załącznik nr 4

Transkrypt

załącznik nr 4

Załącznik nr 4
do zarządzenia nr 87 Rektora Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
z dnia 24 lipca 2012 r.
LITERATURA
I TREŚCI PROGRAMOWE
PODYPLOMOWYCH
STUDIÓW
KWALIFIKACYJNYCH
EDUKACJA
INFORMATYCZNA
I TECHNICZNA
SPECJALNOŚĆ –
INFORMATYKA
I TECHNOLOGIA
INFORMACYJNA
1
Opis zakładanych efektów kształcenia na studiach podyplomowych
Nazwa studiów:
Podyplomowe Studia Kwalifikacyjne
„Edukacja Informatyczna i Techniczna”
specjalność: Informatyka i Technologia Informacyjna
Typ studiów: kwalifikacyjne/doskonalące:
kwalifikacyjne
Forma studiów:
niestacjonarne
Efekty kształcenia dla studiów podyplomowych
WIEDZA
ma rozszerzoną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla
studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań
z zakresu studiowanego kierunku studiów
ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym
kierunkiem studiów
ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe
zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
ma podbudowaną teoretycznie wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu
studiowanego kierunku studiów
ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu
dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów
i pokrewnych dyscyplin naukowych
ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych
zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu
złożonych zadań inżynierskiuch z zakresu studiowanego kierunku studiów
ma wiedzę niezbędną do zrozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych
pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce
ma podstawową wiedzę dotyczącą zarządzania
UMIEJĘTNOŚCI
2
potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł
w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje,
dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować
i wyczerpująco uzasadniać opinie
potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz
w innych środowiskach w zakresie studiowanego kierunku studiów
potrafi przygotować i przedstawić prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień
z zakresu studiowanego kierunku studiów
potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i realizować proces samokształcenia
potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji
określonych zadań
potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe,
interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań i prostych problemów
badawczych metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań – integrować wiedzę z zakresu dziedzin
nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz zastosować
podejście systemowe uwzględniające także aspekty pozatechniczne
ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku szkolnym oraz zna zasady
bezpieczeństwa związane z tą pracą
potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces
uczenia się innych osób
ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności, w tym jej
wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych
3
zadania
prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy
ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, zwłaszcza rozumie potrzebę
formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego
przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności
inżynierskiej;
podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie
zrozumiały, z uzasadnieniem różnych punktów widzenia.
Nazwa przedmiotu/modułu
kształcenia*)
Język przedmiotu/modułu
kształcenia*)
WPROWADZENIE DO INFORMATYKI
Język polski
Wiedza:
Stosuje
reprezentację
cyfrową
liczb
całkowitych
i rzeczywistych oraz posiada znajomość cyfrowego
kodowania i przetwarzania informacji.
Efekty kształcenia dla
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
(wiedza, umiejętności,
kompetencje społeczne)
Umiejętności:
Rozpoznaje podstawowe zagadnienia z dziedziny
tworzenia i analizy algorytmów i programów. Rozróżnia
podzespoły komputera. Odtwarza zagadnienia dotyczące
systemów operacyjnych, aplikacji użytkowych oraz
Internetu. Wyodrębnia informacje z literatury, Internetu oraz
innych źródeł.
Kompetencje społeczne:
Demonstruje znajomość cyfrowego kodowania i
przetwarzania informacji. Wykonuje prace indywidualne
i zespołowe.
Semestr, w którym
przedmiot/moduł*) jest
realizowany
pierwszy
Wykład wprowadzający z zagadnień związanych
z podstawami informatyki i budowy komputerów.
Forma realizacji zajęć
Ćwiczenia - Prowadzący wspólnie ze słuchaczami
analizuje i wykonuje zadania tablicowe w oparciu o wiedzę
z wykładów i zawartą w literaturze przedmiotu.
4
Wymagania wstępne i
dodatkowe
Rodzaj i liczba godzin zajęć
dydaktycznych wymagających
bezpośredniego udziału
nauczyciela akademickiego i
słuchaczy
Liczba punktów ECTS
przypisana
przedmiotowi/modułowi*)
Wiedza z zakresu matematyki
Wykład – 5h
Ćwiczenia – 10h
2
W ramach przedmiotu stosowane będą następujące
metody dydaktyczne:
Stosowane metody
dydaktyczne
1. Wykład informacyjno - problemowy,
2. Ćwiczenia przedmiotowe,
3. Burza mózgów,
4. Laboratoryjna, eksperymentu.
Sposób weryfikacji efektów
kształcenia uzyskanych przez
słuchaczy
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu/modułu*), w tym
zasady dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
Wykaz literatury obowiązkowej
i uzupełniającej
W ramach przedmiotu zostaną zrealizowane dwa kolokwia.
Kolokwium składa się z dwóch części: teoretycznej,
związanych ze sprawdzanym zakresem materiału i części
praktycznej w ramach której słuchacz wykonuje zadania
informatyczne.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie
pozytywnych wyników z kolokwiów przeprowadzonych na
zajęciach.
Zaliczenie
W ramach przedmiotu będą realizowane nastepujące
treści: Systemy liczbowe. Reprezentacja cyfrowa liczb
całkowitych i rzeczywistych. Kodowanie informacji: tekstu,
dźwięku, obrazu i wideo. Kompresja danych. Dziedziny
zastosowań informatyki oraz tendencje jej rozwoju.
