15 stycznia 2017 * Nr 3 (936) * Tarnowskie Góry

Transkrypt

15 stycznia 2017 * Nr 3 (936) * Tarnowskie Góry
U NAS
W PARAFII ŚW. JÓZEFA ROBOTNIKA
15 stycznia 2017  Nr 3 (936)  Tarnowskie Góry
tel. 384 66 85 www.jtg.deum.pl e-mail: [email protected]
Konto bankowe: PEKAO S.A. nr r-ku: 47124013431111000023681554
Kancelaria parafialna – ul. Pomorska 24 czynna: pon. i środa 9.00÷11.00, czw. 15.00÷16.30; 18.30÷19.30
Niedziela 15 stycznia
8.30
10.00
11.30
II Niedziela Zwykła
Za parafian.
Za †† Eugenię i Teofila Cudaj w rocznice śmierci. (z ul. KW)
Do Bożej Opatrzności i MBNP z podziękowaniem za otrzymane łaski
z prośbą o dalsze, Boże Błogosławieństwo i zdrowie w intencji Łucji
Wysockiej z okazji urodzin oraz w pewnej intencji.
Poniedziałek 16 stycznia
18.00
Do Bożej Opatrzności i MBNP z podziękowaniem za otrzymane łaski
z prośbą o dalsze, Boże Błogosławieństwo i zdrowie w intencji Aliny
i Bogdana Duda z okazji urodzin oraz o Boże Błogosławieństwo dla
całej rodziny. (z ul. KW)
Wtorek 17 stycznia
18.00
Św. Antoniego Pustelnika
Do Bożej Opatrzności i MBNP z podziękowaniem za otrzymane łaski
z prośbą o dalsze, Boże Błogosławieństwo i zdrowie w intencji Danuty
Weps z okazji urodzin.
Środa 18 stycznia
8.00
Msza zbiorowa za zmarłych.
Czwartek 19 stycznia
Św. Jana Sebastiana Pelczara Bp.
17.00
1. Za † Stanisławę Hajduk - 10 rocznica śmierci i pamiątka urodzin.
(z ul. KW)
2. Za † Lidię Markowiak w miesiąc po śmierci.
Piątek 20 stycznia
18.00
1. Za † żonę Barbarę Wojtczak - 4 rocznica śmierci. (z ul. FI)
2. Za † Mariannę Minkus w 30 dzień po śmierci - od syna z rodziną.
Sobota 21 stycznia
16.30
17.00
Niedziela 22 stycznia
8.30
10.00
11.30
Św. Agnieszki
Adoracja Najświętszego Sakramentu.
Za † syna Sławomira Lecha w 2 rocznicę śmierci, † ojca Michała
Flodrowskiego. (z ul. KW)
III Niedziela Zwykła
Za † Katarzynę Krawczuk - od sąsiadów.
Za † męża Alojzego Izydorczyka w 3 rocznicę śmierci, z rodziny
Izydorczyk i Antończak. (z ul. SF)
Za † Arkadiusza Muchla - w rocznicę śmierci oraz pamiątka urodzin.
( z ul. CB)
dzisiejszą niedzielę obchodzimy Światowy
Dzień Migranta i Uchodźcy. Na naszych
oczach wiele rodzin przeżywa ból rozłąki
z najbliższymi, którzy wyjechali w poszukiwaniu
lepszej pracy i zarobków. Na naszych oczach trwa też
dramat tysięcy rodzin opuszczających swoje domostwa z powodu wojen, biedy
i prześladowań. Otoczmy ich dzisiaj szczególną modlitwą. Przyjmijmy też
serdecznie tych, którzy wśród nas szukają lepszego życia dla siebie
i najbliższych. Wykorzystajmy ten dzień, aby uczyć się rozumieć innych – oni
też są ukochanymi dziećmi Bożymi, naszymi braćmi.
W
W najbliższych dniach Kościół wzywa nas, abyśmy spojrzeli jeszcze
szerzej, poza siebie, nawet poza własną wspólnotę parafialną. Już we wtorek,
17 stycznia, obchodzimy Dzień Judaizmu. Spróbujmy tego dnia szczególnie
pochylić się nad Pismem Świętym, aby tam szukać wspólnych korzeni naszej
wiary i uczyć się od Abrahama, jak bez reszty zaufać Panu Bogu.
W dniach od 18 do 25 stycznia w całym Kościele będzie trwał Tydzień
Powszechnej Modlitw o Jedność Chrześcijan. Powszechnej, gdyż w tym
samym czasie podejmują ją wszystkie Kościoły chrześcijańskie. Uczyńmy
wszystko, co w naszej mocy, aby każdego dnia wypełniać polecenie Pana
Jezusa: abyśmy byli jedno! Nasza osobista więź z Panem Bogiem musi
przekładać się na nasze relacje z bliźnimi, zwłaszcza z braćmi w tej samej
wierze. W to wielkie nawoływanie Kościoła do jedności włączmy także nasze
osobiste modlitwy. Niech będą one skromnym wkładem w dzieło ekumenizmu.
 W sobotę, 21 stycznia, przypada Dzień Babci, a w niedzielę, 22 stycznia Dzień Dziadka. Pamiętajmy o nich i módlmy się w tych dniach za naszych
kochanych dziadków, tych żyjących i tych, którzy odeszli już do Pana.
Tak wiele im zawdzięczamy. Niech naszym podziękowaniem będzie
modlitwa, ofiarowana Komunia św. i serdeczna pamięć.
 W następną sobotę 21 stycznia od godz. 12.00 kolęda dodatkowa - proszę
o zgłoszenie w kancelarii bądź w zakrystii. Jeżeli ze względu na wyjazd
feryjny komuś nie pasuje ten termin proszę o indywidualne zgłoszenie.
 Kolekta dzisiejsza i w następną niedzielę na potrzeby naszej parafii ,
 Wyjazd na jasełka do Cieszyna w poniedziałek 23 stycznia o godz. 14. 00
sprzed kościoła.
