Wnioski prezydencji duńskiej

POSIEDZENIE RADY EUROPEJSKIEJ
W BRUKSELI
24-25 paŸdziernika 2002 r.
WNIOSKI PREZYDENCJI
W dniach 24 i 25 paŸdziernika 2002 r. odby³o siê posiedzenie Rady Europejskiej
w Brukseli. Obrady poprzedzi³o wyst¹pienie Pata Coxa, przewodnicz¹cego Parlamentu Europejskiego, po czym nast¹pi³a wymiana pogl¹dów na temat g³ównych punktów programu posiedzenia.
Rada Europejska wys³ucha³a sprawozdania przewodnicz¹cego Valéry'ego
Giscarda d'Estaing z postêpu prac Konwentu Europejskiego, nastêpnie zaœ
wspólnie omówiono przebieg dyskusji prowadzonej w ramach Konwentu.
I. ROZSZERZENIE UNII EUROPEJSKIEJ
1.
Zapocz¹tkowany w Kopenhadze w 1993 r. historyczny proces pokonywania
podzia³ów na naszym kontynencie nied³ugo ju¿ przyniesie owoce. Fakt, ¿e
najwiêksze w historii rozszerzenie Unii Europejskiej jest ju¿ wydarzeniem
bardzo bliskim, stanowi realizacjê wizji i uwieñczenie wysi³ków krajów
kandyduj¹cych i pañstw cz³onkowskich.
W tym kontekœcie Rada Europejska z zadowoleniem powita³a pozytywny
rezultat referendum w Irlandii, co otworzy³o drogê do ratyfikacji Traktatu
Nicejskiego, umo¿liwiaj¹c jego wejœcie w ¿ycie na pocz¹tku przysz³ego
roku.
W tym kontekœcie Rada Europejska podjê³a decyzje, które pozwol¹ Unii
przedstawiæ krajom kandyduj¹cym stanowiska negocjacyjne dotycz¹ce
wszystkich pozostaj¹cych do uzgodnienia tematów najpóŸniej do pocz¹tku
listopada, licz¹c zarazem na zakoñczenie negocjacji akcesyjnych z pierwszymi z tych pañstw na grudniowym posiedzeniu Rady w Kopenhadze.
Ponadto Rada Europejska ustali³a wytyczne w sprawie kontynuowania
procesu negocjacyjnego z krajami, które nie zosta³y objête pierwsz¹ fal¹
rozszerzenia.
OCENA OGÓLNA
2.
Unia zatwierdza wnioski i zalecenia Komisji Europejskiej, wed³ug których
Cypr, Czechy, Estonia, Litwa, £otwa, Malta, Polska, S³owacja, S³owenia
i Wêgry zosta³y uznane za kraje spe³niaj¹ce obecnie kryteria polityczne
i zdolne do spe³nienia kryteriów ekonomicznych w przysz³oœci oraz do
podjêcia obowi¹zków cz³onkowskich z pocz¹tkiem roku 2004.
3.
Uwzglêdniaj¹c powy¿sze, a tak¿e ogólny postêp osi¹gniêty w negocjacjach
akcesyjnych oraz w transponowaniu i wdra¿aniu acquis, a tak¿e zobowi¹zania podjête przez kandydatów w trakcie negocjacji, Unia potwierdza zdecydowan¹ wolê zakoñczenia negocjacji akcesyjnych z tymi krajami na posiedzeniu Rady Europejskiej w Kopenhadze w dniach 12-13 grudnia oraz podpisania traktatu akcesyjnego w Atenach w kwietniu 2003 r.
88
5.
Unia zgadza siê z ocen¹ Komisji w sprawie postêpu osi¹gniêtego przez Bu³gariê i Rumuniê. Zwa¿ywszy na ca³oœciowy i nieodwracalny charakter
procesu poszerzenia oraz na podstawie dokumentu strategicznego (Strategy
Paper) Komisji, prosi siê Radê i Komisjê o przygotowanie na posiedzenie
Rady Europejskiej w Kopenhadze, w œcis³ym porozumieniu ze wspomnianymi krajami, [propozycji] niezbêdnych decyzji dotycz¹cych, po pierwsze,
szczegó³owych „map drogowych“, ³¹cznie z kalendarzem, oraz zwiêkszonej
pomocy przedakcesyjnej, w celu posuniêcia naprzód procesu akcesyjnego.
Rada Europejska wyra¿a swoje poparcie dla wysi³ków Bu³garii i Rumunii
na rzecz realizacji celu, jakim jest uzyskanie cz³onkostwa w UE w 2007 r.
6.
Unia przyjmuje z zadowoleniem wa¿ne kroki podjête przez Turcjê w kierunku spe³nienia kopenhaskich kryteriów politycznych, a tak¿e docenia
fakt, ¿e Turcja poczyni³a postêpy w d¹¿eniu do spe³nienia kryteriów ekonomicznych i dostosowania swojego prawodawstwa do acquis, jak to odnotowano w Okresowym Raporcie Komisji. Przybli¿a to moment otwarcia
negocjacji akcesyjnych z tym krajem. Unia zachêca Turcjê do kontynuowania procesu reform oraz do podejmowania nastêpnych kroków na rzecz
wdra¿ania prawa, co przybli¿y to pañstwo do akcesu do UE na takich
samych zasadach i wed³ug takich samych kryteriów, jakie dotycz¹ innych
krajów kandyduj¹cych. Uprasza siê Radê o przygotowanie na posiedzenie
Rady Europejskiej w Kopenhadze danych niezbêdnych do podjêcia decyzji
dotycz¹cej nastêpnego etapu kandydatury Turcji, na podstawie dokumentu
strategicznego Komisji oraz zgodnie z wnioskami posiedzeñ Rady
Europejskiej w Helsinkach, Laeken i Sewilli.
MONITOROWANIE I KLAUZULE OCHRONNE
7.
Unia zatwierdza propozycje Komisji zawarte w dokumencie strategicznym,
a dotycz¹ce procesu monitorowania ju¿ po podpisaniu traktatu akcesyjnego.
W zwi¹zku z tym na szeœæ miesiêcy przed przewidywan¹ dat¹ rozszerzenia
Komisja przygotuje raport dla Rady i Parlamentu Europejskiego oceniaj¹cy
postêp w przyjmowaniu, wdra¿aniu i egzekwowaniu acquis przez kraje
przystêpuj¹ce do UE, zgodnie z przyjêtymi przez nie zobowi¹zaniami.
8.
