Analiza zanieczyszczeń powietrza i gazów przemysłowych

Przedmiot: Analiza zanieczyszczeń powietrza i gazów przemysłowych
Kod przedmiotu: WTiICh/IISt/OSr/C-7
1. Odpowiedzialny za przedmiot, jego miejsce zatrudnienia i e-mail: dr hab. inŜ. Maria
Swarcewicz, prof. ZUT, Zakład Syntezy Organicznej i Technologii Leków, Instytut
Technologii Chemicznej Organicznej, e-mail: [email protected]
2. Język wykładowy: polski
3. Liczba punktów: 4
4. Rodzaj studiów, kierunek, specjalność, kierunek dyplomowania: studia stacjonarne II
stopnia, kierunek Ochrona Środowiska, specjalność Analityka w Ochronie Środowiska
5. Status przedmiotu dla ww. studiów: obowiązkowy
6. Informacje o formach zajęć:
- współczynniki pracochłonności: Ww= 1,0 ; Wc= - ; Ws= - ; Wl= 0,6 ; Wp= Sem. Pkt.
Wykład
Zajęcia praktyczne
ECTS
Seminarium Ćw/Ćw.komp. Laboratorium
Projekt
G/sem F.z. G/sem F.z. G/sem F.z. G/sem F.z. G/sem F.z.
II
4
15
E
30
Z
Objaśnienia: Pkt – liczba punktów, G/sem – liczba godzin w semestrze, F.z. – forma zaliczenia zajęć (E –
egzamin, Z – zaliczenie), Ćw. komp. – zajęcia w formie ćwiczeń, na stanowiskach komputerowych.
7. Wymagane zaliczenie przedmiotów poprzedzających (lub określenie wymaganej
wiedzy):
8. Program wykładów:
Problemy analizy śladów. Pobieranie i przygotowanie próbek do analizy (wydzielanie pyłów i
aerozoli, osuszanie strumienia gazu, usuwanie składników przeszkadzających). Kalibracja przyrządów
pomiarowych (otrzymywanie gazu zerowego i gazowych mieszanin wzorcowych). Metody pobierania
próbek gazów: sedymentacyjne, izolacyjne, aspiracyjne. Płuczki i roztwory pochłaniające. Sorbenty
stałe. Wyznaczanie pojemności adsorpcyjnej sorbentów stałych. Pułapki chłodzone. Pobieranie próbek
aerozoli i pyłów. Strategie pobierania próbek. Monitoring i monitory. Metody wzbogacania próbek.
Dozymetria pasywna.
9. Program zajęć praktycznych:
Laboratorium: Pobieranie próbek powietrza i gazów przemysłowych metodami izolacyjnymi
i aspiracyjnymi. Oznaczanie zanieczyszczeń metodami spektrofotometrii w zakresie UV-VIS
(naftalen, fenol, chlorowodór, oleje mineralne). Oznaczanie zanieczyszczeń metodami chromatografii
gazowej bez wzbogacania próbki i ze wzbogaceniem analitu (eter dietylowy, aceton, węglowodory
aromatyczne i alifatyczne, estry). Oznaczanie emisji substancji lotnych wydzielających się
z materiałów polimerowych (styren). Oznaczanie zanieczyszczeń powietrza i gazów przemysłowych
metodami wskaźnikowymi.
10. Literatura
1.
2.
3.
4.
5.
Namieśnik J., Łukasiak J., Jamrógiewicz Z., Pobieranie próbek środowiskowych do analizy, PWN,
Warszawa 1995.
Ryszka E., Pomiary zapylenia gazów w przewodach, Wyd. Śląsk, Katowice 1969.
Namieśnik J., Jamrógiewicz Z., Pilarczyk M., Torres L., Przygotowanie próbek środowiskowych do analizy,
WNT, Warszawa 2000.
Fizykochemiczne metody kontroli zanieczyszczeń środowiska, red. Namieśnik J. i Jamrógiewicz Z., WNT,
Warszawa 1998.
Metody instrumentalne w kontroli zanieczyszczeń środowiska, red. Namieśnik J., Wyd. Politechniki
Gdańskiej, Gdańsk 1992.