Zmiany w gęstości mineralnej kości piszczelowej mierzonej na

Zmiany w gęstości mineralnej kości piszczelowej mierzonej na standardowych
radiogramach w cementowanej i bezcementowej aloplastyce całkowitej stawu
kolanowego po dziesięcioletniej obserwacji
S. R. Small, M. A. Ritter, J. G. Merchun, K. E. Davis, R. D. Rogge
From Joint Replacement Surgeons of Indiana Research Foundation, Mooresville,
Indiana, USA
Bone Joint J 2013;95-B:911–916.
Naprężenia stresowe wynikające ze zmniejszonej gęstości kości po całkowitej
aloplastyce stawu kolanowego (TKR) mogą zwiększać ryzyko migracji i obluzowania
endoprotezy. Te retrospektywne badania zostały ukierunkowane na ocenę metod
implantacji endoprotezy na okołoprotezową mineralną gęstość kości piszczelowej
poniżej cementowanej i bezcementowej części piszczelowej w podobnych modelach z
podobnym długoterminowych okresach przeżycia. Standardowe radiogramy
wykonane pomiędzy 2 miesiącami i 15 laty po zabiegu zostały poddane obróbce
cyfrowej w wybranych grupach TKR gdzie użyto cementowanej techniki (n=67) i
bezcementowej (n=67) stosując endoprotezę AGC. Cyfrowa radiologiczna
densytometria została wykorzystana do oceny zmian w gęstości mineralnej kości w
czasie. Wiek, czas obserwacji, płeć, indeks masy ciała i ustawienie wyraźnie
wpływały na długoterminowe obrazy okołoprotezowej gęstości kości.
Zaobserwowano podobne długoterminowe zmiany w gęstości mineralnej kości w obu
grupach bez względu na sposób implantacji co korelowało z wysokim odsetkiem
przeżycia TKR po 20 latach i sugeruje, że cementowa lub hezcementowa implantacja
mają podobną wartość.