Wypadki uczniów w województwie wielkopolskim w latach 1999/2009

Transkrypt

Wypadki uczniów w województwie wielkopolskim w latach 1999/2009
Wypadki uczniów w województwie wielkopolskim w latach
1999/2009
12000
10000
8000
6000
4000
2000
0
1999/2000 2000/2001 2001/2002 2002/2003 2003/2004 2004/2005 2005/2006 2006/2007 2007/2008 2008/2009
Rok szk.
Rok szk.
Rok szk.
Rok szk.
Rok szk.
Rok szk.
Rok szk.
Rok szk.
Rok szk.
Rok szk.
Przedstawione dane dotyczą wypadków jakie wydarzyły się w latach 1999/2009. Są to wypadki, zgodnie z definicją wypadku ucznia, które miały miejsce na terenie szkół lub poza ich terenem,
w czasie gdy uczniowie byli lub mieli znajdować się pod opieką nauczycieli, opiekunów z jednoczesnym spełnieniem warunków, że było to nagłe zdarzenie spowodowane przyczyną zewnętrzną, które spowodowało uraz lub śmierć.
Na podstawie przekazanych danych do Systemu Informacji Oświatowej, w roku szkolnym
2008/2009 wypadkom uległo 6043 uczniów – wychowanków. Stanowi to spadek liczby wypadków
w stosunku do poprzedniego roku szkolnego o 1901, co stanowi ponad 24% i świadczy o dobrej realizacji ustalonych przez Wielkopolskiego Kuratora Oświaty wniosków i zaleceń z lat poprzednich zmierzających do poprawy niekorzystnej sytuacji. Trafność ich wymaga kontynuowania przyjętych kierunków
w kolejnym roku szkolnym, zawartych poniżej.
W wymienionym okresie sprawozdawczym nie odnotowano wypadków śmiertelnych. Wypadkom ciężkiego uszkodzenia ciała, według zakwalifikowania ich przez zespoły ustalające w szkołach
okoliczności i przyczyny uległo 33 uczniów.
Szczegółowy podział przedstawiony jest w załączonych poniżej wykresach:
1
Wypadki uczniów
w województwie wielkopolskim
w roku szkolnym 2008/2009
Wykres 1
Liczba wypadków z podziałem na typ szkoły-placówki
Przedszkola; 181,
3%
Inne; 17, 0%
Szkoły muzyczne;
14, 0%
Licea
ogólnokształcące
i profilowane; 554,
9%
Szkolnictwo
zawodowe; 446,
7%
Spec. ośrodki
szkol.-wych.
i szk.spec.;18, 0%
Gimnazja; 2421,
41%
Szkoły
podstawowe; 2392,
40%
Wykres 2
Rodzaje wypadków
ciężkie
uszkodzenia
ciała; 33; 1%
śmiertelne; 0;
0%
inne urazy;
6010; 99%
2
Wykres 3
Miejs c e us z kodz enia c iała
tułów; 163; 2,70%
oc z y; 54; 0,89%
głowa; 946; 15,65%
inne; 304; 5,03%
końc z yny; 4576;
75,72%
Wykres 4
R odz aj us z kodz enia c iała
zwichnięcia i
s kręcenia; 1648;
27,27%
inne; 747; 12,36%
oparzenia; 19;
0,31%
rany zewnęrzne,
rozerwania; 586;
9,70%
s tłuczenia,
zm iażdżenia; 1027;
16,99%
urazy wewnętrzne;
240; 3,97%
złam ania; 1761;
29,14%
zatrucia; 6; 0,10%
utraty częś ci ciałą;
9; 0,15%
3
Wykres 5
Miejs c e wypadk u
s a la lekcyjna ,
pra cownia s zkolna ;
288; 4,77%
wars z tay s z kolne,
prac ownia z ajęć
praktyc z nyc h; 19;
0,31%
bois ko, plac gier
i z abaw; 1373;
22,72%
ulic a, droga; 126;
2,09%
inne; 475; 7,86%
s ala gimnas tyc z na;
2766; 45,77%
korytarz , s c hody;
996; 16,48%
Wykres 6
R odz aj z ajęć
wyc iec z ki i inne formy
wypoc z ynku; 127;
2,10%
z ajęc ia praktyc z notec hnic z ne; 16; 0,26%
inne z ajęc ia; 773;
12,79%
inne z ajęc ia
edukac yjne; 251;
4,15%
praktyc z na nauka
