implant tribune - Dental Tribune International

IMPLANT TRIBUNE
The World’s Implant Newspaper · Polish Edition
VOL. 5, NR 1
News
Praktyka
News
Punkty edukacyjne
dla implants
Komplikacje w implantoprotetyce
– opis przypadku
Protezy
mocowane na stałe


Strona 1
implants z punktami edukacyjnymi!
Prestiżowy kwartalnik implants International magazine
of oral implantology dla lekarzy
dentystów specjalizujących się
w dziedzinie implantologii został po raz pierwszy umieszczony w bazach czasopism indeksowanych Ministerstwa Nauki
i Szkolnictwa Wyższego oraz
Index Copernicus.
MNiSW przyznało kwartalnikowi implants 6 pkt., a Index
Copernicus – 4,27 pkt. Punktacja obejmuje okres od 2012 r.
„Uznano nasze istnienie na rynku
i dbałość o wysoki poziom publikowanych artykułów, przywiązu-
jemy do tego uwagę od początku
ukazywania się implants w Polsce” – podkreśla prof. Andrzej
Wojtowicz, redaktor naczelny
kwartalnika.
implants to jedna z wielu pozycji w portfolio Dental Tribune
International, na polskim rynku
branżowych tytułów specjalistycznych, wydawana jest nieprzerwanie od 2006 r. To tytuł,
który zyskał uznanie wielu światowych i krajowych autorytetów
w dziedzinie implantologii stomatologicznej. Na swoich łamach
prezentuje oryginalne prace polskich autorów (przeglądy dostęp-

Strona 3
Strona 2
Nowy implant z Podlasia
nych metod, opisy przypadków,
przeglądy literatury) stanowiące
zdecydowaną większość zawartości poszczególnych numerów oraz
tłumaczenia artykułów znanych
ekspertów światowej stomatologii.
W każdym wydaniu publikowane
są ponadto relacje z ważnych wydarzeń branżowych i prezentacje
nowości produktowych.
IT
Naukowcy z Politechniki w Białymstoku pracują nad stworzeniem nowoczesnych implantów
stomatologicznych. Projekt ten
jest częścią programu „Transfer
technologii do przemysłu”.
Innowacyjność nowych implantów ma polegać na rozwiązaniu jednego z głównych problemów, z jakimi implantologia
stomatologiczna boryka się na co
dzień, tzn. obluzowania w jamie
kości. Ponadto rozporowa budowa wszczepu zapewnić ma lepszą
stymulację komórek kostnych. Powierzchnia implantu ma być pokryta hydroksyapatytem.
Poza tym projektem, naukowcy z Białegostoku pracują nad modyikacją właściwości eksploatacyjnych narzędzi chirurgicznych,
a także specjalnym zatrzaskiem
kulowym do protez zębowych. IT
www.pase2014.com
XIII Konferencja Naukowa Polskiej Akademii Stomatologii Estetycznej
Akademia „Oral Surgery”
– praktycy dla praktyków!
Na początku lutego (8.02.2014
r.) we Wrocławiu Wykładami
Inauguracyjnymi
rozpoczęła
działalność Akademia Chirurgii Jamy Ustnej „Oral Surgery”.
W ramach Wykładów Inauguracyjnych prof. Roberto Cocchetto przedstawił najważniejsze
problemy dotyczące długoletniego utrzymania efektów leczenia
estetycznego z zastosowaniem
implantów. Lek. dent. Radosław
Jadach omówił zagadnienia z zakresu zastosowania tomograii
komputerowej o wiązce stożkowej
m.in. w czasie zabiegów w dziedzinie endodoncji, protetyki, ortodoncji, periodontologii i chirurgii.
Wykład dr. n. med. Sławomira
Karwana dotyczył znajomości
anatomii oraz izjologii w procedurach leczniczych z zakresu chirurgii jamy ustnej.
Inicjatywa powstania centrum
szkoleń z zakresu chirurgii jamy
ustnej sięga 2010 r. W kuluarach
zaawansowanych kursów z zakresu implantologii pojawiały się
głosy sygnalizujące potrzebę zorganizowania kursów systematyzujących wiedzę i podnoszących
umiejętności praktyczne przede
wszystkim z zakresu chirurgii
stomatologicznej, a następnie
zaawansowanych technik rekonstrukcyjnych w jamie ustnej.
Tego zadania podjęli się pasjonaci
i praktycy skupieni w prywatnych
praktykach
stomatologicznych
w całej Polsce. Ideę przekazali kolegom z Ukrainy, Słowacji,
Czech, Litwy, Bułgarii i Rumunii.
