Ćwiczenie Nr 2 - Systemy audiowizualne (zapoznanie z
Transkrypt
Ćwiczenie Nr 2 - Systemy audiowizualne (zapoznanie z
Instytut Informatyki Stosowanej im. Krzysztofa Brzeskiego I Spis zgłoszonych referatów - 2014 im. Krzysztofa Brzeskiego XXXII. Nr 32/2014/PWSZ/Elblag/KOI 32. Natalia Kmieć Temat referatu: Uczelnia: Katedra: Tytuł naukowy: I NT E R NE T – J Ę Z Y K O W A P R Z E S T R Z E Ń P O M I Ę DZ Y OF I C J A L NO Ś C I Ą A NI E OF I C J A L NO Ś C I Ą ? Uniwersytet Warmińsko-Mazurski Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej mgr Internet jawi się jako przestrzeń zupełnej dowolności. Z założenia Internet miał odzwierciedlać zachowania społeczne, aktualne wartości, tendencje, które dominują i zajmują ważne miejsce w społeczeństwie masowym, co silne koresponduje z naturalnością, codziennością oraz spontanicznością zachowań (również zachowań językowych). Aktualny obraz mass mediów pokazuje nam, że nie tylko media wywołują określone skutki w życiu odbiorców, ale i odbiorcy (a dokładniej ich życie codzienne) wpływają na zawartość mediów. Jak pisze Sztompka (2008, 74): Stosunki pomiędzy rzeczywistością codzienną a realnością mediów nie są ani jednoznaczne, ani tym bardziej jednostronne. Należy tutaj raczej mówić o relacji dwustronnej polegającej na oddziaływaniu mediów na rzeczywistość i realności dnia codziennego na media (…). Oznacza to, że te dwie przestrzenie wzajemnie się przenikają. Współcześnie, życie codzienne jest nierozerwalnie związane z funkcjonowaniem mass mediów, z drugiej zaś strony, przekazy medialne banalizują się, trywializują na tyle, że niejednokrotnie do złudzenia przypominają przestrzeń komunikacji prywatnej, a nie publicznej. O codzienności, o kulturze życia codziennego trudno jest mówić w oderwaniu od zjawiska potoczności jako wartości w kulturze. Leksem potoczny w odniesieniu do wartości może być rozumiany dwojako: potoczny – w sensie pozytywnym – kiedy mówimy o codzienności, powszechności, naturalności, swobodzie zachowania, rozumienia etc. oraz potoczny – w sensie negatywnym – kiedy mówimy o banalności, trywialności, pospolitości m.in. języka, postępowania i in. Konotacja leksemu potoczność będzie zatem uwarunkowana zjawiskiem, przedmiotem, czynnością, do których będziemy ją odnosili, będzie ściśle uzależniona od kontekstu. Potoczność rozumiana jest tu jako postawa wobec świata, jako sposób rozumienia i analizowania otaczającej nas rzeczywistości, który opiera się wyłącznie na zdroworozsądkowej wiedzy, na doświadczeniach życia codziennego. Co więcej, codzienność „zwykłego człowieka” utożsamiamy, nieco automatycznie, z jego prywatnością, która wydaje się mieć naczelną wartość – prywatność jest królestwem, obszarem wyłącznej i 2|Strona im. Krzysztofa Brzeskiego niepodzielnej suwerenności człowieka (Bauman 2011, 51), która przeciwstawia się temu, co publiczne, co dostępne dla ogółu. Dziś codzienność, potoczność traktowana jako wartość kulturowa może mieć – i notabene ma – wpływ na kulturę masową ze względu na wspólne komponenty, które tworzą zarówno kulturę codzienności, jak i kulturę masową. Odzwierciedleniem tej tendencji jest przenikanie do sfery języka mass mediów języka potocznego. Upotocznienie języka mediów chciałabym przedstawić w oparciu o analizę tekstów internetowych wydań ogólnopolskich dzienników oraz komentarzy ich odbiorców. Na podstawie obserwacji, analizy współczesnych przekazów internetowych należy podjąć próbę umiejscowienia dyskursu medialnego w przestrzeni pomiędzy oficjalnym dyskursem publicznym a przeciwnym mu – dyskursem prywatnym (w postaci dyskursu potocznego). W swoim wystąpieniu chciałabym pokazać jak dyskurs medialny – z założenia o charakterze publicznym, przejmuje cechy i znamiona dyskursu nieoficjalnego (potocznego) – a tym samym – jak zmniejsza dystans pomiędzy tymi dwoma typami dyskursu. Materiał ten pokaże jak cienka granica dzieli przestrzeń publiczną (którą powinien być Internet) a przestrzenią prywatną, która silnie wkracza do świata mass mediów. A język, którym posługują się dziennikarze stanowi pole badawcze, które dostarcza wielu argumentów, które świadczą nie tylko o upotocznieniu, ale także dyferencjacji i familiaryzacji języka. 3|Strona