2015_07_16_stanowisko_KIKE_stawka_za_słupy_NN_Enea

KRAJOWA IZBA KOMUNIKACJI ETHERNETOWEJ
Al. Wilanowska 7A/32, 02-765 Warszawa
Tel. + 48 22 29 28 700, Fax +48 22 29 28 701
e-mail: [email protected], [email protected], http://www.kike.pl
KRS 0000316678, REGON: 141637224, NIP 9512270210
Warszawa, 15 lipca 2015 roku
Sz. P. Magdalena Gaj
Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej
ul. Kasprzaka 18/20 01-211 Warszawa
ID KIKE: GRAP-479/15
Sygn. UKE: DRI-ZWZ-6175-3/13
Szanowna Pani Prezes,
Działając w imieniu Krajowej Izby Komunikacji Ethernetowej z siedzibą w Warszawie,
kontynuując zainicjowaną przez Izbę stanowiskiem konsultacyjnym do sprawy DRI-ZWZ6175-2/13 o dostępie dla SEJNET do słupów PGE Dystrybucja S.A. dyskusję na temat barier
finansowych inwestycji telekomunikacyjnych oraz wysokości i metodologii wyliczania przez
Prezesa UKE opłat za dostęp do infrastruktury energetycznej, niniejszym przedstawiamy
kolejne stanowisko, tym razem do projektu decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji
Elektronicznej ustalającej warunki dostępu dla Grzegorza Czarczyńskiego, prowadzącego
działalność gospodarczą pod firmą „G-NET” Grzegorz Czarczyński do infrastruktury
technicznej ENEA Operator sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu, zlokalizowanej w miejscowości
Stary Kisielin.
Zasadniczo Izba podtrzymuje swoje uwagi zawarte w poprzednim stanowisku, przesłanym do
UKE w dniu 2 lipca 2015 roku, jako że zastosowanie znajdują one także w niniejszym
postępowaniu. Wyrażenie stanowiska uznajemy za niezbędne z uwagi na możliwość
ukształtowania się niebezpiecznych dla rynku telekomunikacyjnego precedensów, mogących
wzmocnić istniejący już na lokalnych rynkach monopol przedsiębiorców energetycznych.
Poprzednie, pełne stanowisko Izby zostało opublikowane w dniu 9 lipca 2015 roku:
(http://www.uke.gov.pl/wyniki-konsultacji-decyzji-dla-firmy-sejnet-16341).
Przypominamy, że przyjęcie w konsultowanych projektach decyzji stawek nie tylko
spowoduje wzrost kosztów świadczenia usług telekomunikacyjnych i w konsekwencji
podniesienie cen dla konsumentów, ale uczyni bardziej kosztownymi, czy wręcz
1
nieopłacalnymi inwestycje finansowane środkami unijnymi, które w wielu przypadkach
bazują na wykorzystaniu istniejącej infrastruktury energetycznej.
Należy również wskazać, iż wykorzystanie podbudowy słupowej do realizacji inwestycji
szerokopasmowych jest wartą wspierania praktyką, zgodną z celami Dyrektywy Kosztowej
oraz zasadą maksymalizacji efektywności wydatkowanych środków publicznych w realizacji
projektów w ramach nadchodzących konkursów POPC i osiągania celów NPS/EAC.
KIKE obserwuje niestety często faktyczną obstrukcję przedsiębiorstw energetycznych oraz
zmienność stawek na etapie negocjacji umów na udostępnienie istniejącej podbudowy
słupowej na cele telekomunikacyjne. Sprawne i efektywne działanie Urzędu oraz określanie
stawek z uwzględnieniem ilości słupów segmentów magistralnych i dostępowych per HP
względem rynkowych stawek za usługi abonenckie w segmencie konsumenckim jest nie tylko
wskazane, ale i kluczowe dla powodzenia planowanej interwencji na obszarach białych NGA.