Przedsięwzięciem zainteresowali
się także wykładowcy z Włoch,
Niemiec i USA.
Cykl kursów i wykładów składa się w logiczną merytoryczną
całość, dlatego projekt nazwano
Akademią Chirurgii Jamy Ustnej.
W myśl zasady: „Praktycy dla
Praktyków” wiedza prezentowana
i przekazywana będzie przez lekarzy, którzy mają wieloletnią praktykę. Są dentystami uznanymi
przez swoich pacjentów, a także
w środowisku lekarskim. Wśród
lekarzy, którzy będą prowadzić
zajęcia teoretyczne i kliniczne ze
słuchaczami znaleźli się m.in.:
prof. Roberto Cocchetto, prof. Cyril Evian, dr Krzysztof Griman,
dr Radosław Jadach, dr Maciej
Jagielak, dr Przemysław Jawor,
dr Sławomir Karwan, dr Klaudiusz Łuczak, dr Jacek Smereka,
dr Bartosz Suliborski, dr Błażej
Szczerbaniewicz. IT
Warszawa,
centrum konferencyjne muranów,
13-15 czerwca 2014
Peter Bausch, Renzo C. Casellini, Marcus Dagnelid, Marzena Dominiak,
Sascha Hein, Elliot Mechanic, Małgorzata Pietruska, Jan Pietruski, Joshua Polansky,
Ariel J. Raigrodski, Wojciech Ryncarz, Christian Stappert, Enrico Steger
Znakomici wykładowcy z całego świata.
Warsztaty praktyczne i teoretyczne dla lekarzy, techników i asysty.
Najwyższy poziom wiedzy niezbędny w nowoczesnej praktyce stomatologicznej.
ZAPRASZAMY!
Rejestracja i informacje: www.pase2014.com
Wczesna rejestracja do 28 lutego.
PO RAZ PIERWSZY W POLSCE!
Kurs praktyczny DSD – Digital Smile Design
Dr Christian Coachman – Brazylia
I kurs: 28–30 marca 2014 Hotel Radisson Blue Warszawa
II kurs: 31 marca – 2 kwietnia Hotel Holiday Inn Warszawa – Józefów
Kameralna grupa, wiedza praktyczna nieodzowna we
współczesnej stomatologii.
Zostań klinicystą kompletnym dzięki wprowadzeniu koncepcji
DSD do swojej praktyki – a różnicę zobaczą wszyscy!
REJESTRACJA I SZCZEGÓŁY:
www.pase2014.com
2
IMPLANT TRIBUNE Polish Edition
News
Komfortowe protezy mocowane na stałe
Choć istnieją szerokie możliwości
wykonania wygodnych i stabilnych uzupełnień protetycznych,
które wyglądem przypominają
naturalne uzębienie, Polacy wciąż
są „szczerbatym” narodem.
Pierwszy ząb często tracimy
wraz z osiągnięciem pełnoletnoAD
ści. Dodatkowo Polacy są dentofobami i w efekcie tracą kolejne
zęby. Po protezy do gabinetów
stomatologicznych
przychodzą
czasem osoby przed 50 r.ż., a 25%
65-latków nie ma ani jednego
zęba. Większość Polaków, którzy
stają przed koniecznością wykonania uzupełnień protetycznych, wy-
biera tradycyjną, ruchomą protezę
z różowego akrylu i nie jest zadowolona z takiego wybory. „Niezadowolenie pacjentów z takiego
rozwiązania nie dziwi. Tradycyjna
proteza jest duża i pacjent zawsze
będzie czuł, że ma w jamie ustnej
ciało obce. Dodatkowo jest niestabilna, może wypaść, zmniejszona
jest siła żucia, a to oznacza, że pacjent nie może gryźć twardych pokarmów, w przypadku dużej płytki podniebiennej, zmniejszone są
doznania smakowe” – mówi lek.
stom. Bartosz Nowak z Gliwic.
Tradycyjna proteza utrzymywana jest na błonach śluzowych
jamy ustnej (czyli dziąsłach) i to na
nich wywierany jest główny nacisk
podczas przeżuwania pokarmów.
Jak wynika z szacunków, użytkując tradycyjną protezę, pacjent
posiada jedynie 25% wyjściowej
siły żucia, którą posiadałby, mając
swoje własne zęby. „To oznacza,
że można zapomnieć o twardych
pokarmach, takich jak jabłka czy
orzechy. Siła towarzysząca gryzieniu tych produktów mogłaby spowodować pęknięcie lub złamanie
protezy” – wyjaśnia dentysta.
Dobrym rozwiązaniem jest
wykonanie nowoczesnej protezy stabilizowanej na implantach.
