OPIS TECHNICZNY Do dokumentacji budowlanej: Projektu budowy

OPIS TECHNICZNY
Do dokumentacji budowlanej: Projektu budowy lądowiska dla śmigłowców sanitarnych z
traktem komunikacyjnym z budynkiem szpitala w Suchej Beskidzkiej.
1. Dane ogólne
1.1. Temat i zakres opracowania
Opracowanie stanowi dokumentację budowlaną wraz z dokumentacją kosztorysową.
Tematem opracowania jest budowa lądowiska dla śmigłowców sanitarnych z traktem
komunikacyjnym z budynkiem szpitala w Suchej Beskidzkiej. Lądowisko umiejscowione jest
na poziomie gruntu na rzędnej 361m.n.p.m. na terenie parku szpitalnego na działce
ewidencyjnej nr 10180/16, powierzchnia płyty lądowiska (pola końcowego podejścia FATO)
stanowi kwadrat o boku 25m, natomiast korona nasypu lądowiska w formie kwadratu o boku
28m ma powierzchnię 784m2. W obrębie pola końcowego w jego środku zaprojektowano
strefę przyziemienia i utraty siły nośnej (TLOF), która tworzy kwadrat o boku 17m i
powierzchni 289m2. Dokumentacja budowlana obejmuje swoim zakresem równieŜ
oświetlenie terenu lądowiska
W ramach opracowania zaprojektowano równieŜ drogę dojazdową do płyty lotniska
szerokości 4,5m, a takŜe kompleksowe odwodnienie powierzchni lądowiska i przyległego
terenu.
Inwestor: Zespół Opieki Zdrowotnej w Suchej Beskidzkiej przy ul. Szpitalnej 22.
1.2. Podstawa opracowania
1.2.1
Umowa Nr 86/08, z dnia 15.10.2008r. zawarta pomiędzy Zespołem Opieki
Zdrowotnej w Suchej Beskidzkiej przy ul. Szpitalnej 22, a firmą P.P.U. „TOMOST”
Tomasz Pochopień 34-200 Sucha Beskidzka ul. Makowska 7.
1.2.2 Pomiary terenowe sytuacyjno-wysokościowe.
1.2.3 Mapa sytuacyjno – wysokościowa do celów projektowych
1.2.4
Prawo budowlane – ustawa z dnia 7 lipca 1994r. (Dz.U.Nr 89 z dnia 25 sierpnia
1994r. Z późniejszymi zmianami).
1.2.5. Dz.U.Nr 43 Poz.430 Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia
2 marca 1999r. W sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi
publiczne i ich usytuowanie.
1.2.6. Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 31 sierpnia 1998r.
W sprawie przepisów techniczno – budowlanych dla lotnisk cywilnych.
2.
Stan istniejący
2.2. Park przyszpitalny.
W obecnym stanie (dokumentacja fotograficzna w załączeniu do Projektu) park
przyszpitalny pełni równieŜ funkcję ziemnego, terenowego lądowiska dla śmigłowców
sanitarnych. Jednak warunki terenowe (pochylenie terenu) oraz brak zgodnego z
przepisami oznakowania i oświetlenia nie pozwalają bezpiecznie uŜytkować tego terenu
pod kątem lądowiska. W związku z powyŜszym zaszła konieczność budowy lądowiska,
którego parametry będą zgodne z warunkami technicznymi według rozporządzenia
Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej.
Na terenie parku w ramach istniejącego zagospodarowania wydzielono kilka
asfaltowych ścieŜek, które według projektu naleŜy zlikwidować, podobnie rzecz się ma z
latarniami parkowymi, których lokalizacja zagraŜa bezpieczeństwu lądującego śmigłowca.
Dokumentacja na odrębnym rysunku określa zakres koniecznych rozbiórek oraz w
części kosztorysowej podaje obmiary robót rozbiórkowych. Na terenie projektowanego
lądowiska przebiegają sieci wodociągowe, kanalizacyjne oraz energetyczne. Część
urządzeń kanalizacyjnych zostanie zlikwidowana, a dla potrzeb odwodnienia powierzchni
lądowiska i przyległego terenu zaprojektowano nowe instalacje. Likwidowane sieci
energetyczne zostaną odcięte i zabezpieczone.
