Janusz Marciniak - Niebieska eskadra

Transkrypt

Janusz Marciniak - Niebieska eskadra
str.1
www.niebieskaeskadra.pl
Janusz
Marciniak
Official Number
P-0317
Rank
polski: mjr pil./306 DM/
brytyjski: S/Ldr
Date of birth
1916-07-11
Date of death
1944-06-23
Cemetery
Lublin, Lipowa - Cmentarz Rzymskokatolicki
Wsp. 51.243375, 22.552184
Grave
Symboliczny; 32/13/24
Photo of grave
Country
Polska
Period
II Wojna Światowa
Niebieska Eskadra (c)
str.2
www.niebieskaeskadra.pl
Source
"Księga lotników polskich..." O. Cumft, H.K. Kujawa
""Ku czci..." Zbiorowa
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek
Informacja: Janusz Stachowicz
Zdj. Wiesław Grudniak
Janusz Marciniak urodził się 11 lipca 1916 r. na Krymie. Po zakończeniu I
wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości razem z rodzicami
znalazł się w Polsce. Zamieszkał w Lublinie. To w nim zdał egzamin
maturalny. Jeszcze tego samego roku przeszedł unitarny kurs obowiązujący
podchorążych. Natomiast na początku 1937 r. został przyjęty do Szkoły
Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Poznawał wiedzę niezbędną dla
przyszłych pilotów myśliwskich. W połowie czerwca 1939 r. tak więc jeszcze
przed promocją został skierowany na praktykę do eskadry myśliwskiej. Ta
należała do 1. Pułku Lotniczego. Pozostał w niej do wybuchu II wojny
światowej. Gdy ta wybuchła bronił nieba stolica. 6 września w czasie walki z
niemiecką wyprawą bombową miał swój udział w zestrzeleniu
nieprzyjacielskiego He - 111. 18 września razem z rzutem kołowym eskadry
przekroczył granicę Polski z Rumunią. W celu kontynuowania dalszej walki za
bronią udał do Francji. 13 listopada 1939 r. zameldował się w polskiej bazie
Lyon - Bron. Przydział bojowy otrzymał 1 czerwca 1940 r.. Trafił do klucza
myśliwskiego dowodzonego przez kapitana Kowalczyka. Polacy tworzyli
powietrzny parasol nad La Rochelle. Po upadku Francji razem z kolegami
ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Na Wyspie Ostatniej Nadziei znalazł się
23 czerwca 1940 r. Do końca 1940 r. przechodził niezbędne kursy w
zapoznaniu się z angielskimi samolotami i sposobami pilotażu i metod
powietrznej walki Royal Air Force. Począwszy od zajęć w szkole pilotażu
początkowego 15 EFTS w Carlislea skończywszy na praktyce w szkole
strzelców pokładowych w 8 BGS w Evanton. Wiosną 1941 r. tak
wyedukowany został skierowany na szkolenie myśliwskie w 55 OTU w
Usworth. 15 kwietnia 1941 r. znalazł się w jednostce bojowej. Był nią 32
squadron RAF. Natomiast w pierwszych dniach lipca 1941 r. został
przeniesiony do polskiego dywizjonu myśliwskiego. Tak rozpoczął służbę w
303 Dywizjonu im. Tadeusza Kościuszki. To w tym 8 maja 1942 r. powierzono
mu dowodzenie eskadrą "B". 19 sierpnia 1942 r. nad Dieppe stoczył
powietrzną walkę z FW - 190. 14 lutego 1943 r. odszedł z dywizjonu na
"odpoczynek". "Odpoczywał" w 58 OTU w Grangemouth jako instruktor
przyszłych pilotów myśliwskich. 1 września 1943 r. powrócił do służby
bojowej. Tym razem rozpoczął służbę wśród załóg innego polskiego
dywizjonu myśliwskiego. Janusz latał w 315 Dywizjonie Myśliwskim
"Dęblińskim". Po niespełna dwóch tygodniach spędzonych między nowymi
znajomymi objął dowództwo eskadry "B". 25 maja 1944 r. gdy prowadził
kolegów w okolicach Bourges zestrzelił jednego AR - 96. 7 czerwca 1944 r.
zwiększył konto swoich zwycięstw. W czasie walki nad Rouen zniszczył na
pewno jednego Me - 109 a drugiego Messerschmitta zgłosił jako
prawdopodobnie zestrzelonego. Niestety w czasie toczonej walki został
zestrzelony został dowódca 306 "Toruńskiego". Dowodzenie nad całością
"osieroconego" dywizjonu objął Janusz Marciniak. 23 czerwca 1944 r.
wystartował z kolegami do lotu na bombardowanie węzła kolejowego
Verneuil - sur - Avre. Nad celem Polacy spotkali się z wrogimi Me - 109.
Niebieska Eskadra (c)
str.3
www.niebieskaeskadra.pl
Efektem tego 7 Messerschmittów poszło bezpowrotnie z dymem do ziemi a 2
zostały uszkodzone. Niestety za swoje zwycięstwo zapłacili stratą między
innymi dowódcy. Jego samolot rozbił się w okolicy Crulai. Zwłoki pilota
złożono na miejscowym cmentarzu. Po wojnie przeniesiono je na Cmentarz
Wojenny w Grainville - Langannerie.
Konrad RYDOŁOWSKI
Niebieska Eskadra (c)