Janusz Marciniak - Niebieska eskadra
Transkrypt
Janusz Marciniak - Niebieska eskadra
str.1 www.niebieskaeskadra.pl Janusz Marciniak Official Number P-0317 Rank polski: mjr pil./306 DM/ brytyjski: S/Ldr Date of birth 1916-07-11 Date of death 1944-06-23 Cemetery Lublin, Lipowa - Cmentarz Rzymskokatolicki Wsp. 51.243375, 22.552184 Grave Symboliczny; 32/13/24 Photo of grave Country Polska Period II Wojna Światowa Niebieska Eskadra (c) str.2 www.niebieskaeskadra.pl Source "Księga lotników polskich..." O. Cumft, H.K. Kujawa ""Ku czci..." Zbiorowa "Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek Informacja: Janusz Stachowicz Zdj. Wiesław Grudniak Janusz Marciniak urodził się 11 lipca 1916 r. na Krymie. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości razem z rodzicami znalazł się w Polsce. Zamieszkał w Lublinie. To w nim zdał egzamin maturalny. Jeszcze tego samego roku przeszedł unitarny kurs obowiązujący podchorążych. Natomiast na początku 1937 r. został przyjęty do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Poznawał wiedzę niezbędną dla przyszłych pilotów myśliwskich. W połowie czerwca 1939 r. tak więc jeszcze przed promocją został skierowany na praktykę do eskadry myśliwskiej. Ta należała do 1. Pułku Lotniczego. Pozostał w niej do wybuchu II wojny światowej. Gdy ta wybuchła bronił nieba stolica. 6 września w czasie walki z niemiecką wyprawą bombową miał swój udział w zestrzeleniu nieprzyjacielskiego He - 111. 18 września razem z rzutem kołowym eskadry przekroczył granicę Polski z Rumunią. W celu kontynuowania dalszej walki za bronią udał do Francji. 13 listopada 1939 r. zameldował się w polskiej bazie Lyon - Bron. Przydział bojowy otrzymał 1 czerwca 1940 r.. Trafił do klucza myśliwskiego dowodzonego przez kapitana Kowalczyka. Polacy tworzyli powietrzny parasol nad La Rochelle. Po upadku Francji razem z kolegami ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Na Wyspie Ostatniej Nadziei znalazł się 23 czerwca 1940 r. Do końca 1940 r. przechodził niezbędne kursy w zapoznaniu się z angielskimi samolotami i sposobami pilotażu i metod powietrznej walki Royal Air Force. Począwszy od zajęć w szkole pilotażu początkowego 15 EFTS w Carlislea skończywszy na praktyce w szkole strzelców pokładowych w 8 BGS w Evanton. Wiosną 1941 r. tak wyedukowany został skierowany na szkolenie myśliwskie w 55 OTU w Usworth. 15 kwietnia 1941 r. znalazł się w jednostce bojowej. Był nią 32 squadron RAF. Natomiast w pierwszych dniach lipca 1941 r. został przeniesiony do polskiego dywizjonu myśliwskiego. Tak rozpoczął służbę w 303 Dywizjonu im. Tadeusza Kościuszki. To w tym 8 maja 1942 r. powierzono mu dowodzenie eskadrą "B". 19 sierpnia 1942 r. nad Dieppe stoczył powietrzną walkę z FW - 190. 14 lutego 1943 r. odszedł z dywizjonu na "odpoczynek". "Odpoczywał" w 58 OTU w Grangemouth jako instruktor przyszłych pilotów myśliwskich. 1 września 1943 r. powrócił do służby bojowej. Tym razem rozpoczął służbę wśród załóg innego polskiego dywizjonu myśliwskiego. Janusz latał w 315 Dywizjonie Myśliwskim "Dęblińskim". Po niespełna dwóch tygodniach spędzonych między nowymi znajomymi objął dowództwo eskadry "B". 25 maja 1944 r. gdy prowadził kolegów w okolicach Bourges zestrzelił jednego AR - 96. 7 czerwca 1944 r. zwiększył konto swoich zwycięstw. W czasie walki nad Rouen zniszczył na pewno jednego Me - 109 a drugiego Messerschmitta zgłosił jako prawdopodobnie zestrzelonego. Niestety w czasie toczonej walki został zestrzelony został dowódca 306 "Toruńskiego". Dowodzenie nad całością "osieroconego" dywizjonu objął Janusz Marciniak. 23 czerwca 1944 r. wystartował z kolegami do lotu na bombardowanie węzła kolejowego Verneuil - sur - Avre. Nad celem Polacy spotkali się z wrogimi Me - 109. Niebieska Eskadra (c) str.3 www.niebieskaeskadra.pl Efektem tego 7 Messerschmittów poszło bezpowrotnie z dymem do ziemi a 2 zostały uszkodzone. Niestety za swoje zwycięstwo zapłacili stratą między innymi dowódcy. Jego samolot rozbił się w okolicy Crulai. Zwłoki pilota złożono na miejscowym cmentarzu. Po wojnie przeniesiono je na Cmentarz Wojenny w Grainville - Langannerie. Konrad RYDOŁOWSKI Niebieska Eskadra (c)