Mroz_Jak rozmawiac o_ Modul 109_War

SYLABUS/OPIS PRZEDMIOTU
1.
Nazwa przedmiotu/ moduł (w języku polskim)
Jak rozmawiać o psychopatologii? Społeczne konteksty diagnozy i terapii./
Moduł 109.: Psychologia miłości
2.
Nazwa przedmiotu w języku angielskim
How to speak about the psychopathology? The social contexts of diagnosis
and therapy
3.
Jednostka prowadząca przedmiot
Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Psychologii,
Zakład Psychologii Osobowości.
4.
Kod przedmiotu/modułu
(nie wypełniać)
5.
Rodzaj przedmiotu (obowiązkowy lub fakultatywny)
Fakultatywny
6.
Kierunek studiów
Psychologia
7.
Poziom studiów (I lub II stopień lub jednolite studia magisterskie)
Jednolite studia magisterskie
8.
Rok studiów
IV
9.
Semestr (zimowy lub letni)
letni
10. Forma zajęć i liczba godzin (dotyczy nazw różnych typów zajęć)
Forma zajęć: Warsztat , 30 godzin
11. Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia
Barbara Mróz, dr hab.
12. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla
przedmiotu/modułu oraz zrealizowanych przedmiotów
Wiedza z zakresu psychopatologii, całościowej diagnozy psychologicznej,
umiejętności konceptualizacji i interpretacji problemów psychologicznych,
umiejętności przeprowadzania rozmowy psychologicznej i wywiadu
1
13. Cele przedmiotu
C1 Zapoznanie z podstawowymi podejściami teoretycznymi w psychologii
relacji intymnych.
C2 Zapoznanie z uwarunkowaniami kulturowymi i środowiskowymi
funkcjonowania w relacjach intymnych CP.
C3 Dostarczenie wiedzy z zakresu zaburzeń seksualnych (wybrane
zagadnienia)
C4 Dostarczenie podstawowej wiedzy dotyczącej rozpoznawania i procesu
diagnozy zaburzeń seksualnych.
C5 Kształtowanie umiejętności związanych z pełnieniem roli psychologa
pomagającego ludziom w radzeniu sobie z problemami w relacjach
intymnych (kontrakt, nawiązanie kontaktu, rozpoznawanie problemu,
rozpoznawanie zasobów, wybór sposobów wsparcia, podstawowa wiedza
dotycząca diagnozy i działań terapeutycznych) CP.
C6 Pogłębienie wiedzy na temat złożoności procesów zachodzących miedzy
ludźmi w relacjach intymnych, rozpoznawanie różnorodnych stanowisk
tłumaczących tę złożoność CP.
C7 Uświadomienie wpływu własnych postaw i doświadczeń na
postępowanie diagnostyczne i pomaganie. Poszerzanie wglądu we własne
psychologiczne uwarunkowania. Rozpoznawanie znaczenia kontekstu
społecznego i kulturowego w relacji z pacjentem (klientem) CP.
C8 Uwrażliwienie na etyczne aspekty pracy z ludźmi dotyczącej ich relacji
intymnych CP.
14. Zakładane efekty kształcenia (dla
przedmiotu)
Symbole kierunkowych
efektów kształcenia, np.:
K_W01*, K_U05, K_K03 (symbole dla
kierunku)
EK_W_02 Rozpoznaje
uwarunkowania kulturowe
funkcjonowania w relacjach
społecznych
K_W01, K_W02
EK_U_01 Wykorzystuje wiedzę
przygotowującą do pracy z ludźmi –
ma świadomość konieczności
dalszego uczenia się procesów
zachodzących w relacji psycholog –
pacjent (klient)
K_U01, K_U02, K_U04, K_U05
2
EK_U_02 Rozpoznaje złożoność
problemów w relacjach społecznych,
poszerza wgląd we własne
ustosunkowanie do
kontrowersyjnych tematów, jest
otwarty na rozumienie innych
poglądów
EK_K_01 Dba o to, by rozpoznawać i
dystansować się wobec własnych
przekonań i doświadczeń w pracy z
ludźmi nad ich problemami w
relacjach społecznych
EK_K_02 Dostrzega problemy
etyczne w pracy psychologa
dotyczące pracy z problemami i
zaburzeniami w relacjach
społecznych
K_K01, K_K02, K_K03, K_K05,
K_K06
15. Treści programowe
1. Zaburzenia psychiczne w świadomości społecznej.
2. Społeczne spostrzeganie osoby zaburzonej lub chorej psychicznie.
3. Definicje zdrowia psychicznego w oparciu o normy społeczne, społeczna
percepcja pomocy psychologicznej i osoby psychologa i terapeuty.
