teofil szymankiewicz

str.1
www.niebieskaeskadra.pl
TEOFIL
SZYMANKIEWICZ
Official Number
P-0744
Rank
polski: por.pil./316 DM/
brytyjski: F/Lt
Date of birth
1919-12-20
Date of death
1945-01-02
Cemetery
Eindhoven (Woensel) General Cemetery
Wsp. 51.455409, 5.481759
Grave
Plot KK Grave 266.
Photo of grave
Country
Holandia
Period
II Wojna Światowa
Niebieska Eskadra (c)
str.2
www.niebieskaeskadra.pl
Source
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek
Zdjęcie grobu: Paul Moerenhout
Teofil Szymankiewicz urodził się 20 grudnia 1919 r. w Wielkopolsce. Po
ukończeniu szkoły w jako ochotnik rozpoczął służbę wojskową. Co prawda tę
rozpoczął od kursu dla podchorążych rezerwy piechoty, ale później zdobywał
edukację lotniczą. Na rok przed wybuchem II wojny światowej rozpoczął
naukę w Szkole Podchorążych Rezerwy Lotnictwa. Po jej ukończeniu
pracował na lotnisku w Sadkowie. Z tego właśnie lotniska podlegając
mobilizacji został odwołany do pułku lotniczego w Poznaniu. Po wybuchu
wojny został przydzielony do Oddziału Lotnictwa Myśliwskiego Bazy nr 3.
Była to jednostka której zadaniem było przygotowanie pilotów rezerwy dla
uzupełnień stanów osobowych eskadr myśliwskich. 9 września jej piloci
odlecieli w rejon Łucka. Z chwilą radzieckiej agresji na Polskę, 17 września
znalazł się w Rumunii. Z tej przedostał się do Francji. Na sojuszniczej ziemi
był pilotem w szkole strzelców samolotowych. Bezpośrednio nie brał udziału
w walkach. 22 czerwca ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Na Wyspie
Ostatniej Nadziei otrzymał przydział do formowanego polskiego 309
Dywizjonu "Ziemi Czerwińskiej". Z dniem 1 lipca 1941 r. odszedł z niego do
szkoły dla strzelców pokładowych w Walney na praktykę. Po zaliczeniu tejże
został skierowany na przeszkolenie myśliwców w Usworth. Po ukończeniu
kursu 11 listopada 1941 r. został przydzielony do polskiego myśliwskiego 306
Dywizjonu. Z Dywizjonem "Toruńskim" nie polatał długo. Po czternastu
dniach służby przeniesiono go do 316 Dywizjonu. Tu również nie przebywał
długo. Mianowicie 5 kwietnia 1942 r. meldował się w "Wileńskim" 317. 15
lipca 1942 r. startował alarmowo na przechwycenie Focke - Wulfów w rejonie
Kanału La Manche. Wywiązała się walka. Efektem było zestrzelenie jednej
maszyny wroga. Pod koniec grudnia 1942 r. odszedł na odpoczynek do
Hucknall. W tutejszym OTU objął stanowisko instruktora pilotażu. Zajmował
to do końca sierpnia 1943 r. Następnie przydzielono go do 4 AGS. 4 AGS była
jednostką szkolącą strzelców pokładowych dla bombowców. Do jego
obowiązków należało pilotowanie samolotu w którym lotnicy uczyli się
celności ognia do ciągniętego rękawa. Ten był wleczony przez inny samolot
prowadzony instruktorską ręką. Zdarzało się, że instruktorem był również
Polak. W połowie czerwca 1944 r. wrócił do latania bojowego w 316.
Dywizjon miał z zadnie obrony przed latającymi bombami V-1. Pierwszego
takiego przeciwnika zestrzelił 9 lipca 1944 r. a ostatniego miesiąc 9 sierpnia
1944 r. Mógł się poszczycić 5 i 1/2 zestrzeleniami V-1. 9 grudnia 1944 r. w
czasie wykonywania lotu treningowego w jego samolocie zaczął nawalać
silnik. Zdecydował się na lądowanie ze schowanym podwoziem. Lądował na
lotnisku zajętym przez jednostki USAAF. 2 stycznia 1945 r. wystartował na
wymiatanie nad Ardenami. Niestety miał pecha. Znów nawalił silnik. Był
zmuszony do powrotu. Dociągnął na alianckie lotnisko w Holandii. Pech go
nie opuścił. W czasie kołowania samolot stanął w płomieniach. Przy pomocy
personelu lotniska opuścił płonącą maszynę. Był bardzo ciężko poparzony i w
takim stanie przewieziony do szpitala. Poparzenia były tak duże, że w ich
wyniku zmarł.
Opracowanie: Konrad RYDOŁOWSKI
Niebieska Eskadra (c)
str.3
www.niebieskaeskadra.pl
Szymankiewicz Teofil urodził się w m. Czempiń, pow. Kościan...
Niebieska Eskadra (c)