F2_K7_Przymierze z Bogiem

FORMACJA STOPNIA 2 (F2) 2013-14
6. Osobiste Przymierze z Bogiem – Komunia serc
Każdego dnia rozważania rozpocznij modlitwą do Ducha Świętego, prosząc
Go o światło Prawdy od Boga i zakończ podziękowaniem.
„Duchu Święty proszę Cię przemieniaj mnie, abym stawał się nowym człowiekiem,
który patrząc będzie widział, słuchając słyszał i rozpoznawał Twoje natchnienia.
Chwała Bogu żywemu w Trójcy jedynemu – chwała Ojcu i Synowi i Duchowi
Świętemu jak było na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.”
Dzień 1. Wdzięczność za dar Miłości (istnienia jako Osoba)
Rozważ uważnie w Duchu Świętym każdy werset Słowa: 1J 4,9-21;
(dla chętnych: powróć do materiałów z katechezy 1. Miłość Boża)
Wszystko co mamy, co nas otacza i my sami – jest darem miłości Boga. Wszystko jest Jego inicjatywą. On pierwszy nas
umiłował, zapragnął i powołał do istnienia jako Osoby – zdolne do relacji miłości. A gdy Go zdradziliśmy i odeszliśmy, On
nie przestał nas kochać lecz tym bardziej rozlał swoja miłość i przyszedł aby nas wyrwać z niewoli zła. Jest naszym
Ojcem – Bogiem Świętym, miłującym, dobrym…
Co zmieniło się w Twoim życiu od czasu gdy to odkryłeś i zaprosiłeś Jezusa Chrystusa jako swojego jedynego Zbawcę i
jedynego Pana (Boga)? Kiedy to się stało? Jakie zmiany dostrzegasz na co dzień w sobie (podaj konkretne przykłady)
wynikające z działania Ducha Świętego w podanych sferach:
 odnowiony umysł – jak zmieniło się Twoje myślenie na temat: miłości, prawdy, wolności, grzechu..
 wolna wola – jak zmieniły się Twoje pragnienia, priorytety, sposób podejmowania decyzji, wybory...
 uzdrowione serce – jak spotykasz się z ludźmi, jakie masz troski i radości w relacjach z bliskimi, czego dla nich
pragniesz, jak im przebaczasz, jak reagujesz na upomnienie lub posądzenie…
 czyny i postawy – czy widzisz zmiany w swoim zachowaniu, słowach, czynach… czy jesteś dobry, solidniejszy w
pracy, bardziej odpowiedzialny, gotowy do pomocy innym, bezinteresowny …
W świetle tego wszystkiego odpowiedz sobie na pytanie: na ile Chrystus jest Panem mojego życia?
Dzień 2. Wiara w Obietnice: życie wieczne i nieśmiertelność duszy
Rozważ uważnie w Duchu Świętym każdy werset Słowa: 1 Kor 15,1-27;
Uczniowie i przyjaciele Jezusa bardzo Go kochali i po Jego zmartwychwstaniu usiłowali Go zatrzymać, nie chcieli rozstać
się z Nim. Jezus obiecuje im, że przygotuje dla nich w domu Ojca miejsce i będą przebywać tam, gdzie On.
Czy tego pragniesz? Czy tęsknisz za spotkaniem z Nim? Dziś znasz Go tylko jako głos w swoim sercu ale oczekujesz, że
zobaczysz Jego twarz, uśmiech, spojrzenie…(?) Czy „wieczne razem” z Nim jest Twoim największym marzeniem?
W świetle tych rozważań odpowiedz sobie na pytanie: na ile Jezus Chrystus jest Panem (Bogiem) mojego życia?
Dzień 3. Czym jest przymierze?
Przymierze to umowa zawierana między osobami, ale nie jakakolwiek umowa, lecz bardzo ważna, dotycząca spraw
najistotniejszych, spraw życia i śmierci i tego, co uważamy za jeszcze cenniejsze. Przymierze jasno określa zobowiązania
każdej ze stron, a niewywiązanie się z nich oznacza zerwanie przymierza, utratę relacji przyjaźni, utratę dobrego imienia i
honoru, śmierć zdrajcy, i wstyd dla potomków. Takie przymierza zawierali niegdyś królowie w imieniu własnym i swoich
narodów. Zobowiązania obu stron były takie same: przyjaźń, przyjście z pomocą podczas klęski (np. głodu) i napaści ze
strony wrogów. Treścią przymierza była wzajemna pomoc, bo zawierali je równy z równym, człowiek z człowiekiem.
