Standardowy gwóźdź śródszpikowy Gamma lub wślizgowa płyta

Standardowy gwóźdź śródszpikowy Gamma lub wślizgowa płyta Medoff’a do
leczenia niestabilnych złamań przezkrętarzowych i podkrętarzowych
RANDOMIZOWANE BADANIE KONTROLNE
R. Miedel, S. Ponzer, H. Törnkvist, A. Söderqvist, J. Tidermark
From The Stockholm Söder Hospital, Stockholm, Sweden
Zbadaliśmy 217 pacjentów z niestabilnym złamaniem przezkrętarzowym i
podkrętarzowym, których w sposób losowy przydzielono do grup leczonych
standardowym gwoździem śródszpikowym Gamma (SGN) lub wślizgową płytą
Medoff’a (MSP, typ dwuosiowy dynamizacyjny). Średni wiek w badanej grupie
wynosił 84 lata (65-99), a pacjenci byli oceniani w czwartym i dwunastym miesiącu
po leczeniu operacyjnym. Ocena wyników zawierała ogólne powikłania, techniczne
błędy, zabiegi rewizyjne, aktywność w życiu codziennym (ADL), funkcje stawu
biodrowego (skala Charnleya) i ocenę powiązania jakości życia ze
zdrowiem(HRQOL,EQ-5D).
Częstość technicznych (operacyjnych) błędów u pacjentów z niestabilnym złamaniem
przezkrętarzowym wynosiła 65% (6/93) (z uwzględ nieniem złamań
śródoperacyjnych) w grupie leczonej SGN i 5.2% (5/96) w grupie leczonej MSP. U
pacjentów ze złamaniami podkrętarzowymi nie było błędów technicznych w grupie
leczonych SGN (n=16), a były 2 w grupie leczonych MSP (n=12). W grupie
leczonych SGN było 2.8% (3/109) złamań śródoperacyjnych kości udowej i nie
stwierdzono złamań pooperacyjnych. Stwierdzano zmniejszenie potrzeby zabiegów
rewizyjnych w grupie leczonych SGN w porównaniu z grupą leczoną MSP (8.3%;
9/108; p = 0.072). Grupa leczona SGN wykazywała również mniejszą ilość
poważnych komplikacji ogólnych (p< 0.05) oraz mniejszą ilość przypadków infekcji
rany pooperacyjnej (p=0.05). Nie stwierdzono różnic pomiędzy grupami odnośnie
wyników uwzględniających skalę ADL i funkcję biodra (HRQOL). Obniżenie
HRQOL (skala EQ-5Dw s p ó ł c z y n n i k ) było znamienne w obu grupach w
porównaniu ze stanem przedoperacyjnym (p,0.005).
Nasze wyniki wskazują, że grupa pacjentów leczonych SGN wykazuje dobre rezulaty
zarówno w przypadku złamań przekrętarzowych jak i podkrętarzowych. Ograniczona
liczba śródzabiegowych złamań kości udowej nie ma wpływu na wyniki i potrzebę
zabiegów rewizyjnych. Ponadto w grupie pacjentów leczonych SGN stwierdza się
zmniejszoną liczbę poważnych powikłań ogólnych i infekcji rany pooperacyjnej w
porównaniu do grupy leczonej MSP. MSP z zastosowaniem dwuosiowego
dynamizacyjnego modelu zespolenia ma mniejszą częstość powikłań przy złamaniach
przezkrętarzowych, ale ma nieakceptowalnie większą częstość powikłań, jeśli
dwuosiowy dynamizacyjny typ zespolenia użyje się do złamań podkrętarzowych.
Ujemny wpływ niestabilnych złamań krętarzowych i przezkrętarzowych na jakość
życia jest znamienny niezależnie od sposobu chirurgicznego leczenia.
J Bone Joint Surg [Br] 2005;87-B:68-75.