Ponadto Unia zatwierdza propozycje Komisji dotycz¹ce uwzglêdnienia
w traktacie akcesyjnym, poza generaln¹ ekonomiczn¹ klauzul¹ ochronn¹,
dwóch szczegó³owych klauzul ochronnych dotycz¹cych funkcjonowania
rynku wewnêtrznego, ³¹cznie z wszystkimi politykami sektorowymi odnosz¹cymi siê do dzia³alnoœci gospodarczej o charakterze ponadgranicznym,
a tak¿e do wymiaru sprawiedliwoœci i spraw wewnêtrznych. Uruchomienie
klauzuli ochronnej bêdzie mo¿liwe przez okres do trzech lat od momentu
akcesji, na umotywowany wniosek dowolnego pañstwa cz³onkowskiego lub
z inicjatywy Komisji. Œrodki uruchamiane na podstawie generalnej ekono-
89
Unia Europejska
Unia potwierdza swoje preferencje dla przy³¹czenia siê zjednoczonego
Cypru do Unii Europejskiej, na podstawie kompleksowego rozwi¹zania,
i wzywa liderów greckiej oraz tureckiej wspólnoty cypryjskiej, aby skorzystali z tej okazji i doszli do porozumienia przed koñcem negocjacji akcesyjnych w tym roku. Unia bêdzie nadal w pe³ni wspieraæ znacz¹ce wysi³ki
sekretarza generalnego Narodów Zjednoczonych na rzecz rozwi¹zania
sporu zgodnie z odpowiednimi rezolucjami Rady Bezpieczeñstwa NZ. Unia
Europejska w³¹czy warunki takiego kompleksowego rozwi¹zania do
traktatu akcesyjnego, zgodnie ze swoimi fundamentalnymi zasadami. Je¿eli
nie uda siê uzyskaæ rozwi¹zania, to decyzje, które zostan¹ podjête na grudniowym posiedzeniu Rady Europejskiej w Kopenhadze, bêd¹ oparte na
wnioskach z posiedzenia Rady Europejskiej w Helsinkach w 1999 r.
MONITOR INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ • URZ¥D KOMITETU INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ
4.
micznej klauzuli ochronnej bêd¹ mog³y siê odnosiæ do ka¿dego pañstwa
cz³onkowskiego. Œrodki podejmowane na mocy dwóch szczegó³owych klauzul ochronnych bêd¹ mog³y odnosiæ siê jedynie do nowych pañstw cz³onkowskich, które nie spe³ni³y zobowi¹zañ podjêtych w kontekœcie negocjacji.
Mo¿liwe bêdzie powo³anie siê na klauzulê ochronn¹ nawet jeszcze przed
przyst¹pieniem danego kraju do UE, na podstawie rezultatów monitorowania, przy czym klauzula taka wesz³aby w ¿ycie w pierwszym dniu akcesji.
Czas obowi¹zywania takich œrodków mo¿e przekraczaæ trzy lata. Kompetentne organy opracuj¹ stanowisko Unii w tej sprawie na negocjacje akcesyjne. Komisja bêdzie informowaæ Radê, z odpowiednim wyprzedzeniem,
o [zamierzonym] powo³aniu siê na klauzulê zabezpieczaj¹c¹. WeŸmie ona
pod uwagê wszelkie opinie Rady w tej sprawie.
9.
Unia zatwierdza propozycjê Komisji udostêpnienia specjalnych instrumentów przejœciowych, które s¹ pomocne w budowie instytucji, w celu kontynuacji procesu budowy potencja³u administracyjnego i s¹downiczego
w nowych pañstwach cz³onkowskich.
• Zagadnienia bud¿etowe i finansowe (2004-22006)
10. Nale¿y przestrzegaæ pu³apu wydatków na rozszerzenie wyznaczonego na
lata 2004-2006 przez Radê Europejsk¹ na posiedzeniu w Berlinie.
11. Wydatki Unii musz¹ byæ nadal zgodne z wymaganiami zarówno dyscypliny bud¿etowej, jak i regu³ami efektywnoœci; nale¿y zarazem dbaæ, aby
powiêkszona Unia mia³a do swojej dyspozycji wystarczaj¹co du¿e zasoby,
w celu zapewnienia w³aœciwego rozwoju swej polityki, z korzyœci¹ dla
wszystkich swoich obywateli.
(a) P³atnoœci bezpoœrednie
12. Bez uszczerbku dla przysz³ych decyzji w sprawie Wspólnej Polityki Rolnej
oraz finansowania Unii Europejskiej po roku 2006, w kontekœcie wdra¿ania
punktu 22 wniosków przyjêtych przez Radê Europejsk¹ w Berlinie, jak te¿
dla miêdzynarodowych zobowi¹zañ, które przyjê³a na siebie Unia miêdzy
innymi przy uruchamianiu Rundy Rozwojowej z Doha, zostan¹ wprowadzone p³atnoœci bezpoœrednie zgodnie z nastêpuj¹cym kalendarzem stopniowego zwiêkszania ich kwot, jako odsetka poziomu takich p³atnoœci
obowi¹zuj¹cych w Unii:
2004 r.: 25%
2005 r.: 30%
2006 r.: 35%
2007 r.: 40%,
przy czym bêdzie siê je nastêpnie zwiêkszaæ rokrocznie o 10%, tak aby
nowe pañstwa cz³onkowskie osi¹gnê³y w 2013 r. poziom wsparcia stosowany wówczas w odniesieniu do krajów obecnej Unii Europejskiej. Jednoczeœnie nie bêdzie stosowany [wobec nowych pañstw cz³onkowskich] program
wspierania ma³ych gospodarstw rolnych.
Stopniowe dostosowywanie p³atnoœci [bezpoœrednich] bêdzie nastêpowaæ
zgodnie z zasadami stabilnoœci finansowej, tak aby ca³kowite roczne wydatki – obejmuj¹ce œrodki przeznaczone na organizacjê rynku i p³atnoœci
bezpoœrednie – w Unii z³o¿onej z 25 pañstw nie przekroczy³y w wartoœciach
rzeczywistych, w latach 2007-2013, pu³apu kategorii 1.A dla roku 2006, co
uzgodniono w Berlinie dla UE-15, oraz proponowanego pu³apu wydatków
dla nowych pañstw cz³onkowskich na rok 2006. Ogólne, wyra¿one w warto-
90
(b) Ogólny poziom alokacji na dzia³ania strukturalne
13. Ogólny poziom œrodków na zobowi¹zania w ramach funduszy strukturalnych i Funduszu Spójnoœci, które nale¿y dodaæ w punkcie 2 ze wzglêdu na
perspektywê rozszerzenia, powinien wynieœæ ³¹cznie w ca³ym okresie 23
mld euro, przy czym œrodki te powinny zostaæ rozdzielone miêdzy nowe
pañstwa cz³onkowskie zgodnie z odpowiednimi wspólnymi stanowiskami
Unii Europejskiej, które uzgodniono z pañstwami kandyduj¹cymi.