z awodu; 12; 0,20%
wyc howanie fiz yc z ne;
3292; 54,48%
prz erwy
międz ylekc yjne; 1572;
26,01%
4
Wykres 7
P rz y c z y ny wy padk ów
nieuwa g a ; 3616;
59,84%
niewła ś ciwe
pos ług iwa nie s ię
m a s zyna m i i
urzą dzenia m i; 1;
0,02%
niezna jom oś ć lub
nieprzes trzeg a nie
przepis ów B H P ; 20;
0,33%
inna przyczyna ; 1260;
20,85%
zły s ta n zdrowia lub
niepełna zdolnoś ć do
za jęć; 16; 0,26%
bra k lub
niedos ta teczny na dzór
na d uczniem ; 10;
0,17%
uderzenie
nieum yś lne; 994;
16,45%
zły s ta n techniczny
wypos a żenia ,
s przętów; 3; 0,05%
zły s ta n techniczny
obiektów; 3; 0,05%
pobicie, um yś lne
uderzenie; 118;
1,95%
prowa dzenie za jęć
niezg odne z
prog ra m em ; 2; 0,03%
Wnioski do realizacji:
1. Prowadzenie szkoleń okresowych w zakresie bhp nauczycieli i instruktaży w zakresie postępowania na
okoliczność wypadku oraz umiejętności rozpoznawania zagrożeń.
2. Wykorzystanie przez wszystkich nauczycieli treści programowych poszczególnych przedmiotów
i sytuacji wychowawczych do nauczania bezpiecznych zachowań i postaw uczniów, w tym bezpiecznego
poruszania się po drogach publicznych.
3. Wzmożenie nadzoru nad przestrzeganiem przepisów i zasad bhp oraz higieny procesu nauczania.
4. Wzmożenie nadzoru i opieki nad dziećmi w czasie i w miejscach, gdzie wypadki zdarzają się najczęściej
między innymi: na lekcjach wychowania fizycznego, podczas przerw międzylekcyjnych, a także na korytarzach , klatkach schodowych, szatniach oraz w blokach sanitarnych.
5. Zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom na lekcjach wychowania fizycznego, w salach gimnastycznych
oraz na boiskach, placach gier i zabaw, a także na innych zajęciach rekreacyjno sportowych. Przestrzeganie zasady, iż zajęcia muszą być dostosowane do zainteresowań, wieku, stanu zdrowia i sprawności fizycznej uczniów oraz umiejętności posługiwania się sprzętem specjalistycznym.
5
6. Przestrzeganie zasady systematycznej eliminacji zagrożeń w szkołach i placówkach między innymi
w poprzez stałe dążenie do poprawy warunków technicznych i wyposażenia szkół, a także poprzez korzystniejsze rozwiązania organizacyjne, które niejednokrotnie nie wymagają nakładów finansowych.
7. Wprowadzanie do SIS wypadków zgodnie z definicją wypadku ucznia, wychowanka.
W związku ze zdarzającymi się jeszcze błędnymi kwalifikacjami wypadków przypomina się,
że Wypadki uczniowskie należy rozpatrywać w oparciu o następujące podstawy prawne:
- rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu dnia 31 grudnia 2002 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 6, poz. 69 z 2003 r. §§ 40
– 52 ze zmianami),
- definicja wypadku uczniowskiego wynika z zapisu § 52 ww. rozporządzenia, co oznacza,
że w sprawach nieuregulowanych stosuje się zapis art. 3 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. 199 poz. 1673 z 2002 r.)
Uwzględniając powyższe, za wypadek uczniowski uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną
zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w czasie pobytu ucznia pod opieką szkoły.
Opracował: Franciszek Kaniewski
6