Czy wolno si\352 \234mia\346?

Czy wolno się śmiać?
1z3
forum
http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/172233#.UkFjToY72M5
ogłoszenia
biuletyn
RSS
e-kartki
czwartek, 10 października 2013 r.
Świat Sztuki
WIADOMOŚCI PORADNIK EDUKACJA CENTRA INTEGRACJA PRACA SPORT
Strona główna
>>
Przełącz
Świat Sztuki >> Czy wolno się śmiać?
Share
AKTUALNOŚCI KULTURALNE
Czy wolno się śmiać?
Autor: Ada Prochyra, Źródło: inf. własna
RECENZJE
SONDA
Czy zabytkowe obiekty i
przestrzeń powinno sie
dostosowywać do potrzeb osób
niepełnosprawnych?
Zawsze, zabytki powinny być
dostępne dla wszystkich.
Tylko wtedy, jeśli za bardzo nie
ingeruje się w historyczny
wygląd zabytku.
Nigdy, zabytki powinny
wyglądać tak, jak przed
wiekami.
Trudno powiedzieć.
Najpierw Jerôme Bel poprosił jedenaścioro aktorów
szwajcarskiego teatru HORA, żeby kolejno wchodzili na scenę i
przez minutę stali przed publicznością. W ten sposób słynny
francuski choreograf rozpoczął spektakl „Disabled Theater”
(warszawski Teatr Studio, 20 i 21 września), przywołujący
początek jego własnej pracy z artystami niepełnosprawnymi
intelektualnie.
Po takim wstępie publiczność, która w większości przyszła po prostu
obejrzeć nową pracę Bela, miała okazję zapoznać się i oswoić z
aktorami z niepełnosprawnością intelektualną. Nie jest bowiem
tajemnicą, że nawet najbardziej zagorzali amatorzy teatru i tańca
współczesnego rzadko docierają do tego nurtu, w którym najczęściej
występują osoby z niepełnosprawnością.
Kim jesteś i jaka jest twoja niepełnosprawność?
Drugim zadaniem, jakie postawił przed aktorami HORY Jerôme Bel,
było wejście na scenę i przedstawienie się oraz podanie swojego
wieku oraz zawodu. Była to ostatnia scena, podczas której
zgromadzeni w teatrze Studio zachowali powagę. Aktorzy stawali
kolejno przed mikrofonem, podawali swoje imiona i nazwiska oraz
wiek i zawód. Następnie zajmowali miejsca na krzesłach ustawionych
w połowie sceny. Kiedy wszyscy usiedli, tłumaczka poprosiła
szwajcarskich aktorów, aby kolejno nazwali swoją niepełnosprawność.
Mimo że niektóre z nich były widoczne gołym okiem (jak np. zespół
Downa), publiczność usłyszała wypowiedzi w większym stopniu
świadczące o stosunku samych zainteresowanych do własnej
przypadłości niż odwołujące się do medycznych stanów.
MAGAZYN
NASZ BIULETYN
Wpisz swoj e-mail:
(zobacz szczegóły)
WYSLIJ KARTKĘ
Spektakl "Disabled Theater", fot.: Katarzyna Chmura-Cegiełkowska/
Festiwal Ciało/Umysł (dzięki uprzejmości organizatorów)
Remo z niepełnosprawnością intelektualną, którą dobrze oddaje
angielski termin „learning difficulties” (trudności w uczeniu się),
powiedział, że zapomina rzeczy, w związku z czym jest złym
posłańcem. Miranda – że ma problemy z liczeniem, Tiziana – że nie
wie, Lorraine – że „jest pieprzonym mongołem”. Peter nie powiedział
na ten temat nic, wyraził tylko radość z powodu bycia w teatrze, a
Julia wyjawiła, że ma zespół Downa i że jest jej przykro. Po tym
ostatnim wyznaniu rozbawiona publiczność zamarła. Jak
dowiedzieliśmy się w dalszej części spektaklu, Jerôme Bel poprosił
aktorów, żeby byli w nim sobą. W związku z tym, mimo oczywistego
komizmu wielu sytuacji na scenie, publiczność nie do końca wiedziała,
na ile ów komizm jest zamierzony i na ile grający są go świadomi i
chcą wywołać w widzach ten efekt.
Na przykład kolejna scena, w której siedmioro aktorów HORY po kolei
prezentuje swoje choreografie do wybranej przez siebie muzyki, była
2013-10-10 11:15
Czy wolno się śmiać?