Przymierze z Bogiem jest podobne i jednocześnie inne, przede wszystkim, dlatego, że strony przymierza nie są sobie
równe. Cóż Bogu może ofiarować człowiek? Czy ma coś, czego nie ma Bóg? Z jaką moglibyśmy wystąpić propozycją do
Tego, Który ma wszystko, (co istnieje) i może stworzyć (z niczego, samym aktem swej woli,) cokolwiek zechce? Dlatego
przymierze z Bogiem jest inicjatywą Stwórcy, a nie człowieka. Stałymi elementami przy zawarciu przymierza są:
 Pośrednikiem przymierza, który przychodzi w Imię Boga i go reprezentuje wobec ludzi,
 Ofiara złożona z życia (krew przymierza) na ołtarzu,
 Obietnice Boga, które przedstawia pośrednik,
 zobowiązania ludzi, którzy decydują się wejść w przymierze – podejmują się wypełnić to, do czego wzywa Bóg,
 znak przymierza – symbol, który przypomina ludziom o przymierzu.
W świetle tych rozważań pomyśl: Czy znasz treść przymierza, które za pośrednictwem Jezusa zawarłeś z Bogiem?
Dzień 4. Historia : Noe, Abraham, Mojżesz – zasady przymierza i dotrzymanie umowy.
W przeszłości Bóg wielokrotnie proponował ludziom i zawierał z nimi przymierze i… za każdym razem człowiek je zrywał.
Bóg jednak nie rezygnował. Przychodził z nową propozycją przymierza i zawierał je znowu. Treść przymierza zmieniała się
(rozszerzała się), zarówno obietnice ze strony Boga jak i zobowiązania ze strony człowieka. Przyjrzyjmy się im, by
zrozumieć sens tego Nowego Przymierza, które Bóg proponuje nam przez Jezusa Chrystusa Swojego Syna.
PIERWSZE PRZYMIERZE: Rdz 8,20 – 9,17
Pośrednikiem tego przymierza jest Noe – człowiek prawy i nieskazitelny (Rdz 6,9)
Ofiara została złożona na ołtarzu, który Noe zbudował dla Pana. Były to zwierzęta z Arki (Rdz 8,20)
Bóg w tym przymierzu:
• Obiecuje, że życie na ziemi nie przestanie istnieć, dotyczy to ludzi, a także zwierząt i roślin, które są pokarmem dla ludzi.
• Daje ludziom w posiadanie ziemię i udziela im błogosławieństwa (Rdz 9,1-3)
Ludzie ze swej strony podejmują się: nie zabijać ludzi i nie dopuszczać się kanibalizmu.(Rdz 9,3-6)
Znakiem pierwszego przymierza jest tęcza.
To przymierze zostało zerwane na różne sposoby, najbardziej bluźnierczy z nich to składanie bożkom ofiar z ludzi i rytualne
spożywanie ich. / W Afryce, Ameryce Południowej, Australii i Oceanii te praktyki są udokumentowane./ Ludzkość zawiodła.
DRUGIE PRZYMIERZE: Rdz 12,1-5; 15,9-18; 17,9-23; 22,1-18;
Pośrednikiem tego przymierza jest Abraham. Jest to człowiek wielkiej wiary, który zna głos Boga i jest Mu posłuszny:
mając 75 lat opuszcza swoje miasto i idzie w nieznane (Rdz12, 4; Hbr11, 8; ) Wiara Abrahama została poddana wielu
bardzo ciężkim próbom: przez 25 lat czekał na syna obietnicy i był gotów oddać go Bogu (Hbr 11,18-19) Ponieważ wyszedł
z tych prób zwycięsko został nazwany Ojcem wiary.