Wskazać wreszcie należy, że koszt dostępu do słupów jest tylko jednym z licznych obciążeń
finansowych przedsiębiorców telekomunikacyjnych, wpływających na cenę usługi
detalicznej. Zdaniem Izby, nie da się stworzyć konkurencyjnej oferty cenowej dla osób
zamieszkujących tereny wiejskie, mało nasycone, w sytuacji, gdy oprócz ponoszonych przez
przedsiębiorców telekomunikacyjnych opłat za dostępy do nieruchomości, podatków
lokalnych, opłat za zajęcie pasa drogowe narzucane są na nich dodatkowe, tak wysokie koszty
korzystania z istniejącej już infrastruktury, często wcześniej wybudowanej z zaangażowaniem
finansowania unijnego. Sankcjonowanie tak wysokich opat za dostęp do infrastruktury
energetycznej, z duchem powołanej Dyrektywy jest sprzeczne.
Izba wskazuje i przypomina, iż:
1.
Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 Ustawy o Wspieraniu Rozwoju, Prezes UKE wydaje
decyzję w sprawie współkorzystania lub dostępu do infrastruktury technicznej, biorąc
pod uwagę następujące kryteria:
1) interes odbiorców usług świadczonych przez podmioty wykonujące zadania z zakresu
użyteczności publicznej;
2) interes użytkowników sieci telekomunikacyjnych;
3) obowiązki nałożone na podmiot wykonujący zadania z zakresu użyteczności
publicznej;
4) promocję nowoczesnych usług telekomunikacyjnych;
5) charakter zaistniałych kwestii spornych oraz praktyczną możliwość wdrożenia
rozwiązań dotyczących technicznych i ekonomicznych aspektów współkorzystania lub
dostępu do infrastruktury technicznej zarówno zaproponowanych przez strony
negocjacji, jak też mogących stanowić rozwiązania alternatywne;
6) interes publiczny, w tym ochronę środowiska;
7) utrzymanie ciągłości świadczenia usług.
2
Zastrzeżenia Izby budzi przede wszystkim wysokość stawki za zapewnienie dostępu do
słupów energetycznych z przeznaczeniem na potrzeby budowy publicznej sieci
telekomunikacyjnej oraz metodologia jej wyliczenia przez Prezesa UKE. W § 3 ust. 14
projektu zobowiązano operatora do uiszczania opłaty na rzecz udostępniającego w wysokości
7,25 zł netto z tytułu dostępu do każdego wykorzystanego słupa energetycznego,
waloryzowanej corocznie.
2.
Właściwa dla ustalenia opłaty powinna być wartość rynkowa, co wynika z treści art. 17
Ustawy o Wspieraniu Rozwoju.
Prezes UKE przyjął, iż wartość rynkowa oznacza kwotę, jaką w celu uzyskania w danym
momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca musiałby, w warunkach
uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju.
Określenie wartości stawki za słup w oparciu o cenę rynkową na terytorium kraju wydaję się
słuszne, niemniej jednak, zaproponowana przez Prezesa UKE stawka oraz sposób jej
określenia nie odpowiadają przyjętemu założeniu. Prezes UKE ustalając stawkę, odniósł się
bowiem wyłącznie do jednej umowy(!) umowy zawartej przez udostępniającego oraz nie
wziął pod uwagę stawek za udostępnienie słupów linii niskiego napięcia stosowanych
przez pozostałych operatów sieci energetycznej na terenie kraju. Dopiero taka analiza
pozwoliłaby uzyskać wiarygodne dane na temat stawki rynkowej za udostępnienie słupa na
terytorium kraju. Prezes ustalił więc cenę – ale nie w warunkach uczciwej konkurencji!
Inaczej mówiąc, ustalił cenę tak, jakby tej konkurencji w skali kraju nie było.
W celu ustalenia wartości stawki rynkowej należy w pierwszej kolejności zdefiniować pojęcie
rynku. W niniejszej sprawie (oraz pozostałych prowadzonych w przedmiocie udostępnienia
podbudowy słupowej przedsiębiorcom telekomunikacyjnym) należy przyjąć szerokie
rozumienie pojęcia rynku, tj. w oparciu o kryteria:
geograficzne- terytorium kraju,
podmiotowe- przedsiębiorcy będący operatorami sieci energetycznej,
przedmiotowe- rynek produktu/usługi, tj. rynek udostępniania przedsiębiorcom
telekomunikacyjnym podbudowy słupowej sieci niskiego napięcia,
dla zapewnienia analizy z uwzględnieniem konkurencji – analizę umów innych
dysponentów słupów, niż w przypadku NE, a więc istniejące przykłady słupów
telekomunikacyjnych (np. OPL), trakcyjnych (tramwajowych i kolejowych) oraz
oświetleniowych.