(c) Œrodki w³asne i nierównowaga bud¿etowa
14. Acquis dotycz¹ce œrodków w³asnych bêdzie dotyczyæ nowych pañstw
cz³onkowskich od dnia ich przyst¹pienia do Unii.
Je¿eli projektowany bilans przep³ywu œrodków pieniê¿nych do i z bud¿etu
Wspólnoty bêdzie w latach 2004-2006, w porównaniu z rokiem 2003, ujemny dla poszczególnych krajów kandyduj¹cych, zostan¹ im zaoferowane
tymczasowe rekompensaty bud¿etowe. Zak³ada to p³atnoœci zrycza³towane,
degresywne i tymczasowe po stronie wydatków bud¿etu UE. Kwoty te
zostan¹ ustalone pod koniec negocjacji za pomoc¹ metody uzgodnionej
przez Radê 22 paŸdziernika 2002 r. i zawartej w traktacie akcesyjnym.
Rekompensaty te bêd¹ musia³y siê mieœciæ w rocznych pu³apach – ustalonych w Berlinie – œrodków na zobowi¹zania i œrodków na p³atnoœci, jakie
przeznaczono na poszerzenie.
15. W okresie, który zapocz¹tkuje rok 2007, bêd¹ kontynuowane ogólne wysi³ki
na rzecz dyscypliny bud¿etowej, zgodnie z parametrami okreœlonymi przez
Radê Europejsk¹ na spotkaniu w Berlinie.
16. Rada Europejska zatwierdzi³a inne informacje niezbêdne do okreœlenia
wspólnych stanowisk UE, posi³kuj¹c siê ustaleniami, jakie poczyni³a podczas swego posiedzenia Rada do spraw Ogólnych i Stosunków Zewnêtrznych, co przedstawiono w Za³¹czniku I.
II. KALININGRAD
17. Rada Europejska potwierdza wnioski ze swojego posiedzenia w Sewilli
w czerwcu 2002 r.
Rada Europejska, stwierdzaj¹c celowoœæ rozwijania partnerstwa strategicznego miêdzy UE i Rosj¹, wyra¿a zgodê na podjêcie szczególnych wysi³ków
w celu uwzglêdnienia w¹tpliwoœci wszystkich zainteresowanych stron
w sprawie przysz³ego tranzytu osób miêdzy Obwodem Kalinigradzkim
i innymi czêœciami Rosji.
Rada Europejska podkreœla koniecznoœæ pe³nego poszanowania przez
wszystkie strony suwerennego prawa ka¿dego pañstwa do zapewnienia
91
MONITOR INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ • URZ¥D KOMITETU INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ
Nale¿y chroniæ interesy producentów, którzy maj¹ swoj¹ siedzibê w znajduj¹cych siê w gorszej sytuacji regionach obecnej Unii Europejskiej. Na
ca³ym terenie Europy zostanie utrzymane rolnictwo wielofunkcjonalne,
zgodnie z wnioskami z posiedzeñ Rady Europejskiej w 1997 r. w Luksemburgu i w 1999 r. w Berlinie.
Unia Europejska
œciach rzeczywistych wydatki obejmuj¹ce œrodki na organizacjê rynku i p³atnoœci bezpoœrednie bêd¹ utrzymywane w ka¿dym roku w latach 2007-2013
poni¿ej odpowiedniej wartoœci dla roku 2006, powiêkszanej corocznie o 1%.
bezpieczeñstwa swoich obywateli przez kontrolowanie w³asnych granic
oraz przep³ywu ludzi i towarów do, w obrêbie i przez jego terytorium. Rada
Europejska podkreœla prawo ka¿dego pañstwa do wprowadzenia wiz, ³¹cznie z wizami tranzytowymi.
Rada Europejska przyjmuje do wiadomoœci wyj¹tkow¹ sytuacjê Obwodu
Kaliningradzkiego jako czêœci Federacji Rosyjskiej.
Rada Europejska zatwierdza wnioski Rady (do spraw Ogólnych i Stosunków Zewnêtrznych) z 22 paŸdziernika 2002 r. w sprawie Kaliningradu.
III. STOSUNKI MIÊDZY UE I NATO
18. Rada Europejska uzgodni³a warunki realizacji postanowieñ z Nicei (patrz
Za³¹cznik II) w sprawie zaanga¿owania europejskich cz³onków NATO, którzy nie nale¿¹ do UE; wdra¿anie tych postanowieñ bêdzie mo¿liwe dziêki
podjêciu odpowiednich decyzji dotycz¹cych stosunków Unia Europejska –
NATO.
19. W tym kontekœcie Rada Europejska przypomnia³a, ¿e wspomniane warunki
i decyzje oraz sposoby ich wcielania w ¿ycie musz¹ byæ w ka¿dej sytuacji
zgodne z treœci¹ Traktatu o Unii Europejskiej, a w szczególnoœci z postanowieniami dotycz¹cymi celów i zasad Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeñstwa (WPZB), zawartymi w art. 11 Traktatu1. Bêd¹ one tak¿e zgodne
z odpowiednimi wnioskami i dokumentami zatwierdzonymi przez Radê
Europejsk¹ (por. pkt 22, ni¿ej).
20. Rozumie siê tak¿e, ¿e nie bêd¹ podejmowane ¿adne dzia³ania, które naruszy³yby zasady Karty Narodów Zjednoczonych, w tym okreœlone w niej
zasady utrzymania pokoju i bezpieczeñstwa miêdzynarodowego, pokojowego rozstrzygania sporów oraz powstrzymywania siê od pogró¿ek lub
stosowania si³y, gdy¿ na zasadach tych – stosowanych odpowiednio w odniesieniu do wszystkich cz³onków – opiera siê zarówno Traktat o Unii
Europejskiej, jak i Traktat Pó³nocnoatlantycki.
21. Rada Europejska przypomnia³a równie¿, ¿e UE przewiduje, i¿ polityka Unii
zgodna z artyku³em 17 Traktatu o Unii Europejskiej nie powinna warunkowaæ szczególnego charakteru polityki bezpieczeñstwa i obrony niektórych pañstw cz³onkowskich. Prezydencja odnotowa³a, ¿e Dania zwróci³a
uwagê na Protokó³ nr 5 do Traktatu o Unii Europejskiej w kwestii stanowiska tego kraju.