Ofiara ze zwierząt, które wskazał Bóg (Rdz 15,9-11.17) To Przymierze zostało zawarte z potomkami (wiary) Abrahama
Znakiem tego przymierza jest obrzezanie. (Rdz17,9-10.23)
Bóg w tym przymierzu:
• Obiecuje Abrahamowi liczne potomstwo (Rdz 15,5)
• Zapowiada wędrowcom osiedlenie sie na ziemi obiecanej (Rdz15,18)
• Daje człowiekowi udział w przekazywaniu błogosławieństwa (Rdz12,3)
Ludzie (potomkowie Abrahama) ze swej strony podejmują się: należeć do Boga Jedynego, Boga Abrahama, Boga, który
nie chce ofiar z ludzi! (Taki jest sens wydarzeń na górze Moria, gdzie Anioł zabrania Abrahamowi złożenia w ofierze Izaaka
w jego miejsce dając baranka.) Wzmocniony jest jeszcze raz zakaz zabijania i spożywania ludzi. Deklaracją przynależenia
do Boga jest znak na ciele, obrzezanie. Powinni oni też mieć wiarę Abrahama i naśladować go w posłuszeństwie Bogu.
TRZECIE PRZYMIERZE: Wj12; Wj 15;
Pośrednikiem tego przymierza jest Mojżesz. Bóg nazwie go przyjacielem i rozmawia z nim twarzą w twarz. (Lb 12,3.5-8;)
Ofiara: Złożony na polecenie Boga w noc wyjścia z Egiptu baranek paschalny.
Znakiem tego przymierza jest arka przymierza.
Bóg w tym przymierzu:
• Wyzwala posłuszny Jemu lud z niewoli egipskiej.
• Sprawia, że krew paschalnego baranka chroni ludzi wierzących przed śmiercią. (Wj 12,1.5-8.11-14;)
• Walczy w obronie ludu Izraela na pustyni i zwycięża ich wrogów. (Wj 17, 8-15)
• Karmi lud na pustyni – daje im mannę i wodę ze skały. (WJ 16 i 17)
• Prowadzi swój naród do Ziemi Obiecanej: w dzień w postaci obłoku, a w nocy w słupie ognia,
• Czyni Izrael narodem wybranym – swoim narodem (Wj19,3-6)
Ludzie (potomkowie Izraela) ze swej strony podejmują się: przestrzegać Prawa dekalogu. (Wj 20, 1-21;) Wtedy cały lud
odpowiedział jednogłośnie: Wszystkie słowa, jakie powiedział Pan, wypełnimy. (Wj 24, 3)
Naród wybrany nie dotrzymał warunków przymierza łamiąc każde z przykazań dekalogu. Bóg okazywał im swoją
cierpliwość wciąż upominając ich przez proroków. Zabijali proroków, którzy nazywali (stawiali im przed oczy) ich grzech i
wzywali do nawrócenia. Jako skutek swoich grzechów popadali w niewolę, wtedy jakaś część („Reszta Izraela”) nawracała
sie do Pana i doznawała łaski wybawienia. Nadszedł jednak czas, kiedy nawet najgorliwsi i najwierniejsi Prawu stracili żywą
relację z Bogiem i popadli w legalizm czyniąc bożkiem samo Prawo. (Faryzeusze)
Dzień 5. Nowe Przymierze w krwi Chrystusa
Bóg widząc, że człowiek o własnych siłach nie potrafi wytrwać w przymierzu z Nim, zapowiada Nowe Przymierze i pomoc
Ducha Bożego. To NOWE PRZYMIERZE Bóg zapowiada bardzo wyraźnie przez proroków. Głosili oni, że:
• Nowe Przymierze będzie zawarte przez Mesjasza. (Iz 42, 1-9;) „Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wybrany mój…
• Nowe Przymierze będzie inne, bo zostanie zawarte i zapisane wewnątrz serca człowieka. (Jr 31,31-34;)
„Oto nadchodzą dni - wyrocznia Pana - kiedy zawrę z domem Izraela nowe przymierze….
Jezus zaprasza nas do Nowego Przymierza z Bogiem. Ważne jest byśmy wiedzieli, kim jest Jezus, dlatego, że jednym z
warunków przymierza jest stanie się Jego uczniem – naśladowcą. Powoływani jesteśmy indywidualnie i w swojej wolnej
woli podejmujemy decyzję zawarcia tego przymierza, dlatego ponosimy pełną odpowiedzialność za wytrwanie w nim.