3.1. Projektowane rozwiązanie- powierzchnia lądowiska
Projekt zakłada wykonanie lądowiska dla śmigłowców na zaprojektowanej
powierzchni płyty lądowiska (pole końcowego podejścia FATO) stanowiącej kwadrat o boku
25m i powierzchni 625m2. Teren przeznaczony pod lądowisko naleŜy wstępnie oczyścić z
istniejącego zagospodarowania w postaci alejek o nawierzchni asfaltobetonowej, betonowych
obrzeŜy oraz ławeczek. Istniejące studnie rewizyjne kanalizacji opadowej naleŜy
zabezpieczyć przed ewentualnym uszkodzeniem podczas robót ziemnych. Wszystkie studnie
kanalizacyjne (rewizyjne) mają zostać nadbudowane i zniwelowane do poziomu
projektowanego terenu. Przed robotami makroniwelacyjnym naleŜy zebrać warstwę humusu
grubości zakładanej 15cm, który naleŜy pozostawić na odkładzie w hałdzie poza terenem
prowadzonych robót. Humus będzie potrzebny na zaprojektowane skarpy oraz strefy
lądowiska, w których zaprojektowano nawierzchnię trawiastą. Projekt zakłada, Ŝe ilość
humusu pozyskanego przy robotach rozbiórkowych pokryje zapotrzebowanie na ten materiał
przy projektowanym zagospodarowaniu terenu. Po wykonaniu robót mikroniwelacyjnych
naleŜy przeprowadzić roboty ziemne polegające na profilowaniu koryta ziemnego do
rzędnych projektowanych. Roboty naleŜy wykonywać w odpowiednich warunkach
atmosferycznych, tak, aby nie doprowadzać w wykopach do nawadniania podłoŜa
gruntowego. Roboty ziemne prowadzić od dolnego poziomu, cięŜkim sprzętem nie
dokopywać do rzędnych projektowych (25cm), projektowane dno koryta ziemnego uzyskać
przez skrawanie lekkimi spycharkami, powierzchnię gruntu zagęszczać i profilować w sposób
umoŜliwiający odprowadzenie wód opadowych. Grunt z wyrównania powierzchni płyty
lądowiska naleŜy wbudować w nasyp. Grunt wbudowywać warstwami maksymalnie 30cm
wraz z zagęszczeniem w obrysie poszerzonym względem obrysu projektowego (po 0.5m),
tak, aby moŜna było w zagęszczonym nasypie wyprofilować skarpy o prawidłowym
zagęszczeniu.
Strefę lądowisk opasano drenaŜem wgłębnym, który zaprojektowano bezpośrednio pod
betonowym, powierzchniowym ściekiem terenowym – drenaŜ PCV 110 około 60mb
wprowadzony do studzienki W1. Dodatkowo w poziomie dna koryta ziemnego
zaprojektowano drenaŜ palczasty – około 87mb PCV 110, który ma za zadanie
odprowadzenie wody przesączającej się z powierzchni projektowanego terenu – podłaczono
do studni D2. Szczegóły projektowe pokazano na rysunkach przekrojowych oraz rysunkach
szczegółowych odwodnienia i kanalizacji. Roboty związane z drenaŜem wgłębnym naleŜy
wykonać przed uzyskaniem projektowanego dna koryta ziemnego, tak, aby zapobiec
nawadnianiu zagęszczonego koryta ziemnego wodami gruntowymi, w trakcie robót naleŜy
szczególną uwagę zwrócić na to, aby nie uszkodzić projektowanych kanałów dn160mm, na
których będzie brakowało docelowego naziomu. Proponuje się w trakcie prowadzenia robót,
aby Wykonawca czasowo zabezpieczył te instalacje płytami drogowymi. Po dokonaniu przez
Inspektora Nadzoru odbioru podłoŜa gruntowego mającego na celu sprawdzenie rzędnych
projektowych, spadków terenu, drenaŜu powierzchniowego (palczastego) oraz wskaźnika
zagęszczenia podłoŜa (wymagany Is = 0.97) naleŜy bezzwłocznie przystąpić do wykonywania
nasypu pod płytę lądowiska – szczegółowe wymagania określa specyfikacja nr D.02.03.01.
