D - Sąd Okręgowy we Wrocławiu

WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 28 lutego 2013 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu VII Wydział Pracy
w składzie następującym:
Przewodniczący SSA w SO Krystyna Dereń-Szydłowska
S ę d z i o w i e: SSO Wacława Macińska
SSA w SO Ryszard Kozłowski (ref.)
Protokolant : Małgorzata Miodońska
po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2013 r. we Wrocławiu - na rozprawie
sprawy z powództwa A. A.
przeciwko P. Z. U. S.SA z siedzibą w W.
o ustalenie i zapłatę
na skutek apelacji powoda A. A.
od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 30
października 2012 r. sygn. akt IV P 355/12
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądza od strony pozwanej P. Z. U. S. SA z siedzibą w
W.na rzecz powoda A. A.kwotę 996,20 zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt sześć złotych) z ustawowymi
odsetkami od dnia 30.03.2012 r. do dnia 28.02.2013 r. i dalej ustawowe do dnia zapłaty;
II. dalej idącą apelację oddala;
III. koszty procesu między stronami wzajemnie znosi.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30.10.2012r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia Śródmieścia IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych we W.w sprawie z powództwa A. A.przeciwko P. Z. U. S. SA w W.o ustalenie i zapłatę oddalił powództwo.
Sąd Rejonowy na podstawie stanu faktycznego ustalonego w toku przewodu sądowego, który Sąd Okręgowy przyjął
za własny uznał, iż powód który domagał się 50 % zniżki dotyczącej ubezpieczenia w Grupie (...) jako byłemu
pracownikowi nie wykazał interesu prawnego w rozumieniu przepisu art. 189 kc. W związku z tym powództwo w tym
zakresie oddalił.
Powód domagał się też zasądzenia od (...) SA w W. odszkodowania w kwocie 6.144 zł za szkodę poniesioną wskutek
nie udzielenia mu obniżek w składkach ubezpieczeniowych jako byłemu pracownikowi (...). Powód nie spełniał
warunków do udzielenia mu takich obniżek. W tej sytuacji nie udzielenie powodowi obniżek nie mogło być uznane
za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania uzasadniające odpowiedzialność odszkodowawczą zakładu
pracy na podstawie przepisu art. 471 kc. Niezależnie od tego powód nie udowodnił związku przyczynowego między
dochodzonym odszkodowaniem a zawartymi umowami a także nie zaistniała przesłanka zawinionego działania
pracodawcy. Z tych względów Sąd Rejonowy roszczenie powoda oddalił.
Jednocześnie Sąd Rejonowy w stosunku do tego roszczenia uznając je jako roszczenie związane ze stosunkiem pracy
uwzględnił zarzut przedawnienia strony pozwanej i przyjął że ma zastosowanie przepis art. 291 § 1 kp zgodnie z którym
roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, od dnia w którym roszczenie stało się wymagalne.
Licząc bieg przedawnienia od momentu zawierania umów ubezpieczenie należało – zdaniem Sądu Rejonowego uznać
– że roszczenie o odszkodowanie z tytułu nie udzielenia 50 % obniżek składek z tytułu umów zawieranych w okresie
od grudnia 1999r. do 30.03.2009r. uległy przedawnieniu.
Mając to na uwadze Sąd Rejonowy w oparciu o powołane przepisy orzekł jak w wyroku.
Od powyższego wyroku apelację wniósł powód i wniósł o zmianę wyroku i orzeczenie zgodnie z żądaniem pozwu
w zakresie odszkodowania w kwocie 1.281,20 zł z tytułu nieuznania przysługujących mu zniżek w ubezpieczeniu
majątkowym.
Z ostrożności procesowej wniósł o ustalenie że powodowi takie zniżki się należą.
Wskazanemu wyrokowi zarzucał naruszenie przepisu § 3 ust. 1 zarządzenia nr 11/92 oraz naruszenie prawa
procesowego tj. art. 189 kpc.
Twierdził, że powód nigdy nie spełniał przesłanki zawieszenia prawa do pobierania renty lub emerytury i podjęcia
pracy.
Natomiast zarządzenie nr 11/92 zastrzega iż prawo do obniżki nie przysługuje osobom które zawiesiły prawa do
pobierania renty lub emerytury i podjęły pracę. Powód istotnie podjął pracę ale jednocześnie prawo do emerytury
nie zawiesił.
Mając na uwadze podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia powód wniósł o zasądzenie kwoty nie objętej
tym zarzutem.
Strona pozwana w odpowiedzi na apelację wniosła o jej oddalenie.
Roszczenie z tytułu zniżki dla emerytów i rencistów dla umów ubezpieczeniowych zawartych w (...) SA w okresie od
05.2009r. do 09.2012r. i od 06.2012r. wynosi kwotę 996,20 zł. (bezsporne).
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Apelacja powoda jest częściowo uzasadniona.
Powód zgłosił swoje roszczenie w oparciu o przepisy Zarządzenia nr 11/92 Prezesa Zarządu (...) Zakładu (...) na (...)
S.A. z dnia 31.12.1992r. w sprawie specjalnych obniżek składek dla pracowników i emerytów (...) SA.
Istota sporu między stronami sprowadza się więc do rozstrzygnięcia zagadnienia czy powód spełniał warunki do
udzielenia mu obniżki w składkach z tytułu ubezpieczenia.
Z powołanego przepisu wynikało że warunkiem przyznania obniżek byłym pracownikom (...) było ich przejście na
zaopatrzenie emerytalne lub rentę bezpośrednio z (...) i pobieranie wymienionych świadczeń.
Powód co wynikało z ustaleń Sądu Rejonowego od dnia 7.04.2000r. podjął zatrudnienie ale jednocześnie nie zawieszał
prawa do renty, która została mu przyznana 20.08.1999r., na którą przeszedł bezpośrednio z (...) SA. Powód spełniał
również aktualnie przesłankę pobierania emerytury lub renty ponieważ pobiera świadczenie emerytalne.
Powoływane wyżej zarządzeniem opisane przypadki połączono spójnikiem „i” co jednoznacznie wskazuje na
konieczność zastosowania koniunkcji. Warunkiem pozbawienia prawa do zniżki była więc konieczność wystąpienia
obu w/w przesłanek kumulatywnie.
Powód spełniał więc warunki do korzystania ze zniżki pracowniczej mimo podjęcia po ustaniu zatrudnienia u strony
pozwanej zatrudnienia w wymiarze pełnego etatu w Spółce (...) a następnie w UP w O..
W tej sytuacji odmienny pogląd Sądu Rejonowego o braku odpowiedzialności odszkodowawczej na podstawie
przepisu art. 471 kc był wadliwy.
W świetle powyższego skuteczne było roszczenie powoda o zasądzenie na jego rzecz odszkodowania według wyliczenia
przedstawionego przez stronę pozwaną za nieprzedawniony okres w kwocie 996,20 zł.
Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy z mocy przepisu art. 386 § 1 kpc zmienił zaskarżony wyrok i orzekł jak w
sentencji oddalając dalej idącą apelację jako nieuzasadnioną (art. 385 kpc).
Biorąc pod uwagę wynik procesu z mocy przepisu art. 100 kpc orzekł o kosztach procesu.