Mając powyższe na uwadze, już samo wzięcie pod ocenę wyłącznie umów/y zawartych/ej
przez udostępniającego i dostarczonych/ej przez niego budzi wątpliwości Izby i jest sprzeczne
założeniem, że stawka rynkowa ma być uśrednioną stawką stosowaną na terytorium całego
kraju przez różnych gestorów słupów.
Należy jednoznacznie stwierdzić, iż przyjęcie stawki stosowanej wyłącznie przez
udostępniającego i wyłącznie na podstawie jednej umowy nie jest jednoznaczne z ustaleniem
3
wartości stawki rynkowej obowiązującej na terenie kraju. Takie rozwiązanie wzmacnia
lokalny monopol zakładu energetycznego, a sposób obliczenia ceny nie uwzględnia
przesłanki „…istnienia uczciwej konkurencji”.
Prezes UKE nie zdecydował się na weryfikację wysokości stawek w podobnych umowach
zawieranych przez operatora, nie oceniał również innych umów, zawartych przez podmioty
trzecie, posiadające status operatora sieci energetycznej (podmiotów wykonujących zadania z
zakresu użyteczności publicznej). Należy zaznaczyć, iż takie umowy i podobną metodologię
ustalenia stawek, Prezes UKE brał pod uwagę m. in. przy wydawaniu decyzji dotyczących
udostępnienia infrastruktury pomiędzy przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi na podstawie
art. 139 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (dalej PT).
Zdaniem KIKE, stawka określona w projekcie decyzji nie jest stawką rynkową, jako że oparta
jest na jednej li tylko umowie i nie odpowiada kwocie, jaką w celu uzyskania w danym
momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca musiałby, w warunkach
uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju.
Przekonanie to pogłębia fakt pominięcia w analizie Urzędu również stawek innych
dysponentów podbudowy słupowej. Analiza taka jest wskazana, gdyż z uwagi na podział
rynku energetycznego w Polsce przedsiębiorstwa energetyczne działają de facto w warunkach
regionalnych monopoli dystrybucyjnych, co oznacza, iż mogą one w zasadzie dowolnie
określać zasady dostępu do słupów i stawki dla różnych odbiorców. KIKE w ub.r. wystąpiła
do wszystkich zakładów energetycznych w kraju oraz do URE z wnioskiem o przedstawienie
ofert ramowych dot. właśnie dostępu do podbudowy słupowej. Niestety, bez odzewu. Zaś
Prezes URE odpowiedział, iż nie gromadzi tego typu ofert. Właśnie dlatego nieodzownym
jest zbadanie ofert innych dysponentów słupów. Tylko w ten sposób można bowiem określić
rynkowe i konkurencyjne stawki na dostęp do słupów na terenie kraju.
3.
Rynek dystrybucji energii elektrycznej (podmiotów, które posiadają własną
infrastrukturę) jest podzielony terytorialnie, a poszczególni przedsiębiorcy posiadają
swoją infrastrukturę w różnych regionach kraju.
Jedynie kompleksowe zbadanie stawek stosowanych co najmniej przez wyżej wymienionych
dysponentów infrastruktury energetycznej, przy założeniu, że zaistniałyby tam „warunki
uczciwej konkurencji” pozwala na ustalenie wartości rynkowej stawki za wykorzystanie
jednego słupa NN.
Badanie stawek (konkretnie jednej umowy!) stosowanych wyłącznie przez
udostępniającego, bez uwzględnienia stawek stosownych na rynku krajowym przez
innych uczestników rynku udostępniania podbudowy słupowej narusza zasady uczciwej
i wolnej konkurencji, o których mowa w art. 17 Ustawy o Wspieraniu Rozwoju.
Zdaniem Izby, zastosowany sposób ustalenia stawki z tytułu udostępnienia jednego słupa
(obliczenie średniej na podstawie umów dostarczonych wyłącznie przez udostępniającego)
4
jest niemiarodajne i nie spełnia warunków, o których mowa w art. 17 Ustawy o Wspieraniu
Rozwoju.