Projekt z uwagi na wysokie kryteria równości powierzchni oraz zapewnienie wymaganej
nośności podłoŜa gruntowego zakłada wykonanie nasypu pod płytę lądowiska z mieszanki
ziemno-skalnej o wskaźniku zagęszczenia podłoŜa Is=1.0 oraz podbudowy z kruszywa
hutniczego frakcji 0-310mm w warstwie dolnej podbudowy grubości 0.30m oraz frakcji 060mm w warstwie górnej podbudowy grubości 0.20m, lub innego kruszywa drogowego na
przykład tłucznia 31.5-63 oraz 0-63. Reasumując minimalna grubość materaca z kruszywa
hutniczego, lub tłucznia wynosi projektowo 0.50m, nośność na powierzchni materaca
minimum E2=100MPa. Wymagany wskaźnik zagęszczenia podłoŜa Is = 1.0. Z uwagi na
zastosowanie w nasypie kruszywa hutniczego i ze względu na jego bardzo dobre właściwości
powiązania z powierzchnią gruntową nie jest wymagane schodkowanie powierzchni koryta
ziemnego w strefie lądowiska (FATO). NaleŜy pamiętać, aby kruszywo rozkładać warstwami
o grubości maksimum 30cm i budować nasyp tak, aby warstwy układały się w poziomie,
docelowe pochylenie powierzchni FATO to 2% w kierunku północnym i 1% w kierunku
wschodnim (z lekkim skrętem od kierunków głównych). Wykonawca opracuje we własnym
zakresie technologię wykonania nasypu uwzględniając konieczne uwarstwienie i frakcję
kruszywa. Niedopuszczalne jest zagęszczanie nasypów pod nachyleniem terenu.
Na tak wykonanym materacu z kruszywa w miejscach projektowanej strefy zielonej
lądowiska naleŜy bezpośrednio nawieźć i zawałować warstwę humusu oraz obsiać trawą.
Grubość warstwy humusu po uwałowaniu wynosi 10cm.
Przewidywane warunki gruntowe i wodne pozwalają na przyjęcie pierwszej kategorii
geotechnicznej obiektu i załoŜenie prostych warunków gruntowych. Zastosowane kruszywo
ponad to zapewnia właściwości higroskopijne, które pozwalają na niewielkie odprowadzenie
wody z podłoŜa w warstwy nasypu. Nie przewiduje się konieczności stosowania mat
geosyntetycznych na powierzchni podłoŜa pod nasypem przy prawidłowym procesie
technologii prowadzenia robót.
Na obrzeŜu pola końcowego zaprojektowano opaskę szerokości 1,0m z koski brukowej
gr. 8 cm na podsypce cementowo – piaskowej oraz warstwie podbudowy z tłucznia gr. 15 cm
i warstwy odsączającej z piasku grubości 10cm. Opaska zaprojektowana jest w związku z
koniecznością wykonania oświetlenia krawędziowego (FATO) – oświetlenie stanowi kwadrat
o boku 27m. Dzięki wybrukowaniu tej strefy uniknięto podczas eksploatacji konieczności
uciąŜliwego koszenia trawy miedzy lampami oświetlenia, a ponad to poprawiono estetykę
płyty samego lądowiska.
W obrębie pola końcowego w jego środku zaprojektowano strefę przyziemienia i utraty siły
nośnej (TLOF), która tworzy kwadrat o boku 17m i powierzchni 289m2. Powierzchnia ta
przeznaczona jest do lądowania śmigłowców. Zaprojektowano dla tej strefy odpowiednia
nawierzchnię oraz warstwy podbudowy. Nawierzchnię opasano wtopionym krawęŜnikiem
betonowym klasy I o wymiarach 15x30 cm, który ułoŜono na ławie betonowej z betonu B20.