1
„1. Unia okreœla i realizuje Wspóln¹ Politykê Zagraniczn¹ i Bezpieczeñstwa, obejmuj¹c¹ wszystkie
dziedziny polityki zagranicznej i bezpieczeñstwa, której celami s¹:
– ochrona wspólnych wartoœci, fundamentalnych interesów, niezale¿noœci i integralnoœci Unii,
zgodnie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych;
– wzmacnianie bezpieczeñstwa Unii na wszelkie sposoby;
– zachowanie pokoju i wzmacnianie bezpieczeñstwa miêdzynarodowego zgodnie z zasadami
Karty Narodów Zjednoczonych, jak te¿ z zasadami Aktu Koñcowego z Helsinek i celami Karty
Paryskiej, ³¹cznie z tymi, które dotycz¹ granic zewnêtrznych;
– promowanie wspó³pracy miêdzynarodowej;
– rozwijanie i umacnianie demokracji i rz¹dów prawa, jak te¿ poszanowania praw cz³owieka
i podstawowych wolnoœci.
2. Pañstwa cz³onkowskie aktywnie i bez zastrze¿eñ popieraj¹ politykê zewnêtrzn¹ i bezpieczeñstwa
Unii w duchu lojalnoœci i wzajemnej solidarnoœci.
Pañstwa cz³onkowskie wspó³pracuj¹ w celu wzmocnienia i rozwiniêcia wzajemnej solidarnoœci
politycznej. Bêd¹ powstrzymywaæ siê od podejmowania jakichkolwiek dzia³añ, które s¹ niezgodne z interesami Unii lub mog¹ zaszkodziæ jej skutecznoœci jako si³y spajaj¹cej w stosunkach
miêdzynarodowych.
Rada zapewni przestrzeganie tych zasad“.
92
IV. BY£A JUGOS£OWIAÑSKA REPUBLIKA
MACEDONII (BJRM)
24. W kontekœcie rozmów miêdzy sekretarzem generalnym/wysokim przedstawicielem i prezydentem Trajkowskim Rada Europejska jeszcze raz potwierdzi³a swoj¹ gotowoœæ do przejêcia operacji wojskowych NATO w BJRM od
15 grudnia. Zwróci³a siê z proœb¹ do odpowiednich organów Unii Europejskiej, aby zbada³y wszystkie stosowne opcje, które pozwol¹ osi¹gn¹æ ten cel.
Rada Europejska odnotowa³a, ¿e taka operacja, bêd¹ca kontynuacj¹ poprzedniej, zostanie przeprowadzona w duchu partnerstwa UE i NATO
w pokonywaniu sytuacji kryzysowych, o ile tylko do takiego porozumienia
dojdzie we w³aœciwym terminie.
V. ZAMACH TERRORYSTYCZNY W ROSJI
25. Rada Europejska przyjê³a deklaracjê przedstawion¹ w Za³¹czniku III.
Za³¹cznik I
WYNIK PRAC RADY DO SPRAW OGÓLNYCH I STOSUNKÓW
ZEWNÊTRZNYCH
• Zagadnienia bud¿etowe i finansowe:
(a) Ogólny poziom alokacji na dzia³ania strukturalne
1.
Kraje kandyduj¹ce powinny zintensyfikowaæ i przyspieszyæ swoje przygotowania, tak aby mog³y przekazaæ Komisji swoje wnioski o pomoc, dokumenty programowe i projekty do finansowania z Funduszu Spójnoœci i by
mo¿na je by³o przyj¹æ na pocz¹tku 2004 r. Komisja i pañstwa cz³onkowskie
bêd¹ nadal udzielaæ wszelkiej niezbêdnej pomocy w tym zakresie. Komisja
zapewni, aby jak najszybciej zosta³y zatwierdzone dokumenty programowe
i wnioski o dokonanie p³atnoœci.
2.
Aby zaspokoiæ znaczne potrzeby krajów kandyduj¹cych, jeœli chodzi o now¹
infrastrukturê w dziedzinie transportu i œrodowiska, co zosta³o potwierdzone, jedna trzecia ca³ej kwoty przydzielonej na dzia³ania strukturalne zostanie przeznaczona na Fundusz Spójnoœci.
3.
Zap³ata na konto przewidziane w ramach acquis zostanie dokonana w pierwszym roku po akcesji w wysokoœci 16% ca³kowitej kwoty z funduszy
strukturalnych, przewidzianej na lata 2004-2006. UE przewiduje, ¿e œrodki
93
MONITOR INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ • URZ¥D KOMITETU INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ
23. Prezydencja, we wspó³pracy z sekretarzem generalnym/wysokim przedstawicielem, Javierem Solan¹, przedstawi sprawozdanie na temat wyniku tych
dzia³añ za dwa do trzech tygodni; na tej podstawie Unia Europejska podejmie niezbêdne decyzje.
Unia Europejska
22. Rada Europejska upowa¿ni³a sekretarza generalnego/wysokiego przedstawiciela Javiera Solanê, aby prowadzi³ odpowiednie dzia³ania na rzecz jak
najszybszego doprowadzenia do porozumienia miêdzy UE i NATO.
na p³atnoœci przydzielone w 2004 r. bêd¹ równe 3% œrednich rocznych
zobowi¹zañ do pomocy z funduszy strukturalnych i 3% zobowi¹zañ w ramach pomocy z Funduszu Spójnoœci1.
(b) Ogólny poziom alokacji na politykê wewnêtrzn¹
4.
Poniewa¿ Litwa potwierdzi³a, ¿e blok nr 1 elektrowni atomowej w Ignalinie
zostanie zamkniêty przed 2005 r., a tak¿e zobowi¹za³a siê, ¿e blok nr 2
zostanie zamkniêty do roku 2009, zostanie ustanowiony program wspierania dzia³añ zwi¹zanych z likwidacj¹ tej elektrowni. Dla programu tego
przewidziano œrodki na zobowi¹zania w wysokoœci 70 milionów euro2 za
ka¿dy kolejny rok z lat 2004-2006. Uznaj¹c, ¿e proces likwidacji elektrowni
atomowej w Ignalinie wykroczy poza obecne ramy finansowe i ¿e wysi³ek
ten stanowi dla Litwy wyj¹tkowy ciê¿ar finansowy, niewspó³mierny do jej
wielkoœci i potencja³u gospodarczego, Unia Europejska w solidarnoœci
z Litw¹ potwierdza swoj¹ gotowoœæ do przekazania jej dodatkowej pomocy
wspólnotowej na dzia³ania likwidacyjne po roku 2006.
5.
Na kontynuowanie przedakcesyjnej pomocy planowanej w ramach PHARE
na likwidacjê elektrowni atomowej w Bohunicach na S³owacji przewiduje
siê œrodki na zobowi¹zania w wysokoœci 20 milionów euro2 na ka¿dy kolejny rok z lat 2004-2006.
6.
Dzia³ania na rzecz wsparcia budowy instytucji w nowych pañstwach cz³onkowskich, rozpoczête w ramach PHARE, bêd¹ kontynuowane do roku 2006.
Na cel ten przeznacza siê œrodki na zobowi¹zania w wysokoœci 200 milionów euro w 2004 r., 120 milionów euro w 2005 r. i 60 milionów euro w 2006 r.
