AGH w Programie Ramowym UE
Transkrypt
AGH w Programie Ramowym UE
Irena Sikora, Bo¿ena Jagodziñska AGH w Programie Ramowym Unii Europejskiej W dniach 11–13 listopada 2002 r. odby³a siê w Brukseli konferencja inauguruj¹ca 6.Program Ramowy Badañ, Rozwoju Technicznego i Prezentacji Unii Europejskiej 2002-2006. Ca³kowity bud¿et 6.PR wynosi 17,5 mld Euro tj. o 17% wiêcej w porównaniu z 5.PR. Strukturê i rozdzia³ œrodków przedstawia poni¿sze zestawienie. I. Dzia³ania w ramach Wspólnoty Europejskiej Koncentracja i integracja badañ europejskich (13.345) – Genomika i biotechnologia dla zdrowia – Technologie spo³eczeñstwa informacyjnego – Nanotechnologie i nanonauka – Aeronautyka i przestrzeñ kosmiczna – Jakoœæ i bezpieczeñstwo ¿ywnoœci – Zrównowa¿ony rozwój, zmiany globalne i ekosystemy – Obywatele i sprawowanie w³adzy w spo³eczeñstwie opartym na wiedzy – Dzia³ania specyficzne – szerszy zakres badañ – Dzia³ania Wspólnych Centrów Badawczych nie zwi¹zane z energi¹ atomow¹ Dzia³ania na rzecz stworzenia Europejskiej Przestrzeni Badawczej (2.605) – Badania i innowacje – Zasoby ludzkie – Infrastruktura badawcza – Nauka i spo³eczeñstwo Wzmacnianie podstaw Europejskiej Przestrzeni Badawczej (320) – Wspieranie koordynacji dzia³añ – Wspieranie spójnego rozwoju polityki II. Program Ramowy EURATOM (1.230) – Kontrolowana synteza termoj¹drowa – Zarz¹dzanie odpadami radioaktywnymi 8 – Ochrona przed promieniowaniem – Inne dzia³ania w zakresie technologii atomowej i bezpieczeñstwa G³ównym celem 6.PR jest dzia³anie na rzecz utworzenia konkurencyjnego Europejskiego Obszaru Badawczego (European Research Area). Zgodnie z przyjêtymi za³o¿eniami, dzia³ania w ramach nowego programu bêd¹ mniej rozproszone co oznacza zredukowanie liczby priorytetów oraz finansowanie wiêkszych przedsiêwziêæ. W tym celu wprowadzono te¿ – obok tradycyjnie istniej¹cych – nowe instrumenty dzia³añ w postaci projektów zintegrowanych oraz sieci doskona³oœci. Pierwsze konkursy 6.PR bêd¹ og³oszone jeszcze w grudniu br. Rozpoczêcie 6.PR jest dobr¹ okazj¹ do podsumowania uczestnictwa AGH w 5.Programie Ramowym. Tabela 1 przedstawia iloœæ zg³oszonych projektów w rozbiciu na lata i jednostki AGH. Wœród wys³anych aplikacji znalaz³y siê projekty typu: RTD (Research & Technological Development) – 70%, AC (Accompanying Measures)13%, CA i TN (Concerted Actions i Thematic Network) – 8%, RTN (Research Training Network) – 4,5% Dane z tabeli 1 wskazuj¹ na to, ¿e iloœæ sk³adanych aplikacji, jak równie¿ wskaŸnik sukcesu (oko³o 30%) rozk³ada³y siê w miarê równomiernie w poszczególnych latach, podczas gdy w skali kraju dopiero w trzecim BIP 112 – grudzieñ 2002 r. roku trwania programu polskie zespo³y badawcze i przedsiêbiorstwa zaczê³y osi¹gaæ zadowalaj¹ce wyniki. Spoœród wszystkich ww. aplikacji Komisja Europejska zaakceptowa³a do realizacji 26 projektów, które przedstawia tabela 2. Aktywne uczestnictwo pracowników naukowych AGH zosta³o docenione przez Krajowy i Regionalny Punkty Kontaktowe. Akademia Górniczo-Hutnicza otrzyma³a dwukrotnie ( roku 2001 i 