Należy także zaznaczyć, że w świetle Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady
2014/61/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie środków mających na celu zmniejszenie
kosztów realizacji szybkich sieci łączności elektronicznej (Dz. U. UE. L 155/1), dostęp do
infrastruktury innego operatora powinien odbywać się na sprawiedliwych i rozsądnych
warunkach i zasadach, w tym cenowych, na potrzeby realizacji elementów szybkich sieci
łączności elektronicznej (art. 3 ust. 2). Dyrektywa ta ma na celu wprowadzenie takich
rozwiązań, które umożliwią rzeczywiste korzystanie z już istniejącej infrastruktury w celu
budowy sieci szerokopasmowych. Określone są w niej minimalne prawa i obowiązki mające
ułatwić realizację szybkich sieci łączności elektronicznej i koordynację między sektorami
(preambuła, pkt 11). Warunki dostępu określone w projekcie decyzji poddanej konsultacjom,
ze względu na zaproponowaną wysokość opłaty, nie spełniają tych kryteriów.
4. Stawki rynkowe według wiedzy KIKE są inne
Zdaniem KIKE stawka na poziomie 7,25 zł odbiega od stawki rynkowej stosowanej przez
operatorów sieci energetycznej niskiego napięcia w kraju i stanowi zagrożenie dla realizacji
inwestycji telekomunikacyjnych oraz założeń NPS/EAC.
Z posiadanych przez Izbę danych wynika, że średnia miesięczna stawka za udostępnienie
jednego słupa oscyluje w granicach 3,50 do maksymalnie 7 zł netto i uzależniona jest od
ilości udostępnionych korzystającemu słupów. Takie ewentualne rozwiązanie (wprowadzenie
widełek kwot w zależności od ilości wykorzystywanych słupów) postuluje Izba.
Jednocześnie trudno byłoby uznać, że niższa stawka (niż 7,25 zł netto za jeden słup
energetyczny miesięcznie) mogłaby spowodować niekorzystną zmianę cen lub stawek opłat
za dostarczaną energię elektryczną odbiorcom przyłączonym do sieci (art. 26 ust. 1 pkt 2
Ustawy o Wspieraniu Rozwoju). Podwieszenie infrastruktury telekomunikacyjnej na
podbudowie słupowej operatora sieci energetycznej nie generuje dodatkowych kosztów po
stronie udostępniającego, co zresztą słusznie zauważył Prezes UKE wskazując w
uzasadnieniu, że świadczenie udostępniającego polega na znoszeniu i nie generuje
dodatkowych kosztów po stronie udostępniającego.
5. Istotny jest interes użytkowników sieci telekomunikacyjnej, promocja nowoczesnych usług
telekomunikacyjnych
Potrzeba i możliwość skorzystania z infrastruktury energetycznej na cele związane z
podwieszeniem sieci telekomunikacyjnej występuje najczęściej na terenach słabo
zurbanizowanych. Budowa sieci światłowodowej na takim terenie już sama w sobie jest
przedsięwzięciem kosztownym i czasochłonnym, a o zwrocie i tym samym opłacalności
inwestycji można mówić w odległej perspektywie czasowej. Trzeba mieć na uwadze, że
5
średni przychód na użytkownika końcowego rzadko kiedy przekracza kwotę 40 zł netto
(ARPU)1, stąd ustalona kwota za dostęp do jednego słupa, z uwagi na swój cenotwórczy
charakter czyni inwestycję nieopłacalną bądź przełoży się na zwiększenie kwoty abonamentu
z tytułu świadczenia usługi użytkownikowi końcowemu, zwłaszcza tam, gdzie niezbędne jest
współkorzystanie z infrastruktury przedsiębiorcy energetycznego.
Pamiętać, że budowa sieci na podbudowie słupowej obejmuje często nie tylko zlokalizowaną
na terenie miejscowości sieć dostępową, ale i sieć magistralną łączącą miejscowość i
abonentów z nadrzędnymi węzłami sieci operatora. Tym samym często umowy na
podbudowę słupową obejmują również słupy „tranzytowe” między miejscowościami, co
zwiększa liczbę słupów na każdego podłączanego abonenta. A więc wpływ kosztu dzierżawy
słupów na cenę usługi abonenckiej nie jest ograniczony do relacji – 1 abonent=1 słup.