Każdy, więc kto chce wejść w to nowe przymierze z Bogiem powinien je zrozumieć.
Pośrednikiem Nowego Przymierza jest Boży Syn – Jezus Chrystus. Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą,
i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. (J14,6)
Ofiara: Baranek Boży (paschalny) (J1,29-34) to Jezus Chrystus – Jego Ciało i Krew. (Łk 22,19-20)
Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje”.
Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: „Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew
Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. (Mt26, 26-28) Następnie wziął chleb, odmówiwszy
dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!”
Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: „Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana.”
NOWE PRZYMIERZE Bóg zawiera z każdym człowiekiem, który:
• uwierzy w Jezusa Chrystusa, (że jest Synem Bożym, posłanym i namaszczonym Duchem Świętym – Mesjaszem), który
po to zstąpił z nieba i stał się człowiekiem, aby przez ofiarę z siebie samego zbawić tych, którzy przez wiarę i nawrócenie
przyjmą łaskę uświęcającą, dar zbawienia – Boga . (J 3, 16-17), (Ef 2,8-10)
• zrodzi się z (przyjmie, zaprosi do swego wnętrza) Ducha Świętego (przez to stanie się nowym stworzeniem), aby
wytrwać w komunii z Bogiem do końca swego ziemskiego życia. (J3,5-7), (J1, 1. 10-13;)
Znakiem Nowego Przymierza jest Duch Święty (działający we wnętrzu człowieka), który na zewnątrz objawia się, jako
nadprzyrodzona miłość chrześcijańska (jej główną cechą jest pragnienie zbawienia dla każdego człowieka), miłość
Chrystusowa, taka, jaką Jezus nas umiłował, (czyli przebaczająca wszystko, ofiarna, radykalna, wyrażająca się w służbie
i trosce o innych, głosząca Dobrą Nowinę o miłości Boga do człowieka, rozdzielająca dary i błogosławiąca). (J13,34-35),
(1J3,23.24; 1J4,16;) Znakiem są też owoce Ducha Świętego objawiające sie w życiu wierzącego. (Ga 5,22-23)
Symbolem tej miłości w wymiarze materialnym jest krzyż. Niestety jak każdy materialny symbol może być on wykorzystany
przez wrogów Boga by wprowadzać zło, zamęt i zwodzić słabych. Dlatego koniecznie musimy pamiętać to, co powiedział
Chrystus: „Po owocach ich poznacie” (Mt 7,15-20)
Bóg w Nowym Przymierzu posyła Swojego Syna, żeby:
• Objawił ludziom serce Boga, Jego wielką miłość do każdego człowieka
• Wyzwolił nas z niewoli grzechu i zła (osobowego). (Dz 10, 38-43; 1J 5,18-20)
• Krew Chrystusa chroniła nas przed śmiercią wieczną (=piekłem) (J 6, 48-58)
• Zwyciężył śmierć (zmartwychwstanie) grzech i wszelkie zło. (Mt 28,16-20)
• Karmił nas swoim Ciałem i Krwią (Komunia z Bogiem). (J 6, 48-58)
• Udzielił nam swego Ducha Świętego, który nas uświęca i stwarza na nowo, byśmy stali się dziećmi Bożymi. (J1;10-13)
• Przyprowadził nas do Nieba – do domu Boga Ojca. (J 14, 1-3)
Ludzie Nowego Przymierza (Nowego Testamentu) stanowią Mistyczne Ciało Chrystusa Kościół, starają się być posłuszni
(ulegli) prowadzeniu Ducha Świętego, który mieszka w nich, czyni z nich świątynię Boga, przybytek „święte świętych”.
