HRSpot - Taxonline.pl

HRSpot
Biuletyn zespołu ds. podatków
pracowniczych i doradztwa
personalnego
Polska
Nr 51, listopad 2011
Przedstawiamy kolejne wydanie biuletynu
poświęconego szeroko rozumianemu
obszarowi spraw pracowniczych.
Obciążenia
pracownicze
Czy składki na dobrowolne ub
ubezpieczenie
zdrowotne można
można odliczyć od podatku PIT?
W przedstawionym stanie faktycznym w roku 2011 podatnik uzyskał
dochód ze stosunku pracy, a jego pracodawca potrącał i odprowadzał
zaliczki na PIT. W związku z rozwiązaniem umowy o pracę podatnik
chciał zapłacić składkę na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne za
okres 3 miesięcy, w wysokości 9% od kwoty przeciętnego
wynagrodzenia oraz odliczyć 7,75% podstawy wymiaru składki
w zeznaniu podatkowym za rok 2011.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi potwierdził, że podatnik opłacając
samodzielnie składki na ubezpieczenie zdrowotne w 2011 r., może
pomniejszyć kwotę podatku w rocznym zeznaniu podatkowym za rok
2011 o składki na ubezpieczenie zdrowotne, których wysokość
zostanie ograniczona do poziomu 7,75%
7,75% podstawy wymiaru składki.
Przypomniał, że ustawodawca nie uzależnia możliwości odliczania
składek na ubezpieczenie zdrowotne od tego, czy są to składki
opłacone obowiązkowo, czy też dobrowolnie (art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. a)
ustawy o PIT). Zatem, jeżeli
jeżeli objęcie osoby fizycznej ubezpieczeniem
zdrowotnym oraz określenie wysokości składki, nastąpiło zgodnie z
przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych, odliczeniu od podatku podlegają składki
faktycznie zapłacone w danym
danym roku podatkowym do wysokości 7,75%
podstawy wymiaru tych składek. W takim przypadku, zgodnie z art.
68 ust. 4 ustawy o PIT, podstawę wymiaru składki, stanowi kwota
deklarowanego miesięcznego dochodu, nie niższa jednak od kwoty
odpowiadającej przeciętnemu wynagrodzeniu.
Opodatkowanie świadczeń uzyskanych przez
pracownika z tytułu podróży
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wypowiedział się w sprawie
opodatkowania PIT zwrotu kosztów noclegu oraz kosztów
użytkowania samochodów służbowych przez menedżerów
zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. W przedstawionym
stanie faktycznym, wyjazdy były przedstawione, jako stały element
wykonywania obowiązków służbowych i odbywały się w granicach
obszaru wskazanego w umowie o pracę. Nie były one jednak
traktowane przez pracodawcę, jako podróż służbowa w rozumieniu
przepisów Kodeksu pracy.
Dyrektor przypomniał, że zwolnienie poniesionych przez pracodawcę
kosztów noclegu z opodatkowania PIT przysługuje wyłącznie pod
warunkiem, że pracownik odbywa podróż służbową w rozumieniu
przepisów Kodeksu pracy. Pracodawca wysyłając pracownika w
podróż służbową zobowiązany jest wypłacić pracownikowi dietę oraz
inne należności na pokrycie związanych z nią kosztów. Wówczas na
podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o PIT, należności te są
zwolnione z opodatkowania do wysokości określonej w odrębnych
przepisach. Jednak w przypadku, gdy pracownik nie przebywa w
podróży służbowej pracodawca nie jest zobowiązany do wypłaty wyżej
wymienionych należności. Konsekwentnie zwrot kosztów noclegu
stanowi dla pracownika dodatkowe świadczenie, które nie korzysta ze
zwolnienia z opodatkowania z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o PIT.
Mając powyższe na uwadze, Dyrektor stwierdził, że zwrócony
pracownikowi przez pracodawcę koszt noclegu stanowi przychód ze
stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.
Pracodawca ma, więc obowiązek doliczyć jego wartość do
wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi w danym miesiącu oraz
obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy.
Natomiast w sytuacji, gdy pracownicy do wykonywania określonych
czynności służbowych w imieniu i na rzecz pracodawcy wykorzystują
samochody służbowe i pracodawca dokonuje zwrotu kosztów za
przejazd, pracownicy nie uzyskują z tego tytułu przychodu
w rozumieniu ustawy o PIT. Tym samym po stronie pracodawcy nie
powstaje obowiązek ustalenia przychodu.
Human Resources
Firmy chętniej sięgają po szkolenia
zewnętrzne
Wyniki badania PwC Saratoga HC Benchmarking 2011 pokazują,
że firmy chętniej decydują się na szkolenia dla swoich pracowników.
Po spadku w czasie kryzysu liczba godzin szkoleniowych 2010 r. w
przeliczeniu na etat wróciła do poziomu z 2008 r. i wyniosła niemal
32 godziny. Ma to również związek z częstszym niż w zeszłym roku
sięganiem po szkolenia dofinansowywane z Europejskiego Funduszu
sięganiem
Społecznego – wartość dofinansowania z tego źródła wzrosła o
23,6% , a liczba godzin szkoleniowych o 125%.
W stosunku do zeszłego roku zmieniła się również struktura szkoleń.
W roku 2009 r. firmy w większym stopniu decydowały się na
szkolenia wewnętrzne, które uzyskały przewagę nad szkoleniami
zewnętrznymi. Było to wówczas spowodowane potrzebą redukcji
kosztów i częstszym korzystaniem w własnych zasobów w procesie
rozwoju pracowników. Rok 2010 r. przyniósł odwrócenie tej sytuacji,
co pokazuje, iż preferowanym przez przedsiębiorstwa modelem jest
kupowanie szkoleń na rynku, bardziej niż ich realizacja własnymi
siłami.