7.
Wysokoœæ [wydatków] w ramach tytu³u 3 trzeba ustaliæ tak, aby utrzymaæ
g³ówne pozycje wydatków priorytetowych oraz zapewniæ wystarczaj¹ce
œrodki na objêcie istniej¹cymi programami nowych pañstw cz³onkowskich.
(c) Cypr: program dla czêœci wyspy pó³nocnej
8.
Aby umo¿liwiæ wdro¿enie rozstrzygniêcia sporu politycznego na Cyprze,
Rada ustanowi program, który pozwoli pó³nocnej czêœci wyspy nadrobiæ
istniej¹ce zaleg³oœci. Przewidziane œrodki na zobowi¹zania wynios¹ 39
milionów euro w 2004 r., 67 milionów euro w 2005 r. i 100 milionów euro
w 2006 r.
(d) Europejski Fundusz Rozwoju (EFR)
9.
Nowe pañstwa cz³onkowskie przyst¹pi¹ do EFR wraz z przyjêciem nowego
Protoko³u Finansowego (10. EFR).
(e) Europejska Wspólnota Wêgla i Stali
10. Nowe pañstwa cz³onkowskie bêd¹ uczestniczyæ w Funduszu Badawczym
Wêgla i Stali od dnia przyst¹pienia do UE. Bêd¹ one p³aciæ odpowiednie
sk³adki na Fundusz. P³atnoœci te uiszcz¹ one w czterech ratach, pocz¹wszy
od 2006 r. (2006 r. – 15%, 2007 r. – 20%, 2008 r. – 30%, 2009 r. – 35%).
1
Dokonywane w 2004 r. p³atnoœci na dzia³ania strukturalne w nowych pañstwach cz³onkowskich nie
wp³yn¹ na p³atnoœci, które musz¹ zostaæ uwzglêdnione w bud¿ecie na rok 2004 z przeznaczeniem na
operacje strukturalne w obecnych pañstwach cz³onkowskich.
2
Szacunkowe dane liczbowe, które bêd¹ musia³y zostaæ odpowiednio zweryfikowane na podstawie
profilu wydatków na dzia³ania likwidacyjne finansowane z funduszy przeznaczonych na likwidacjê
elektrowni w Ignalinie i Bohunicach. Zobowi¹zania z funduszu PHARE s¹ wy¿sze ni¿ oczekiwane
w przypadku pierwszego z tych zak³adów, a ni¿sze w przypadku drugiego.
94
• Rada
Od dnia przyst¹pienia [nowych pañstw] do UE do 31 grudnia 2004 r.,
w przypadkach gdy Rada bêdzie mia³a podj¹æ decyzjê kwalifikowan¹
wiêkszoœci¹ g³osów, g³osy jej cz³onków bêd¹ wa¿one w sposób podany
w tabeli (Za³¹cznik 1).
Do przyjêcia aktów Rady konieczne bêdzie co najmniej 88 g³osów „za“
w sytuacji, gdy Traktat wymaga, aby by³y one przyjmowane na podstawie
propozycji Komisji. W innych przypadkach do przyjêcia aktów Rady
konieczne bêdzie co najmniej 88 g³osów „za“, oddanych przez co najmniej
dwie trzecie cz³onków.
W przypadku gdyby do Unii Europejskiej przyst¹pi³o na mocy przysz³ego
traktatu akcesyjnego mniej ni¿ dziesiêæ nowych pañstw cz³onkowskich,
próg kwalifikowanej wiêkszoœci zostanie ustalony decyzj¹ Rady, tak aby by³
jak najbli¿szy 71,26% ca³kowitej liczby g³osów.
• Parlament Europejski
Od dnia przyst¹pienia [nowych pañstw] do Unii do czasu wyborów do
Parlamentu Europejskiego nowej kadencji liczba jego cz³onków w latach
2004-2009 oraz liczba cz³onków przypadaj¹cych na ka¿de pañstwo cz³onkowskie zostan¹ ustalone przy zastosowaniu tej samej metody, jak¹ stosuje
siê obecnie.
(b) Wa¿enie g³osów w Radzie i próg dla kwalifikowanej wiêkszoœci
W przypadku gdy od Rady wymaga siê podejmowania dzia³añ na podstawie kwalifikowanej wiêkszoœci g³osów, g³osy jej cz³onków bêd¹ od
1 stycznia 2005 r. wa¿one w sposób podany w tabeli (Za³¹cznik 2).
Od tego samego dnia do przyjêcia aktów Rady konieczne bêd¹ co najmniej
232 g³osy „za“, oddane przez wiêkszoœæ cz³onków, w przypadku gdy
w Traktacie jest wymagane ich przyjêcie w odpowiedzi na propozycjê
Komisji. W innych przypadkach do przyjêcia aktów Rady konieczne bêd¹
co najmniej 232 g³osy „za“, oddane przez co najmniej dwie trzecie cz³onków.
W przypadku gdy Rada bêdzie musia³a podj¹æ decyzjê kwalifikowan¹
wiêkszoœci¹ g³osów, cz³onek Rady bêdzie móg³ siê domagaæ sprawdzenia,
czy populacja pañstw cz³onkowskich, zapewniaj¹cych kwalifikowan¹
wiêkszoœæ, stanowi co najmniej 62% ca³kowitej populacji Unii. Je¿eli ten
warunek nie bêdzie spe³niony, dana decyzja nie zostanie przyjêta.
Gdyby do Unii Europejskiej na mocy przysz³ego traktatu akcesyjnego przyst¹pi³o mniej ni¿ dziesiêæ nowych pañstw cz³onkowskich, próg kwalifikowanej wiêkszoœci zostanie ustalony na podstawie decyzji Rady, przez zastosowanie œciœle liniowej, arytmetycznej interpolacji, zaokr¹glonej w górê lub
w dó³ do najbli¿szego g³osu – miêdzy 71% dla Rady z 300 g³osami a poziomem przewidzianym powy¿ej dla UE sk³adaj¹cej siê z 25 pañstw cz³onkowskich (72,27%).
(c) Parlament Europejski
Od pocz¹tku kadencji Parlamentu Europejskiego, jaka przypada na lata
2004-2009, ka¿demu pañstwu cz³onkowskiemu zostanie przyznana liczba
miejsc w Parlamencie stanowi¹ca sumê:
95
Unia Europejska
(a) Rozwi¹zania przejœciowe
MONITOR INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ • URZ¥D KOMITETU INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ
ZAGADNIENIA INSTYTUCJONALNE
(i)
liczby miejsc przydzielonych danemu pañstwu w deklaracji nr 20
za³¹czonej do Aktu Koñcowego Traktatu Nicejskiego.
oraz
(ii) liczby miejsc wynikaj¹cej z rozdysponowania 50 miejsc, które nie
zostan¹ zajête przez Bu³gariê i Rumuniê, które to miejsca zostan¹
rozdzielone zgodnie z postanowieniami Traktatu Nicejskiego.
