wybrane modele i metody optymalizacji alokacji zasobów

PRACE NAUKOWE POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ
z. 174
Elektronika
2010
Krzysztof Pieńkosz
Instytut Automatyki i Informatyki Stosowanej
WYBRANE MODELE I METODY OPTYMALIZACJI
ALOKACJI ZASOBÓW
Rękopis dostarczono 27.05.2010 r.
Monografia dotyczy zagadnień związanych z efektywnym rozdziałem szeroko
rozumianych zasobów. Prezentowane są metody optymalizacji dla problemów alokacji
pojedynczego zasobu, zasobu dostępnego w porcjach o określonej wielkości oraz
zestawu różnych rodzajów zasobów. Szczegółowo analizowane są właściwości modeli i algorytmów rozwiązywania dla problemów alokacji formułowanych jako zadania
plecakowe, zadania pakowania i rozkroju oraz zagadnienia transportowe i dystrybucyjne.
Klasyczne modele alokacji mają głównie charakter dyskretny, wykluczający możliwość
częściowej realizacji zapotrzebowań, bądź ciągły z pełną swobodą przydziału zasobu.
W pracy szczególną uwagę poświęcono analizie semi-ciągłych problemów rozdziału
zasobów i algorytmom ich rozwiązywania. W modelach semi-ciągłych zakłada się, że
wielkość przydzielanego zasobu nie może być mniejsza od wartości zadanego parametru β. Tego typu modele były dotychczas badane w literaturze w ograniczonym stopniu,
pomimo ich istotnego znaczenia praktycznego i teoretycznego. Stanowią one uogólnienie klasycznych modeli alokacji. Poprzez możliwość wyboru wartości parametru β
dostosowanej do rzeczywistych uwarunkowań, pozwalają wyznaczać bardziej elastyczne sposoby gospodarowania zasobami.
Słowa kluczowe: alokacja zasobów, optymalizacja, modele semi-ciągłe, zadania plecakowe, problemy pakowania i rozkroju, dystrybucja i lokalizacja