„Proteza stabilizowana na implantach, zarówno wyjmowana jak
i stała powoduje, że nacisk towarzyszący przeżuwaniu pokarmów
przenoszony jest bezpośrednio na
implanty i kość, a nie na dziąsła.
Dzięki temu pacjent zachowuje
taką samą siłę żucia jak przy swoich naturalnych zębach i nie odczuwa pogorszenia jego jakości”
– mówi dr Bartosz Nowak.
Oprócz możliwości cieszenia się ulubionymi potrawami,
pacjenci zwracają też uwagę na
komfort użytkowania protezy.
„Proteza ruchoma może być niedopasowana, może gnieść lub
obcierać dziąsła, co jest bardzo
bolesne. Poza tym konieczne jest
aplikowanie specjalnego kleju,
a i tak nieraz zdarza się, że podczas emocjonującej rozmowy
albo śmiechu, proteza taka może
wypaść. Dlatego pacjenci coraz
częściej wybierają protezy mocowane w jamie ustnej na stałe, gdyż
czują się znacznie pewniej, a poza
tym taka proteza jest znacznie
mniejsza od tej tradycyjnej, więc
dużo łatwiej się do niej przyzwyczaić. Ceny takich rozwiązań też
stopniowo spadają, dzięki czemu
są one coraz bardziej dostępne,
nawet dla osób o przeciętnych dochodach” – mówi dr Nowak.
Obniżenie siły żucia wpływa nie tylko na pogorszenie gryzienia, ale jak dowiedli uczeni,
wpływa także na pogorszenie
funkcji poznawczych. Zespół naukowców z Instytutu Karolinska
i Uniwersytetu w Karlstad poddał badaniom blisko 600 osób
powyżej 77 r.ż. Wyniki tych badań opublikowano w Journal of
the American Geriatrics Society,
a wnioski, do jakich doszli, były
zaskakujące. U tych osób, które
utraciły zęby i miały problemy
z przeżuwaniem twardego jedzenia, zaobserwowano dużo wyższe ryzyko wystąpienia demencji
i zaburzeń funkcji poznawczych,
takich jak zapamiętywanie czy
zdolność podejmowania decyzji
i rozwiązywania problemów. „Ta
zależność może mieć swoją przyczynę w zmniejszonym przepływie krwi w mózgu, która występuje przy gorszym przeżuwaniu”
– komentuje dr Nowak. IT
IMPLANT TRIBUNE Polish Edition
Praktyka
3
Komplikacje implantoprotetycznej odbudowy
braków zębowych ‒ opis przypadku
Michał Pelc i Andrzej Wojtowicz, Polska
W artykule przedstawiono sposób postępowania klinicznego
w przypadku powikłania podczas rekonstrukcji implantoprotetycznej. Powikłanie w postaci
poprzecznego złamania korzenia zęba 12 naprawiono poprzez
implantację natychmiastową.
Pokazano długotrwały proces
napełzania brodawki dziąsłowej
wokół korony implantu.
W opisanym przypadku przedstawiono komplikacje podczas
leczenia implantoprotetycznego
54-letniej, niepalącej pacjentki.
Życzeniem kobietybyła wymiana
istniejących koron protetycznych,
których estetyka nie spełniała jej
oczekiwań oraz zastąpienie mostów pojedynczymi koronami, co
związane było z koniecznością
zwiększenia liczby ilarów poprzez wprowadzenie implantów
śródkostnych.
Rozpoznanie
Badanie kliniczne i radiologiczne wykazało niewielkie poziome zaniki kostne w obszarze
szczęki i żuchwy, ogólna higiena obszaru jamy ustnej została
oceniona jako dobra. Nie zaobserwowano ruchomości zębów,
a kieszonki dziąsłowe nie zostały
sklasyikowane jako patologiczne.
Planowanie leczenia
Podjęto decyzję o implantacji
w pozycjach #14, #24, #25, #35, #36
oraz #44. Zaplanowano wykonanie
pojedynczych koron na podbudowie z tlenku cyrkonu. Dokonano
rejestracji zwarcia przy pomocy
łuku twarzowego, wykonano wax-up i przymiarki mock-up’u. Na ich
podstawie przygotowane zostały
szablony chirurgiczne.
Wykonano również korony
tymczasowe (Empress Direct,
Ivoclar Vivadent, Lichtenstein)
celem weryikacji prawidłowej
okluzji oraz estetyki koron.
Procedura chirurgiczna
i protetyczna
W oparciu o szablony chirurgiczne wprowadzono implanty
Astra Ø 4 mm (AstraTech AB,
Szwecja) w pozycjach #14, #24,
Ryc. 1: Tymczasowe korony kompozytowe.