Struktury
danych.
Algorytmika.
Sposoby
zapisu
algorytmów. Analiza algorytmów. Poprawność i złożoność
obliczeniowa
algorytmów.
Architektury
i
budowa
komputerów. Magistrala systemowa, pamięć, urządzenia
wejścia/wyjścia. Przepływ informacji. Elementy budowy
współczesnego komputera i ich funkcje. Tendencje
rozwoju. Systemy operacyjne, podział, zadania. Popularne
aplikacje użytkowe: edytory tekstu, arkusze kalkulacyjne,
bazy danych, programy prezentacyjne. Internet i jego
usługi. Perspektywy rozwoju.
1. Brookshear J.G.: Informatyka w ogólnym zarysie.
WNT, Warszawa 2003.
2. Danowski B.: Komputer PC. Ćwiczenia praktyczne.
5
Wydawnictwo HELION, Gliwice 2006.
3. Chalk B. S.: Organizacja i architektura komputerów.
WNT, Warszawa 1998.
4. Skorupski A.: Podstawy budowy i działania
komputerów. WKiŁ, Warszawa 1996.
5. Kisielewicz A.: Wprowadzenie do informatyki.
Helion, Gliwice 2002.
6. Wojtuszkiewicz K: Jak działa komputer?. MIKOM,
Warszawa 2002.
kształcenia*)
kształcenia*)
SYSTEMY OPERACYJNE
Język polski
Wiedza:
Przywołuje elementarną wiedzę z zakresu systemów
operacyjnych. Zna podstawy systemu plików rodziny
Windows oraz standardu POSIX. Zna wymagania
sprzętowe do określonego systemu operacyjnego oraz
możliwości jego wykorzystania do zdefiniowanych zadań.
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
Umiejętności:
Potrafi dobrać odpowiedni system operacyjny do realizacji
zdefiniowanych celów. Potrafi wykorzystać dostępne
narzędzia do konserwacji i utrzymania systemu
operacyjnego. Obsługuje i konfiguruje podstawowe
urządzenia i oprogramowanie komunikacji z urządzeniami
we/wy. Realizuje proste zadania o charakterze
inżynierskim.
Wykonuje prace indywidualne oraz zespołowe. Rozumie
znaczenie przedmiotu dla podniesienia jakości życia
jednostki i społeczeństwa.
Semestr, w którym
realizowany
pierwszy
Wykład - wprowadzający do zrozumienia najważniejszych
zagadnień systemów operacyjnych prezentuje wiedzę
z
zakresu
implementacji,
obsługi,
konfiguracji
i zabezpieczenia oprogramowania systemowego.
Ćwiczenia - Prowadzący wspólnie ze słuchaczami
wykonuje ćwiczenia na stanowiskach komputerowych oraz
nadzoruje poprawność ćwiczeń wykonywanych przez
6
słuchaczy samodzielnie.
Projekt - Słuchacz samodzielnie lub w niewielkiej grupie
wykonuje zadanie projektowe dotyczące konfiguracji lub
odzyskania wybranego zasobu systemowego.
dodatkowe
słuchaczy
przypisana
Podstawowa znajomosć obsługi, budowy i zasady działania
komputera.
Wykład – 5h
Ćwiczenia – 15h
6
W ramach przedmiotu stosowane będą następujące
metody dydaktyczne:
1. wykład,
Stosowane metody
dydaktyczne
2. prezentacja, pokaz
3. ćwiczenia przedmiotowe,
4. projekt.
W ramach przedmiotu zostanie zrealizowane kolokwium
zaliczeniowe, w skład którego wchodzą zagadnienia teorii
systemów operacyjnych jak i sprawdzenie praktycznych
umiejętności w obsłudze i konfigurowaniu wybranych
zasobów systemowych.
słuchaczy
W trakcie realizacji przedmiotu słuchacz wykona cykl
ćwiczeń na stanowisku komputerowym dołączonym do
sieci. Dodatkowo zrealizowany zostanie projekt polegający
na konfiguracji lub odzyskaniu wybranego zasobu
systemowego.
Egzamin.
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
Warunkiem
zaliczenia
przedmiotu
jest uzyskanie
pozytywnego wyniku z kolokwium oraz zrealizowanego
projektu.
Egzamin
Klasyfikacja systemów operacyjnych oraz struktura
systemu, przepływ informacji w systemie, systemy plików,
organizacja logiczna, pliki i ich typy, katalogi, metody
dostępu, archiwizacja danych, pojęcie procesu, wątku
i zasobu, zarządzanie pamięcią, przydział, stronicowanie,
segmentacja, fragmentacja, pamięć wirtualna i jej rola,
zarządzanie wejsciami/wyjściami i sposób współpracy
z systemem, narzędzia do monitorowania, konserwacji
7
i ochrony zasobów sytemu operacyjnego, system
operacyjny z dostępem do sieci, porównanie systemów
open source oraz komercyjnych, optymalizacja systemu na
podstawie
profilu
działalności
użytkownika,
oprogramowanie dla systemów operacyjnych, standard
POSIX, podstawy UNIX/Linux, jądro oraz funkcje powłoki i
skryptów, dystrybucje systemów LINUX.
1. A. S. Tanenbaum Systemy operacyjne, Helion,
Gliwice, 2010
2. A. Silberschatz , P.B. Galvin , G. Gagne Podstawy
systemów operacyjnych, WNT, Warszawa, 2006
i uzupełniającej
3. A.M. Lister, R.D. Eager: Wprowadzenie do
systemów operacyjnych, WNT, Warszawa, 2001
4. W. Stalings Organizacja i architektura systemu
komputerowego, WNT, Warszawa, 2002
5. W. C. Preston Archiwizacja i odzyskiwanie danych,
Helion, Gliwice, 2008
6. J. Marczyński, UNIX użytkowanie i administrowanie,
Helion,
Gliwice,
2000
kształcenia*)
kształcenia*)
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
PROGRAMY UŻYTKOWE
Język polski
Wiedza:
Posiada podstawową wiedzę z zakresu oprogramowania
użytkowego oraz dostępnych pakietów oprogramowania.
Zna pojęcia edytora tekstu, arkusza kalkulacyjnego,
programu do edycji grafiki rastrowej i wektorowej. Zna
możliwości oprogramowania użytkowego dostępnego
online.
Umiejętności:
Potrafi samodzielnie dokonać optymalnego wyboru pakietu
oprogramowania użytkowego. Do określonego zadania
potrafi dobrać odpowiedni program użytkowy.
Potrafi uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę oraz
umiejętności.
8
Semestr, w którym
realizowany
dodatkowe
słuchaczy
przypisana
pierwszy
Wykład – wprowadzenie do tematyki wykorzystania
oprogramowania narzędziowego i biurowego. Przegląd
dostępnych
pakietów
oprogramowania
biurowego
i graficznego. Przykładowe aplikacje użytkowe dostępne
online.
Podstawy obsługi
i internetu.
komputera,
systemu
operacyjnego
Wykład – 5h
1
5. Wykład.
Stosowane metody
dydaktyczne
słuchaczy
6. Projekt.
Zrealizowanie projektu polegającego na zaproponowaniu
wyposażenia w oprogramowanie użytkowe pracowni
komputerowej/komputera
ogólnodostępnego/komputera
w pracowni/komputera w pokoju nauczycielskim.
Obecność na wykładzie oraz zaliczenie projektu.