Ca³kowita liczba uzyskanych w ten sposób miejsc bêdzie jak najbli¿sza liczbie 732, przy czym podzia³ tych miejsc bêdzie ukierunkowany na zapewnienie równowagi miêdzy obecnymi pañstwami cz³onkowskimi, tak jak
ustalono w Nicei. Takie samo proporcjonalne podejœcie bêdzie zastosowane
do przydzia³u miejsc nowym pañstwom cz³onkowskim. Podzia³ ten bêdzie
sprawiedliwy i uwzglêdni koniecznoœæ zachowania równowagi miêdzy
wszystkimi pañstwami cz³onkowskimi.
Zastosowanie tej metody nie spowoduje uzyskania przez którekolwiek
z pañstw cz³onkowskich wiêkszej liczby miejsc ni¿ obecnie.
(d) Prezydencja Rady
W Traktacie o ustanowieniu Wspólnoty Europejskiej przyjêto, ¿e funkcjê
przewodnicz¹cego Rady bêd¹ pe³niæ po kolei przedstawiciele ka¿dego
z zasiadaj¹cych w niej pañstw cz³onkowskich. Rada Europejska potwierdza,
¿e aby nowe pañstwa cz³onkowskie mia³y czas na przygotowanie siê do
przewodniczenia, obecna kolejka rotacji bêdzie kontynuowana do koñca
2006 r. Rada podejmie decyzjê w sprawie kolejnoœci przewodniczenia
w roku 2007 i nastêpnych najszybciej jak to bêdzie mo¿liwe, niemniej nie
póŸniej ni¿ w ci¹gu roku od przyst¹pienia pierwszych nowych pañstw
cz³onkowskich do UE.
Za³¹cznik 1 do ZA£¥CZNIKA I
WA¯ENIE G£OSÓW W RADZIE
OD DNIA PRZYJÊCIA NOWYCH PAÑSTW
DO 31 GRUDNIA 2004 r.
PAÑSTWA CZ£ONKOWSKIE
Niemcy
Wielka Brytania
Francja
W³ochy
Hiszpania
Polska
Holandia
Grecja
Czechy
Belgia
Wêgry
Portugalia
Szwecja
Austria
S³owacja
Dania
Finlandia
Irlandia
Litwa
£otwa
96
LICZBA G£OSÓW
10
10
10
10
8
8
5
5
5
5
5
5
4
4
3
3
3
3
3
3
Za³¹cznik 2 do ZA£¥CZNIKA I
WA¯ENIE G£OSÓW W RADZIE
OD 1 STYCZNIA 2005 r.
PAÑSTWA CZ£ONKOWSKIE
Niemcy
Wielka Brytania
Francja
W³ochy
Hiszpania
Polska
Holandia
Grecja
Czechy
Belgia
Wêgry
Portugalia
Szwecja
Austria
S³owacja
Dania
Finlandia
Irlandia
Litwa
£otwa
S³owenia
Estonia
Cypr
Luksemburg
Malta
RAZEM
LICZBA G£OSÓW
29
29
29
29
27
27
13
12
12
12
12
12
10
10
7
7
7
7
7
4
4
4
4
4
3
321
Za³¹cznik II
EPBO: WDRA¯ANIE POSTANOWIEÑ Z NICEI DOTYCZ¥CYCH
ZAANGA¯OWANIA SOJUSZNIKÓW EUROPEJSKICH SPOZA UE
Wype³nianie przez niektóre pañstwa cz³onkowskie UE zobowi¹zañ wynikaj¹cych z cz³onkostwa w NATO
1.
Traktat o Unii Europejskiej (artyku³ 17.1):
Polityka Unii, okreœlona w niniejszym artykule, nie uchybia specyficznemu charakterowi polityki bezpieczeñstwa i obronnej niektórych Pañstw Cz³onkowskich. Szanuje ona
wynikaj¹ce z Traktatu Pó³nocnoatlantyckiego zobowi¹zania Pañstw Cz³onkowskich,
które uwa¿aj¹, ¿e ich wspólna obrona jest wykonywana w ramach Organizacji Traktatu
97
MONITOR INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ • URZ¥D KOMITETU INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ
3
3
2
2
2
124
Unia Europejska
S³owenia
Estonia
Cypr
Luksemburg
Malta
RAZEM
Pó³nocnoatlantyckiego (NATO) oraz jest zgodna z przyjêt¹ w tych ramach wspóln¹
polityk¹ bezpieczeñstwa i obronn¹.
2.
Dla zainteresowanych pañstw cz³onkowskich oznacza to, ¿e dzia³ania i decyzje podejmowane przez nie w ramach wojskowego przezwyciê¿ania sytuacji
kryzysowych bêd¹ zawsze zgodne z ich wszystkimi obowi¹zkami traktatowymi wynikaj¹cymi z cz³onkostwa w NATO. Oznacza to tak¿e, ¿e w ¿adnych
okolicznoœciach ani w przypadku jakiegokolwiek kryzysu Europejska Polityka Bezpieczeñstwa i Obrony (EPBO) nie bêdzie wykorzystywana przeciw
sojusznikowi, przy czym rozumie siê, ¿e NATO podczas operacji zarz¹dzania
kryzysowego nie bêdzie podejmowaæ ¿adnych dzia³añ przeciw UE lub jej
pañstwom cz³onkowskim. Rozumie siê tak¿e, ¿e nie bêd¹ podejmowane
¿adne dzia³ania, które naruszy³yby zasady Karty Narodów Zjednoczonych.
Uczestnictwo sojuszników europejskich, którzy nie nale¿¹ do UE,
w konsultacjach pokojowych na temat EPBO
3.
Jak uzgodniono podczas obrad Rady Europejskiej w Nicei, UE bêdzie prowadziæ sta³e konsultacje z sojusznikami europejskimi spoza tej organizacji,
obejmuj¹ce ca³y zakres zagadnieñ zwi¹zanych z bezpieczeñstwem, obron¹
i zarz¹dzaniem kryzysowym. W razie potrzeby zostan¹ zorganizowane
dodatkowe spotkania w sk³adzie 15+6. W szczególnoœci konsultacje bêd¹
obejmowaæ, o ile to bêdzie w³aœciwe, dodatkowe spotkania w formule UE+6
przed posiedzeniami Rady ds. Polityki i Bezpieczeñstwa (PSC) i Komitetu
Wojskowego UE, podczas których mog¹ byæ podejmowane decyzje w sprawach maj¹cych znaczenie dla interesów bezpieczeñstwa sojuszników europejskich spoza UE. Dla UE i dla europejskich sojuszników spoza tej organizacji celem tych konsultacji bêdzie wymiana pogl¹dów oraz omówienie
wszelkich w¹tpliwoœci, zastrze¿eñ i potrzeb zg³aszanych przez tych sojuszników, co umo¿liwi Unii ich uwzglêdnienie. Tak jak w przypadku Wspólnej
Polityki Zagranicznej i Bezpieczeñstwa (WPZB), konsultacje te pozwol¹
sojusznikom europejskim spoza UE na wziêcie udzia³u w realizacji europejskiej polityki bezpieczeñstwa i obrony oraz na do³¹czenie siê do podejmowanych przez Uniê decyzji, dzia³añ i deklaracji w ramach EPBO.
