O Ś WIADCZENIE Nr 2/XII/2011 RADY GMINY KOTLIN z dnia 30

Transkrypt

O Ś WIADCZENIE Nr 2/XII/2011 RADY GMINY KOTLIN z dnia 30
O Ś W I A D C Z E N I E Nr 2/XII/2011
RADY GMINY KOTLIN
z dnia 30 września 2011r.
w sprawie ustanowienia roku 2012 Rokiem Ks. Stanisława Rymarkiewicza
W setną rocznicę śmierci Księdza Dziekana Stanisława Rymarkiewicza, pragnąc
przyczynić się do upowszechnienia wiedzy o Jego życiu i zasługach w pracy duszpasterskiej
oraz w życiu kulturalnym, społecznym i gospodarczym ustanawia się rok 2012 Rokiem Ks.
Stanisława Rymarkiewicza.
Stanisław Rymarkiewicz urodzony 29 października 1829r. we Wschowie po
ukończeniu Gimnazjum w Poznaniu wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu.
Święcenia kapłańskie otrzymał w 1855r. Do pracy duszpasterskiej w Kotlinie został
skierowany w 1858r. i pozostał tu aż do śmierci.
W latach 1891- 1893 pełnił funkcję dziekana pleszewskiego. W okresie tym administrował
również parafiami w: Lutyni, Magnuszewicach i Twardowie.
Ks. Rymarkiewicz dokończył rozpoczętą budowę kotlińskiego kościoła i wyposażył jego
wnętrze. Uwieńczeniem była konsekracja parafialnego kościoła w 1867 roku.
Ks. Stanisław Rymarkiewicz był inicjatorem wyjazdu kotlińskiej delegacji w roku 1867 do
Rzymu , a owocem wyjazdu był obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem , stanowiący centralny
akcent głównego ołtarza w kościele. Obraz ten namalowany został przez jednego
z uczestników wyjazdu do Rzymu, który namalował również świętego Kazimierza
Królewicza, nowego patrona parafii i na tym obrazie spoczęło błogosławieństwo papieża
Piusa IX.
Stanisław Rymarkiewicz mając 18 lat wstąpił w roku 1848 w szeregi wojsk Powstania
Wielkopolskiego.
Z chwilą wybuchu Powstania Styczniowego podjął działania zmierzające do zorganizowania
wsparcia powstańców w Królestwie Polskim.
Należał do Komitetu Narodowego naczelnego organu powstańczego w Wielkim Księstwie
Poznańskim, gdzie zaliczał się do grupy najaktywniejszych konspirantów.
Był komisarzem cywilnym powstania na powiaty pleszewski i jarociński oraz kandydatem na
komisarza wojennego.
W 1894r. przystąpił do komitetu II walnego wiecu polsko-katolickiego w Poznaniu zwołanego
dla obrony praw kościoła i nauki w języku polskim.
W 1907 roku gdy w kotlińskiej szkole dzieci podjęły strajk w obronie polskiej mowy
utwierdzał ich rodziców w przekonaniu o słuszności strajku i zachęcał do wytrwania.
Ks. Stanisław Rymarkiewicz jako młody kapłan założył w Poznaniu szkołę męską dla
rzemieślników.
Gdy przybył do Kotlina nawiązał kontakty z wpływowymi ludźmi z okolicy, co zaowocowało
zawiązaniem w 1861r. przez grupę 22 właścicieli ziemskich Towarzystwa Rolniczego
powiatów pleszewskiego i odolanowskiego wspierającego postęp w rolnictwie i leśnictwie.
W roku 1862 Ks. Rymarkiewicz był współinicjatorem utworzenia Prywatnej Kasy
Oszczędności i Pożyczek Wekslowych w Pleszewie, której został sekretarzem zarządu.
Rozwijająca się Kasa ulegała przekształceniom wchodząc w koordynację z innymi
wielkopolskimi bankami, zmieniając nazwę na Kasa Pożyczkowa i Oszczędnościowa
w Pleszewie, a następnie na Bank Pożyczkowy w Pleszewie.
Ks. Rymarkiewicz przez okres 30 lat pełnił funkcję prezesa rady nadzorczej banku.
Celem Kasy było udzielanie kredytów polskim ziemianom, rolnikom i rzemieślnikom, aby
uniezależnić ich od niemieckiego kapitału.
Gdy umierał w roku 1912 zainicjowana przez Niego pleszewska instytucja bankowa miała 50
lat.
Ks. Stanisław Rymarkiewicz działał również na rzecz rozwoju polskiej nauki, co czynił
będąc członkiem Towarzystwa Pomocy Naukowej im. Karola Marcinkowskiego oraz
Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
Ks. Stanisław Rymarkiewicz jako młody kapłan był postrzegany przez władze zaborcze
jako gorliwy agitator Polski.
Za sprzeczne z niemiecką polityką narodowościową przekonywanie wyborców do popierania
polskich kandydatów do sejmu pruskiego został w roku 1862 dwukrotnie ukarany grzywną.
Najpoważniejsze represje spotkały Go w związku z akcją wspierającą powstańców
styczniowych za co został w roku 1863 aresztowany i skazany przez sąd berliński na 15
miesięcy więzienia.
Obdarzony silną osobowością potrafił oddziaływać na ludzi ze swojego otoczenia, z których
większość zapisała się w historii jako społecznicy, a wymienić wśród nich można i księży
i organistę prowadzącego Koło Śpiewacze, a później chór „Święta Cecylia”.
Przykład z Niego brał Jego uczeń i ministrant Wojciech Kosiński powstaniec wielkopolski
i górnośląski, nauczyciel i społecznik.
Ks. Rymarkiewicz był również wzorem dla kotlińskiego rolnika Piotra Szyszki – jednego
z najaktywniejszych działaczy ludowych powiatu jarocińskiego, posła na Sejm Drugiej
Rzeczypospolitej.
Ks. Stanisław Rymarkiewicz zmarł 2 kwietnia 1912 roku. Jego pogrzeb był manifestacją
polskości. Na kotlińskim cmentarzu odprowadzał Go kilkutysięczny kondukt.
Spoczął w centralnym punkcie cmentarza w grobowcu, który w roku 1945 został ostrzelany
w czasie ucieczki Niemców i do dziś żelazne drzwi są podziurawione kulami.
Epitafium ufundowane przez rodzinę Księdza umieszczono w prezbiterium kościoła
w Kotlinie.
W dniu 17 sierpnia 1990r. Rada Gminy Kotlin nazwa ła jedną z ulic w Kotlinie Jego imieniem.
Rada Gminy Kotlin uczci rocznicę śmierci Ks. Stanisława Rymarkiewicza poprzez
zorganizowanie sympozjum poświęcone 100 rocznicy Jego śmierci.
Rada Gminy Kotlin apeluje do społeczności lokalnej o godne uczczenie setnej
rocznicy śmierci Ks. Stanisława Rymarkiewicza.
Przewodniczący Rady
Czesław Moch