Metoda Tomatisa 1. Alfred Tomatis. Tomatis był francuskim

Szkoła Podstawowa nr7 z Oddziałami Integracyjnymi w Jaworznie
Metoda Tomatisa
P
L
1. Alfred Tomatis.
analiza emocjonalna
dźwięki mowy
prozodia
rozumienie
Tomatis był francuskim
metaforyka
dosłowne
otolaryngologiem, który
humor
muzyka
sekwencyjny, liniowy
badał zależność między
sposób przetwarzania
słuchem a mową. Wnioski holistyczny sposób
danych
doprowadziły go do skon- przetwarzania danych
struowania urządzenia, które wybiórczo zwiększało
brakujące częstości.
Powodowało to natychmiastową poprawę jakości głosu.
2. Trzy prawa Tomatisa:
a. głos zawiera te częstości, które słyszy ucho,
b. modyfikacja sposobu słyszenia prowadzi do natychmiastowych zmian w głosie,
c. zastosowanie treningu słuchowego prowadzi do trwałej modyfikacji głosu.
3. Lateralizacja słuchowa.
Według Tomatisa prawidłowa dominacja jest prawouszna. Przeciwna powoduje, że
informacja zostaje zaburzona przez emocjonalną „obróbkę” zanim nastąpi jej obuuszna
integracja. rys.
4. Przyczyny powstania zaburzeń uwagi słuchowej i objawy.
Wśród najważniejszych przyczyn zaburzeń uwagi słuchowej wyróżnia się uszkodzenia
okołoporodowe, oddzielenie od matki, opóźnienie rozwoju psychoruchowego, zapalenia uszu,
urazy emocjonalne.
Najczęstsze objawy to: zaburzenia koncentracji, błędna interpretacja pytań lub poleceń,
trudności analizy i syntezy słuchowej, problemy z płynnością wypowiedzi i artykulacyjne,
brak poczucia rytmu, mylenie stron, problemy z ujmowaniem struktury, zaburzenia
grafomotoryczne, zaburzenia poziomu energii: męczliwość, nadpobudliwość; w zakresie
postaw: brak wiary w siebie, drażliwość, niedojrzałość, brak motywacji.
5. Zastosowanie.
Metoda znajduje zastosowanie w terapii dzieci z wadami mowy, dysleksją, zaburzeniami
uczenia się, ADHD, z chrypką i autyzmem. Trening słuchowy m. in. obniża poziom stresu
i ułatwia naukę języków obcych.
6. Diagnostyka.
W diagnozie zaburzeń uwagi słuchowej najważniejsze jest badanie audiometryczne.
Dzięki niemu dowiadujemy się o przebiegu krzywych powietrznych i kostnych, ich
wzajemnym stosunku, poznajemy lokalizację źródła dźwięku i dyskryminację
poszczególnych częstotliwości. Nie można jednak pominąć wywiadu, ewentualnej opinii
z poradni psychologiczno – pedagogicznych, badania logopedycznego, testów
psychologicznych typu drzewa lub rodziny.
7. Przebieg terapii.
W standardowej terapii pacjent poddany jest oddziaływaniu specjalnie dobranej muzyki:
m. in. nagrań Mozarta, Vivaldiego, chorałów gregoriańskich. Wykorzystuje się kilka
głównych parametrów: opóźnienie sygnału drogą kostna, wyprzedzenie; balans, który
umożliwia pracę nad lateralizacją; filtry, powodujące otwieranie się na pewne częstości.
Pojedynczy seans trwa ok. 2 godzin zaś cała sesja: 11 – 13 dni.
mgr logopeda Piotr Jaworski
X – lecie integracji w Szkole Podstawowej nr 7 „Integracja – diagnoza, metody, terapia”