Lubienia, ul. Wiejska 34, kościół ewangelicki

3. Miejscowość
GEZ
KARTA ADRESOWA ZABYTKU NIERUCHOMEGO
1. Nazwa
2. Czas powstania
KOŚCIÓŁ EWANGELICKI
1896 r. – 1898 r
8. Fotografia z opisem wskazującym orientację albo mapa z zaznaczonym stanowiskiem archeologicznym
LUBIENIA
4. Adres
ul. Wiejska 34
46-090 Lubienia
5. Przynależność administracyjna
województwo
Widok od północnego-wschodu
opolskie
powiat
opolski
gmina
Popielów
6. Formy ochrony
7. Opracowanie karty (autor, data i podpis)
Jakub Danielski, 09.11.2015 r.
Widok od wschodu
Widok od zachodu
9. Opis obiektu
Neoromański, zbudowany dla gminy ewangelickiej w latach 1896 – 1898 , do dnia dzisiejszego pozostaje w rękach luteran.
Usytuowany w centrum wsi, w otoczeniu licznych drzew, po wsch. stronie ul. Wiejskiej. Kilkadziesiąt metrów na wsch. od świątyni cmentarz ewangelicki.
Murowany z cegły prasowanej, na podmurówce z kostki wapiennej, z zewnątrz nietynkowany; prezbiterium przykryte sklepieniem krzyżowym, korpus nawowy
drewnianym stropem; poszycie korpusu i prezbiterium dachówką karpiówką, wieża oraz przyległe do niej aneksy blachą. Orientowany, salowy, z niższym
i węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie; od zach. kwadratowa, czterokondygnacyjna wieża oraz przyległe do jej boków dwa trójboczne aneksy; przy
korpusie, od pn. niewielka kruchta. Dachy wysokie, wielopołaciowe, wieża przykryta smukłą iglicą. Elewacje starannie licowane cegłą, oskarpowane. Okna
przeważnie zamknięte półkoliście, w korpusie w typie biforialnym. Niektóre otwory okienne oraz drzwiowe zamknięte odcinkowo. W elewacjach wieży, na
ostatniej kondygnacji, w partii trójkątnych szczytów okrągłe tarcze zegara. We wnętrzu, od zach. oraz wzdłuż ścian płn. i płd. korpusu drewniane empory.
Belkowy strop nawy wzmocniony drewnianymi podciągami podpartymi mieczami schodzącymi na kamienne wsporniki.
Ochronie konserwatorskiej podlega bryła świątyni, jej elewacje oraz wystrój i wyposażenie wnętrza. Wskazany wpis do rejestru zabytków.