Streszczenie ang - Wydział Chemii UMK
Transkrypt
Streszczenie ang - Wydział Chemii UMK
Efektywność pracy dwufazowego reaktora z membraną enzymatyczną w oparciu o model sieciowy Piotr Adamczak*, Józef Ceynowa, Izabela Leciak Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Wydział Chemii * Tel.: (+4856) 6114517, Fax: (+4856) 6542477, E-mail: [email protected] WSTĘP Wykorzystanie bioreaktorów z mem- zymatyczną pozwala na takie prowa- branami enzymatycznymi jest ciągle dzenie procesu aby wpływ niepożąda- ograniczone przez duży spadek ak- nych efektów ograniczyć do minimum. tywności enzymu, spowodowany za- Typowym przykładem procesu, w któ- równo przez proces immobilizacji, jak rym wpływ wymienionych ograniczeń i wszelkiego typu ograniczenia trans- jest szczególnie widoczny jest hydroli- portu reagentów do i ze środowiska za triglicerydów w dwufazowym reak- reakcji. Procesy te w znaczącym torze stopniu wpływają również na zjawisko Opracowany model matematyczny ta- odwracalnej inhibicji biokatalizatora kiego reaktora pozwala na określenie reagentami zalegającymi w środowi- warunków prowadzenie procesu hydro- sku reakcji. Znajomość wpływu wa- lizy w celu uzyskania wysokiej wydaj- runków prowadzenia procesu na wy- ności reaktora, bądź założonego skła- dajność bioreaktora z membraną en- du z membraną mieszaniny enzymatyczną. poreakcyjnej. MODEL REAKTORA Pełny opis modelu reaktora przedsta- wracalną dezaktywację lipazy oraz nie- wiono w pracy [1]. Założono w nim odwracalną ścisłe powiązanie procesów kinetycz- procesy dyfuzyjnego transportu re- nych i transportowych. Zaproponowa- agentów do i z środowiska reakcji do ny model uwzględnia zarówno proce- reaktora i z niego do zbiorników ze- sy chemiczne zachodzące w reakto- wnętrznych. rze (reakcję hydrolizy triglicerydu, od- inhibicję enzymu), jak i Rys. 1 Model przedziałowy reaktora Hydrofilowa membrana z powierzch- procesy dezaktywacji lipazy zachodzą w niowo immobilizowanym enzymem se- warstwie reakcyjnej ( r ), zlokalizowanej paruje dwie fazy - organiczną (trigliceryd w membranie i w przymembranowej war- T) i wodną (bufor fosforanowy). Glicerol stwie olejowej. Procesy dyfuzji reagentów G powstający w warstwie reakcyjnej w hydrofobowych zachodzą w warstwach wyniku enzymatycznej hydrolizy triglice- reakcyjnej (r) i przymembranowej war- rydu dyfunduje przez hydrofilową mem- stwie dyfuzyjnej (1,2) oraz komorze reak- branę do fazy wodnej (n), a następnie tora (n). Procesy dyfuzyjnego transportu hydrodynamicznie zewnętrznego glicerolu zachodzą w hydrofilowej mem- zbiornika. Pozostałe produkty A – kwasy branie podzielonej na warstwy (r,1,2,3) i tłuszczowe, D – diglicerydy, M – mono- w komorze reaktora (n). Procesy hydro- glicerydy, dyfundują z warstwy reakcyj- dynamicznego transportu reagentów za- nej do fazy olejowej (n), a następnie są chodzą z odpowiednich komór reaktora transportowane hydrodynamicznie do (n) do zewnętrznych zbiorników faz (z). do zbiornika fazy olejowej. Wszystkie etapy Na elementarny cykl reakcyjno – chemiczne hydrolizy oleju, inhibicji lipa- transportowy w opracowanym modelu zy kwasami tłuszczowymi jak również składają się następujące procesy: • Reakcja hydrolizy tri-, di-, oraz monoglicerydów • • Procesy transportu reagentów z warstwy reakcyjnej do zbiorników faz Procesy nieodwracalnej i odwracalnej (Kompletny model sieciowy inhibicji i enzymu przedstawiono w pracy [1]) reaktora ANALIZA EFEKTYWNOŚCI REAKTORA Analiza modelu wykazała, że efektywność pracy reaktora zależy przede - stałej szybkości reakcji inhibicji lipazy powstającymi kwasami tłuszczowymi, - stężenia lipazy immobilizowanej na wszystkim od: - dyfuzyjnego transportu glicerydów z i membranie. do warstwy reakcyjnej, Charakterystyka hydrolizy triglicerydu limitowana kinetyką reakcji Symulację procesu hydrolizy w warun- - stężenie lipazy w warstwie reakcyjnej 5.04⋅10-7 kach ograniczeń kinetycznych prowa- jest dzono przy następujących założeniach: 6.30⋅10-5 (mol cm-3 ). - szybkość reakcji inhibicji kwasami Efekt ograniczeń kinetycznych reakcji tłuszczowymi jest zaniedbywalnie mała (kinh. =0), w zakresie od do hydrolizy jest szczególnie dobrze widoczny przy stężeniach enzymu nie - szybkość dyfuzji kwasów tłuszczo- przekraczających 1×10-5 mol cm-3. Wyniki wych i glicerydów jest duża i wynosi symulacji (dla stężenia enzymu 5.04×10-7 1⋅10-6 (cm2 s-1), mol cm-3) przedstawiono na Rys. 2. -3 Stężenie mono- i diglicerydów ·103 [mole cm ] 0.4 -3 Stężenie kwasów tł. i gliceryny · 103 [mole cm ] 3.5 3.0 0.3 2.5 Kwasy tł. Gicerol Diglicerydy Monoglicerydy 2.0 0.2 1.5 1.0 0.1 0.5 0.0 0.0 0 1 2 3 4 Czas reakcji [h] Rys. 2. Czasowe zmiany stężenia reagentów w procesie hydrolizy limitowanej kinetyką reakcji Obserwowane maksima stężeń mono- metrii reakcji (1:3), i wynosi dla stopnia (M) i diglicerydów (D) w zbiornikach faz i przereagowania 25% warstwie reakcyjnej są wyraźnie roz- wyższych stężeń immobili-zowanej lipazy dzielone. W początkowym okresie prze- maksima stężeń M i D obserwowane w biegu reakcji stosunek stężenia glicerolu zewnętrznych zbior-nikach faz przesuwa- do kwasów tłuszczowych jest zdecydo- ją się do wyższych stopni przereagowa- wanie niższy niż wynika to ze stechio- nia (około ~60% konwersji) około 1:15. Dla (Fig.3). 400 CE=6.30·10-6 mol cm-3 CE=1.26·10-5 mol cm-3 Stężenie ·106 [mole cm-3] D1 CE=2.52·10-6 mol cm-3 CE=5.04·10-7 mol cm-3 300 D2 M1 M2 200 M3 100 D3 M4 D4 0 0 20 40 60 80 100 Stopień konwersji [%] Rys.3. Stężenia mono i diglicerydów w funkcji stopnia przereagowania dla różnych stężeń lipazy w warstwie reakcyjnej Efekt ten jest wynikiem wzrostu dyfuzyj- drolizy akumulują się w warstwie reakcyj- nych ograniczeń w transporcie glicery- nej i przymembranowych warstwach dy- dów i kwasów tłuszczowych z i do war- fuzyjnych, nie opuszczając środowiska stwy reakcyjnej; przy dużym stężeniu li- reakcji wchodzą w dalsze etapy hydroli- pazy szybko powstające produkty hy- zy. Charakterystyka procesu hydrolizy kontrolowanego procesami dyfuzji glicerydów i kwasów tłuszczowych Symulację pracy reaktora w warun- - współczynnik przenikania glicerydów kach ograniczeń transportu dyfuzyjnego w warstwie olejowej jest równy Pol = glicerydów przeprowadzono dla nastę- 4.0×10-8 (cm2 s-1), oraz pujących parametrów modelu: - brak inhibicji odwracalnej enzymu – kinh = 0, - wartości stężeń enzymu w warstwie reakcyjnej od 5.04×10-7 do 6.30×10-5 (mol cm-3). (stęż. lipazy 6.30×10-5 mol glicerydów kontrolowanego procesami transportu cm-3) przedstawiono na Rys. 4 A i B. -3 Stężenie mono- i diglicerydów ·103 [mol cm ] 0.005 A -3 Stężenie kwsaów tł. i glicerolu · 103 [mol cm ] Wybraną symulację procesu hydrolizy 3.0 0.004 Kwasy tł. Glicerol Diglicerydy Monoglicerydy 2.0 0.003 0.002 1.0 0.001 0.0 0.000 0.0 0.3 0.6 0.9 1.2 1.5 Czas reakcji [h] 0.012 B 3.0 0.010 Kwasy tł. Glicerol Diglicerydy Monoglicerydy 2.5 2.0 0.008 0.006 1.5 0.004 1.0 0.002 0.5 0.0 Stężenie mono- i diglicerydów·103 [mol cm-3] Stężenie kwasów tł. i glicerolu ·103 [mol cm-3] 3.5 0.000 0.0 0.3 0.6 0.9 1.2 1.5 Czas reakcji [h] Rys. 4.. Czasowe zmiany stężenia reagentów od czasu reakcji hydrolizy dla procesu kontrolowanego dyfuzją glicerydów i kwasów tłuszczowych; A – zewnętrzne zbiorniki faz, B – warstwa reakcyjna Proces o ograniczeniach dyfuzyjnych warstwie reakcyjnej