Metadane scenariusza
Transkrypt
Metadane scenariusza
1. 2. 3. Kim jest persona non grata? Struktura i funkcjonowanie placówek dyplomatycznych a. b. 1. Cele lekcji i. a) Wiadomości Po przeprowadzonej lekcji uczeń: • wie, jakie są wewnętrzne i zewnętrzne organy państwa, • wie, co mówi konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych, • wie, co to jest prawo zwyczajowe, • wie, czym jest czynne i bierne prawo legacji, • zna funkcje misji dyplomatycznej, • zna klasyfikację szefów misji, • wie, kto wysyła nuncjuszów, kim jest charge d’affaires ad interim i attache wojskowy, • wie, co oznacza termin persona non grata i agrement, co to są listy uwierzytelniające, • wie, czym jest immunitet dyplomatyczny. ii. b) Umiejętności Po przeprowadzonej lekcji uczeń: • używa pojęcia: dyplomata w rozumieniu: a) urzędnik państwowy zajmujący się polityką zagraniczną, b) człowiek umiejący się zachować w każdej sytuacji w sposób zręczny, taktowny, tak, by nikogo nie urazić, • używa zwrotu: dyplomatyczny w rozumieniu: odpowiedni, zręczny, taktowny, konstruowanie przykładów. c. 2. Metoda i forma pracy Wprowadzenie do zajęć ma charakter ekspresyjny: uczniowie dzielą się swoją wiedzą na temat funkcjonowania placówek dyplomatycznych. Wyjaśniają pojęcia powszechnie funkcjonujące w świadomości społecznej (persona non grata, immunitet dyplomatyczny, nuncjusz). W oparciu o głośną lekturę poszczególnych artykułów konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych, nauczyciel przedstawia struktury i formy funkcjonowania placówek dyplomatycznych. Uczniowie zapisują najważniejsze fakty i definicje. Ostatnia faza lekcji będzie próbą wspólnego określenia idealnego kandydata na dyplomatę. Nauczyciel przedstawi drogę do służby zagranicznej. Zadanie i objaśnienie pracy domowej. d. 3. Środki dydaktyczne Skopiowana konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych. e. 4. Przebieg lekcji i. a) Faza przygotowawcza Nauczyciel przedstawia podział organów państwa na wewnętrzne i zewnętrzne. Opisuje placówki dyplomatyczne jako stałe organy zagraniczne państwa. Wyjaśnia, czym zajmuje się ambasador? Podaje ogólne wiadomości na temat funkcjonowania placówek dyplomatycznych. ii. b) Faza realizacyjna 1. Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych z 1961 roku jako główne źródło prawa dyplomatycznego; znaczenie prawa zwyczajowego. 2. Nawiązanie stosunków dyplomatycznych. Co to jest prawo legacji? Od czego zależy ustanowienie stosunków dyplomatycznych między dwoma państwami? Z iloma państwami Polska utrzymuje stosunki dyplomatyczne? 3. Funkcje misji dyplomatycznej; głośna lektura art. 3. konwencji wiedeńskiej. 4. Przedstawienie struktury personalnej misji dyplomatycznej. Podział personelu misji na: dyplomatyczny, administracyjny, techniczny. Co to jest korpus dyplomatyczny? 5. Wymienienie klas szefów misji: a) ambasadorowie, nuncjusze, b) posłowie, internuncjusze, c) charge d’affaires ad interim. 6. Ustalanie pierwszeństwa przedstawicieli dyplomatycznych. 7. Jak wygląda procedura mianowania i rozpoczęcia pełnienia funkcji przez szefa misji dyplomatycznej? Co to jest agrement? Co to są listy uwierzytelniające? 8. Wymienienie możliwych przyczyn zakończenia funkcji szefa misji; wyjaśnienie pojęcia persona non grata. 9. Co to są przywileje i immunitety dyplomatyczne, nietykalność osobista przedstawiciela dyplomatycznego, immunitet jurysdykcyjny, podatkowy i celny? 10. Zobowiązania członków misji w stosunku do państwa przyjmującego (m.in. niemieszanie się do spraw wewnętrznych, szanowanie kultury, tradycji). 11. Nietykalność pomieszczeń misji; obowiązek ochrony placówek dyplomatycznych przez służby państwa przyjmującego. iii. c) Faza podsumowująca Pojęcie: dyplomata w znaczeniu urzędowym i książkowym (osoba taktowna). Używanie zwrotu: dyplomatyczny w rozumieniu odpowiedni, zręczny. Podanie przykładów. Jakimi cechami charakteru powinien się wyróżniać urzędnik służby zagranicznej? Jaką wiedzę powinien posiąść, by dobrze pełnić swoją funkcję? Znaczenie znajomości języków obcych w pracy na placówce dyplomatycznej. Jak zostać dyplomatą? Przedstawienie możliwości stojących przed osobami zainteresowanymi pracą w MSZ. Preferowane kierunków studiów, staże organizowane w polskich przedstawicielstwach za granicą. f. 5. Bibliografia 1. Góralczyk W., Prawo międzynarodowe publiczne w zarysie, wyd. 6 popr. i uzup., Wydawnictwa Prawnicze PWN, Warszawa 1998. 2. Prawo w stosunkach międzynarodowych. Wybór dokumentów, oprac. S. Bieleń, wyd. 2 uzup., Uniwersytet Warszawski, Warszawa 1998. 3. Sutor J., Prawo dyplomatyczne i konsularne, wyd. 3 zmienione, PWN, Warszawa 1988. g. 6. Załączniki i. a) Zadanie domowe Dostajesz propozycję objęcia stanowiska ambasadora w dowolnym państwie świata. Wybierz kraj, do którego chciałbyś pojechać. Uzasadnij swój wybór i napisz, co byś zmienił w stosunkach Polski z tym państwem. Przedstaw propozycje nowych form współpracy (praca pisemna; objętość pracy około 600 słów). h. 7. Czas trwania lekcji 45 minut i. 8. Uwagi do scenariusza Służba dyplomatyczna, abstrahując od urzędniczej monotonii i rutyny, jest bardzo ciekawym zajęciem. Daje możliwość poznania innych kultur, ciekawych ludzi, pozwala spojrzeć na świat z różnych perspektyw. Przedstawienie zagadnień dotyczących dyplomacji, zawsze owianej mgiełką tajemniczości, opartej na wielowiekowych zwyczajach i nieco młodszych zapisach prawnych, powinno zainteresować uczniów i poszerzyć ich horyzonty poznawcze. Niewątpliwie bardzo wskazanym byłoby dopełnienie niniejszej lekcji spotkaniem z doświadczonym pracownikiem MSZ. Takie spotkanie nie tylko umożliwiłoby uczniom zaznajomienie się z funkcjonowaniem dyplomacji od kuchni, ale również dałoby im szansę zadania pytań i zobaczenia z bliska prawdziwego dyplomaty.