2z3
http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/172233#.UkFjToY72M5
przezabawna. Publiczność reagowała na nią bardzo żywo, sowicie
nagradzając brawami każde wykonanie i akrobację, np. szpagat
wykonywany przez Julię w świetnej interpretacji „They don’t care
about us” Michaela Jacksona. Jednak już występ Petera do
szwajcarskiej piosenki o gwieździe wzbudzał wątpliwości natury
moralnej. Z jego poprzednich wypowiedzi („teraz teatr, jest dobrze,
teatr”) można było wnioskować, że ma głęboką niepełnosprawność
intelektualną. Publiczność śmiała się, ale po przedstawieniu w
kuluarach zastanawiano się, czy Peter był świadomy komizmu
swojego tańca i czy w związku z tym należało się śmiać.
Powiedz, co sądzisz o tej sztuce
Jeden z aktorów – Matthias – w kolejnej scenie powiedział, że jego
siostra popłakała się po obejrzeniu tego spektaklu. Powód? Aktorzy,
przynajmniej teoretycznie, nie grają w nim żadnych postaci, tylko są
sobą. Według siostry Matthiasa, w „Disabled Theater” są pokazani jak
zwierzęta w cyrku, dziwadła. Samym zainteresowanym niespecjalnie
przeszkadzała taka struktura przedstawienia. Podczas
pospektaklowego spotkania z publicznością mówili, że grali ten
spektakl bardzo wiele razy i że wciąż sprawia im to przyjemność.
Aktorzy podczas spektaklu "Disabled Theater", fot.: Katarzyna
Chmura-Cegiełkowska/ Festiwal Ciało/Umysł (dzięki uprzejmości
organizatorów)
Wygląda na to, że widzowie, którzy przyszli „na Bela”, otrzymali
znacznie więcej, niż się spodziewali. Hasło przewodnie całego
festiwalu Ciało/Umysł, podczas którego zaprezentowano „Disabled
Theater”, brzmi: „Tak, lubię patrzeć”. Bel, pokazując nam grupę
aktorów z niepełnosprawnością, oddaje im głos, ale też zadaje pytanie
o prawo do patrzenia. Ten spektakl bardzo wyraźnie przenosi punkt
ciężkości z przekazu scenicznego na reakcję odbiorcy. Aktorzy HORY
grają w teatrze po kilka, kilkanaście lat. Nawet jeżeli jest to pierwszy
spektakl, w którym występują tak otwarcie jako osoby z
niepełnosprawnością, są ze sceną i widzami obyci. Natomiast
widzowie obuwieczorów, podczas których „Disabled…” był pokazywany
w Warszawie, w zdecydowanej większości nie są obyci z aktorami z
niepełnosprawnością i faktycznie zostali przez choreografa i teatr
HORA sprowokowani do zastanowienia się nad odpowiedzią na
pytanie stawiane im przez twórców.
Festiwal Ciało/Umysł trwa do piątku, 27 września. Więcej na stronie
organizatora: www.cialoumysl.pl.
Data opublikowania dokumentu: 2013-09-24, 10.01
Przełącz
Tweet
1
0
KOMENTARZE
DODAJ KOMENTARZ
Nie ma żadnych wiadomości. Dodaj komentarz
Przeczytaj także:
- Uroczystość wręczenia nagród Laureatom konkursu
„Sztuka Osób Niepełnosprawnych” (2013-10-04, 12.31)
- KONKURS! Wygraj bilety na film „Chce się żyć”
(2013-10-03, 16.25)
- Warszawa: Spotkanie z Jo Walton w Paradox Cafe
(2013-10-02, 16.41)
- Lublin: "Chwilo, trwaj", czyli niecodzienny pokaz mody
(2013-09-30, 13.33)
2013-10-10 11:15
Czy wolno się śmiać?
3z3
http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/172233#.UkFjToY72M5
- WIFOON zaprasza na bezpłatne pokazy filmowe z
audiodeskrypcją (2013-09-27, 17.08)
Uwaga! Przedruk, kopiowanie, skracanie, wykorzystanie tekstów (lub
ich fragmentów) oraz zdjęć i elementów graficznych publikowanych w
portalu www.niepelnosprawni.pl w innych mediach lub w innych
serwisach internetowych wymaga zgody Redakcji portalu!
Copyright by Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji
Kontakt - O nas - Pomagają nam
2013-10-10 11:15