Zaliczenie
1. Przegląd powszechnie stosowanych programów
użytkowych
oraz
opis
ich
podstawowego
przeznaczenia.
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
2. Przegląd pakietów oprogramowania biurowego.
3. Narzędzia do edycji i tworzenia grafiki rastrowej
i bitmapowej.
4. Alternatywa – oprogramowanie działające online.
1. Dziewoński M.: OpenOffice 3.x PL. Oficjalny
podręcznik. Helion, Gliwice 2009.
i uzupełniającej
2. Gajda W.: GIMP. Praktyczne projekty. Wydanie II.
3. Price M.: Office 2010 PL. Seria praktyk. Helion,
Gliwice 2011.
4. Tomaszewska A.: Inkscape. Ćwiczenia praktyczne.
9
5. Wróblewski P.: Aplikacje Google. Helion, Gliwice
2010.
kształcenia*)
kształcenia*)
EDYTORY TEKSTÓW
Język polski
Wiedza:
Posiada podstawową wiedzę z zakresu edytorów tekstu
oraz zasad pracy z tekstem. Zna budowę dokumentu
tekstowego, formaty plików dokumentów oraz pojęcia
formatowania, stylów, spisów, odsyłaczy i osadzania
obiektów. Zna możliwości edytorów tekstu dostępnych
online.
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
Umiejętności:
Potrafi samodzielnie stworzyć dokument tekstowy oraz
opracować go zgodnie z przyjętymi regułami. Potrafi
posługiwać
się
stylami
i
odsyłaczami,
tworzyć
automatyczne spisy, osadzać obiekty, wstawiać tabele.
Potrafi zapisać dokument w wielu formatach zapisu
dokumentów.
umiejętności.
Semestr, w którym
realizowany
dodatkowe
słuchaczy
przypisana
pierwszy
Ćwiczenia – wprowadzenie do tematyki pracy
z dokumentem tekstowym. Formatowanie przykładowego
dokumentu tekstowego z wykorzystaniem stylów. Przegląd
dostępnych funkcji edytora. Realizacja przykładowych
zadań w edytorze tekstu dostępnych online na przykładzie
usługi Dokumenty Google’a.
Podstawy obsługi
i internetu.
Ćwiczenia – 15h
3
10
komputera,
systemu
operacyjnego
1. Ćwiczenia.
Stosowane metody
dydaktyczne
2. Laboratorium (z wykorzystaniem komputerów).
3. Projekt
słuchaczy
Słuchacze samodzielnie realizują projekt polegający na
opracowaniu określonego dokumentu w edytorze tekstu.
Przewidziane jest kolokwium praktyczne sprawdzające
umiejętności edytorskie słuchaczy.
Zaliczenie kolokwium oraz zrealizowanie projektu.
Zaliczenie
1. Budowa edytora tekstu.
2. Zasady pracy z edytorem tekstu.
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
3. Formatowanie dokumentów. Praca ze stylami.
4. Wstawianie tabel i praca z nimi.
5. Osadzanie obiektów.
6. Automatyzowanie dokumentu: odsyłacze, spisy.
7. Praca w edytorach tekstu dostępnych online.
1. Dziewoński M.: OpenOffice 3.x PL.
i uzupełniającej
Oficjalny
Gliwice 2011.
2010.
kształcenia*)
kształcenia*)
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
ARKUSZE KALKULACYJNE
Język polski
Wiedza:
Posiada podstawową wiedzę z zakresu arkuszy
kalkulacyjnych oraz zasad pracy z arkuszami. Zna budowę
arkusza oraz pojęcia komórek, wierszy, kolumn, formuł,
formatów, funkcji oraz wykresów i ich rodzajów. Zna
możliwości arkuszy kalkulacyjnych dostępnych online.
Umiejętności:
Potrafi samodzielnie stworzyć arkusz kalkulacyjny oraz
opracować go zgodnie z przyjętymi regułami. Potrafi
posługiwać się funkcjami, tworzyć formuły, osadzać
11
wykresy. Potrafi zapisać arkusz w wielu formatach zapisu
dokumentów. Potrafi importować dane do arkusza
kalkulacyjnego.
umiejętności.
Semestr, w którym
realizowany
dodatkowe
słuchaczy
przypisana
pierwszy
Ćwiczenia – wprowadzenie do tematyki pracy z arkuszem
kalkulacyjnym. Rozwiązanie przykładowego zadania
z wykorzystaniem arkusza. Przegląd dostępnych funkcji.
Wstawianie wykresu. Realizacja przykładowych zadań
w arkuszu kalkulacyjnym dostępnym online na przykładzie
usługi Dokumenty Google’a.
Podstawy obsługi
i internetu.
komputera,
systemu
operacyjnego
Ćwiczenia – 15h
3
1. Ćwiczenia.
Stosowane metody
dydaktyczne
3. Projekt
słuchaczy
opracowaniu
określonego
arkusza
kalkulacyjnego.
Przewidziane jest kolokwium praktyczne sprawdzające
umiejętności tworzenia formuł.
Zaliczenie
1. Budowa arkusza kalkulacyjnego.
2. Zasady pracy z arkuszem.
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
3. Definiowanie formuł. Wykorzystanie funkcji.
4. Wstawianie wykresów i praca z nimi.
5. Importowanie danych z plików.
6. Praca w arkuszu kalkulacyjnym dostępnym online.
12
1. Dziewoński M.: OpenOffice 3.x PL. Oficjalny
i uzupełniającej
2. Masłowski K.: Excel 2010 PL. Ćwiczenia
praktyczne. Helion, Gliwice 2010.
Gliwice 2011.
2010.
kształcenia*)
kształcenia*)
PROGRAMY GRAFICZNE
Język polski
Wiedza:
Posiada podstawową wiedzę z zakresu grafiki
komputerowej oraz zasad pracy z grafiką rastrową
i wektorową. Zna pojęcia piksela, bitmapy, maski i krzywej.
Zna możliwości różnych programów graficznych.
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
Umiejętności:
Potrafi samodzielnie stworzyć grafikę rastrową i wektorową.
Potrafi przetworzyć zdjęcie za pomocą wybranego
programu
graficznego.
Potrafi
posługiwać
się
podstawowymi narzędziami, nakładać maski, stosować
efekty. Potrafi zapisać grafikę w wielu formatach plików
graficznych.
umiejętności.
Semestr, w którym
realizowany
dodatkowe
pierwszy
Ćwiczenia – wprowadzenie do tematyki pracy z grafiką
wektorową i rastrową. Rozwiązanie przykładowego zadania
z wykorzystaniem programu do grafiki rastrowej
i wektorowej. Przegląd dostępnych funkcji. Stosowanie
masek. Omówienie formatów zapisu grafiki. Modelowanie
krzywych. Praca na warstwach.
Podstawy obsługi
i internetu.
Ćwiczenia – 15h
13
komputera,
systemu
operacyjnego
słuchaczy
przypisana
3
1. Ćwiczenia.
Stosowane metody
dydaktyczne
słuchaczy
3. Projekt
przetworzeniu zdjęcia. Przewidziane jest kolokwium
praktyczne sprawdzające wiedzę na temat grafiki
wektorowej i rastrowej.
Zaliczenie
1. Omówienie
i rastrową.
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
różnic
między
grafiką
wektorową
2. Zasady pracy z grafiką.
3. Modyfikowanie obrazu rastrowego. Wykorzystanie
masek. Efekty.
4. Praca z grafiką wektorową. Krzywe.
5. Eksportowanie grafiki do różnych formatów.