hydroliza triglicerydu jest znacznie wolniejszy niż proces limi- zachodzi do kwasów tłuszczowych i gli- towany kinetyką reakcji, maksimum stę- cerolu, a powstające produkty pośrednie żenia mono- i diglicerydów obserwowa- nie opuszczają środowiska reakcji. Sto- ny w zewnętrznych zbiornikach faz po- sunek stężeń glicerolu do kwasów tłusz- jawia się dla obu produktów przy stopniu czowych jest w całym zakresie czasów konwersji ok. 60 % i jest zdecydowanie reakcji bliski 1:3 (Rys.5). niższe. Wskazuje to (Rys. 4. B), że w Stosunek stęż. glicerolu do kwasów tł. 0.35 0.30 0.25 0.20 0.15 0.10 Ograniczenia kinetyczne Ograniczenia dyfuzyjne 0.05 0.00 0 20 40 60 80 100 Stopień konwersji [%] Rys. 5. Stosunek stężeń glicerolu do kwasów tłuszczowych w funkcji stopnia przereagowania dla procesów hydrolizy o ograniczeniach kinetycznych i dyfuzyjnych Wpływ ograniczeń dyfuzyjnych na pro- przereagowania dla różnych współczyn- ces hydrolizy jest widoczny na Rys. 6. ników dyfuzji glicerydów w warstwie ole- Przedstawiono na nim krzywe stężenia jowej. di i monoglicerydów w funkcji stopnia 70 D1 60 Stężenie ·106 [mole cm-3] M1 50 Pol =4.8·10-8 cm 2 s-1 40 Pol =2.0·10-7 cm 2 s-1 Pol =1.0·10-6 cm 2 s-1 D2 30 M2 20 10 D3 M3 0 0 20 40 60 80 100 Stopień konwersji [%] Rys. 6. Zależność stężenia mono- i diglicerydów od stopnia przereagowania dla różnych współczynników dyfuzji glicerydów w warstwie olejowej Dwie najwyższe krzywe były wcześniej lipazy. Wraz ze wzrostem ograniczeń dy- klasyfikowane jako procesy hydrolizy li- fuzyjnych stężenia produktów pośrednich mitowanej kinetyką z dużym udziałem (mono- diglicerydów) obserwowane ograniczeń obserwowa- zewnętrznych zbiornikach faz zmniejsza- nych dla dużych stężeń immobilizowa- ją się, a stosunek stężenia glicerolu do nej lipazy (Rys. 3.). Pozostałe krzywe, kwasów tłuszczowych (dla 20% przere- dla niższych współczynników dyfuzji agowania) zbliża się do 1:3. dyfuzyjnych, w otrzymane są przy tym samym stężeniu Charakterystyka procesu limitowanego procesami inhibicji Symulację procesu hydrolizy, w któ- - stała inhibicji odwracalnej 2.50×104 (s-1), rym dominującym efektem są procesy odwracalnej inhibicji enzymu powstającym produktem reakcji - współczynnik przenikania glicerydów Pol =1.0×10-6 (cm2 s-1), oraz prowadzono analogicznie jak w przypadku poprzednich procesów zakładając, że: kinh = - stężenia enzymu w warstwie reakcyjnej od 5.04×10-7 do 6.30×10-5 (mol cm3 ). Charakter obliczonych krzywych zależ- (szybkość konwersji ności stężeń reagentów w zbiornikach zdecydowanie niższa. triglicerydu) jest zewnętrznych i w warstwie reakcyjnej od Na Rys. 7. przedstawiono zależ- czasu reakcji jest zbliżony do obserwo- ność produkcji kwasów tłuszczowych od wanych w procesie o ograniczeniach ki- stężenia immobilizowanej lipazy dla pro- netycznych, ale efektywność reaktora cesów hydrolizy z różnymi ograniczeniami. Produkcja kwasów tł. ·103 [mol cm-3h-1] 14.0 12.0 10.0 Ograniczenia 8.0 - kinetyczne - inhibicja lipazy - dyfuzja glicerydów - dyfuzja i inhibicja 6.0 4.0 2.0 0.0 0 10 20 30 40 50 6 -3 60 70 Stężenie lipazy · 10 [mol cm ] Rys. 7. Zależność produkcja kwasów tłuszczowych od stężenia immobilizowanej lipazy dla różnych ograniczeń procesu hydrolizy Poszczególne krzywe różnią się znacz- ograniczeniach dyfuzyjnych jest nasyce- nie i eksperymentalnie otrzymane krzy- niowy charakter krzywej produkcji kwa- we mogą być podstawą do określenia sów tłuszczowych od stężenia lipazy. efektów limitujących całkowity proces Zwiększanie stężenia enzymu w mem- hydrolizy. Ponadto, stosunek stężeń gli- branie ponad pewną wielkość graniczną cerolu do kwasów tłuszczowych bliski jest