1 Środowiska w LATEX-u 2 Wzory numerowane i odwołania do nich

Przygotowała Anna Łazińska
Źródła:
1. L. Lamport, LATEX– A Document Preparation System, User’s Guide and Reference Manual
2. Materiały Pomocy oprogramowania
1
Środowiska w LATEX-u
W LATEX-u mamy możliwość korzystania z wielu tzw. środowisk służących
utworzeniu odpowiedniego akapitu. Oto niektóre z nich:
• array,
• eqnarray,
• center,
• flushleft,
• description,
• flushright,
• enumerate,
• tabular,
• itemize,
• table,
• equation,
• theorem.
Struktura ogólna takiego środowiska ma postać
\begin{nazwa_srodowiska}
..
.
\end{nazwa_srodowiska}
2
Wzory numerowane i odwołania do nich
Środowisko equation tworzy akapit z wzorem, który ma nadany numer. Wzorom tym można nadawać etykiety, które następnie można wykorzystać do
automatycznych odwołań do odpowiedniego wzoru.
Przypomnijmy kilka znanych wzorów:
(1)
(a + b)2 = a2 + 2ab + b2 ;
1
(2)
(a − b)2 = a2 − 2ab + b2 ;
(3)
a2 − b2 = (a + b)(a − b);
a3 + b3 = (a + b)(a2 − ab + b2 ).
Ostatni wzór został zapisany przy użyciu środowiska equation, ale nie
został opatrzony numerem dzięki zastosowaniu polecenia \nonumber (zamiast
tego można zastosować środowisko equation*).
Teraz zaprezentujemy odwołania do numerowanych wzorów. Wymaga to
zwykle dwukrotnego przetworzenia tekstu źródłowego.
Na mocy wzoru (1) mamy
(x + 3y)2 = x2 + 6xy + 9y 2 ,
zaś stosując (2) dostajemy
q
3p −
2
2
= 9p2 − 3pq +
q2
.
4
Wobec (3) uzyskujemy
(x − 4)(x + 4) = x2 − 16.
3
Macierze, wiele wzorów w postaci układu
Środowisko array służy do budowania nienumerowanych macierzy (tablic
elementów). Może być ono stosowane tylko w otoczeniu matematycznym.
Przykładowo mamy




A=
1 0 102
1
1 11
0
1
0 1
0 −45
−1 1
0
1
2





Inny przykład – array zagnieżdżone w equation
(4)



x−2
dla
x < 0,
2x − 3
dla x ∈ h0, 5i,
 2
x − x + 1 dla
x > 5.
f (x) = 
Nastepnie przykład tablicy wzorów (środowisko eqnarray). Każdy wzór
ma nadany kolejny numer.
(5)
(6)
(7)
2x − 5y + 3z = 0,
5x + 3z = 8,
2y − z = 1.
Jeśli nie chcemy numeru, w którymś z wierszy, stosujemy w nim polecenie
\nonumber (lub \notag) przed przejściem do nowego wiersza znakami \\.
Wtedy mamy np.
(8)
(9)
2x − 5y + 3z = 0,
5x + 3z = 8,
2y − z = 1.
Teraz prawie to samo z użyciem środowiska align, przy czym dla jednego
z równań zamiast numeru nadajemy własne oznaczenie, stosując polecenie
\tag
(10)
(A)
(11)
2x − 5y + 3z = 0,
5x + 3z = 8,
2y − z = 1.
Jeśli chcemy taki układ równań bez numerów, to możemy użyć środowiska
align* i otrzymujemy.
2x − 5y + 3z = 0,
5x + 3z = 8,
2y − z = 1.
Jeśli nie jest istotne wyrównywanie w pionie, zamiast środowiska eqnarray,
można stosować gather (numeruje wzory), odstępy w wierszu uzyskując
przez \quad lub \qquad,np.
3
x = 2y, x2 + 4 = 7y, z = y + 1,
u = 4x, z = 12y − 9u.
(12)
(13)
Gdy numery nie są potrzebne możemy użyć gather*. Wtedy dostajemy
x = 2y, x2 + 4 = 7y, z = y + 1,
u = 4x, z = 12y − 9u.
4
Tabele
Środowisko tabular daje też możliwośc ustawienia elementów w tabeli (nie
musi to być w otoczeniu matematycznym). Oto przykład bez obramowania
Anna Maria Józef Cezary
pik
karo
trefl
kier
pies
kot
pies chomik
Teraz przykład z obramowaniem komórek (tabela wyśrodkowana)
Czas lokaty (w miesiącach) Roczna stopa procentowa (%)
3
5
6
7
12
8
4