (kartka A4 przecięta na pół wzdłuż dłuższego boku).
Pokaż im, jak złożyć ten kawałek, aby powstała książeczka
w kształcie harmonijki. Każdy uczeń powinien teraz wypeł‑
nić każdą ze „stron” książeczki podpisanym obrazkiem,
przedstawia­jącym słówko poznane na lekcji. „Okładka” ksią‑
żeczki-harmonijki może przedstawiać temat lekcji i zawierać
np. słowa ‘Today I learned...’. Dodatkowa wskazówka: jeśli
potrzebna jest dłuższa kartka, można skleić kilka kawałków
papieru.
© MACMILLAN POLSKA 2012