Przyjmując więc, co może się zdarzyć zwłaszcza na terenach słabo zurbanizowanych, że na
każdego abonenta przypada co najmniej jeden słup, do kwoty abonamentu należałoby
doliczyć kwotę opłaty na rzecz zakładu energetycznego za korzystanie z tego słupa (lub
wielokrotność tej kwoty), co w sposób znaczący podwyższy cenę usługi. W efekcie stanowić
to będzie barierę dostępności usług szerokopasmowych NGA dla konsumentów i obniży
konkurencyjność operatora na danym terenie. W praktyce – negatywny wpływ jest tym
większy, im mniej zurbanizowany jest obszar inwestycji. A właśnie na takich obszarach
alternatywna możliwość realizacji inwestycji poprzez np. budowę kanalizacji doziemnej, nie
będzie z uwagi na wyższe koszty budowy możliwa, co pogłębi wykluczenie cyfrowe tego
typu obszarów.
Określenie stawki w zaproponowanej wysokości nie służy więc interesowi użytkowników
sieci telekomunikacyjnych, ani promocji nowoczesnych usług telekomunikacyjnych (art. 22
ust. 1 pkt 2 i 4 Ustawy o Wspieraniu Rozwoju), bowiem obniża opłacalność inwestycji i
zwiększa istotnie cenę usług możliwych do zaoferowania na terenach słabo zurbanizowanych.
Zastosowanie opłat w proponowanej wysokości spowoduje więc negatywne skutki dla
operatora mającego świadczyć usługi telekomunikacyjne i dla użytkowników końcowych
(o czym mowa powyżej). Można również założyć, iż dyskutowana decyzja Prezesa UKE
wywoła dodatkowo negatywne skutki dla całego rynku telekomunikacyjnego wykluczając z
powodów kosztowych (OPEX) z planów inwestycyjnych PT wykorzystanie istniejącej
podbudowy słupowej i w konsekwencji ograniczy inwestycje szerokopasmowe na tych
obszarach.
Wyliczenie przez Prezesa UKE (jako regulatora rynku) stawek za udostępnienie jednego
słupa i określanie ich stawkami rynkowymi na terytorium kraju, może przełożyć się również
1
Miesięczny przychód na jednego abonenta w 2014 r. wyniósł 32,90 zł (str. 8 Raportu Prezesa Urzędu
Komunikacji Elektronicznej o stanie rynku telekomunikacyjnego w Polsce w 2014 r.)
6
na zwiększenie stawek przez wszystkich operatorów sieci energetycznej, świadczących takie
usługi na rzecz przedsiębiorców telekomunikacyjnych.
Te argumenty powinien wziąć pod uwagę Prezes UKE, uwzględniając jednak równocześnie
czynnik popytowy zakotwiczony w w/w średnich cenach usług. Izba pragnie przypomnieć, iż
analizy kosztowo-popytowe prowadzone są przez UKE w kontekście wyznaczania obszarów
interwencji w ramach POPC. Tym bardziej więc należy przyjąć, iż analogiczną podbudowę
powinna mieć decyzja regulatora w zakresie dostępu do słupów. Koszt ten stanowić zresztą
musi jedną z wartości wyznaczania obszarów dla konkursów infrastrukturalnych w ramach
nowej perspektywy finansowej.
Obliczanie stawki przez Prezesa UKE, przy uwzględnieniu stawek stosowanych wyłącznie
przez jednego dystrybutora energii i w jednej, zawartej przez niego umowie (przedstawionej
na potrzeby postępowania) z nazywaniem ich stawkami średnimi na terytorium kraju może
tym czasem spowodować globalne w skali kraju podwyższenie stawek (z powołaniem się na
wyliczenia Prezesa UKE). Inaczej mówiąc, ustalenie w jednej ze spraw sztywnej i zdaniem
Izby wysokiej, nie rynkowej stawki za słup energetyczny miesięcznie może spowodować, że
inni operatorzy sieci energetycznych (dzisiaj oferujący udostępnienie słupa niskiego napięcia
za kwoty znacząco niższe) będą podwyższać swoje stawki do kwoty wskazanej przez Prezesa
UKE. Wyższe stawki ponadto wpłyną na analizy finansowe i wybór rozwiązań technicznych
w ramach projektów zgłaszanych do POPC. Potencjalnie podnosząc koszty lub ograniczając
liczbę możliwych do objęcia inwestycjami HP.