KrawęŜnik i jego konstrukcję pokazano na rysunkach szczegółowych. Zaprojektowano
następujące warstwy podbudowy i nawierzchni (łączna grubość 58cm):
warstwa odsączająca ze Ŝwiru
gr. 30cm
warstwa podbudowy betonowej B20
gr. 15cm
podsypka cementowo – piaskowa
gr. 5cm
kostka brukowa
gr. 8cm
Warstwę podbudowy Ŝwirowej naleŜy zagęścić i odebrać do wskaźnika zagęszczenia podłoŜa
minimum Is = 1.0. Warstwę podbudowy betonowej naleŜy dylatować w formie kwadratów o
boku od 4.0m do 5.0m. Beton podbudowy podlega pielęgnacji minimum 7 dniowej
Z uwagi na wytyczne Rozporządzenia [1.2.6.] na nawierzchni strefy przyziemienia musi
być przedstawiony symbol litery „H” w kolorze czerwonym na białym krzyŜu o ramionach
długości 3.0m (szczegóły w dokumentacji rysunkowej). W związku z powyŜszym
zaprojektowano kostkę brukowa w kolorze czerwonym, na której zostanie w sposób malarski
naniesiony symbol białego krzyŜa. Rodzaj powłoki załoŜono jako termoplastyczną grubości
ok. 3mm.
3.2. Projektowane rozwiązanie- strefa wydłuŜonego startu (CWY)
Oprócz powyŜszej strefy pola końcowego podejścia zaprojektowano zabezpieczenie
wydłuŜonego startu (CWY) w postaci lamp kierunkowych sztuk 6 na odcinku o długości
30m. Lampy kierunkowe ML121HP w ilości 6 sztuk naleŜy zamontować na łamliwych
masztach w poziomie świateł krawędziowych wokół TLOF.
3.3. Projektowane rozwiązanie- droga dojazdowa do płyty lotniska.
W ramach opracowania zaprojektowano równieŜ drogę dojazdową do płyty lotniska
szerokości 4,5m. Nawierzchnia jezdni zaprojektowana została podobnie jak płyta strefy
przyziemienia z kostki brukowej o grubości 8cm na podsypce cementowo – piaskowej.
Podbudowę drogi naleŜy wykonać równieŜ analogicznie, czyli 30cm Ŝwiru jako warstwa
odsączająca i 15 cm warstwa betonu klasy B20. Podbudowę betonową naleŜy dylatować co
ok. 4mb. Nawierzchnię naleŜy ująć obustronnymi krawęŜnikami 15x30cm ułoŜonymi na
ławie betonowej. Odsłonięcie krawęŜnika wykonać 12cm na odcinku dojazdu do płyty
lotniska, natomiast na powierzchni płyty lądowiska zatopić krawęŜniki do poziomu terenu od
strony płyty i +6cm od zewnątrz (opaski). W miejscu połączenia projektowanej drogi z
istniejącą nawierzchnią drogi przeciwpoŜarowej uwzględnić nakładkę gr.5cm warstwy
ścieralnej na drodze przeciwpoŜarowej.
3.4. Oświetlenie terenu lądowiska.
Dokumentacja budowlana obejmuje swoim zakresem równieŜ oświetlenie terenu
lądowiska, montaŜ znaków kierunków wiatru i latarni na budynku. PowyŜsze zagadnienia
zostały zaprojektowane według odrębnej dokumentacji – BranŜy elektrycznej.
4. Projektowane rozwiązanie- odwodnienie powierzchniowe.
Przejęcie wód opadowych z powierzchni lądowiska będzie zrealizowane w pasie
zieleni. ObrzeŜe chodnikowe dzielące nawierzchnię od zieleni wykonać w poziomie
powierzchni kostki tak, aby umoŜliwić swobodny spływ wody. Istniejące włazy
kanalizacyjne, zasuwy hydrantowe itp. NaleŜy wyregulować do poziomu nawierzchni
lądowiska „-„ 1cm. Projektowane ścieki betonowe mają za zadanie odprowadzenie
napływającej wody na korpus lądowiska i sprowadzenie jej do projektowanych studzienek
wodościekowych, które z kolei zostaną podłączone do istniejącej sieci kanalizacji
opadowej – ogólnie zaprojektowano ok. 114mb ścieków 50x50x15cm. Do w/w studzienki
W1 wodościekowej zostanie równieŜ odprowadzony drenaŜ wgłębnego odwodnienia, a do
studni rewizyjnej D2 drenaŜ palczasty. Konstrukcję drenaŜy pokazano na rysunkach
szczegółowych (przekroje 3-3, A-A). Istotą wykonania drenaŜy jest to, aby obsypkę
filtracyjna z grysu lub płukanego Ŝwiru zabezpieczyć włókniną filtrującą, która ma
zapobiegać zamulaniu instalacji.