1. Ferreyra J.M.: GIMP 2.6. Receptury. Helion, Gliwice
2012.
2. Gajda W.: GIMP. Praktyczne projekty. Wydanie II.
i uzupełniającej
3. Gölker K.: GIMP 2.6 dla fotografów - techniki
cyfrowej obróbki zdjęć. Od inspiracji do obrazu.
4. Tomaszewska A.: Inkscape. Ćwiczenia praktyczne.
kształcenia*)
kształcenia*)
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
PREZENTACJE MULTIMEDIALNE
Język polski
Wiedza:
Posiada podstawową wiedzę ze specyfiki prezentacji
multimedialnych. Zna pojęcia prezentacji slajdów, efektów
oraz multimediów.
14
Umiejętności:
Potrafi samodzielnie utworzyć prostą prezentację
multimedialną
w
wybranym
narzędziu.
Potrafi
zaprojektować slajdy, skorzystać z efektów specjalnych,
wprowadzić system nawigacji oraz wypełnić treścią
i multimediami. Wyodrębnia informacje z literatury,
internetu oraz innych źródeł.
umiejętności.
Semestr, w którym
realizowany
dodatkowe
słuchaczy
przypisana
Stosowane metody
dydaktyczne
słuchaczy
Pierwszy
Ćwiczenia – słuchacze wykonują z pomocą prowadzącego
zaproponowane zadania. Każdy słuchacz tworzy własną
prezentację i rozbudowuje ją o kolejne elementy.
Podstawy obsługi
i internetu.
komputera,
systemu
operacyjnego
Ćwiczenia – 10h
2
1. Ćwiczenia przedmiotowe.
W ramach przedmiotu zostanie zrealizowane jedno
kolokwium dotyczące wiedzy związanej z multimediami.
Warunkiem
zaliczenia
przedmiotu
jest uzyskanie
pozytywnego wyniku z kolokwium przeprowadzonego
na zajęciach oraz zaliczenie indywidualnego projektu
polegającego na stworzeniu prezentacji multimedialnej.
Zaliczenie
1. Zasady projektowania, tworzenia i przedstawiania
prezentacji multimedialnych.
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
2. Układy slajdu, stosowanie elementów graficznych,
dobór kolorystyki.
3. Tworzenie
i
multimedialnych.
15
przetwarzanie
materiałów
4. Stosowanie efektów
w prezentacjach.
wizualnych
5. Dostosowywanie prezentacji
sposobu prezentowania.
w
oraz
dźwięku
zależności
od
1. Duarte N.: Slajd:ologia. Nauka i sztuka tworzenia
genialnych prezentacji. Helion, Gliwice 2011.
i uzupełniającej
2. Edney A.: PowerPoint 2010 PL. Seria praktyk.
3. Lenar P.: Profesjonalna prezentacja multimedialna.
Jak uniknąć 27 najczęściej popełnianych błędów.
kształcenia*)
kształcenia*)
BAZY DANYCH
Język polski
Wiedza:
Posiada podstawową wiedzę z zakresu baz danych. Zna
pojęcia relacyjnej bazy danych, tabel, rekordów. Przywołuje
podstawową wiedzę z zakresu języka zapytań SQL.
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
Umiejętności:
Potrafi samodzielnie utworzyć relacyjną bazę danych.
Potrafi posługiwać się bazami danych – tworzyć
formularze, generować raporty, importować i eksportować
dane w różnych formatach. Potrafi posługiwać się w
podstawowym stopniu językiem SQL. Wyodrębnia
informacje z literatury, internetu oraz innych źródeł.
umiejętności.
Semestr, w którym
realizowany
pierwszy
Wykład – wprowadzenie do zagadnień związanych
z relacyjnymi bazami danych, narzędziami do zarządzania
nimi oraz językiem SQL.
dodatkowe
bazę danych i rozbudowuje ją o kolejne elementy.
Podstawy
obsługi
16
komputera,
systemu
operacyjnego
i internetu.
słuchaczy
przypisana
Wykład – 5h
Ćwiczenia – 20h
6
1. Wykład.
Stosowane metody
dydaktyczne
3. Burza mózgów.
słuchaczy
Pierwsze kolokwium – teoretyczne – dotyczy wiedzy
z wykładu, a drugie – praktycznego wykorzystania narzędzi
do zarządzania bazami danych, a w szczególności języka
SQL.
Warunkiem
zaliczenia
przedmiotu
jest uzyskanie
zajęciach.
Egzamin
1. Podstawy tworzenia i posługiwania się relacyjnymi
bazami danych.
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
2. Tworzenie baz danych, formularzy, raportów
i
kwerend
w
wybranym
oprogramowaniu
narzędziowym.
3. Posługiwanie się językiem SQL do tworzenia
zapytań do baz danych.
4. Współdzielenie, eksport oraz import danych.
1. Garcia-Molina H., Ullman J.D., Widom J.: Systemy
baz danych. Kompletny podręcznik. Wydanie II.
i uzupełniającej
2. Gennik J.: SQL. Leksykon kieszonkowy. Wydanie II.
3. Mendrala D., Szeliga M.: Access 2010 PL. Kurs.
4. Pelikant A.: Bazy danych. Pierwsze starcie. Helion,
Gliwice 2009.
17
kształcenia*)
kształcenia*)
PROGRAMOWANIE
Język polski
Wiedza:
Zna pojęcia algorytmu i diagramu blokowego.
.
Zna składnię języka programowania, instrukcje warunkowe
oraz pętle.
.
Posiada podstawową wiedzę z zakresu testowania
oprogramowania.
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
Umiejętności:
Rysuje diagram blokowy tworzonego algorytmu/programu
Tworzy
proste
aplikacje
konsolowe.
Rozumie kod napisany przez innych programistów oraz
potrafi go modyfikować.
.
Wyszukuje i poprawia błędy w programie.
.
Potrafi pracować w grupie realizując wspólny projekt
Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji
określonego przez siebie lub innych zadania.
Potrafi pracować w zespołach projektowych i
programistycznych.
Potrafi uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę i
umiejętności.
Semestr, w którym
realizowany
Drugi
Wykład, ćwiczenia
dodatkowe
Ukończenie modułu: wprowadzenie do informatyki
słuchaczy
Wykład – 5h
przypisana
6
Stosowane metody
dydaktyczne
słuchaczy
Ćwiczenia – 20h
Wykład, ćwiczenia, burza mózgów w trakcie omawiania
projektów.
Egzamin, zaliczenie
Zaliczenie uzyskiwane jest na podstawie wyników dwóch
18
kolokwiów przeprowadzonych w połowie i pod koniec
semestru. Na ocenę końcową ma także wpływ ocena
projektu realizowanego w grupach przez cały semestr.
Podstawą dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie
pozytywnej oceny z zaliczenia.
Egzamin
1. Wprowadzenie do programowania komputerów.
2. Struktura programu, typy danych
3. Instrukcje warunkowe, pętle
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
4. Formułowanie algorytmów i ich implementacja
5. Funkcje, przekazywanie parametrów przez funkcje
6. Przetwarzanie łańcuchów znakowych
7. Operacje na plikach
8. Interfejs użytkownika
Literatura obowiązkowa:

