Komplikacje implantoprotetycznej odbudowy braków zębowych
Transkrypt
Komplikacje implantoprotetycznej odbudowy braków zębowych
IMPLANT TRIBUNE Polish Edition Praktyka 3 Komplikacje implantoprotetycznej odbudowy braków zębowych ‒ opis przypadku Michał Pelc i Andrzej Wojtowicz, Polska W artykule przedstawiono sposób postępowania klinicznego w przypadku powikłania podczas rekonstrukcji implantoprotetycznej. Powikłanie w postaci poprzecznego złamania korzenia zęba 12 naprawiono poprzez implantację natychmiastową. Pokazano długotrwały proces napełzania brodawki dziąsłowej wokół korony implantu. W opisanym przypadku przedstawiono komplikacje podczas leczenia implantoprotetycznego 54-letniej, niepalącej pacjentki. Życzeniem kobietybyła wymiana istniejących koron protetycznych, których estetyka nie spełniała jej oczekiwań oraz zastąpienie mostów pojedynczymi koronami, co związane było z koniecznością zwiększenia liczby ilarów poprzez wprowadzenie implantów śródkostnych. Rozpoznanie Badanie kliniczne i radiologiczne wykazało niewielkie poziome zaniki kostne w obszarze szczęki i żuchwy, ogólna higiena obszaru jamy ustnej została oceniona jako dobra. Nie zaobserwowano ruchomości zębów, a kieszonki dziąsłowe nie zostały sklasyikowane jako patologiczne. Planowanie leczenia Podjęto decyzję o implantacji w pozycjach #14, #24, #25, #35, #36 oraz #44. Zaplanowano wykonanie pojedynczych koron na podbudowie z tlenku cyrkonu. Dokonano rejestracji zwarcia przy pomocy łuku twarzowego, wykonano wax-up i przymiarki mock-up’u. Na ich podstawie przygotowane zostały szablony chirurgiczne. Wykonano również korony tymczasowe (Empress Direct, Ivoclar Vivadent, Lichtenstein) celem weryikacji prawidłowej okluzji oraz estetyki koron. Procedura chirurgiczna i protetyczna W oparciu o szablony chirurgiczne wprowadzono implanty Astra Ø 4 mm (AstraTech AB, Szwecja) w pozycjach #14, #24, Ryc. 1: Tymczasowe korony kompozytowe. Ryc. 4-5: Pełnoceramiczne pojedyncze korony – korony 14 oraz 24 i 25 na łączniku cyrkonowym ze stopą metalową. Ryc. 6: Usunięty fragment złamanego korzenia wraz z koroną ceramiczną. Korzeń usunięto w całości techniką atraumatyczną dla sąsiadującej tkanki kostnej. Ryc. 7: Uwolnienie korzenia zęba 22 przy pomocy periotomu. Ryc. 8: Zanik blaszki przedsionkowej. Ryc. 9: Wprowadzony wszczep wraz z biomateriałem BioOss. Ryc. 10: Praca tymczasowa wykonana z kompozytu (Empress Direct, Vivadent Ivoclar, Lichtenstein), stan 3 dni po zabiegu. Ryc. 11: Korona tymczasowa na wgojonym implancie. Ryc. 12: Napełzanie dziąsła, widok od góry. Ryc. 13: Napełzanie dziąsła, widok od strony wargowej. Ryc. 14-15: Uzyskany rezultat w zakresie funkcji i estetyki jest satysfakcjonujący dla pacjentki. biennie od szczytu wyrostka bez wykonywania horyzontalnych cięć odbarczających. Wprowadzony został implant Astra Ø 3,5 mm (AstraTech AB, Szwecja), a powstała od strony przedsionkowej dehiscencja i fenestracja została pokryta materiałem BioOss (Geistlich Pharma, Szwajcaria) oraz membraną resorbowalną BioGide. Rana została zaszyta szwami pojedynczymi. wykonano odbudowę tymczasową, wykorzystując koronę z utraconego ilaru. Ryc. 2: Wygojone dziąsło wokół implantu 44. Ryc. 3: Wygojone dziąsło wokół implantów 35 i 34. #25, #35, #36 oraz #44. Zaplanowano 12-tygodniowy okres gojenia. Pozostałe ilary zębów zaopatrzono pojedynczymi pełnoceramicznymi koronami (e.max, Ivoclar Vivadent, Lichtenstein). Po okresie gojenia wykonane zostały indywidualne łączniki hybrydowe (tytanowa baza i ilar z dwutlenku cyrkonu), na których zostały zacementowane korony na podbudowie z ZrO2. Komplikacja Po upływie 22 miesięcy od wykonania inalnej rekonstrukcji protetycznej doszło do poprzecznego pęknięcia korzenia zęba #12. Podjęto decyzję o natychmiastowej implantacji w tym miejscu. Wybrano poddziąsłowy protokół gojenia. Pacjentka nie wyraziła zgody na wykonanie przeszczepu łącznotkankowego celem zwiększenia objętości dziąsła związanego w okolicy przyszyjkowej implantu. Procedura chirurgiczna Odsłonięcia struktur kostnych dokonano poprzez wykonanie nacięcia poprowadzonego podnie- Zaplanowano 16-tygodniowy okres gojenia. Na czas gojenia Procedura protetyczna Ryciny pokazują sytuację po odsłonięciu implantu i 2-tygodniowym okresie gojenia z wykorzystaniem śruby gojącej. Na implancie wykonano koronę tymczasową z kompozytu, co umożliwiło jej łatwą modyikację w gabinecie. Stwierdzono prawie 2 mm recesję dziąsła oraz brak brodawek dziąsłowych przy zębach sąsiednich. Przez kolejne 12 tygodni modyikowano koronę tymczasową. Przez pierwsze 2 tygodnie dodawano niewielkie ilości materiału celem kompresji tkanki dziąsłowej wokół implantu. Następnie stopniowo usuwano materiał, wytwarzając miejsce na napełzanie tkanki dziąsłowej wokół korony. Czynność taką wykonywano raz w tygodniu. Proces nadpełzania brodawki w przestrzenie pomię- dzy koronami jest widoczny, zależy jednak w głównej mierze od istnienia podparcia kostnego przy sąsiednich ilarach oraz odpowiedniego położenia punktów stycznych. Na rycinach przedstawiono sytuację kliniczną w 18 miesięcy po wykonaniu implantacji – widoczne są w pełni uformowane brodawki dziąsłowe wokół implantu. IT Autorzy prof. dr hab. n. med. Andrzej Wojtowicz – Kierownik Zakładu Chirurgii Stomatologicznej, Warszawski Uniwersytet Medyczny. lek. stom. Michał Pelc – doktorant z Zakładu Chirurgii Stomatologicznej, Warszawski Uniwersytet Medyczny.