w tym przypadku niecelowe. Charak- 1:3 dla niskich stopni przereagowania ter zależności tego procesu jest jako- (10-20%), może być szybkim wskaźni- ściowo zgodny z procesem hydrolizy opi- kiem dyfuzyjnych ograniczeń procesu. sanym w pracy E. Drioli i współp. [3-4]. Cechą charakterystyczną procesu o Jak było pokazane reaktor pracujący przy ograniczeniach dyfuzyjnych produkuje Omówione procesy w reaktorze z tą sa- glicerol i kwasy tłuszczowe w stosunku ma ilością immobilizowanego enzymu bliskim 1:3 w całym zakresie stopni różnią się również aktywnościami mem- przereagowania. Oznacza to, że dla ta- brany, co łatwo można zauważyć na kich procesów z dobrym przybliżeniem Rys.8. W przypadku procesu o ograni- można stosować uproszczony model czeniach kinetycznych obserwuje się Michaelisa-Menten do opisu kinetyki re- najwyższą aktywność membrany w całym akcji hydrolizy triglicerydu [3-6]. zakresie stopni przereagowania. Aktywność membrany [mol cm-3h-1mgenz-1] 0.8 Ograniczenia Kinetyczne dyfuzyjne Inhibicja dyfuzja i inhibicja 0.6 0.4 0.2 0.0 0 20 40 60 80 100 Stopień konwersji [%] Rys. 8. Zależność aktywności membrany od stopnia przereagowania przy różnych ograniczeniach procesu hydrolizy Przedstawione ogólne zależności po- dyfuzyjnej i inhibicji są znacząco zredu- między parametrami prowadzenia pro- kowane. Wprowadzone zmiany dotyczą cesu hydrolizy a uzyskiwanymi wydaj- zarówno postaci membrany enzymatycz- nościami reaktora enzymatycznego po- nej (membrany kapilarne), sposobu im- zwoliły na zaprojektowanie nowego re- mobilizacji lipazy, jak i samego sposobu aktora, w którym ograniczenia natury prowadzenia procesu hydrolizy. WNIOSKI ° Największą efektywność pracy reaktora uzyskuje się w warunkach, gdy o procesie decyduje kinetyka reakcji. produktów hydrolizy z fazy wodnej i olejowej. ° W przypadku silnych ograniczeń dyfu- takiego zyjnych i związanej z tym inhibicji pro- procesu jest wyraźny wzrost wydaj- duktem reakcji, szczególne znaczenie ności reaktora wraz ze wzrostem stę- w poprawie wydajności pracy mają żenia enzymu w warstwie reakcyjnej, odpowiednie właściwości transporto- a obserwowane czasowe zmiany wo-separacyjne membran oraz lokali- produktów reakcji hydrolizy są cha- zacji enzymu immobilizowanego w rakterystyczne dla reakcji następ- membranie. Cechą charakterystyczną czych. ° Istotne znaczenie praktyczne mają ° Model pozwala na ustalenie warun- wskazania wynikające z analizy mode- ków prowadzenia procesu ciągłego, lu co do celowości lub braku uzasad- przy których jest możliwe uzyskiwa- nienia w zwiększaniu gęstości za- nie zwiększonych ilości mono- i / lub szczepienia enzymu w membranie. diglicerydów o założonym stosunku Zwiększanie gęstości zaszczepienia mono- do diglicerydów. Wymaga to enzymu ma sens tylko w przypadku prowadzenia procesu w warunkach reaktora o ograniczeniach kinetycz- stacjonarnych i związanego z tym nych. opracowania technik ciągłej separacji Literatura [1] Ceynowa J., Adamczak P., Staniszewski M., Kinetics of Olive Oil Hydrolysis on Membrane Reactor. I Bond Graph Network Model of Reactor Performance, Biotechnologica Acta 17 (1997) 161-176 [2] Ceynowa J., Adamczak P., Enzyme Membrane Based Upon Poliamide-6 for Oil Hydrolysis, Journal Applied Polymer Science, 46 (1992) 749-755 [3] Molinari R, Santoro M.,E., Drioli E., Study and Comparison of Two Enzyme Membrane Reactors for Fatty Acids and Glycerol Production, Ind. Eng. Chem. Res., 33(11) (1994) 2591. [4] Giorno l., Molinari R., Drioli E., Bianchi D., Cesti P., Performance of a Biphasic Organic/Aqueous Hollow Fibre Reactor Using Immobilized Lipase, J. Chem. Tech. Biotechnol., 64 (1995) 345-352.