1 Talent literacki poświęcił twórczości pedagogicznej. Stworzył

Talent
literacki
poświęcił
twórczości
pedagogicznej.
Stworzył,
wypróbował i opisał metody wychowawcze, które realizował w stworzonych
przez siebie placówkach wychowawczych.
Od 1896r. (miał 18 lat) ukazywały się jego artykuły i humoreski,
felietony i szkice w tygodniku "Kolce", a od 1898r. w czasopiśmie "Głos".
Od 1901r. pisze artykuły o wychowaniu, w których wypowiada się pod
pseudonimami: Hen, Ryk, Hen-Ryk, h.g, G.
Wkrótce głównym problemem twórczości stawało się dziecko, jego
pozycja w społeczeństwie, warunki, potrzeby oraz szkoła.
Pierwsza książka, którą wydał nosiła tytuł Dzieci ulicy (1901r.). Pisał
powieści i opowiadania przeznaczone przede wszystkim dla człowieka
dorosłego. Miały one za zadanie uczulić społeczeństwo na krzywdę
dziecka, na brak zrozumienia dziecięcych problemów przez świat
dorosłych i zwrócić uwagę rodziców na przyczyny ich niepowodzeń
w wychowaniu dzieci. Najbardziej znane to:

Bobo

Spowiedź motyla

Feralny tydzień

Jak kochać dziecko (1920)

Prawo dziecka do szacunku (1929)

Momenty wychowawcze (1919)

Prawidła życia (1930)

Pedagogika żartobliwa (1939)
Korczak stworzył także wiele utworów literackich, poetyckich, satyry
obyczajowe, utwory dramatyczne, naturalistyczne powieści społeczne,
felietony i pamiętniki, tj.:

Dzieci ulicy (1901)

Dziecko salonu (1906)

Koszałki opałki (satyra obyczajowa) (1905)

Sam na sam z Bogiem (1922)

dramat Senat szaleńców (wyst. 1931)
1
W najbardziej twórczym, dojrzałym okresie życia napisał utwory
przeznaczone wyłącznie dla dzieci i młodzieży. Są to:

Jośki, Mośki i Srule (1909)

Józki, Jaśki i Franki (1910)

Sława

Kiedy znów będę mały (1925)

Bankructwo małego Dżeka (1924)

Kajtuś czarodziej

Uparty chłopiec

Król Maciuś Pierwszy (1922)

Król Maciuś na wyspie bezludnej (1923)

Ludzie są dobrzy
Niektóre z nich już od momentu powstania zostały entuzjastycznie
przyjęte przez dziecięcego czytelnika w Polsce. To właśnie pod wpływem
dzieci Korczak napisał dalsze dzieje Króla Maciusia. Same dzieci
przysyłały listy do autora, w których proponowały całe sceny mającej
powstać książki.
To
zainteresowanie
dzieci
książkami
i
ich
bohaterami
było
najpiękniejszą nagrodą dla Korczaka za jego zasługi w literaturze
dziecięcej. Zawsze twierdził, że najlepszymi krytykami są dzieci i należy
ich oceny brać całkiem poważnie.
Janusz Korczak pozostał na zawsze w pamięci ludzkiej człowiekiem
wielkiego umysłu i dobroci. Był znakomitym pedagogiem, praktykiem
i teoretykiem wychowania, autorem książek dla dzieci, lekarzem,
dramaturgiem i społecznikiem.
2