i uzupełniającej
kształcenia*)
kształcenia*)
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
C# i .NET, Stephen C. Perry, Helion 2006
Literatura uzupełniająca:

Algorytmy. Ćwiczenia, Bogdan Buczek, Helion 2008

C#. Ćwiczenia. Wydanie II, Marcin Lis, Helion 2006
SIECI KOMPUTEROWE I APLIKACJE SIECIOWE
Język polski
Wiedza:
Posiada
podstawową
wiedzę
z
zakresu
sieci
komputerowych. Zna pojęcia sieć komputerowa, topologia
sieci, interfejs sieciowy, adres IP, trasowanie. Przywołuje
podstawową z zakresu konfiguracji interfejsów sieciowych,
rozpoznaje urządzenia router, switch, karta sieciowa.
Umiejętności:
Potrafi samodzielnie utworzyć sieć podsieć komputerową.
Posiada
umiejętność
świadomego
zarządzania
połączeniami, konfiguracją dostępu do aplikacji sieciowych.
Potrafi skonfigurować serwer plików FTP, serwer WWW,
zarządzać prosta konfiguracją domeny Windows i stworzyć
zasób SAMBA.
19
umiejętności.
Semestr, w którym
realizowany
drugi
Wykład – wprowadzenie do podstawowych zagadnień
związanych z sieciami komputerowymi, szczegółowo
warstwy sieci wraz z ich zadaniami. Poznaje metody
obliczania adresów sieciowych dla sieci dedykowanych.
Zapoznaje się z podstawowymi narzędziami do nasłuchu
sieci, zasadę działania tych aplikacji oraz cel ich
wykorzystania.
dodatkowe
słuchaczy
przypisana
zaproponowane zadania. Wykorzystują dostępne narzędzia
i urządzenia sieciowe do stworzenia, zarządzania
i nasłuchu „własnych” podsieci. Analizują ruch
w wykorzystaniem warstw sieci oraz konfigurują tabelę
dostępu IP, konfigurują serwer WWW oraz FTP
z przydziałem dla podsieci. Oprogramowują własne zapory
sieciowe.
Podstawy obsługi komputera, systemu operacyjnego Linux,
Windows oraz Internetu.
Wykład – 5h
Ćwiczenia – 15h
4
1. Wykład.
Stosowane metody
dydaktyczne
3. Burza mózgów.
4. Laboratorium (z wykorzystaniem komputerów i
dostępnych urządzeń sieciowych).
słuchaczy
W ramach przedmiotu zostaną zrealizowane cztery
kolokwia. Pierwsze kolokwium – teoretyczne – dotyczy
wiedzy z wykładu, drugie – praktycznego wykorzystania
konsoli systemowej do konfiguracji interfejsu sieciowego,
trzecie – konfiguracja własnej podsieci z trasowaniem,
czwarte – konfiguracja zapory sieciowej (iptables).
Warunkiem
zaliczenia
przedmiotu
jest uzyskanie
20
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
zajęciach.
Zaliczenie
1. Podstawy zarządzania sieciami komputerowymi,
omówienie urządzeń sieciowych.
2. Tworzenie, konfiguracja interfejsów sieciowych,
wykorzystanie dostępnych narzędzi systemowych
do analizy ruchu, konfiguracji oraz zarządzanie
trasowaniem pakietów .
3. Analiza
dostępu
do
wybranych
podsieci,
konfiguracja aplikacji sieciowych (WWW. FTP,
SAMBA, DOMENA WINDOWS).
4. Praktyczna konfiguracja zapory sieciowej,
zadania i możności. Automatyzacja procesów.
1.
i uzupełniającej
Andrew S. Tanenbaum,:
jej
Sieci Komputerowe,
2. Evi Nemeth, Garth Snyder, Trent R. Hein, Ben
Whaley,: Unix i Linux. Przewodnik administratora
systemów. Wydanie IV, Helion, Gliwice 2011.
3. Chris
Fry, Martin
Nystrom,:
Monitoring
i bezpieczeństwo sieci, Helion, Gliwice 2004.
kształcenia*)
kształcenia*)
WYKORZYSTANIE INTERNETU
Język polski
Wiedza:
Posiada podstawową wiedzę z zakresu obsługi komputera.
Zna pojęcia adres www, nazwa domenowa, DNS, strona
www. Przywołuje podstawową z zakresu obsługi
przeglądarki internetowej, obsługi forum.
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
Umiejętności:
Potrafi wyszukać i zweryfikować wiedzę dostępną w
Internecie. Potrafi odnaleźć potrzebne informacje w
Internecie, wykorzystać je w praktyce, obsługiwać fora
internetowe, blog-i, wykorzystać pozostałe narzędzia
dostępne w Internecie do ułatwienia/usprawnienia pracy.
umiejętności, pozyskiwać informacje oraz wykorzystywać je
w praktyce.
Semestr, w którym
drugi
21
realizowany
dodatkowe
słuchaczy
przypisana
zaproponowane zadania. Wykorzystują dostępne narzędzia
dostępne w Internecie. Stworzyć konto mailowe, zalogować
się na forum stworzyć i zarządzać blogiem. Wykonują
zapytania w wyszukiwarce, za pomocą wzorców. Uczą się
weryfikować wiedze zawartą w Internecie filtrować
informacje oraz komentować i poprawiać wpisy.
Podstawy obsługi komputera, systemu operacyjnego Linux
lub Windows oraz obsługa przeglądarek internetowych.
Ćwiczenia – 15h
3
Stosowane metody
dydaktyczne
słuchaczy
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
2. Burza mózgów.
Pierwsze kolokwium – wykorzystanie wiedzy nabytej na
ćwiczeniach do skonstruowania zapytania tematycznego,
drugie kolokwium – tworzenie konta pocztowego spięcie
kilku kont do jednego mechanizmu zarządzania stworzenie
grupy odbiorców wiadomość za pomocą dostępnych
aplikacji sieciowych (internetowych i lokalnych).
Warunkiem
zaliczenia
przedmiotu
jest uzyskanie
zajęciach.
Zaliczenie
1. Wykorzystanie Internetu do prac codziennych.
Wymiana informacji za pośrednictwem Internetu.
Omówienie różnicy pomiędzy protokołem http a
https.
2. Weryfikacja odnalezionych treści w Internecie na
podstawie wielu źródeł.
