13 listopada 2015 r.
Transkrypt
13 listopada 2015 r.
Przegląd prasowych informacji podatkowych z okresu 9 - 13 listopada 2015 r. PRZEGLĄD PRASY Przedsiębiorca nie może zostać ukarany za nadużycia kontrahenta Rzeczpospolita, 2015-11-09 Konrad Gawdzik Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 22 października 2015 r. (C-277/14) orzekł, iż w sytuacji, gdy na wystawionej fakturze znajdują się wszystkie wymagane przepisami elementy, nabywcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego nawet w sytuacji, gdy wystawca został uznany za podmiot nieistniejący. Sprawa dotyczyła spółki dokonującej zakupu oleju napędowego, który wykorzystywała do prowadzonej działalności. W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej organ odmówił spółce prawa do odliczenia VAT, ponieważ faktury wystawione zostały przez podmiot nieistniejący (niezarejestrowany na potrzeby VAT, nie składający deklaracji oraz nie płacący podatków). Spółka wniosła skargę do sądu I instancji, który ją oddalił, uznając, iż spółka nie dochowała należytej staranności przy sprawdzaniu kontrahenta. Po wniesieniu skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił się do TSUE z pytaniem prejudycjalnym. Trybunał orzekł, że spółce przysługuje prawo do odliczenia, ponieważ na fakturze znajdowały się wszystkie wymagane elementy, pomimo że wystawiona została ona przez podmiot nieistniejący. W ocenie TSUE wskazane przez organy podstawy pozbawienia spółki prawa do odliczenia VAT nie są wystarczające, bowiem towar został faktycznie dostarczony, a spółka działała w dobrej wierze. Trzeba rozliczać VAT, nawet jak już nie wynajmujemy Rzeczpospolita, 2015-11-09 Przemysław Wojtasik Wynajmujący ma obowiązek wystawiania faktur do końca trwania umowy najmu, pomimo niekorzystania przez najemcę z przedmiotu najmu oraz niepłacenia czynszu, jeżeli stosunek najmu nadal istnieje – tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 12 października 2015 r. (sygn. akt I SA/Rz 792/15). Sprawa dotyczyła spółki wynajmującej lokal handlowy. W trakcie obowiązywania umowy najemca bezskutecznie wypowiedział najem, opuścił lokal i zaprzestał płacenia czynszu. Spółka złożyła pozew o zapłatę czynszu, a następnie zwróciła się do organu z pytaniem, czy obowiązana jest wystawiać faktury VAT do końca trwania umowy, pomimo, iż obecnie nie świadczy usługi najmu. Organ uznał, że skoro spółka uważa umowę za obowiązującą, to tym samym świadczy usługę i w związku z tym obowiązana jest do wystawiania faktur. Spółka złożyła skargę do WSA w Rzeszowie, który przyznał rację organowi. W ocenie sądu ze stanu faktycznego wynikało, że wypowiedzenie umowy było bezskuteczne, a zatem spółka winna wystawiać faktury do końca jej trwania, pomimo niekonsumowania usługi przez najemcę. W przypadku zbycia pożyczki firma nie rozliczy odsetek Rzeczpospolita, 2015-11-09 Radosław Nowak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 15 września 2015 r. (sygn. akt I SA/Kr 1200/15) orzekł, że w przypadku przeniesienia przez spółkę wierzytelności z udzielonych przez nią pożyczek na swojego wierzyciela w ramach instytucji datio in solutum, może ona zaliczyć do kosztów podatkowych jedynie należność główną. Sprawa dotyczyła spółki będącej równocześnie dłużnikiem spółki portugalskiej oraz wierzycielem dwóch innych podmiotów. Skorzystała zatem z instytucji świadczenia w miejsce wykonania poprzez cesję swoich wierzytelności na spółkę portugalską, w wyniku czego została zwolniona z długu. Spółka zwróciła się z pytaniem do organu, czy może do kosztów podatkowych zaliczyć przeniesioną należność główną oraz wynikające z niej odsetki. Organ uznał, że do kosztów można zaliczyć wyłącznie należność główną, bowiem odsetki nie wiązały się z poniesionym wcześniej wydatkiem. Spółka zaskarżyła interpretację. WSA oddalił skargę, argumentując, że w przypadku datio in solutum nie występuje cena – jest to świadczenie zastępcze w miejsce pierwotnego, a zatem koszt może stanowić jedynie kwota główna przenoszonej pożyczki, natomiast odsetki nie mogą być zaliczone do Albania | Austria | Bułgaria | Chorwacja | Czechy | Polska | Rumunia | Serbia | Słowacja | Słowenia | Węgry kosztów, ponieważ spółka nie poniosła w związku z nimi wydatku. Doraźne zajęcie nie jest posiadaniem Dziennik Gazeta Prawna, 2015-11-09 Katarzyna Rosik Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 5 listopada 2015 r. (sygn. akt III SA/Wa 86/15) stwierdził, że nie jest wymagane płacenie podatku od nieruchomości w przypadku uzyskania zezwolenia na czasowe zajęcie części nieruchomości w celu realizacji inwestycji. Stan faktyczny dotyczył spółki, która uzyskała od miasta zezwolenie uprawniające ją do korzystania z drogi gminnej w ściśle określony sposób. Prezydent miasta uznał, że skoro spółka została uprawniona do korzystania z drogi gminnej, to jest zobowiązana do uiszczania podatku za czas użytkowania tej części nieruchomości. Spółka stwierdziła natomiast, że nie musi płacić podatku ponieważ nie może zostać uznana za posiadacza z uwagi na brak pełnego władztwa nad użytkowaną częścią nieruchomości. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało decyzję prezydenta miasta w mocy, stwierdzając, że w omawianej sytuacji spółka jest posiadaczem samoistnym. WSA podzielił stanowisko spółki twierdząc, że okazjonalne zajęcie drogi nie jest równoznaczne z jej posiadaniem, ponieważ spółka nie pobiera pożytków z udostępnionej jej części nieruchomości. Przychody i koszty trzeba korygować wstecz Dziennik Gazeta Prawna, 2015-11-09 Patrycja Dudek Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 listopada 2015 r. (sygn. akt II FSK 1861/13) stwierdził, że w przypadku udzielenia upustu lub rabatu, korektę przychodów oraz kosztów pośrednich należy ująć wstecz tj. na dzień wystawienia faktury pierwotnej. W stanie faktycznym będącym przedmiotem sporu rabaty i upusty były udzielane po wystawieniu faktury VAT i ujęciu w księgach opłat za usługę. Spółka twierdziła, że w przypadku udzielenia rabatu lub jego otrzymania korekta przychodów lub kosztów powinna być ujmowana na bieżąco. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie podzielił stanowiska Spółki, stwierdzając że korekta jest efektem nieprawidłowej faktury pierwotnej, a nie zdarzeniem od niej niezależnym, dlatego też powinna zostać rozliczona w tym samym okresie co faktura pierwotna. Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał za prawidłowe stanowisko spółki. Sprawa znalazła swój finał w NSA, który orzekł, że przychody oraz koszty należy korygować wstecz. Warto zaznaczyć, że od 1 stycznia 2016, w skutek zmiany przepisów, podatnik otrzymując fakturę korygującą będzie mógł skorygować przychody lub koszty na bieżąco. Sprzedaż za złotówkę tylko po zakończeniu leasingu Dziennik Gazeta Prawna, 2015-11-09 Patrycja Dudek W wyrokach z dnia 3 listopada 2015 r. (sygn. akt II FSK 1994/13, II FSK 2005/15) Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że przy sprzedaży rzeczy będącej przedmiotem leasingu przed zakończeniem umowy, leasingodawca zobowiązany jest do określenia przychodu według wartości rynkowej. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła firma oferująca swoim klientom możliwość wykupu rzeczy za symboliczną opłatę tuż po podpisaniu umowy leasingu operacyjnego. Warunkowa umowa sprzedaży miała być zawierana razem z umową leasingu, a sprzedaż miała być dokumentowana fakturą. Przeniesienie prawa własności miało następować po zakończeniu umowy leasingu i uregulowaniu płatności z nią związanych. Spółka reprezentowała stanowisko, w świetle którego w momencie wystawienia faktury będzie mogła ustalić dochód ze sprzedaży rzeczy według preferencyjnych zasad określonych dla sprzedaży rzeczy będących przedmiotem leasingu. Zarówno organ interpretacyjny, jak i sądy administracyjne nie zgodziły się z takim podejściem. NSA podkreślił, że preferencyjne zasady mają zastosowanie dopiero po zakończeniu umowy leasingu. Przychód nawet, gdy nieznana jest wysokość Dziennik Gazeta Prawna, 2015-11-09 Marcin Szulc Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 22 października 2015 r. (sygn. IBPB-1-2/4510-260/15/AK) wskazał, że przychód podatkowy należy rozpoznać ostatniego dnia przyjętego okresu rozliczeniowego, a nie w dniu uzyskania danych o wysokości osiągniętego przychodu. Sprawa dotyczyła spółki sprzedającej gry i programy komputerowe za pośrednictwem podmiotu prowadzącego platformę. Wartość należnego jej wynagrodzenia wyliczana była w oparciu o dane o wysokości sprzedaży i była jej przekazywana w formie raportu w ciągu 25-30 dni od zakończenia miesiąca. Zdaniem spółki przychód powinien zostać wykazany w momencie uzyskania danych o jego wysokości. Organ interpretacyjny nie zgodził się z takim stanowiskiem zaznaczając, że dla rozpoznania przychodu ważny jest moment zakończenia okresu rozliczeniowego, a nie dzień dokonania rozliczenia przez kontrahenta. Nie każdy bonus daje korzyści w PIT Rzeczpospolita, 2015-11-10 Mateusz Maj Premie menedżerskie w postaci kuponów nie mogą zostać uznane za papiery wartościowe w sytuacji, gdy można je