Wybierając formę szkoleń między wewnętrznymi a zewnętrznymi
firmy nie powinny jednak
jednak brać pod uwagę jedynie kosztów. Szkolenia
wewnętrzne, mimo iż pracownikom mogą się wydawać mniej
atrakcyjne, pozwalają na efektywniejsze wykorzystanie potencjału
firmy oraz lepsze dostosowanie profilu szkoleń do specyfiki
organizacji. Zaangażowanie pracowników
prac
w prowadzenie szkoleń
wewnętrznych spełnia również rolę istotnego czynnika
motywacyjnego, zwiększając poziom identyfikacji trenerów
wewnętrznych z organizacją.
Struktura szkoleń w polskich firmach
Źródło: Raport
Rapo Saratoga HC Benchmarking 2011
Prawo Pracy
Rząd ureguluje premie w biurach maklerskich
15 września 2011 r. Ministerstwo Finansów przyjęło pierwszy projekt
rozporządzenia w sprawie zasad ustalania przez dom maklerski
polityki zmiennych składników wynagrodzeń osób zajmujących
stanowiska kierownicze. Projekt stanowi implementację przepisów
dyrektywy CRD3, która weszła w życie w styczniu 2011 r.,
wprowadzającej obostrzenia dotyczące zasad wynagradzania
w instytucjach finansowych (rozporządzenie wprowadza zmiany
podobne do tych, które Komisja Nadzoru Finansowego wprowadziła
w odniesieniu do banków na początku października 2011 r.).
Zgodnie z rozporządzeniem, polityka wynagrodzeń powinna m.in.
zakładać, iż większość wynagrodzenia powinna stanowić pensja stała,
natomiast przynajmniej połowę składników zmiennych
wynagrodzenia powinny stanowić akcje domu maklerskiego lub
instrumenty finansowe, których wartość zależna jest od
wiarygodności kredytowej domu maklerskiego. Ponadto, co najmniej
40% zmiennych składników wynagrodzenia powinna być uzależniona
od efektów pracy danej osoby i uwzględniać ryzyko domu
maklerskiego. Część ta ma być rozliczana i wypłacana w okresie od
trzech do pięciu lat, przy czym okres ten ustala się z uwzględnieniem
cyklu koniunkturalnego, charakteru i ryzyka prowadzonej działalności
oraz obowiązków tej osoby. Zmiany zawarte w projekcie powinny
wpłynąć pozytywnie na dbałość o długofalowe wyniki domów
maklerskich.
Projekt rozporządzenia jest na etapie uzgodnień i jego tekst
opublikowany 15 września 2011 r. może jeszcze ulec znaczącym
zmianom.
Potrąceniu nie podlega wierzytelność
wynikająca z pobrania nienależnego
wynagrodzenia
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 czerwca 2011 r. (II PK 256/10)
potwierdził, iż pozwany pracodawca nie jest uprawniony do
potrącenia swojej wierzytelności, nawet gdy jest ona potwierdzona
tytułem wykonawczym, wynikającej z pobrania przez pracownika
nienależnego wynagrodzenia.
Wyrok zapadł na gruncie stanu faktycznego, w którym pracodawcy
została zasądzona wyrokiem sądowym od pracownika kwota
wynikająca z nienależnego zawyżenia wynagrodzenia. W osobnym
procesie pracownik dochodził od pracodawcy roszczeń z tytułu
wynagrodzenia za pracę, ekwiwalentu za urlop i odszkodowania
w związku z rozwiązaniem umowy o pracę. W toku tego procesu
pracodawca postawił do potrącenia swą wierzytelność zasądzoną
wcześniejszym wyrokiem sądowym.
Sąd Najwyższy przypomniał, że należne i zasądzone pracownikowi
świadczenia podlegają ochronie i jedyne dopuszczalne potrącenie
może nastąpić w trybie art. 87 KP, a nie na warunkach określonych
w art. 498 KC. Potrącenie na podstawie art. 87 §1 KP może nastąpić
tylko przy wypłacie wynagrodzenia i na ściśle określonych warunkach.
Ponadto Sąd Najwyższy podkreślił, że na podstawie art. 87 §1 pkt. 2
KP do potrącenia może dojść dopiero po wszczęciu postępowania
egzekucyjnego (komorniczego lub administracyjnego).
Kontakt z nami
Camiel van der Meij
Partner
Doradztwo podatkowe
+48 22 523 4959
[email protected]
Katarzyna Serwińska
Dyrektor
Doradztwo podatkowe
+48 22 523 4794
[email protected]
Artur Kaźmierczak
Dyrektor
Doradztwo w zakresie
strategicznego zarządzania HR
+48 22 523 7490
[email protected]
Aleksandra Minkowicz-Flanek
Counsel
Doradztwo w zakresie
prawa pracy
+48 22 523 4533
[email protected]
www.pwc.pl
www.taxonline.pl
HRSpot jest publikacją działu prawno-podatkowego PwC.
Uwaga: Wszelkie zawarte w niniejszej publikacji informacje mają charakter orientacyjny – publikacja nie może stanowić jedynej
podstawy podejmowanych działań. Przed podjęciem jakichkolwiek działań należy zasięgnąć fachowej porady.
© 2011 PricewaterhouseCoopers Sp. zo.o. Wszystkie prawa zastrzeżone. W tym dokumencie nazwa "PwC" odnosi się do
PricewaterhouseCoopers Sp. z o.o., firmy wchodzącej w skład sieci PricewaterhouseCoopers International Limited, z których każda
stanowi odrębny i niezależny podmiot prawny.