4.
Konsultacje miêdzy UE i europejskimi sojusznikami spoza UE bêd¹ starannie przygotowywane, tak¿e w drodze konsultacji obejmuj¹cych Prezydencjê,
Sekretariat Rady i przedstawicieli tych¿e sojuszników, przez co nale¿y te¿
rozumieæ przesy³anie odpowiednich dokumentów. Posiedzenia bêd¹ sui
generis kontynuowane, w tym w formie rozsy³ania przez Sekretariat Rady
zapisów dyskusji. Celem takiej organizacji jest zapewnienie, aby konsultacje
by³y zarówno jak najbardziej kompleksowe, jak i intensywne.
5.
Przeprowadzenie spotkañ w sk³adzie 15+6, które przewidziano w postanowieniach z Nicei, zostanie u³atwione poprzez wyznaczenie sta³ych rozmówców z Rady ds. Polityki Bezpieczeñstwa (PSC). Aby zapewniæ dialog z Komitetem Wojskowym Unii Europejskiej (EUMC) oraz pomóc w przygotowaniu spotkañ w formule 15+6 na poziomie przedstawicieli Komitetu
Wojskowego, sojusznicy europejscy spoza UE mog¹ tak¿e wyznaczyæ osoby
do rozmów z Komitetem Wojskowym. Wyznaczeni rozmówcy bêd¹ mogli
kontynuowaæ codzienne kontakty dwustronne z ró¿nymi organami UE,
wspieraj¹ce regularne konsultacje w sk³adzie 15+6.
Relacje z Komitetem Wojskowym UE i krajowymi kwaterami g³ównymi
bior¹cymi udzia³ w operacjach prowadzonych przez UE
6.
98
Ustalenia NATO dla cz³onków Unii Europejskiej, którzy nie nale¿¹ do
NATO, zostan¹ przyjête jako podstawa do opracowania w³aœciwych ustaleñ
dla europejskich sojuszników spoza UE w strukturach wojskowych obu
7.
UE nie ma zamierza prowadziæ æwiczeñ wojskowych poni¿ej poziomu
dowódczego (FHQ level). Odpowiedzialnoœæ za æwiczenia poni¿ej tego
szczebla bêdzie spoczywaæ na pañstwach cz³onkowskich.
8.
UE jest oddana sprawie dialogu, konsultacji i wspó³pracy z sojusznikami
europejskimi spoza UE, a stosowne ustalenia musz¹ zostaæ uwzglêdnione
podczas odpowiednich æwiczeñ.
9.
Ustalenia dotycz¹ce uczestnictwa wspomnianych sojuszników w æwiczeniach UE bêd¹ odzwierciedlaæ uzgodnienia w sprawie ich uczestnictwa
w operacjach prowadzonych pod kierownictwem UE. Sojusznicy europejscy
spoza Unii bêd¹ mogli uczestniczyæ w æwiczeniach UE zak³adaj¹cych korzystanie z zasobów i mo¿liwoœci NATO. Poniewa¿ istnieje tak¿e mo¿liwoœæ
ich uczestnictwa w operacjach prowadzonych pod kierownictwem UE, podczas których nie bêdzie siê korzystaæ z zasobów i mo¿liwoœci NATO, bêdzie
równie¿ istnieæ potrzeba uczestnictwa sojuszników europejskich spoza UE
w odpowiednich æwiczeniach, co UE bêdzie musia³a przewidzieæ. Sojusznicy europejscy spoza UE zostan¹ zaproszeni do obserwacji innych wa¿nych æwiczeñ, w których nie bêd¹ uczestniczyæ.
Sposoby uczestniczenia w operacjach prowadzonych pod
zwierzchnictwem UE
10. Podczas rozwa¿ania sposobu reakcji na zaistnia³y kryzys, w tym mo¿liwoœci
podjêcia operacji pod kierownictwem UE, Unia weŸmie pod uwagê interesy
i problemy europejskich sojuszników spoza UE, przy czym konsultacje
miêdzy stronami bêd¹ na tyle intensywne, aby osi¹gn¹æ ten cel.
11. W przypadku operacji prowadzonej pod kierownictwem UE z wykorzystaniem zasobów i mo¿liwoœci NATO, sojusznicy europejscy spoza UE, o ile
sobie tego za¿ycz¹, bêd¹ uczestniczyæ w planowaniu i przygotowaniu takiej
operacji zgodnie z procedurami obowi¹zuj¹cymi w NATO.
12. W przypadku operacji prowadzonej pod kierownictwem UE, lecz bez
korzystania z zasobów i mo¿liwoœci NATO, sojusznicy europejscy spoza UE
zostan¹ zaproszeni do uczestnictwa na mocy decyzji Rady UE. Podejmuj¹c
decyzjê o uczestnictwie, Rada weŸmie pod uwagê kwestie bezpieczeñstwa
istotne dla sojuszników europejskich spoza UE. W szczególnym przypadku,
gdy dany sojusznik wyrazi swoje zaniepokojenie faktem, ¿e przewidywana
samodzielna operacja UE bêdzie prowadzona w geograficznej bliskoœci jego
terytorium lub mo¿e mieæ niekorzystny wp³yw na jego narodowe bezpieczeñstwo, Rada przeprowadzi z nim konsultacje i – szanuj¹c ich wynik
– podejmie decyzjê o jego uczestnictwie, uwzglêdniaj¹c odpowiednie,
cytowane wy¿ej, postanowienia Traktatu o Unii Europejskiej oraz deklaracjê
ujêt¹ w punkcie 2 niniejszego dokumentu.