4. Proces przekazywania wyników badań psychologicznych jako wstęp do
pracy terapeutycznej
5. Komunikacja między psychologiem z pacjentem, klientem, rodziną.
6. Zapobieganie błędom w komunikacji werbalnej i pozawerbalnej.
7. Przekaz wartościujący i niewartościujący.
8. Zagadnienie manipulacji w terapii, nadużywanie pozycji terapeuty.
9. Skłonności makiaweliczne terapeuty, manipulowanie terapeutą,
manipulowanie wiedzą psychologiczną.
10. Problemy wypalenia zawodowego w zawodach społecznych, w tym w
pracy psychologa.
11. Społeczny i kulturowy wymiar depresji, nerwicy, psychozy, psychopatii.
12. Problemy etyczne pojawiające się w związku z kontaktem z pacjentem,
klientem, rodziną.
13. Znaczenie samorozwoju i kompetencji zawodowych psychologa.
1.
16. Zalecana literatura
Obowiązkowa:
1. Bąk O. (2011) Informacje zwrotne przekazywane przez nauczycieli w
percepcji uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Psychologia
Rozwojowa, 16, 2, 67-82.
2. Brodniak W. A. (2000). Choroba psychiczna w świadomości
społecznej. Warszawa: Oficyna Naukowa.
3. Kostrubiec B., Mirucka B. (red.) (2004). Rysunek projekcyjny w
badaniach obrazu siebie. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
4. Mróz B. (2007). Postrzeganie własnej roli zawodowej a obraz siebie.
3
Annales Universitatis Mariae Curie- Skłodowska. Sectio D, Medicina. –
Vol. 62, suppl. 18, (5), 152 - 155.
5. Mróz B., Turkiewicz A., Mordarski S. (2010). Wypalenie zawodowe
wśród personelu intensywnej opieki medycznej. Polskie Forum
Psychologiczne, T 15, (2), 212-226.
Uzupełniająca:
1. Brzeziński J. (1984) (red.) – Wybrane zagadnienia z psychometrii i
diagnostyki psychologicznej, Poznań: Wydawnictwo UAM.
2. Carson R. C., Butcher J. N., Mineka S. (2003). Psychologia zaburzeń.
Człowiek we współczesnym świecie. Gdańsk: GWP.
3. Frank L.K. (1987). Metody projekcyjne w badaniu osobowości w:
Szustrowa T. (red), Swobodne techniki diagnostyczne, Warszawa:
Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
4. Hornowska E. (2001). Testy psychologiczne. Teoria i praktyka.
Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
5. Kodeks etyczno-zawodowy psychologa. W: J. Strelau (red.) (2000).
Psychologia. Podręcznik Akademicki. Tom 3, 837-844, Gdańsk: GWP.
6. Łazowski J. (1989). Problemy psychosomatyczne w chorobie
wrzodowej żołądka i dwunastnicy, Warszawa: PZWL.
7. Ostrowska K., Milewska, E. (1986). Diagnozowanie psychologiczne w
kryminologii. Warszawa: Wydawnictwo ATK.
8. Popielski K.(1987). Testy egzystencjalne: metody badania frustracji
egzystencjalnej i nerwicy noogennej. W: K. Popielski – Człowiek –
pytanie otwarte. Studia z logoteorii i logoterapii. Lublin: RW KUL.
9. Sokolik M. (red.) (1991), Kliniczne studia przypadków, Warszawa:
Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
10.Stemplewska-Żakowicz K. (2005). Metoda wywiadu w psychologii. W:
K. Stemplewska-Żakowicz, K. Krejtz (red.) Wywiad psychologiczny.
Tom 1, 31-89. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych
Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
11.Stemplewska-Żakowicz K. (2011). Diagnoza psychologiczna.
Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna. Gdańsk: GWP.
12.Suchańska A. (2007). Rozmowa i obserwacja w diagnozie
psychologicznej. Warszawa: WAiP - Wydawnictwa Akademickie i
Profesjonalne.
13.Strelau J. (1997). Inteligencja człowieka. Warszawa: Wydawnictwo
Żak.
17. Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu, sposób sprawdzenia
osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia
- wykład: …………
-
ćwiczenia: …………
laboratorium: …………
konwersatorium: …………
warsztat: Ocena pracy końcowej
inne: ……………
18. Język wykładowy
polski
4
19. Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem:
-
wykład: ………. godzin
ćwiczenia: ………. godzin
laboratorium: ………. godzin
konwersatorium: ………. godzin
warsztat: 30 godzin
inne: ………. godzin
30 godzin
Praca własna studenta np.:
(podać tylko te, które dotyczą danego przedmiotu. Praca
własna wyliczona z uwzględnieniem ECTS - patrz: opis pod
tabelą**)
-
przygotowanie do zajęć: 20 godzin
opracowanie wyników: 20 godzin
czytanie wskazanej literatury: 20 godzin
napisanie raportu z zajęć: 30 godzin
przygotowanie do egzaminu: ………. godzin
przygotowanie do kolokwium: ………. godzin
Suma godzin
Liczba punktów ECTS
90 godzin
120 godzin
4
5