zbyć jedynie spółce, która je wyemitowała, tym samym przychód osiągnięty z tytułu ich realizacji nie może być uznany za przychód z kapitałów pieniężnych. Takie wnioski płyną z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 października 2015 r. (sygn. IBPB-2-2/4511-421/15/MZM). Sprawa dotyczyła spółki zamierzającej wprowadzić program premiowy dla kadry menadżerskiej oparty na kuponach bonusowych (instrumentach pochodnych podlegających wykonaniu poprzez rozliczenie pieniężne). Spółka zwróciła się do organu z pytaniem kiedy i w jakiej wysokości powinna opodatkować przychód powstały z umorzenia bonusów. W odpowiedzi organ stwierdził, iż przychód powstanie w momencie realizacji praw wynikających z instrumentów i będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. wg stawki 18% lub 32%. W ocenie organu przedmiotowych kuponów nie można uznać za papiery wartościowe w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, gdyż nie posiadają one cechy zbywalności (możliwości skutecznego obrotu na rzecz innych podmiotów), tym samym przychód powstały z ich umorzenia nie może zostać opodatkowany 19% PDOF. PRZEGLĄD ORZECZNICTWA Wyrok NSA z 30 września 2015 r. (sygn. akt II FSK 2102/13) I. Art. 7 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady z dnia 17 lipca 1969 r. nr 69/335/EWG w sprawie podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.U. UE z 1969 r. L 249, poz. 25 ze zm.) znajduje zastosowanie do czynności prawnej zmiany umowy spółki komandytowo-akcyjnej, która w świetle art. 3 ust. 1 pkt b/ i c/ tej Dyrektywy (a obecnie art. 2 ust. 1 lit. b/ i c/ Dyrektywy Rady nr 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącego podatków pośrednich od gromadzenia kapitału - Dz.U. UE z 2008 r. L 46, poz. 11 ze zm.) jest spółką kapitałową. II. W świetle art. 7 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady z dnia 17 lipca 1969 r. nr 69/335/EWG w sprawie podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.U. UE z 1969 r. L 249, poz. 25 ze zm.), państwo członkowskie zachowało możliwość utrzymania opodatkowania określonych operacji dokonywanych przez spółki, jeżeli w dacie odniesienia, tj. 1 lipca 1984 r., były one opodatkowane stawką wyższą niż 0,5%, jednakże z tą regulacją wiąże się konieczność przestrzegania przez państwo członkowskie zasady stand-still. Wyrok NSA z 12 października 2015 r. (sygn. akt II FSK 2661/13) Treść art. 22 ust. 1f pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) jest jasna i prowadzi do konkluzji, że kosztem uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 30b ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 22 ust. 1f pkt 1 u.p.d.o.f., w sytuacji uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia akcji spółki komandytowoakcyjnej (w tym w celu ich umorzenia), objętych w zamian z wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, jest wartość nominalna akcji z dnia ich objęcia. Przeglądu Prasowych Informacji Podatkowych nie należy traktować jako porady prawnej. Za treść referowanych publikacji TPA Horwath nie ponosi odpowiedzialności. Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: [email protected]. O NAS. NASI EKSPERCI TPA Horwath to wiodąca międzynarodowa grupa konsultingowa oferująca kompleksowe usługi doradztwa biznesowego i outsourcingu. Zatrudniamy ponad 1.000 ekspertów w 11 państwach Europy ŚrodkowoWschodniej. Jesteśmy członkiem Crowe Horwath International - jednego z największych, globalnych stowarzyszeń niezależnych firm doradczych, audytorskich i księgowych. TPA Horwath w Polsce zapewnia efektywne rozwiązania biznesowe z zakresu strategicznego doradztwa podatkowego, doradztwa transakcyjnego, audytu finansowego, outsourcingu księgowego i administracji płacowej, a także doradztwa personalnego. Pod odrębną marką Horwath HTL dostarczamy specjalistyczne usługi doradcze dla hotelarstwa oraz turystyki. Krzysztof Kaczmarek Partner zarządzający tel.: +48 22 64 79 700 tel.: +48 61 63 00 500 [email protected] Wojciech Sztuba Partner zarządzający tel.: +48 22 64 79 700 tel.: +48 61 63 00 500 [email protected] Małgorzata Dankowska Partner tel.: +48 22 64 79 700 [email protected] Damian Kubiś Partner tel.: +48 61 63 00 500 [email protected] TPA Horwath Członek Crowe Horwath International www.tpa-horwath.pl ul. Murawa 12-18 61-655 Poznań Tel.: +48 61 63 00 500 Fax: +48 61 63 00 532 ul. Przyokopowa 33 01-208 Warszawa Tel.: +48 22 64 79 700 Fax: +48 22 64 79 701 al. Korfantego 141 B 40-154 Katowice Tel: +48 32 73 20 000 Fax: +48 32 73 20 002 [email protected]