Nie ma Dekalogu Nowego Przymierza, żebyśmy nie popadli w legalizm i nie zaniechali żywej relacji z Bogiem, (dialogu
miłości z Ojcem i Synem w Duchu Świętym) i nie uczynili sobie bożka z prawa. Dopóki nie wiemy, co mamy czynić, ani jak
się modlić, ani nie możemy nic uczynić bez pomocy Ducha Świętego dopóty wzywamy Go, pytamy Go, prosimy o pomoc i
oglądamy Jego działanie w naszym życiu, a przez to trwamy w bliskiej relacji z żywym Bogiem, który chociaż niewidzialny
dla naszych oczu to przecież odpowiada na nasze wołanie, bo słyszy nas, zna nas i kocha nas.
Nie ma Dekalogu Nowego Przymierza, dlatego absolutnie konieczne jest poznanie całego Nowego Testamentu, bo w
nim Jezus pokazał uczniom jak należy w Duchu Świętym rozumieć przykazania Dekalogu. Zapowiedział jednocześnie, że
to Duch Święty poprowadzi ich dalej i doprowadzi ich do poznania całej prawdy.
Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz [jeszcze tego] znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy,
doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam
rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje.
Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi. (J16, 12-15) Przed zesłaniem Ducha Świętego uczniowie nie
potrafią jeszcze tego, co duchowe zrozumieć. (1Kor 7-14).
Najważniejsza, fundamentalna prawda dotyczy miłości. Syn Boży przyszedł na świat, abyśmy powrócili do życia w
porządku miłości, bo takie jest prawo Królestwa Bożego, w którym mamy żyć na wieki. Mamy, więc przywrócić porządek
miłości w naszym świecie, zaczynając od siebie, rodziny, wspólnoty, środowiska, kraju…
Królowanie i panowanie miłości to bycie sługą. Największy staje się sługą wszystkich. Każdy uczeń Chrystusa ma pełnić tą
królewską misję w Duchu Świętym (Duchu Miłości). (J13,12-15)
Dzień 6. Pieczęć przymierza Duch Św.
Gwarantem Nowego Przymierza jest Duch Boga mieszkający we wnętrzu (w duchu, w sercu) człowieka. On sprawia, że
przykazania Boga są przyjęte (uznane za swoje, docenione, jako życiodajne i umiłowane, jako dar), a przez to realizowane.
Duch Boga (Duch Miłości) od środka przemieni ludzkie serce krusząc jego zatwardziałość i czyniąc je żywym, zdolnym do
miłowania Boga i ludzi. (Ez 36,25-27)
Część narodu wybranego wciąż czeka na Mesjasza i stara się trwać w Starym Przymierzu Prawa, chociaż wielu
rozpoznało już Zbawiciela w Jezusie Chrystusie. Rozpoznali Go, ponieważ z niezwykłą dokładnością wypełniły się w
Jego życiu wszystkie proroctwa dotyczące Mesjasza. Podobnie Nowe Przymierze – w nim realizuje się szczególne
proroctwo objawiając sens wszystkich poprzednich przymierzy i wskazując cel i sposób realizacji Bożego planu
zbawienia człowieka od niewoli zła: grzechu, śmierci i demonów.
Każde kolejne przymierze było udoskonaleniem poprzedniego, stawało się coraz bardziej konkretne i wzywające do
zrobienia następnego kroku zbliżającego nas do Boga. Jezus wyraźnie mówi, że nie chce odwołać Prawa Starego
Przymierza, ale ukazać nam jak należy je rozumieć w Duchu Świętego Boga.
Syn Boży przyszedł, aby je wypełnić Duchem Świętym i przez to uczynić je Nowym Przymierzem. Jako pierwszy z ludzi
przechodzi przez życie i mimo wszelkiego nacisku zła nie zrywa przymierza. Zaprasza swoich uczniów: „Pójdź za Mną”,
czyli: „Naśladuj Mnie.” Zapowiada, że oni także będą zdolni do wytrwania w Nowym Przymierzu dzięki mocy Ducha,
którego im da. Duch Święty mieszkając we wnętrzu ich serc sprawi, że przyjmą wszystkie przykazania Boga, jako
życiodajne i umiłowane dary, a przez to realizowanie ich będzie możliwe mimo agresji zła i ulegającego mu świata.