3. Tworzenie i zarządzanie kontem mailowym.
i uzupełniającej
1.
Bartosz Sałabut: Inbound Marketing. Daj się
poznać w Google, serwisach społecznościowych i
na blogu, Press, 2010
22
kształcenia*)
kształcenia*)
PROJEKTOWANIE WITRYN INTERNETOWYCH
Język polski
Wiedza:
Posiada podstawową wiedzę z projektowania i tworzenia
stron internetowych. Zna pojęcia systemu zarządzania
treścią (CMS) i serwerów WWW. Przywołuje podstawową
wiedzę z zakresu języka HTML oraz CSS.
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
Umiejętności:
Potrafi samodzielnie utworzyć prostą witrynę internetową
w oparciu o wybrany system zarządzania treścią. Potrafi
zaprojektować układ strony, zdefiniować bloki, system
nawigacji i uzupełnić treścią. Potrafi posługiwać się
w podstawowym stopniu językiem HTML oraz CSS.
Wyodrębnia informacje z literatury, internetu oraz innych
źródeł.
umiejętności.
Semestr, w którym
realizowany
dodatkowe
słuchaczy
przypisana
Stosowane metody
dydaktyczne
drugi
witrynę i rozbudowuje ją o kolejne elementy.
Podstawy obsługi
i internetu.
komputera,
systemu
operacyjnego
Ćwiczenia – 15h
3
słuchaczy
Pierwsze
kolokwium
dotyczy
wiedzy
związanej
z systemami zarządzania treścią, a drugie – wiedzy na
temat języka HTML.
Warunkiem
zaliczenia
23
przedmiotu
jest
uzyskanie
zajęciach.
Zaliczenie
1. Zasady projektowania, tworzenia i udostępniania
witryn internetowych.
2. Instalowanie i konfigurowanie serwera WWW oraz
bazy danych.
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
3. Korzystanie z systemów zarządzania treścią definiowanie układu stron, wypełnianie treścią.
4. Zastosowanie języka HTML do tworzenia stron
internetowych.
5. Utrzymywanie strony, aktualizacja systemów CMS,
statystyki.
1. Dutko M.: Twoja pierwsza strona WWW. Helion,
Gliwice 2011.
i uzupełniającej
2. Lis M.: Tworzenie stron WWW. Praktyczny kurs.
3. Wrotek W.: WordPress. Praktyczne projekty. Helion,
Gliwice 2011.
kształcenia*)
NAUCZANIE NA ODLEGŁOŚĆ – PRZYKŁADOWE
ROZWIĄZANIA
kształcenia*)
Język polski
Wiedza:
Słuchacz ma podstawową wiedzę z zakresu możliwości
oferowanych przez systemy CMS służące jako platformy
wykorzystywane do nauczania na odległość
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
Umiejętności:
Potrafi utworzyć kurs Internetowy zawierający elementy
przekazywania wiadomości, odpytywania oraz zawierający
różnorodne formy komunikacji ze słuchaczami (tekstowej,
głosowej oraz wideo)
Rozumie potrzebę wykorzystania nowoczesnych technik
kształcenia w procesie nauczania i korzyści płynące z ich
zastosowania
Semestr, w którym
drugi
24
realizowany
dodatkowe
słuchaczy
przypisana
Stosowane metody
dydaktyczne
słuchaczy
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
ćwiczenia
Podstawowa
znajomość
obsługi
użytkowania przeglądarki internetowej
komputera
oraz
Ćwiczenia – 10h
2
Zajęcia
praktyczne
z
tworzenia
poszczególnych
składowych umieszczanych w kursach e-learning,
omówienie przykładowych projektów dla grup (burza
mózgów)
Projekt tworzony podczas zajęć praktycznych, z podziałem
na elementy przekazywania wiadomości oraz kontroli
wiedzy słuchacza
Projekt końcowy – przygotowanie pełnego kursu na
platformie e-learning zawierającego różnorodne formy
prezentacji wiadomości, odpytywania, komunikacji.
Zaliczenie
Podstawowe wiadomości na temat metod kształcenia
z wykorzystaniem sieci Internet, sposoby tworzenia kursów
e-learning,
metodyczne
aspekty
projektowania
i opracowania kursów, zalety i wady nauczania w trybie
e-learning, rodzaje platform i ich możliwości oraz
podstawowe różnice, elementy platformy służące do
przekazywania
wiadomości,
dostępne
sposoby
odpytywania, komunikacja – elementy synchronicznie
i asynchroniczne dostępne na platformie, sposoby kontroli
aktywności słuchacza, dziennik ocen.
1. Józef Bednarek, Ewa Lubina „Kształcenie na
odległość. Podstawy dydaktyki”, Mikom Warszawa
2008
i uzupełniającej
2. William Rice „Tworzenie serwisów e-learningowych
z Moodle 1.9:, Wydawnictwo Helion, 2009
3. Stanisław Szabłowski „E-learning dla nauczycieli”,
Wydawnictwo Oświatowe FOSZE, Rzeszów 2009
4. Piotr Brzózka „Moodle dla nauczycieli i trenerów.
Zaplanuj, stwórz i rozwijaj platformę e-learningową",
25
Wydawnictwo Helion, 2011
Literatura uzupełniająca:
1. Alex Büchner „Moodle 2 Administration", Packt
Publishing, Limited, 2011
2. Strona platformy Moodle: http://www.moodle.org
kształcenia*)
TECHNOLOGIA INFORMACYJNA W NAUCZANIU
WYBRANEGO PRZEDMIOTU
kształcenia*)
Język polski
Wiedza:
Posiada podstawową wiedzę z zakresu technologii
informacyjnej. Zna pojęcia multimediów i cyfrowych źródeł
informacji. Przywołuje wiedzę z zakresu zastosowania
internetu w dydaktyce.
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
Umiejętności:
Potrafi samodzielnie opracować materiały dydaktyczne za
pomocą narzędzi TI. Rozumie zagadnienia związane
z multimediami stosowanymi w materiałach dydaktycznych.
Potrafi posługiwać się w podstawowym stopniu
ogólnodostępnymi
rozwiązaniami
internetowy
umożliwiającymi udostępnianie treści oraz współdzielenie