Podsumowanie
Zdaniem Izby, zaproponowana przez Prezesa UKE w projekcie decyzji stawka za
udostępnienie infrastruktury energetycznej w wysokości 11,55 zł netto za jeden słup:
•
nie stanowi stawki rynkowej za udostępnienie jednego słupa linii niskiego napięcia
stosowanej na terytorium kraju,
•
została obliczona w sposób sprzeczny z przyjętą przez Prezesa UKE metodologią, w
zakresie w jakim uwzględnia tylko jedną umowę zawartą przez operatora
energetycznego,
•
przewyższa stawki rynkowej (art. 17 Ustawy o Wspieraniu Rozwoju),
•
negatywnie wpływa na promocję nowoczesnych usług telekomunikacyjnych (art. 22
ust. 1 pkt 4 Ustawy o Wspieraniu Rozwoju) i może prowadzić do ograniczenia
inwestycji telekomunikacyjnych,
•
z uwagi na swój cenotwórczy charakter, przełoży się na znaczne podwyższenie ceny
za świadczenie usług telekomunikacyjnych, a co za tym idzie, nie uwzględnia interesu
użytkowników sieci telekomunikacyjnych (art. 22 ust. 1 pkt 2 Ustawy o Wspieraniu
Rozwoju),
7
•
nie uwzględnia praktycznej możliwości wdrożenia rozwiązań dotyczących
ekonomicznych aspektów współkorzystania lub dostępu do infrastruktury technicznej
(art. 22 ust. 1 pkt 5 Ustawy o Wspieraniu Rozwoju),
•
negatywnie wpłynie na rynek udostępniania infrastruktury energetycznej przez
podmioty wykonujące zadania z zakresu użyteczności publicznej (operatorów
infrastruktury energetycznej),
•
jest sprzeczna z założeniami dyrektywy kosztowej,
•
określanie w projektach decyzji przez Prezesa UKE zawyżonych stawek za
udostępnienie słupa linii niskiego napięcia jako rynkowe, wpłynie na podwyższenie
stawek za udostępnienie infrastruktury przez innych właścicieli infrastruktury
energetycznej, co ostatecznie może doprowadzić do wzrostu cen usług dla
użytkowników końcowych lub wstrzymania nowych inwestycji telekomunikacyjnych,
•
konsekwentnie – zwiększy lukę finansową i obniży rentowność inwestycji w ramach
POPC.
Mając na uwadze powyższą, szeroką argumentację i cele stojące przez regulatorem oraz
rynkiem, a zdefiniowane w Narodowym Planie Szerokopasmowym, zdaniem KIKE i jej
Członków, konieczne jest ponowne zebranie danych (przez UKE lub wyłonionego biegłego,
który uwzględni, oprócz średniej stawki za słup niskiego napięcia, także inne czynniki jak
ilość udostępnianych słupów, warunki miejscowe, utrudnienia powstałe w wyniku zabudowy)
pozwalających na ustalenie stawki rynkowej obowiązującej na terenie całego kraju. Ponadto
Izba wskazuje, iż stawka ta powinna uwzględniać zarówno koszty usług, które może opłacić
konsument, jak i cele wynikające z dyrektywy kosztowej i NPS.
Zdaniem Izby, cena za jeden słup nie powinna przekraczać kwoty ok. 3,50-4,50 zł netto.
Z poważaniem,
Piotr Marciniak
V-ce Prezes KIKE
Grupa Robocza ds.
Administracji Publicznej KIKE
Ewelina Grabiec
Łukasz Bazański
Radca prawny
Grupa Robocza ds.
Administracji Publicznej KIKE
Kancelaria itB Legal
Radca prawny
Grupa Robocza ds.
Administracji Publicznej KIKE
Kancelaria itB Legal
8