Ryc. 4-5: Pełnoceramiczne pojedyncze korony – korony 14 oraz 24 i 25 na łączniku cyrkonowym ze stopą metalową.
Ryc. 6: Usunięty fragment złamanego korzenia wraz z koroną ceramiczną. Korzeń
usunięto w całości techniką atraumatyczną dla sąsiadującej tkanki kostnej.
Ryc. 7: Uwolnienie korzenia zęba 22 przy
pomocy periotomu.
Ryc. 8: Zanik blaszki przedsionkowej.
Ryc. 9: Wprowadzony wszczep wraz z biomateriałem BioOss.
Ryc. 10: Praca tymczasowa wykonana
z kompozytu (Empress Direct, Vivadent
Ivoclar, Lichtenstein), stan 3 dni po zabiegu.
Ryc. 11: Korona tymczasowa na wgojonym implancie.
Ryc. 12: Napełzanie dziąsła, widok od
góry.
Ryc. 13: Napełzanie dziąsła, widok od
strony wargowej.
Ryc. 14-15: Uzyskany rezultat w zakresie funkcji i estetyki jest satysfakcjonujący dla
pacjentki.
biennie od szczytu wyrostka bez
wykonywania
horyzontalnych
cięć odbarczających. Wprowadzony został implant Astra Ø 3,5 mm
(AstraTech AB, Szwecja), a powstała od strony przedsionkowej
dehiscencja i fenestracja została
pokryta materiałem BioOss (Geistlich Pharma, Szwajcaria) oraz
membraną resorbowalną BioGide.
Rana została zaszyta szwami pojedynczymi.
wykonano odbudowę tymczasową, wykorzystując koronę z utraconego ilaru.
Ryc. 2: Wygojone dziąsło wokół implantu 44.
Ryc. 3: Wygojone dziąsło wokół implantów 35 i 34.
#25, #35, #36 oraz #44. Zaplanowano 12-tygodniowy okres
gojenia. Pozostałe ilary zębów
zaopatrzono pojedynczymi pełnoceramicznymi koronami (e.max,
Ivoclar Vivadent, Lichtenstein).
Po okresie gojenia wykonane
zostały indywidualne łączniki
hybrydowe (tytanowa baza i ilar
z dwutlenku cyrkonu), na których
zostały zacementowane korony na
podbudowie z ZrO2.
Komplikacja
Po upływie 22 miesięcy od
wykonania inalnej rekonstrukcji
protetycznej doszło do poprzecznego pęknięcia korzenia zęba #12.
Podjęto decyzję o natychmiastowej
implantacji w tym miejscu. Wybrano poddziąsłowy protokół gojenia.
Pacjentka nie wyraziła zgody na
wykonanie przeszczepu łącznotkankowego celem zwiększenia objętości dziąsła związanego w okolicy przyszyjkowej implantu.
Procedura chirurgiczna
Odsłonięcia struktur kostnych
dokonano poprzez wykonanie nacięcia poprowadzonego podnie-
Zaplanowano 16-tygodniowy
okres gojenia. Na czas gojenia
Procedura protetyczna
Ryciny pokazują sytuację po
odsłonięciu implantu i 2-tygodniowym okresie gojenia z wykorzystaniem śruby gojącej. Na
implancie wykonano koronę
tymczasową z kompozytu, co
umożliwiło jej łatwą modyikację
w gabinecie. Stwierdzono prawie
2 mm recesję dziąsła oraz brak
brodawek dziąsłowych przy zębach sąsiednich.
Przez kolejne 12 tygodni modyikowano koronę tymczasową.
Przez pierwsze 2 tygodnie dodawano niewielkie ilości materiału
celem kompresji tkanki dziąsłowej wokół implantu. Następnie
stopniowo usuwano materiał, wytwarzając miejsce na napełzanie
tkanki dziąsłowej wokół korony.
Czynność taką wykonywano raz
w tygodniu. Proces nadpełzania
brodawki w przestrzenie pomię-
dzy koronami jest widoczny, zależy jednak w głównej mierze
od istnienia podparcia kostnego
przy sąsiednich ilarach oraz odpowiedniego położenia punktów
stycznych.
Na rycinach przedstawiono
sytuację kliniczną w 18 miesięcy
po wykonaniu implantacji – widoczne są w pełni uformowane
brodawki dziąsłowe wokół implantu. IT
Autorzy
prof. dr hab. n. med. Andrzej
Wojtowicz – Kierownik Zakładu Chirurgii Stomatologicznej, Warszawski Uniwersytet
Medyczny.
lek. stom. Michał Pelc
– doktorant z Zakładu Chirurgii
Stomatologicznej, Warszawski
Uniwersytet Medyczny.
