Ćwiczenie Nr 2 - Systemy audiowizualne (zapoznanie z

Transkrypt

Ćwiczenie Nr 2 - Systemy audiowizualne (zapoznanie z
Instytut Informatyki Stosowanej
im. Krzysztofa Brzeskiego
I
Spis zgłoszonych referatów - 2014
im. Krzysztofa Brzeskiego
XXXII. Nr 32/2014/PWSZ/Elblag/KOI
32. Natalia Kmieć
Temat referatu:
Uczelnia:
Katedra:
Tytuł naukowy:
I NT E R NE T – J Ę Z Y K O W A P R Z E S T R Z E Ń P O M I Ę DZ Y OF I C J A L NO Ś C I Ą A
NI E OF I C J A L NO Ś C I Ą ?
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski
Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej
mgr
Internet jawi się jako przestrzeń zupełnej dowolności. Z założenia Internet miał odzwierciedlać
zachowania społeczne, aktualne wartości, tendencje, które dominują i zajmują ważne miejsce w społeczeństwie
masowym, co silne koresponduje z naturalnością, codziennością oraz spontanicznością zachowań (również
zachowań językowych). Aktualny obraz mass mediów pokazuje nam, że nie tylko media wywołują określone
skutki w życiu odbiorców, ale i odbiorcy (a dokładniej ich życie codzienne) wpływają na zawartość mediów. Jak
pisze Sztompka (2008, 74):
Stosunki pomiędzy rzeczywistością codzienną a realnością mediów nie są ani jednoznaczne, ani tym
bardziej jednostronne. Należy tutaj raczej mówić o relacji dwustronnej polegającej na oddziaływaniu
mediów na rzeczywistość i realności dnia codziennego na media (…).
Oznacza to, że te dwie przestrzenie wzajemnie się przenikają. Współcześnie, życie codzienne jest
nierozerwalnie związane z funkcjonowaniem mass mediów, z drugiej zaś strony, przekazy medialne banalizują
się, trywializują na tyle, że niejednokrotnie do złudzenia przypominają przestrzeń komunikacji prywatnej, a nie
publicznej. O codzienności, o kulturze życia codziennego trudno jest mówić w oderwaniu od zjawiska
potoczności jako wartości w kulturze. Leksem potoczny w odniesieniu do wartości może być rozumiany dwojako:
potoczny – w sensie pozytywnym – kiedy mówimy o codzienności, powszechności, naturalności, swobodzie
zachowania, rozumienia etc. oraz potoczny – w sensie negatywnym – kiedy mówimy o banalności, trywialności,
pospolitości m.in. języka, postępowania i in. Konotacja leksemu potoczność będzie zatem uwarunkowana
zjawiskiem, przedmiotem, czynnością, do których będziemy ją odnosili, będzie ściśle uzależniona od kontekstu.
Potoczność rozumiana jest tu jako postawa wobec świata, jako sposób rozumienia i analizowania
otaczającej nas rzeczywistości, który opiera się wyłącznie na zdroworozsądkowej wiedzy, na doświadczeniach
życia codziennego. Co więcej, codzienność „zwykłego człowieka” utożsamiamy, nieco automatycznie, z jego
prywatnością, która wydaje się mieć naczelną wartość – prywatność jest królestwem, obszarem wyłącznej i
2|Strona
im. Krzysztofa Brzeskiego
niepodzielnej suwerenności człowieka (Bauman 2011, 51), która przeciwstawia się temu, co publiczne, co
dostępne dla ogółu. Dziś codzienność, potoczność traktowana jako wartość kulturowa może mieć – i notabene
ma –
wpływ na kulturę masową ze względu na wspólne komponenty, które tworzą zarówno kulturę
codzienności, jak i kulturę masową. Odzwierciedleniem tej tendencji jest przenikanie do sfery języka mass
mediów języka potocznego. Upotocznienie języka mediów chciałabym przedstawić w oparciu o analizę tekstów
internetowych wydań ogólnopolskich dzienników oraz komentarzy ich odbiorców. Na podstawie obserwacji,
analizy współczesnych przekazów internetowych należy podjąć próbę umiejscowienia dyskursu medialnego w
przestrzeni pomiędzy oficjalnym dyskursem publicznym a przeciwnym mu – dyskursem prywatnym (w postaci
dyskursu potocznego). W swoim wystąpieniu chciałabym pokazać jak dyskurs medialny – z założenia o
charakterze publicznym, przejmuje cechy i znamiona dyskursu nieoficjalnego (potocznego) – a tym samym – jak
zmniejsza dystans pomiędzy tymi dwoma typami dyskursu.
Materiał ten pokaże jak cienka granica dzieli przestrzeń publiczną (którą powinien być Internet) a
przestrzenią prywatną, która silnie wkracza do świata mass mediów. A język, którym posługują się dziennikarze
stanowi pole badawcze, które dostarcza wielu argumentów, które świadczą nie tylko o upotocznieniu, ale także
dyferencjacji i familiaryzacji języka.
3|Strona