zasobów. Wyodrębnia informacje z literatury, internetu oraz
innych źródeł.
umiejętności.
Semestr, w którym
realizowany
drugi
z możliwościami zastosowania technologii informacyjnej,
w tym internetu, w technice i dydaktyce.
dodatkowe
zaproponowane zadania. Słuchacze opracowują nowe oraz
dostosowują
istniejące
materiały
dydaktyczne
z wykorzystaniem narzędzi informatycznych.
Podstawy obsługi
i internetu.
26
komputera,
systemu
operacyjnego
słuchaczy
przypisana
Wykład – 5h
Ćwiczenia – 20h
6
1. Wykład.
Stosowane metody
dydaktyczne
3. Burza mózgów.
słuchaczy
Pierwsze kolokwium – teoretyczne – dotyczy wiedzy
z wykładu, a drugie – praktycznego wykorzystania narzędzi
TI oraz technologii powiązanych z publikowaniem
i współpracą w internecie.
Warunkiem
zaliczenia
przedmiotu
jest uzyskanie
zajęciach.
Egzamin
1. Podstawowe narzędzia technologii informatycznej w
dydaktyce.
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
2. Tworzenie materiałów dydaktycznych w edytorach
tekstu, arkuszach kalkulacyjnych oraz
oprogramowaniu służącym do tworzenia prezentacji
multimedialnych.
3. Możliwości wykorzystania internetu w dydaktyce —
publikowanie treści i zasobów. Dostosowanie
materiałów dydaktycznych do specyfiki internetu.
4. Współdzielenie dokumentów i plików w internecie.
1. Sokół M.: Internet. Kurs. Wydanie II. Helion, Gliwice
2007.
i uzupełniającej
2010.
3. Zieliński Z: E-learning w edukacji. Jak stworzyć
multimedialną i w pełni interaktywną treść
dydaktyczną. Helion, Gliwice 2012.
27
kształcenia*)
METODYKA NAUCZANIA INFORMATYKI
I TECHNOLOGII INFORMACYJNEJ
kształcenia*)
Język polski
Wiedza:
 Słuchacz dysponuje wiedzą z zakresu teorii i praktyki
technologii informacyjnej;
 Słuchacz prezentuje informacje o zagadnieniach
dotyczących
funkcjonowania
społeczeństwa
informacyjnego/
społeczeństwa
wiedzy,
edukacji
medialnej, wychowania dla mediów;
 Słuchacz zna podstawowe pojęcia, metody, formy
nauczania informatyki i technologii informacyjnej;
Umiejętności:
 Słuchacz wykorzystuje wiedzę z zakresu teorii i praktyki
technologii informacyjnej i technicznej do analizy
problemów edukacyjnych i wychowawczych;
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
 Słuchacz dostrzega różnice pomiędzy proponowanymi
koncepcjami dydaktycznymi, metodologicznymi, wskazuje
ich wady i zalety, ocenia ich przydatność w pracy
pedagogicznej nowoczesnego nauczyciela;
 Słuchacz sprawnie porozumiewa się przy użyciu różnych
kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami
w zakresie edukacji informatycznej i technicznej, jak
i z odbiorcami spoza grona specjalistów, korzysta
z nowoczesnych rozwiązań technologicznych;
 Słuchacz planuje, projektuje i wykonuje pomoce
dydaktyczne o wysokich walorach merytorycznych
i formalnych;
 Słuchacz twórczo animuje pracę nad własnym rozwojem
oraz rozwojem uczestników procesów edukacyjnowychowawczych oraz wspiera ich samodzielność
w zdobywaniu wiedzy.
.
 Słuchacz ma motywację do zachowań profesjonalnych,
jest wyczulony na pogłębianie i poszerzanie własnej
specjalizacji, otwieranie jej na impulsy płynące z różnych
dziedzin nauki i kultury;
28
 Słuchacz kształtuje postawę „pedagoga jutra” otwartego
na zmiany, ustawicznie dążącego do uzupełniania
i aktualizowania wiedzy oraz nabywania nowych
kompetencji;
Semestr, w którym
realizowany
pierwszy, drugi, trzeci
z
przeobrażeniami
społecznoedukacyjnymi
w społeczeństwie informacyjnym/ społeczeństwie wiedzy.
Ćwiczenia – zainspirowanie Słuchaczy do odnajdowania
wyzwań/możliwości zastosowania technologii informacyjnej
we współcześnie realizowanym procesie dydaktycznym
i wychowawczym.
/
dodatkowe
Podstawy
wiedzy
i metodycznej.
dydaktycznych
wymagających
słuchaczy
przypisana
Wykład – 30h
Stosowane metody
dydaktyczne
kształcenia uzyskanych
przez słuchaczy
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
pedagogiczno-
psychologicznej
Ćwiczenia – 60h
20
Wykład problemowy, konwersatoryjny z prezentacją
multimedialną; warsztat z wykorzystaniem metod
aktywizujących tj. burza mózgów, gra symulacyjna, mapa
pamięci, projekt;
ćwiczenia - oceny cząstkowe związane z aktywnym
udziałem Słuchacza w realizacji zadań praktycznych tj.
dyskusja, gra symulacyjna, poster, szkic projektu
edukacyjnego, schemat pomocy dydaktycznej (zaliczenie
ustne i pisemne);
wykład - sprawdzian wiedzy obejmujący treści /działania
zmierzających do osiągnięcia efektów kształcenia
w obrębie przedmiotu (egzamin – test pisemny);
Warunkiem
zaliczenia
przedmiotu
jest uzyskanie
pozytywnej oceny działań zrealizowanych przez Słuchacza
podczas zajęć ćwiczeniowych oraz wskazanie przynajmniej
60% poprawnych odpowiedzi w teście egzaminacyjnym.
Egzamin
Wykład:
1) Społeczeństwo informacyjne – wyzwania edukacji wobec
rzeczywistości społeczeństwa informacyjnego.
2)
Szkoła i nauczyciel
informacyjnej.
29
XXI
wieku
wobec
techniki
3)
Edukacja medialna, a wychowanie do mediów.
4)
Metody nauczania w edukacji medialnej.
Ćwiczenia:
1)
Metody aktywizujące w edukacji technicznej - inspiracje
