Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku

Głos
św. Józefa
Gazetka Sanktuarium św. Józefa w Prudniku – Lesie.
28.07.2013 r.
Msze św. niedzielne u nas o godz.: 8.00 10.00 11.30
Nr 28/2013
w Dębowcu o godz. 8.45
OGŁOSZENIA
Dziś o 15.00 nabożeństwo Miłosierdzia Bożego, a po nim spotkanie
Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.
29.07 - Poniedziałek – Wspomnienie św. Marty
30.07. - Wtorek – Po Mszy św. o godzinie 18.45 Wieczór z Biblią:
Władza i przemoc. Prorok: człowiek pokoju. Księga Nahuma.
31.07. - Środa – Msza w intencji próśb i podziękowań zanoszonych za
wstawiennictwem św. Józefa i nabożeństwo.
1.08. - Czwartek – Wspomnienie św. Alfonsa Liguoriego, biskupa i doktora
Kościoła. Po Mszy spotkanie Grupy Modlitewnej św. Ojca Pio.
2.08. - Piątek – Święto NMP Anielskiej z Porcjunkuli
W tym dniu lub w najbliższą niedzielę można zyskać odpust zupełny w
kościołach franciszkańskich oraz parafialnych pod zwykłymi warunkami.
O godz. 17.30 Droga Krzyżowa. Po Mszy Franciszkańska Szkoły Wiary:
Encyklika Ojca świętego Franciszka Światło wiary.
W przyszłą niedzielę Uroczystość Odpustowa Matki Bożej Anielskiej z
Porcjunkuli. Słowo Boże wygłosi o. Paschalis Kwoczała komisarz Komisariatu
Ziemi Świętej w Krakowie. Jest to również dzień wspólnoty tercjarzy
franciszkańskich.
Serdecznie wszystkich zapraszamy. W przyszłą niedzielę nie ma Mszy w Dębowcu.
Organizujemy 6-cio dniową Pielgrzymkę samolotową do Fatimy w październiku
tego roku. Dziś ostatni termin zgłoszeń. Informacje u Ojca Faustyna.
Dziękujemy wszystkim za modlitwę, ofiary, kwiaty i wszelkie prace na rzecz
Sanktuarium.
Jeżeli czynimy wszystko co w naszej mocy, Bóg uczyni resztę.
św. Arnold Jansen
ROZWAŻANIE NA NIEDZIELĘ
Błogosławieni ubodzy w duchu.
Pierwsze błogosławieństwo Jezusa już brzmi nieprzyjemnie. Mniejsza o
ubóstwo. Gorzej, że dotyczy ono obszaru ducha. Ubóstwa ducha to we
współczesnym języku synonim prymitywizmu i braku ogłady. Nikt nie chce
wywoływać wrażenia duchowego ubóstwa. Jezus z całą mocą jednak głosi
szczęście ludziom ubogim nie materialnie, lecz duchowo. Ludzie ubodzy
duchowo to w Biblii tak zwani anawim – ich podstawową cechą nie jest
doświadczany materialny niedostatek. Z racji na swoją sytuację społeczną (brak
wykształcenia, niedostatek środków do życia, brak społecznego znaczenia) są
anawim pogardzani i krzywdzeni. Arcykapłan Kajfasz powie o anawim, czyli o
ubogich w duchu: A ten tłum, który nie zna Prawa, jest przeklęty (J 7:49).
Sytuację ubogich w duchu opisuje Jezus przypowieściami: o ubogiej wdowie
(Łk 18,1-8) czy o bogaczu i Łazarzu (Łk16,19-31). Najistotniejszą cechą
duchowego ubóstwa jest brak jakiejkolwiek innej możliwości obrony i
zagwarantowania sobie poczucia bezpieczeństwa poza Bogiem. Sytuację tę
czasem wymusza życie, ważne wtedy będzie jej przyjęcie z poddaniem się woli
Bożej, co nie wyklucza prawa/obowiązku dążenia do poprawy warunków
życiowych. Jezus jednak w pierwszym błogosławieństwie chce, abyśmy nie
absolutyzowali żadnej doczesnej wartości czy dobra, co w praktyce będzie
oznaczało powierzenie swojego życia Bogu oraz posłuszeństwo Jego Prawu.