Duch Boga (Duch Miłości) przemieni ich serca czyniąc je żywymi, miłującymi Boga i ludzi, nawet wrogów. Będą, więc
sprawiedliwsi niż znający przykazania tylko od zewnątrz (literę a nie ducha) uczeni w Piśmie i faryzeusze. (Mt 5, 17-20)
Dzień 7. Trwanie w przymierzu
Co powinienem czynić dziś? Trwanie w przymierzu i odnawianie go to przede wszystkim:
• nawracanie się Gdy przez grzech zrywam przymierze z Bogiem wtedy (za każdym razem) Duch Święty przekonuje
mnie o nieskończonej i niewyczerpanej miłości Boga objawionej i danej mi w Jego Synu Jezusie Chrystusie. Odnawia
we mnie wiarę w to, ze Jego Krew obmywa mnie z każdego grzechu, który wyznaję ze skruszonym sercem (żałuję).
(1J1,7-9) Tylko wiara w Boże Miłosierdzie przyprowadza mnie do sakramentu pojednania.
• zjednoczenie z Bogiem (Eucharystia) Duch Święty pozwala nam rozpoznawać obecność Boga w chlebie, który On
przemienia w swoje Ciało i w winie, które On przemienia w swoją Krew Przymierza tak, jak zapowiedział. Wierząc, że
Jego Ciało jest prawdziwym pokarmem na życie wieczne wchodzimy w Komunię z Nim przez sakrament Eucharystii.
• posłuszeństwo Słowu Bożemu Jesteśmy w drodze, na której Jezus nam towarzyszy, Duch Święty prowadzi. Dlatego:
 W Duchu Prawdy mamy przyjmować wolę Boga (Słowo Boże Nowego Testamentu = Nowego Przymierza)
 W Duchu Miłości mamy wypełniać wolę Boga (Słowo Boże Nowego Testamentu = Nowego Przymierza)
 W Duchu Świętym mamy głosić wolę Boga, Królestwo Boże, Dobrą Nowinę o miłości Boga (Słowo Boże Nowego
Testamentu = Nowego Przymierza)
Nie jest to łatwe gdyż, aby słyszeć Ducha Świętego trzeba trwać w stanie łaski uświęcającej, zwyciężyć lenistwo i pokonać
podstępy świata, który „okrada z czasu dla Boga”. Trzeba odrzucić podszepty złych duchów (myśli zniechęcające człowieka
do podejmowania dialogu z Bogiem). Warto jednak podjąć każdy wysiłek, aby poznać Boga i mieć życie wieczne.
„Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył
i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś.
A to jest życie wieczne:, aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.
(J17,1-3)
• pokój w relacjach z ludźmi (przebaczenie, więzi miłości)
Wiemy, że Nowe Przymierze jest przymierzem osobistym, które zostaje zawarte podczas chrztu. Każdy człowiek może
zawrzeć je z Bogiem i korzystać z darów zbawienia, jakie daje Syn Boży. Ze swojej strony człowiek zobowiązuje się do
trwania w komunii z Chrystusem i życia według prawa miłości tak jak to czynił Jezus (naśladowania Go w Jego relacji
do Boga Ojca i w stosunku do ludzi). Jest to możliwe tylko wtedy, gdy Duch Święty, (o którego prosimy Boga Ojca w imię
Jezusa naszego Zbawcy i Pana) zamieszkuje nasze wnętrze (serce), a my wsłuchujemy się w Jego głos (natchnienia) i
pozwalamy się prowadzić, (przemieniać nasze myślenie, uzdrawiać rany duszy, napełniać miłością, umacniać
zjednoczenie – komunię z Jezusem, wielbić Boga, przebaczać i kochać ludzi czyli doprowadzać do końca dzieło zbawienia
w nas.)
Przez całe życie jesteśmy w drodze, nie wiem, na jakim jej etapie jesteś, zawsze jednak, gdy coś nowego do mnie dotrze,
gdy wchodzę na kolejny jej etap odnawiam moje przymierze z Bogiem i proszę o „więcej darów i łask” Ducha Świętego.
Dzięki Jego darom widzę i rozumiem więcej. Przypomina to trochę wspinaczkę górską, wciąż otwiera się nowy szerszy
widok, im wyżej tym widać więcej. Proponuję Ci odnowić przymierze z Bogiem na tym etapie rozumienia Jego
tajemnic, na którym jesteś dziś.