dydaktyczne do zajęć w oparciu o treści z Podstawy
programowej;
 Projekt edukacyjny w edukacji technicznej.
2)
Wykorzystanie nowoczesnych mediów podczas realizacji
zajęć
dydaktycznych
zasady
projektowania
i konstruowania materiałów dydaktycznych.
3)
Wychowanie
do
społeczeństwie:
mediów
w
szkole,
rodzinie,
 Wykorzystanie mediów i przekazów medialnych do celów
edukacyjnych;
 Nauczyciel edukacji medialnej i technicznej- podstawowe
medium;
 Blogi, fora, portale społecznościowe,
komunikowania się z uczniem;
jako
forma
 Nowy model edukacji e-lerning (przykłady praktycznego
zastosowania);
 Kampanie medialne i edukacyjne- przykłady dobrych
praktyk.
4)
Zagadnienia problemowe do
prezentacja/gra symulacyjna:
wyboru
-
dyskusja/
 Film animowany dawnej i dziś.
 Język nowych mediów.
 Media, jako alternatywa dla realnego świata.
 Technologia informacyjna a sposoby spędzania wolnego
czasu.
 Reklama, a manipulacja.
5)
Analiza propozycji programowych dot. edukacji medialnej
w szkole.
 Castells M., Galaktyka Internetu. Refleksje nad Internetem,
biznesem i społeczeństwem, przekł. T. Hornowski, Poznań
2003.
Wykaz literatury
obowiązkowej i
uzupełniającej
 Drzewiecki P. Renesans słowa. Wychowanie do logosfery
w kulturze audiowizualnej. Warszawa 2010.
 Drzewiecki P., Media Aktywni. Dlaczego i jak uczyć edukacji
medialnej? Warszawa 2010.
30
 Gajda J., Media w edukacji, Kraków 2003.
 Gil A., (red.), Edukacja techniczna i informatyczna, T. 3,
Częstochowa 2008.
 Goban-Klas T., Edukacja medialna, Warszawa 2004.
 Juszczyk S., (red.) Metodyka nauczania informatyki w szkole:
materiały metodyczne dla nauczycieli informatyki oraz
słuchaczy nauczycielskich studiów podyplomowych z
informatyki, Toruń 2001.
 Kozielska M., Edukacja techniczna w kontekście
współczesnych koncepcji uczenia się i technologii
informacyjnych: studia, badania, syntezy, Toruń 2011.
 Siemieniecki B., Pedagogika medialna, Podręcznik akademicki,
t.1 i 2., Warszawa 2007.
 Strykowski W., Media w kulturze i edukacji – szanse
i zagrożenia, Tarnów 2002.
 Strykowski W., Skrzydlewski W., Kompetencje medialne
społeczeństwa wiedzy, Poznań 2004.
 Tanaś M., (red.), Technologia informacyjna w procesie
dydaktycznym, Warszawa 2005.
 Thompson J., Media i nowoczesność, Wrocław 2001.
kształcenia*)
kształcenia*)
PROJEKT
Język polski
Wiedza:
Posiada podstawową wiedzę z zakresu technologii
informacyjnej. Zna pojęcia multimediów, grafiki cyfrowej
i technologii internetowych. Przywołuje wiedzę z zakresu
zastosowania internetu w dydaktyce.
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
Umiejętności:
Potrafi samodzielnie opracować witrynę internetową, kurs
e-learningowy oraz materiały dydaktyczne za pomocą
narzędzi TI. Potrafi rozwiązać wybrane problemy
techniczne za pomocą narzędzi informatycznych. Rozumie
zagadnienia związane z multimediami i technologiami
internetowymi. Wyodrębnia informacje z literatury, internetu
oraz innych źródeł.
umiejętności.
31
Semestr, w którym
realizowany
dodatkowe
słuchaczy
przypisana
Stosowane metody
dydaktyczne
słuchaczy
trzeci
Ćwiczenia – słuchacze pracują nad indywidualnymi
projektami, które mogą przyjąć formę witryny internetowej
związanej z ogólnie rozumianą dydaktyką. Prowadzący
służy pomocą w razie wystąpienia problemów.
Podstawy obsługi komputera, systemu operacyjnego
i internetu. Wiedza na temat multimediów oraz tworzenia
stron internetowych.
Ćwiczenia – 40h
20
Prowadzący na bieżąco monitoruje postęp prac nad
projektami i ocenia cząstkowe zadania.
Podstawą zaliczenia przedmiotu jest egzamin końcowy
obejmujący m.in. ocenę zrealizowanego projektu oraz
dokumentacji opisującej ten projekt.
1. Podstawowe narzędzia technologii informatycznej w
dydaktyce.
Treści programowe
przedmiotu/modułu
kształcenia*)
2. Praca z edytorami tekstu, arkuszami kalkulacyjnymi
oraz oprogramowaniem służącym do tworzenia
prezentacji multimedialnych.
3. Gromadzenie i tworzenie materiałów dydaktycznych
z wykorzystaniem narzędzi TI.
4. Możliwości wykorzystania internetu w dydaktyce —
podstawy e-learningu. Opracowanie materiałów
dydaktycznych na potrzeby e-learningu.
5. Współdzielenie dokumentów i plików w internecie.
i uzupełniającej
1. Brzózka P.: Moodle dla nauczycieli i trenerów.
Zaplanuj, stwórz i rozwijaj platformę e-learningową.
2. Dziewoński M.: OpenOffice 3.x PL.
Oficjalny
32
Gliwice 2011.
4. Sokół M.: Internet. Kurs. Wydanie II. Helion, Gliwice
2007.
5. Zieliński Z: E-learning w edukacji. Jak stworzyć
multimedialną i w pełni interaktywną treść
dydaktyczną. Helion, Gliwice 2012.
*) moduł kształcenia to szeroko rozumiany przedmiot lub grupa przedmiotów.
33

załącznik nr 4

Transkrypt

Podobne dokumenty

Anatomia człowieka z elementami

Załącznik nr 4 Sylabus przedmiotu/modułu kształcenia na studiach

Załącznik nr 4 Sylabus przedmiotu/modułu kształcenia na studiach

regulamin - Wydział Inżynierii Chemicznej i Procesowej

temat: internet i jego funkcje.

Warunki zaliczenia przedmiotu

oferta wynajmu powierzchni wystawowo

Prawo oświatowe

SYLABUS