Górnictwo z energetyką to dobra para

Górnictwo z energetyką to dobra para
Utworzono: czwartek, 10 września 2015
Autor: Kajetan Berezowski
Źródło: Trybuna Górnicza
Co dalej z polskim górnictwem?
Na początek ważne zastrzeżenie: o problemach polskiego górnictwa węgla kamiennego powinniśmy mówić w kontekście kryzysu,
z którym boryka się branża górnicza na całym świecie. Polskie górnictwo jest częścią globalnej gospodarki, która podlega
zmiennym cyklom koniunktury. Jednak wielu ekonomistów podkreśla – a ja się z nimi zgadzam – że kryzys jest także wielką
szansą na wprowadzanie reform i nowych rozwiązań. Byłoby dobrze, gdyby osoby odpowiedzialne za górnictwo – nie tylko z
kręgów politycznych – pamiętały o tym i podejmowały decyzje, zapewne nieraz trudne, które przywrócą branży długotrwałą
rentowność.
Jest jeszcze taka szansa?
Jak najbardziej tak! Mamy wiele przykładów skutecznych działań w tym obszarze, chociażby historię przeznaczonej kiedyś do
likwidacji kopalni Sobieski. Dzięki determinacji wielu zaangażowanych osób reprezentujących załogę, kadrę, samorząd i państwo,
kopalnię udało się uratować. Całkiem niedawno rozpoczęła też swoje drugie życie przeznaczona kiedyś do likwidacji kopalnia
Silesia, zakupiona przez czeskiego inwestora. A zatem – da się! Aby osiągnąć sukces w trudnej branży górniczej, trzeba myśleć o
nowych zasadach zarządzania i finansowania. Dzisiaj znowu sporo mówi się o łączeniu górnictwa z energetyką. Myślę, że to
słuszny kierunek.
Ma pan z pewnością na myśli kopalnię Brzeszcze?
Między innymi. Warunek jest jeden – przejęcie Brzeszcz przez Grupę Tauron nie może odbyć się kosztem zakładów górniczych,
funkcjonujących w Jaworznie i Libiążu. Uczestniczę aktywnie w rozmowach, skierowanych na takie przejęcie kopalni Brzeszcze, by
zaplanowane w Jaworznie i Libiążu inwestycje nie były w żaden sposób zagrożone. W odbywającej się restrukturyzacji musimy
także na to, że problemy występują w całej branży, a nie tylko w Kompanii Węglowej.
A jeśli Bruksela uzna to działanie za niedozwolona pomoc publiczną?
Byłby to poważny problem, ale nie można już dłużej odkładać działań restrukturyzacyjnych, zasłaniając się czarnymi
scenariuszami. Grupa Turon chciałaby przejąć kopalnię jako zdrowy organizm gospodarczy, co jest postawą z punktu widzenia
biznesowego racjonalną, bo kopalnia Brzeszcze może, w moim przekonaniu, odzyskać rentowność. Dla mnie kluczowe jest jednak
to, by restrukturyzacja górnictwa odbywała się jak najmniejszym kosztem społecznym. Pamiętajmy, że „branża górnicza” to przede
wszystkim ludzie. I oni powinni być najważniejsi.
Jak pan sądzi, dlaczego jak dotąd nie powstała Nowa Kompania Węglowa?
Nie uczestniczę bezpośrednio w tych działaniach, jednak gdybym mógł coś doradzić, to z pewnością właśnie łączenie kopalń z
przemysłem energetycznym. Myślę, że takie rozwiązania stwarzają realną szansę na ratowanie śląskiego górnictwa. Uważam, że
dzisiaj jest najlepszy moment na to, by kupować kopalnie. Czytam często analizy bankowe i menadżerskie, zniechęcające do
takich fuzji, ale nie do końca mnie one przekonują. Zgodnie z klasycznymi zasadami ekonomii po dekoniunkturze przychodzi
koniunktura i zależność ta dotyczy, jak sądzę, także polskiego górnictwa. Zauważmy, że na świecie wciąż inwestuje się w nowe
kopalnie i energetyczne bloki węglowe, a naszymi złożami także interesują się inwestorzy.To również o czymś świadczy.
Ale zgodzi się pan, że górnictwo trzeba będzie bardzo odchudzić?
Zapewne trudno będzie tego uniknąć. Tym pilniejsze wydaje mi się dzisiaj myślenie o powiązaniu branży górniczej z innowacyjnymi
technologiami i przemysłem chemicznym. Z tym wiążę nadzieje na dobrą przyszłość górnictwa. Ale trzeba myśleć o tym w
kompleksowo, nie zapominać chociażby o odpowiednim kształceniu kadr. Także to, że górnictwo jest dzisiaj w rękach państwa, nie
zawsze przynosi dobre efekty. Dowodem chociażby lepsza kondycja prywatnych kopalń – Bogdanki i Silesii – które nota bene
zmagają się dzisiaj z niezawinionymi przez siebie kłopotami. Wprowadzone przez Kompanię Węglową dumpingowe ceny węgla
znacznie pogorszyły sytuację ekonomiczną obu kopalń.
Wierzy pan w szybki powrót koniunktury na węgiel?
Myślę, że jest on możliwy. Ważne jednak, by udało się uniknąć błędów poprzedniej restrukturyzacji, byśmy nie wylewali dziecka z
kąpielą. Dlatego nie wolno nam bezpowrotnie zniszczyć naszych zakładów górniczych. Współczesna rzeczywistość zmienia się w
gwałtownym tempie, więc zmienia się też górnictwo. Ale będzie ono wciąż potrzebowało maszyn, technologii i ludzi. O tym nie
możemy zapominać.