Powierzchnia samego lądowiska wykonana zostanie według projektowych spadków
nawierzchni ok. 2% w k. północnym i 1% wschodnim, które zapewniają swobodny spływ
wody.
5. Projektowane rozwiązanie- odwodnienie wgłębne.
Jak wspomniano wyŜej zaprojektowano studzienki wodościekowe szt. 4,
których zadaniem jest przejęcie wody opadowej ze ścieków liniowego odwodnienia
oraz odprowadzenie wody z drenów wgłębnych. Studzienki naleŜy wykonać z
elementów
betonowych
średnicy
wewnętrznej
50cm
i
głębokości
150cm.
Zwieńczeniem studzienek jest Ŝeliwny wpust uliczny o przekroju wlotowym
60x42cm. Studzienki naleŜy posadowić na podbudowie betonowej z chudego betonu
klasy B15 gr. 15cm. Dno studzienek szczelne – betonowe. Minimalny osadnik 50cm.
Studzienki podłączone są ze studniami rewizyjnymi za pomocą przykanalików PVC
160mm.
Konstrukcję studni rewizyjnych – 2 szt. Przebudowywanych studni D1 i D2stanowią kręgi Ŝelbetowe średnicy 120cm oraz pokrywy z otworami. Włazy do studni
typowe Ŝeliwne - lekkie, studnie wyposaŜone w stopnie Ŝeliwne w rozstawie 40cm.
Dno studni betonowe, wytworzona kineta dla ukierunkowania przepływu ścieków
opadowych.
6. Wpływ projektowanej inwestycji na środowisko
Inwestycja ta ma charakter całkowicie obojętny z punktu widzenia środowiska
naturalnego. W odniesieniu do art. Nr 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – o odpadach
(DZ.U. z 2007 r. nr 39 poz. 251) w trakcie realizacji projektowanego zakresu robót jedynym
materiałem, który w myśl ustawy moŜe być zaliczony jako odpad jest stara nawierzchnia
asfaltobetonowa oraz elementy betonowe tj: obrzeŜa, krawęŜniki. Projekt przewiduje
rozbiórkę nawierzchni alejek parkowych i wywiezienie jej poza teren robót. Nawierzchnię i
elementy betonowe z rozbiórki naleŜy wywieść na miejskie wysypisko śmieci w Suchej
Beskidzkiej.
Projekt zakłada zerwanie nawierzchni asfaltobetonowej i rozebranie elementów
betonowych w ilości: ok 35[m^3], zakładając cięŜar jednostkowy [m^3] gruzu z rozbiórki:
2,5[t/m^3] otrzymujemy ilość odpadu: 35[m^3] x 2,5[t/m^3] = 87,5[t]
Pozostały materiał z rozbiórek taki jak: ziemia ze skarpy i korytowanego lądowiska nie
zalicza się do odpadów gdyŜ będzie przeznaczona do wbudowania w konstrukcję platformy
lądowiska. W ramach robót przewiduje się wycinkę drzew parkowych, których lokalizacja
koliduje z projektowanym zagospodarowaniem lądowiska – według odrębnego opracowania
zagospodarowania zielenią.
7. Warunki prowadzenia robót.
Wykonawca zobowiązany jest do prowadzenia robót w oparciu o powyŜszy projekt
techniczny oraz wykonany we własnym zakresie projekt organizacji robót i Projekt
Zapewnienia Jakości, powyŜsze dokumenty Kierownik budowy złoŜy przed rozpoczęciem
robót do zatwierdzenia Inspektorowi nadzoru. Kierownik robót ma obowiązek sporządzenia
planu BIOZ. Przed rozpoczęciem robót wykonawca zawiadomi administratorów sieci
wodociągowych, gazowych oraz elektrycznej o planowanych pracach i będzie realizował
roboty pod ich nadzorem. Dokumentacja uwzględnia tylko te sieci uzbrojenia terenu, które
zinwentaryzowano na mapie sytuacyjno – wysokościowej, za uszkodzenia sieci innych
Projektant nie odpowiada.
Opracował:
Mgr inŜ. Tomasz Pochopień