Zaanga¿owanie w przygotowanie, planowanie i zarz¹dzanie operacj¹
prowadzon¹ pod kierownictwem UE
13. Konsultacje w uk³adzie 15+6 bêd¹ stanowiæ forum dla sojuszników europejskich spoza UE, jako potencjalnych uczestników wszelkich operacji wojsko-
99
MONITOR INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ • URZ¥D KOMITETU INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ
Zaanga¿owanie w æwiczenia prowadzone pod kierownictwem UE
Unia Europejska
organizacji. Gdy w NATO bêdzie prowadzone planowanie operacyjne, bêd¹
w nie w pe³ni zaanga¿owani sojusznicy europejscy spoza UE. W razie
prowadzenia planowania operacyjnego NATO w jednej ze strategicznych
europejskich kwater g³ównych, sojusznicy europejscy spoza UE, jako zaanga¿owani uczestnicy, bêd¹ zaproszeni do wydelegowania swoich oficerów do tej kwatery.
wych prowadzonych pod kierownictwem UE, którzy w ten sposób uzyskaj¹
mo¿liwoœæ zaanga¿owania siê w dialog z Uni¹ od pierwszych stadiów
kryzysu oraz uzyskania statusu strony konsultowanej przy opracowywaniu
podejœcia UE.
14. Podczas gdy w stadium przedkryzysowym bêd¹ siê toczyæ konsultacje
w sk³adzie 15+6 i bêd¹ podejmowane inne ustalone dzia³ania, zostan¹ te¿
zintensyfikowane kontakty na wszystkich szczeblach z sojusznikami europejskimi spoza UE. Proces ten bêdzie wa¿ny dla omówienia tymczasowego
wk³adu wojskowego ze strony sojuszników europejskich spoza UE w fazie
przedoperacyjnej oraz stosownych czynników wojskowych, w trakcie opracowywania strategicznych opcji zbrojnych, aby przekazaæ odpowiednie
informacje osobom prowadz¹cym planowanie i przygotowania stanowi¹ce
podstawê dla decyzji Rady o uruchomieniu operacji prowadzonej pod
kierownictwem UE. Umo¿liwi to Radzie, przed podjêciem decyzji o wyborze opcji zbrojnej, uwzglêdnienie pogl¹dów sojuszników europejskich spoza
UE, w szczególnoœci ich w¹tpliwoœci co do bezpieczeñstwa oraz ich pogl¹dów na temat charakteru reakcji na kryzys ze strony UE.
15. W konsekwencji zostan¹ przeprowadzone ³¹czne konsultacje na forum 15+6,
w tym na szczeblach Rady ds. Polityki i Bezpieczeñstwa i Komitetu Wojskowego UE, aby omówiæ rozwój koncepcji operacji (CONOPS) i zwi¹zanych
z ni¹ zagadnieñ, takich jak struktura dowodzenia i si³. Sojusznicy europejscy
spoza UE bêd¹ mieli okazjê przedstawiæ swoje pogl¹dy na temat koncepcji
operacji oraz na temat swego potencjalnego uczestnictwa, zanim Rada
podejmie decyzjê o przyst¹pieniu do szczegó³owego planowania operacji
oraz o formalnym zaproszeniu do uczestnictwa pañstw spoza UE. Po podjêciu decyzji o zaproszeniu ich do uczestnictwa sojusznicy europejscy spoza
UE – jako czynni uczestnicy – zostan¹ zaproszeni do udzia³u w szczegó³owym planowaniu. Konsultacje na forum 15+6 bêd¹ obejmowaæ bie¿¹ce,
szczegó³owe planowanie operacji, w tym plan operacyjny (OPLAN).
16. Po podjêciu przez Radê decyzji o rozpoczêciu operacji zbrojnej oraz po konferencji o wydzieleniu si³ do tej operacji zostanie ustanowiony i zwo³any
Komitet Uczestników w celu omówienia i sfinalizowania wstêpnych planów
operacyjnych i przygotowañ wojskowych do operacji.
17. Tak jak to przewidziano w Nicei, Komitet Uczestników bêdzie odgrywaæ
zasadnicz¹ rolê w codziennym zarz¹dzaniu operacj¹. Bêdzie stanowiæ g³ówne forum, na którym uczestnicz¹ce narody bêd¹ wspólnie zajmowaæ siê
kwestiami zwi¹zanymi z zaanga¿owaniem swych si³ w operacjê. Komitet
bêdzie omawiaæ raporty Dowódcy Operacji oraz bêdzie s³u¿yæ PSC, w razie
potrzeby, rad¹. Komitet Uczestników bêdzie podejmowaæ decyzje w sprawie codziennego zarz¹dzania operacjami i opracowywaæ drog¹ konsensusu
zalecenia na temat mo¿liwych korekt planowania operacyjnego, w³¹cznie z
ewentualnymi korektami dotycz¹cymi za³o¿onych celów. Pogl¹dy wyra¿one
przez Komitet Uczestników bêd¹ uwzglêdniane przez PSC przy rozwa¿aniu
spraw kontroli politycznej i kierunku strategicznego operacji. Sekretariat
Rady bêdzie przygotowywaæ zapisy dyskusji prowadzonych na ka¿dym
posiedzeniu Komitetu Uczestników, przy czym zapisy te bêd¹ przekazywane przedstawicielom PSC i EUMC z odpowiednim wyprzedzeniem,
przed nastêpnymi posiedzeniami odpowiednich Komitetów.
18. Dowódca Operacji bêdzie sk³adaæ Komitetowi Uczestników sprawozdania
z jej przebiegu, tak aby móg³ on wykonywaæ swoje obowi¹zki i odgrywaæ
zasadnicz¹ rolê w codziennym zarz¹dzaniu operacj¹.
100
Rada Europejska jest wprost przera¿ona i zszokowana wci¹¿ trwaj¹cym
uwiêzieniem zak³adników w teatrze przy ulicy Mielnikowa w Moskwie. Nasze
myœli i serca s¹ przy du¿ej liczbie przetrzymywanych jako zak³adnicy cywilów,
ich krewnych, narodzie rosyjskim i rz¹dzie rosyjskim.
Wziêcie jako zak³adników osób cywilnych jest tchórzowskim i zbrodniczym
aktem terroryzmu, którego nie mo¿na niczym obroniæ ani usprawiedliwiæ.
Rada Europejska zdecydowanie potêpia ten akt terroryzmu i w pe³ni popiera
wysi³ki rz¹du Rosji zmierzaj¹ce do rozwi¹zania kryzysu i zapewnienia szybkiego i bezpiecznego uwolnienia zak³adników.
Œwiat cywilizowany jednoczy siê w walce z terroryzmem. Rada Europejska jest
gotowa nadal rozwijaæ swoje partnerstwo strategiczne z Federacj¹ Rosyjsk¹,
tak¿e w tej dziedzinie. Z nadziej¹ oczekujemy podjêcia wa¿nych decyzji w tej
sprawie na zbli¿aj¹cym siê szczycie Rosja-UE w Kopenhadze.
MONITOR INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ • URZ¥D KOMITETU INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ
DEKLARACJA RADY EUROPEJSKIEJ
Unia Europejska
Za³¹cznik III