PROFILAKTYKA PALENIA TYTONIU. Wśród dzieci i młodzieży w
Transkrypt
PROFILAKTYKA PALENIA TYTONIU. Wśród dzieci i młodzieży w
PROFILAKTYKA PALENIA TYTONIU. Wśród dzieci i młodzieży w wieku starszych klas szkoły podstawowej oraz w klasach gimnazjalnych w sposób gwałtowny wzrasta liczba osób próbujących po raz pierwszy zapalić papierosa. Odsetek młodzieży w Polsce rozpoczynających palenia papierosów w wieku: 11 lat i mniej wynosi 13,8% 12 la wynosi 9,2% 13 lat wynosi 9,6% 14 lat wynosi 11,3% 15 lat wynosi 9,7% Niektóre osoby najpierw podejmują palenia okazjonalne, w nierównych odstępach czasu np. na spotkaniach rówieśniczych, potem zaczynają palić coraz częściej i regularniej wkraczając na drogę pełnego uzależnienia od nikotyny. Przebieg procesu uzależnienia od nikotyny: faza pierwsza – przygotowanie: w tym czasie dziecko nie podejmuje jeszcze czynnego palenia papierosów, natomiast przebywając w otoczeniu osób palących przyzwyczaja się do papierosów i dymu papierosowego. W tym czasie kształtowane jest postawa i przekonania o pożytkach z palenia. Dziecko zaczyna spostrzegać palenia jako czynność użyteczną, przybliżająca dorosłości, służącą odreagowaniu stresów, ułatwiającą przynależność do grupy. faza druga – próbowanie: jest to moment w którym dziecko po raz pierwszy sięga po papierosa. Fakt zapalenia pierwszego papierosa zachodzi zwykle w towarzystwie rówieśników i niejednokrotnie odbywa się pod ich naciskiem. Konsekwencje dla dalszego palenia u dziecka są zwykle związane z tym jakie skutki fizjologiczne wywołała zapalenie pierwszych kilku papierosów oraz czy utrzymują się czynniki psychospołeczne usposabiające do palenia papierosów. faza trzecia - eksperymentowanie: jest to czas, kiedy dziecko sięga po papierosa nieregularnie np. w określonych sytuacjach lub w towarzystwie pewnych osób np. palących koleżanek i kolegów. (ta faza nie musi rozwijać się dalej w stronę uzależnienia od nikotyny). faza czwarta – palenia regularne: oznacza stałe, regularne wypalenia papierosów początkowe może być raz w tygodniu jednak z biegiem czasu staje się coraz częstsze. Czynnikami sprzyjającymi regularnemu paleniu dzieci i młodzieży jest dostępność papierosów na rynku oraz społeczne przyzwolenia na palenie. faza piąta – uzależnienie: cechuje się fizjologicznym zapotrzebowanie organizmu na nikotynę. Charakteryzuje się zjawiskiem głodu nikotynowego oraz objawami abstynenckimi w momencie odstawienia papierosów. Przy podejmowaniu prób rzucenia palenie występuje duże prawdopodobieństwo powrotu do nałogu. To, jak długo będą trwać poszczególne fazy uzależniania się od nikotyny i czy faktycznie dojdzie do pełnego uzależnienia, czy osoba zatrzyma się na tzw. paleniu okazjonalnym zależy od wielu czynników zarówno społecznych jak i indywidualnych jednostki. Skład dymu tytoniowego: głównymi składnikami dymu tytoniowego są: - nikotyna - tlenek węgla - substancje smoliste - pyły Nikotyna – to bezbarwna oleista ciecz pod wpływem powietrza zmieniająca się na kolor żółty. posiada właściwości uzależniające. Jest też silnie działającą trucizną. Jedna kropla nikotyny jest w stanie zabić człowieka. Tlenek węgla – jest gazem popularnie zwanym „czadem”. wdychany w dymie papierosowym bezpośrednio przedostaje się do płuc stamtąd przenika w 100% do krwi gdzie jest wiązany zamiast tlenu. może doprowadzić do niedotlenienia organizmu. Substancje smoliste – do głownie występujących substancji zaliczamy Benzopiren, węgiel radioaktywny, fosfor, które posiadają właściwości rakotwórcze. pomimo używanego w papierosie filtra 70% substancji smolistych osiada w płucach. Pyły – zawartość pyłów w dymie papierosowym jest wielokrotnie większa niż w najbardziej zapylonym powietrzu. Palenie bierne – inaczej palenie z drugiej ręki: wdychanie szkodliwych substancji znajdujących się w dymie tytoniowym przez osoby nie palące ale znajdujące się w towarzystwie osób palących papierosy. Palenie bierne jest również bardzo niebezpieczne dla zdrowia.