Sytuację duchowego ubóstwa najlepiej oddaje około dwudziestokrotnie
powtarzane w Księdze Psalmów wezwanie: Do Ciebie wołam, o Panie, mówię:
Ty jesteś moją ucieczką, udziałem moim w ziemi żyjących (Ps 142,6). Zatem
bogaczem w sensie duchowym niekoniecznie będzie ktoś obfitujący w dobra
materialne, lecz raczej ktoś przypisujący im nadmierne znaczenie, pewny że one
zapewnią mu absolutne bezpieczeństwo. To ten błąd popełnia bogacz w
przypowieści Jezusa (Łk 12,13-21). Jezus nie potępia go za to, że mu dobrze
obrodziło pole. Także decyzja o zbudowaniu większych spichlerzy jest jak
najbardziej racjonalna. Grzech zaczyna się w momencie, gdy sądzi, że dzięki
bogactwu będzie na tyle bezpieczny, by nie liczyć się z Bogiem. On powie
bogaczowi: Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu
więc przypadnie to, coś przygotował? (Łk 12,20). Jak łatwo dostrzec, duchowe
ubóstwo nie jest zależne od stanu posiadania. Ktoś niezamożny nie będzie
automatycznie ubogim w duchu, zwłaszcza jeżeli za swoje ubóstwo będzie
obwiniał Pana Boga i wszystkich dookoła, albo gdy będzie ciągle podtrzymywał
w sobie złudzenie generowanego majętnością szczęścia. Z kolei bardzo ubogim
w duchu będzie człowiek nawet bardzo bogaty, który jednak jest Bogu
wdzięczny za łaskę radowania się owocami pracy i wyrzeczeń, jest świadomy
ich względnej wartości, a przede wszystkim nie żywi najmniejszych złudzeń, że
w związku z posiadanym dobrem nie potrzebuje ani Pana Boga ani ludzi.
Obydwie te rzeczywistości bardzo się ze sobą łączą: odrzucenie Boga
automatycznie zamyka na ludzką pomoc. Przestrzega Wieszcz w Dziadach
Wileńsko-Kowieńskich, każąc mówić widmu srogiego pana: Bo kto nie był ni
razu człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże. Tak więc ubóstwo ducha to
stale podtrzymywane przeświadczenie o niezbędności Boga w swoim życiu. To
rezygnacja z wykluczającej czy choćby marginalizującej Boga niezależności. To
odkrycie pierwszeństwa i niezbędności modlitwy: tej błagalnej i tej
dziękczynnej. To świadomość względnego znaczenia ludzkich środków. Ubogi
w duchu nigdy nie nazwie niczego niezatapialnym albo niezniszczalnym.
Ubóstwo ducha to świadomość, jak bardzo potrzebujemy Boga do życia w
ogóle, nie dopiero do zbawienia. Pomaga w nabywaniu oraz w trwaniu w
ubóstwie ducha świadomość, jak łatwo traci się doczesne dobra: bogactwa,
zdrowie, nawet życie. Na duchowym ubóstwie można wznieść gmach udanego
życia już w doczesności. Będzie się bowiem człowiek liczył z Bogiem, z Jego
Prawem i z Jego oceniającą obecnością. Oddali pokusę skłonnej do okrucieństwa
pychy. Jak bardzo cenimy w ludziach którzy osiągnęli znaczny sukces, zrobili
karierę to, że pozostali takimi, jakimi dotąd byli, że im sukces nie przewrócił w
głowie. Także Jezus wskaże na tę prawidłowość: Uważajcie więc, jak słuchacie.