2002) nominacje do nagrody „Kryszta³owej Brukselki” dla najlepszego uczestnika w kategorii uczelnie wy¿sze, w konkursie organizowanym przez Krajowy Punkt Kontaktowy. Nominacje takie otrzyma³o tylko 6 uczelni. Kapitu³a wy³oniona przez Regionalny Punkt Kontaktowy w Krakowie uhonorowa³a Dyplomem najbardziej aktywnego uczestnika 5.PR w Regionie Ma³opolska Akademickie Centrum Komputerowe CYFRONET Akademii Górniczo-Hutniczej. Wyró¿nieniem dla AGH jest tak¿e akceptacja dwóch Centrów Doskona³oœci: – „Telemedicine and Preventive Medicine” – WEAIiE – „Materials Characterization by Electron Microscopy” – WMiIM Ca³kowita iloœæ Centrów Doskona³oœci i Centrów Kompetencji w Polsce zawiera siê w liczbie 157. Centra te – wed³ug opinii Krajowego Punk- Rafa³ Kalinowski i Mariusz Meszka 4th Cracow Conference on Graph Theory Czwarta Krakowska Konferencja z Teorii Grafów odby³a siê w malowniczo po³o¿onej Osadzie Turystycznej Czorsztyn, w dniach od 16–20 wrzeœnia br. By³o to najwiêksze z dotychczasowych czterech spotkañ – wziê³o w nim udzia³ 97 matematyków z a¿ 20 krajów: Australii, Belgii, Brazylii, Danii, Francji, Hiszpanii, Indii, Jugos³awii, Kanady, Meksyku, Niemiec, Polski, Portugalii, Republiki Po³udniowej Afryki, S³owacji, S³owenii, Stanów Zjednoczonych, Ukrainy, Wêgier i Wielkiej Brytanii. Reprezentowane by³y zatem wszystkie zamieszkane kontynenty! Miêdzynarodowy charakter konferencji zosta³ podkreœlony liczb¹ uczestników z zagranicy (54), która by³a wiêksza od liczby polskich matematyków bior¹cych w niej udzia³. Wœród uczestników by³o wielu wybitnych specjalistów z teorii grafów nale¿¹cych do œcis³ej czo³ówki œwiatowej. Wystarczy wymieniæ redaktorów naczelnych czterech czasopism naukowych, przez wielu uwa¿anych za najlepsze na œwiecie w dziedzinie matematyki dyskretnej: J. Adriana Bondy’ego (Journal of Combinatorial Theory, Ser. B), Micha³a Karoñskiego (Random Structures and Algorithms), Alexandra Rosê (Journal of Design Theory), Carstena Thomassena (Journal of Graph Theory). Ogó³em w konferencji wziêli udzia³ cz³onkowie komitetów redakcyjnych a¿ 10 specjalistycznych czasopism znajduj¹cych siê na tzw. Liœcie Filadelfijskiej. Konferencjê otworzy³ prof. Zdzis³aw Skupieñ. Komitet organizacyjny two- rzy³o czworo pracowników Zak³adu Matematyki Dyskretnej Wydzia³u Matematyki Stosowanej: dr Rafa³ Kalinowski, dr Mariusz Meszka oraz mgr Agnieszka Görlich i mgr Monika Pilœniak. Podczas konferencji odby³o siê siedem wyk³adów zaproszonych wybitnych profesorów: Mieczys³awa Borowieckiego (Zielona Góra), J. Adriana Bondy’ego (Lyon), Micha³a Karoñskiego (Poznañ), Alexandra Rosy (Hamilton, Kanada), Véry Sós (Budapeszt), Carstena Thomassena (Kopenhaga), Zsolta Tuzy (Budapeszt). Ponadto wyg³oszone zosta³y 74 referaty naukowe, a w czasie sesji problemowych przedstawiono 15 nowych otwartych problemów naukowych. Spotkanie to umo¿liwi³o wielu matematykom nawi¹zanie wspó³pracy naukowej. W szczególnoœci ju¿ teraz wiadomo o wymiernych efektach tej wspó³pracy w postaci otrzymanych podczas konferencji nowych wyników. Wybrane prace