4
IMPLANT TRIBUNE Polish Edition
News
Polscy naukowcy stworzyli superczułe markery
Nowatorską metodę badania
enzymów rozkładających białka opracował zespół pod kierownictwem dr. Marcina Drąga
z Politechniki Wrocławskiej.
Wyniki badań polskich inżynierów zostały opublikowane
w prestiżowym czasopiśmie naukowym PNAS.
Dr hab. Marcin Drąg (laureat
programów „Start” oraz „Focus”
Fundacji na rzecz Nauki Polskiej)
razem ze swoimi doktorantami
(mgr inż. Pauliną Kasperkiewicz
i mgr. inż. Marcinem Porębą) opracowali nowatorską technologię badania enzymów proteolitycznych,
nazwaną HyCoSuL (Hybrid Com-
binatorial Substrate Library). Badania prowadzone były w ramach
subsydium „Focus FNP”.
Enzymy proteolityczne (proteazy, peptydazy) to wyspecjalizowane białka, które rozkładają
wiązania peptydowe. Dzięki temu
potraią podzielić inne białka
na prostsze elementy – peptydy
i aminokwasy. Proteazy biorą
udział w trawieniu oraz procesach
degradacji szkodliwych białek
w komórce. Ich nieprawidłowe
działanie prowadzi do powstania
w organizmie stanów patologicznych. Wśród następstw tych stanów są np. choroby cywilizacyjne,
AD
P R O F E S S I O N A L
M E D I C A L
C O U T U R E
tj. jak nowotwory, cukrzyca, nadciśnienie, a także infekcje wirusowe i bakteryjne.
Badanie aktywności proteaz
ma bardzo duże znaczenie zarówno w pracy naukowej, jak i leczeniu pacjentów, dlatego naukowcy
starają się znaleźć jak najczulsze
i możliwie specyiczne markery.
„Zanim opracujemy efektywny
marker do badania tylko jednego,
konkretnego enzymu, musimy
poznać jego preferencje katalityczne, tzw. specyiczność substratową” – tłumaczy kierownik
projektu dr hab. Marcin Drąg.
Istniejące do tej pory narzędzia
kompleksowego proilowania enzymów proteolitycznych opierały
się na zastosowaniu jedynie naturalnych aminokwasów występujących w białkach.
Aby uzyskać lepsze efekty,
zespół dr. Drąga sięgnął po aminokwasy nienaturalne, które nie
są kodowane przez DNA i w większości powstały dzięki syntezie
organicznej. Powstała hybrydowa
(zawierająca naturalne i nienaturalne aminokwasy) biblioteka substratów luorogenicznych
(HyCoSuL). „Przy pomocy tego
narzędzia jesteśmy w stanie stworzyć nowe, bardziej czułe substraty i markery chemiczne dla bardzo
dużej grupy enzymów proteolitycznych” – wyjaśnia dr Drąg.
Pierwszym enzymem zbadanym przy pomocy technologii HyCoSuL była ludzka elastaza neutroilowa, która jest zaangażowana
w rozwój nowotworów, a także
uczestniczy w procesie zwalczania
patogenów. Polskim naukowcom
udało się otrzymać nowy peptydowy substrat luorogeniczny,
który jest kilka tysięcy razy lepiej
rozpoznawany przez enzym niż
komercyjnie dostępne cząsteczki. W kolejnym etapie, otrzymany substrat został przekształcony w marker chemiczny bardzo
dobrze wiążący się z elastyną.
„Użyteczność naszego markera
(oraz całej technologii) potwierdziliśmy badaniami biologicznymi, w których zobrazowaliśmy
aktywność elastazy w procesie
tworzenia się tzw. neutroilowych
pułapek zewnątrzkomórkowym
(NETs – Neutrophil Extracellular
Traps). Pułapki te są włóknami
zbudowanymi w przeważającej
części z nici DNA wydzielanych
z neutroili, a ich zadaniem jest
wyłapywanie niebezpiecznych dla
życia patogenów” – dodaje mgr
inż. Paulina Kasperkiewicz.
EXPERIENCE OUR ENTIRE COLLECTION ONLINE
WWW.CROIXTURE.COM
Badania biologiczne były prowadzone we współpracy z grupą
prof. Guya Salvesena (Sanford
Burnham Medical Research Institute, La Jolla, USA) oraz z grupą
prof. Christine Winterbourn (University of Otago Christchurch,
Nowa Zelandia).
Na podst.: PAP