Leczenie zębów trzonowych szczęki
Transkrypt
Leczenie zębów trzonowych szczęki
DTP0610_19_ET03 16.06.10 11:12 Seite 1 AD ENDO TRIBUNE Praktyka Polish Edition Leczenie zębów trzonowych szczęki Mark Dreyer, USA Pierwsze zęby trzonowe szczęki charakteryzują się są złożoną morfologią systemu kanałów korzeniowych. Korzenie policzkowe mezjalne (mesio-buccal – MB) mają nieregularny, jajowaty kształt, z przewężeniem lub cieśnią tkanki miazgi biegnącą w kierunku podniebiennym od głównego kanału MB. leży podkreślić, że nie wolno wprowadzać do kanałów pilników zanim nie zostanie uzyskany odpowiedni kształt ubytku. W przeciwnym razie może łatwo dojść do tworzenia stopni i blokowania narzędzi, co powodowałoby wikłanie przebiegu leczenia. Miazga w kanale podniebiennym była zwapniała i została ekstyrpowana in toto (Ryc. 4). W opisie przypadku zamieszczonym w niniejszym artykule przedstawiono etapy postępowania uwzględniającego wspomniany aspekt budowy anatomicznej w celu maksymalnej dezynfekcji i oczyszczenia systemu kanałów korzeniowych. Pominięcie tej okolicy anatomicznej może prowadzić do utrzymywania się lub nawrotów choroby miazgi. Końcówki ultradźwiękowe Do wyrównania dna komory miazgi i poprawy widoczności użyto końcówek ultradźwiękowych. Narzędzia te są produkowane przez wiele firm w różnych rozmiarach i kształtach, przeznaczonych do rozwiązywania tych problemów. Ujście kanału MB2 znajdowało się w kierunku ujścia bów trzonowych szczęki. Chcąc lepiej poznać jego budową anatomiczną, warto przyglądać się usuniętym zębom lub obejrzeć Tooth Atlas Browna i Herbransona, który stanowi bogate źródło trójwymiarowych zdjęć. Ostatnie zdjęcia rtg przedstawiają stan po uszczelnieniu ujść kanałów, zaopatrzeniu tymczasowym i skierowaniu do lekarza zajmującego się leczeniem odtwórczym. Złożony system W niniejszym artykule opisano przypadek złożonej budowy anatomicznej systemu kanałów korzeniowych, z jaką można się spotkać w zębach trzonowych szczęki. Użycie mikroskopu zabiegowego podczas ostrożnej preparacji ubytku w obrę- Badanie endodontyczne 58-letnia pacjentka zgłosiła się w celu badania endodontycznego i leczenia górnego lewego kwadrantu. Przez kilka dni poprzedzających wizytę pacjentka odczuwała umiarkowany ból. Wywiad ogólnomedyczny był małoznaczący. Ryc. 1 Ryc. 2 Ryc. 3 Ryc. 4 Ryc. 5 Ryc. 6 Ryc. 7 Ryc. 8 W wywiadzie stomatologicznym stwierdzono wiele dużych wypełnień amalgamatowych (Ryc. 1-3). Badaniem klinicznym i diagnostyką objęto wszystkie zęby odcinka bocznego po prawej stronie; przeprowadzono m.in. ocenę reakcji na zimno i opukiwanie, badanie palpacyjne, badanie periodontologiczne przy użyciu sondy oraz analizę zwarcia. Na podstawie badania postawiono rozpoznanie wstępne: nieodwracalne zapalenie miazgi zęba 16 z prawidłowym obrazem tkanek okołowierzchołkowych. Po znieczuleniu i odizolowaniu pola przy pomocy koferdamu, otworzono zwapniałą komorę miazgi. Stomatologiczny mikroskop zabiegowy (operating microscope – OM) bardzo poprawia oświetlenie i widoczność, pozwalając na ostrożne i precyzyjne usunięcie zębiny reparacyjnej, zębiniaków i innych potencjalnych przeszkód utrudniających dotarcie do ujść kanałów korzeniowych. Na- kanału podniebiennego od kanału MB, w nietypowym miejscu (Ryc. 5 i 6), co wymaga ciągłej obserwacji dna komory w mikroskopie zabiegowym przez cały czas trwania leczenia. Z kolei płyny stosowane do płukania oraz preparacja tkanek mogą zacierać subtelne wskazówki dotyczące położenia ujść kanałów. Po zlokalizowaniu ujścia kanału, udrożniono go i opracowano. W prezentowanym przypadku wypełniono kanały ciepłą gutaperką z użyciem uszczelniacza na bazie ZnO. Po wypełnieniu uwidoczniła się morfologia kanałów (Ryc. 7 i 8). Kanał MB2 okazał się całkowicie niezależny. W próbie, w której przebadano ponad 1.700 zębów, w tym ponad 1.000 pierwszych zębów trzonowych, wykazano obecność kanału MB2 w 93% przypadków. Wyniki te nie są niczym zaskakującym, jeśli uwzględnimy morfologię korzenia policzkowego mezjalnego zę- bie korony zęba i dostępu do kanałów zapewnia najlepsze warunki do ich dezynfekcji i oczyszczania. Preparacja z użyciem ultradźwięków umożliwia usunięcie zębiny w stopniu niezbędnym do zapobiegania niefortunnym działaniom jatrogennym i zbędnemu osłabianiu zęba. Dokładne leczenie kanałowe stanowi bazę dla długotrwałego utrzymania zęba i leczenia odtwórczego u pacjentów z chorobami miazgi. ET Piśmiennictwo dostępne u wydawcy. ET Autor Dr Mark Dreyer uzyskał dyplom College of Dentistry Uniwersyttu Florida w 1986 r. Pracuje jako lekarz dentysta, zajmując się wyłącznie leczeniem kanałowym w Orlando oraz w Kissimmee w stanie Floryda. Można się z nim skontaktować, pisząc na adres: [email protected].