**********************************************************************
Zapowiedzi przedślubne
Salomon Tomasz z Tarn.Gór – Salomon Katarzyna z Tarn.Gór.
**********************************************************************
Święty Antoni Pustelnik
mię Antoniego kojarzy nam się niemal
zawsze z osobą św. Antoniego
z Padwy, którego papież Leon XIII
nazwał
„świętym
całego
świata”.
I rzeczywiście, trudno sobie wyobrazić takie
miejsce na ziemi, gdzie nie byłoby
poświęconych Mu kościołów, kaplic, ołtarzy
czy wizerunków. Jednak 17 stycznia kościół
wspomina św. Antoniego Pustelnika, zwanego
też Wielkim. Mimo iż pozostaje on niejako
w cieniu swego średniowiecznego imiennika,
to jego wpływ na dzieje Kościoła jest
ogromny. I chyba mu dobrze tam, gdzie jest.
Antoni Pustelnik nigdy nie chciał znajdować
się na eksponowanym miejscu, całe życie
szukał odosobnienia. Ćwiczył się w ascezie,
modlitwie, pokorze. Im bardziej szukał
samotności, tym bardziej lgnęli do niego
ludzie, naśladując jego sposób życia lub
szukając u niego duchowego wsparcia. „Jesteś największym mnichem całego
wschodu” – ktoś kiedyś miał powiedzieć Antoniemu. Ten zaś odparł: „Tak,
wiem, już mi to powiedział szatan”.
I
Antoni Pustelnik urodził się ok. roku 251 w środkowym Egipcie.
Wychowany w rodzinie chrześcijańskiej, nie posiadał jednak wykształcenia
świeckiego. Kiedy miał 20 lat zmarli jego rodzice, Antoni zaś opiekował się
młodszą siostrą. Pewnego dnia usłyszał w kościele słowa z Ewangelii św.
Mateusza: „Jeżeli chcesz być doskonały, idź sprzedaj co posiadasz i rozdaj
ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i pójdź za mną”. Słowa
te odczytał Antoni dosłownie i odniósł je wprost do siebie. Sprzedał więc
majątek rodziców, zabezpieczył byt siostrze, a pozostałą część rozdał ubogim
i począł wieść żywot anachorety. Z języka greckiego anachoreo znaczy:
oddalam się, odchodzę. W odosobnieniu oddawał się Antoni pracy fizycznej,
modlitwie i pokucie. Im stawał się bardziej znany, tym próbował głębiej zaszyć
się na pustyni. Początkowo stronił od ludzi, ale z czasem uznał, że jego
obowiązkiem jest udzielanie im zbawiennych rad.
Życie samotnego ascety zawsze jest bardzo trudne, wymagające,
ciężkie. Mnich podlega różnorakim pokusom. Takie też było życie Antoniego.
Nieustannie był atakowany przez szatana, który nawiedzał go w różnych
postaciach. Pokusy pokonywał modlitwą i ascezą. Wedle tradycji uzdrawiał też
ludzi i uwalniał z opętania. Stopniowo wokół Antoniego zaczęli gromadzić się
naśladowcy, co spowodowało powstanie eremów, pierwowzorów klasztorów.
Pustelnik odznaczał się wielką mądrością, a że nie był wykształcony,
nazywano go „nauczonym przez Boga”. Prowadził przez jakiś czas
korespondencję z cesarzem Konstantynem Wielkim i jego synami.
Mimo iż żył w odosobnieniu żywo interesował się sprawami Kościoła,
a w chwilach trudnych opuszczał swoją pustelnię, by wesprzeć Kościół radą
i pomocą. Można powiedzieć, że na pustynię zabrał ze sobą problemy ludzi
i Kościoła. Tak było podczas prześladowań za cesarza Dioklecjana w 311 r.,
kiedy Antoni przybył do Aleksandrii i spotkał się z biskupem św. Aleksandrem.
Tak było też w dwadzieścia lat później, kiedy znów przybył do Aleksandrii
podczas szerzącej się herezji arianizmu, by wspierać prawowierny Kościół.
Wówczas spotkał się Antoni ze św. Atanazym, późniejszym swoim biografem.
Antoni poświęcił wszystko, aby nic mu nie przeszkadzało
w poszukiwaniu Boga. Stał się natchnieniem nie tylko dla swoich czasów. Pod
wpływem Antoniego św. Augustyn zaczął wieść życie eremity. Wskazaniami
Pustelnika inspirowały się również zakony żebracze.
Spoglądamy dziś na tego niezwykłego eremitę z perspektywy naszego
zabiegania. „Czas to pieniądz” – mówimy. „Oszczędzajmy cenny czas!”. I jakoś
tak, im bardziej go oszczędzamy, tym bardziej nam go brakuje. Im bardziej
łapiemy tzw. chwile, tym szybciej ucieka nam wieczność. Przywołując postać
Antoniego, uczymy się od niego tego, co jest naprawdę ważne, a co możemy
sobie darować. Antoni uczy nas opanowania siebie, swoich namiętności, tego
jak wypełniać się Bogiem. „Czuwajcie i módlcie się!” – te słowa św. Antoni
ciągle powtarzał. Kieruje je również do nas.
Opracowano na podstawie felietonu Mirosława Króla

Podobne dokumenty