spoœród zaprezentowanych na konferencji zostan¹ opublikowane w specjalnym tomie renomowanego czasopisma Discrete Mathematics (wydawnic- BIP 112 – grudzieñ 2002 r. tu Kontaktowego – powinny byæ pierwszymi kandydatami do udzia³u w projektach 6.PR poniewa¿ uzyska³y znakomite oceny ze strony Komisji Europejskiej. two Elsevier), poœwiêconym w ca³oœci tej konferencji. Do redakcji, w której sk³ad wchodz¹ Rafa³ Kalinowski i Mariusz Meszka, nap³ynê³o ponad 50 prac, bêd¹cych teraz w fazie recenzowania. Cykl du¿ych miêdzynarodowych konferencji, które zyska³y nazwê Cracow Conference on Graph Theory, zapocz¹tkowany zosta³ w roku 1990. Pierwsza z nich odby³a siê na zamku w Niedzicy, druga w Zgorzelisku (w 1994 r.), a trzecia w Kazimierzu Dolnym (w 1997 r.). Wziê³o w nich ³¹cznie udzia³ ponad stu matematyków z 17 krajów. Wœród nich by³o wiele znakomitoœci, na czele ze zmar³ym w 1996 roku Pálem Erdösem – jednym z najwybitniejszych matematyków ubieg³ego stulecia, autorem lub wspó³autorem najwiêkszej w historii matematyki liczby publikacji (oko³o 1400). Pracom z tych konferencji poœwiêcono specjalne tomy Discrete Mathematics. Ich redaktorami goœcinnymi byli kolejno: Mieczys³aw Borowiecki i Zdzis³aw Skupieñ – tom 121 (1993); Anna Rycerz, A. Pawe³ Wojda i Mariusz WoŸniak – tom 164 (1997) oraz Rafa³ Kalinowski, Antoni Marczyk, Mariusz Meszka i A. Pawe³ Wojda – tom 236 (2001). Teoria grafów jest dyscyplin¹ intensywnie rozwijan¹ na Wydziale Matematyki Stosowanej. Jej pio- nierem w Krakowie by³ kieruj¹cy obecnie Zak³adem Matematyki Dyskretnej prof. Zdzis³aw Skupieñ. Wypromowa³ on póŸniej piêciu doktorów, a jego pierwszym doktorantem prof. A. Pawe³ Wojda – teraz dziekan WMS. Zak³ad Matematyki Dyskretnej ma obecnie trzech samodzielnych pracowników naukowych i siedmioro adiunktów specjalizuj¹cych siê w teorii grafów, a kilkoro asystentów tak¿e mo¿e siê poszczyciæ publikacjami z tego zakresu. Nale¿y podkreœliæ, i¿ prawie wszystkie artyku³y naukowe pracowników Zak³adu Matematyki Dyskretnej cechuje bardzo wysoki poziom merytoryczny, znajduj¹cy odzwierciedlenie w tytu³ach publikuj¹cych je czasopism o zasiêgu œwiatowym (zdecydowana wiêkszoœæ z Listy Filadelfijskiej). Taki potencja³ kadrowy pozwala – i obliguje – do stymulowania ¿ycia naukowego. Matematycy dyskretni na AGH s¹ prê¿nie dzia³aj¹c¹ grup¹ naukow¹, stanowi¹c¹ najwiêkszy w Polsce oœrodek skupiaj¹cy specjalistów z teorii grafów. Co roku w listopadzie prof. Zdzis³aw Skupieñ organizuje miêdzynarodowe warsztaty naukowe Workshop „Graphs 3 in 1”. W tym roku w Krynicy odby³o siê ju¿ jedenaste spotkanie z tego cyklu. Te trzydniowe warsztaty s¹ cenion¹ przez wielu matematyków form¹ wspó³pracy naukowej, o czym mo¿e œwiadczyæ wiele publikacji powsta³ych dziêki nim. W ka¿dy wtorek odbywa siê seminarium z Matematyki Dyskretnej, na którym czêsto swoje wyniki prezentuj¹ goœcie z innych oœrodków, tak¿e zagranicznych. Kieruje nim obecnie prof. Mariusz WoŸniak. Bie¿¹ce informacje o seminarium mo¿na uzyskaæ pod adresem: http://galaxy.uci.agh.edu.pl/ ~imat/seminaria.html 9