Bo kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, temu zabiorą nawet to, co mu się
wydaje, że ma (Łk 8,18). Być może najsympatyczniejszą stroną ewangelicznego
duchowego ubóstwa będzie zdolność i potrzeba wyrażania wdzięczności: Bogu i
ludziom. Z kolei pycha i (mylna) świadomość, że się coś tylko sobie zawdzięcza
pozbawia z miejsca jakichkolwiek odruchów wdzięczności.
przez papieża Honoriusza III. Początkowo można go było zyskać jedynie między
wieczorem 1 sierpnia a wieczorem 2 sierpnia. W 1480 r. Sykstus VI rozciągnął
ten przywilej na wszystkie kościoły I i II Zakonu Franciszkańskiego, ale tylko
dla samych zakonników. W 1622 r. Grzegorz XV objął nim także wszystkich
świeckich, którzy wyspowiadają się i przyjmą Komunię świętą w odpowiednim
dniu. Ponadto - oprócz kościołów franciszkańskich - Grzegorz XV rozszerzył ten
odpust na kościoły kapucyńskie. Kolejni papieże rozszerzyli ten przywilej na
kościoły parafialne.
11 kwietnia 1909 roku św. Pius X podniósł kościół Matki Bożej Anielskiej w
Asyżu do godności bazyliki patriarchalnej i papieskiej.
18.00
18.00
18.00
18.00
18.00
PROCJUNKULA
U stóp Asyżu wznosi się bazylika Matki Bożej Anielskiej, wybudowana w XVI
w. W samym centrum tej renesansowej świątyni znajduje się skromny kościółek
benedyktyński z IX wieku, zwany Porcjunkulą. Nazwę Matki Bożej Anielskiej
prawdopodobnie nadał jej sam św. Franciszek. Legenda głosi, że słyszano często
nad kapliczką głosy anielskie i dlatego dano jej tę nazwę. Na początku XIII w.
kapliczka znajdowała się w stanie ruiny. Odbudował ją św. Franciszek w z Asyżu
w zimie 1207/1208 roku i tu zamieszkał. W roku 1211 benedyktyni z góry
Subasio odstąpili Franciszkowi i jego towarzyszom kaplicę i miejsce przy niej,
na którym ci wybudowali sobie ubogie szałasy. Porcjunkula stała się w ten
sposób domem macierzystym zakonu św. Franciszka. Franciszek zakończył
swoje życie przy kościele Matki Bożej Anielskiej w 1226 roku.
W 1216 roku Franciszkowi objawił się Jezus, który obiecał zakonnikowi odpust
zupełny dla wszystkich, którzy po spowiedzi i przyjęciu Komunii świętej
odwiedzą kapliczkę. Na prośbę Franciszka przywilej ten został zatwierdzony
18.00
8.00
10.00
11.30
INTENCJE MSZALNE
29.07. - Poniedziałek.
I. Z podziękowaniem z okazji 15 rocznicy trzeźwości, o Boże błogosławieństwo
i zdrowie dla całej rodziny.
II. Za + ojca Jana, ++ rodziców Antoniego i Anastazję, ++ dziadków Henryka
i Marię
30.07. - Wtorek
I. O pracę w środowisku katolickim i opiekę Św. Józefa dla Norberta
II. W dniu 30 rocznicy śmierci Janiny Jania, + męża i ++ z rodziny
31.07. - Środa.
I. W intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa.
01.08. Czwartek.
I. O nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne i o łaski dla powołanych.
02.08. Piątek.
I. Za żyjących i ++ dobrodziejów kościoła i klasztoru, w intencji
FZŚ oraz o nowe powołania do trzech franciszkańskich rodzin zakonnych.
II. O dalsze zdrowie i błogosławieństwo dla Łukasza z okazji 11 urodzin.
03.08. - Sobota.
I. Za + Jerzego Kotturz.
II. Za ++ rodziców Józefę i Mieczysława, za + siostrę Bogumiłę o pokój ich
dusz.
04.08. - Niedziela XVII zwykła.
W 20 rocznicę ślubu Ewy i Dariusza Rudzkich, z podziękowaniem za otrzymane
łaski i z prośbą o dalsze łaski.
O zdrowie i błogosławieństwo Boże w rodzinie Brzuszków i ich dzieci Anny,
Ewy i Adama.
I. Za + męża, ojca i dziadka Kazimierza Lewandowskiego w 5 rocznicę +
II. Za + męża, ojca i dziadka Ryszarda Czaja oraz za + ojca Eryka Ernst
i ++ z rodzin Czaja.
www.prudnik.franciszkanie.com
Konto Bankowe: 97 8905 0000 2000 0000 2189 0001