acetofenon - Instytut Chemii Organicznej
Transkrypt
acetofenon - Instytut Chemii Organicznej
ACETOFENON Metoda A O O + M.cz. 78,1 H3C AlCl3 CH3 Cl 78,5 133,3 + HCl 120,15 Substraty: Benzen bezwodny bez tiofenu 36 ml (31,2 g; 0,4 mola) Chlorek acetylu 9,5 ml (l0,5 g; 0,134 mola) Chlorek glinu 21,6 g (0,162 mola) Wodorotlenek sodu (10% roztwór) 20 ml Siarczan magnezu l-2 g Reakcję należy prowadzić pod wyciągiem! Kolbę trójszyjną pojemności 250 ml zaopatruje się w mieszadło, chłodnicę zwrotną i wkraplacz zabezpieczony rurką z chlorkiem wapnia. Wylot chłodnicy łączy się z urządzeniem do absorpcji chlorowodoru. W kolbie umieszcza się 21,6 g bezwodnego sproszkowanego chlorku glinu (uwaga 1), 36 ml bezwodnego benzenu (uwaga 2) i chłodzi w łaźni z zimną wodą. Po uruchomieniu mieszadła wkrapla się 9,5 ml chlorku acetylu (uwaga 3) w ciągu około 15 minut. Następnie kolbę ogrzewa się na łaźni wodnej lub elektrycznej do temperatury 50°C przez l godzinę, po czym chłodzi i wylewa do zlewki zawierającej 100 ml wody z lodem. Zawartość kolby miesza się starannie, aby nastąpił całkowity rozkład kompleksu. Jeśli pozostaje osad, dodaje się stężonego kwasu solnego do rozpuszczenia osadu. Po rozdzieleniu w rozdzielaczu warstw, fazę organiczną przemywa się kolejno wodą (30 ml), 10% roztworem wodorotlenku sodu (20 ml), ponownie wodą i suszy siarczanem magnezu. Nadmiar benzenu oddestylowuje się z łaźni wodnej, a pozosOpracowano na podstawie skryptu autorstwa Stefana Zawadzkiego i Karola Kociołka pt. "Laboratorium z chemii organicznej" wydanego w Łodzi w roku 2004 nakładem Politechniki Łódzkiej. tałość destyluje z czapy grzejnej zastępując chłodnicę wodną krótką chłodnicą powietrzną. Acetofenon (uwaga 4) zbiera się w temperaturze 195-202°C. Otrzymuje się około 9,7 g (60%) bezbarwnego oleju, który ma tt. 20°C po ochłodzeniu w lodzie. Tw. 201-202°C, 94-95°C/20 mmHg (27 hPa), nD20= 1,5325, d = 1,030 g/cm3. Czystość produktu można sprawdzić wykonując chromatografię gazową (GC). Uwaga 1. Chlorek glinu łatwo reaguje z parą wodną zawartą w powietrzu wydzielając silnie drażniący chlorowodór. Uwaga 2. Benzen ma własności trujące i mutagenne. Uwaga 3. Chlorek acetylu jest substancją silnie drażniącą błony śluzowe. Uwaga 4. Acetofenon ma własności drażniące. Literatura: • • Preparatyka Organiczna (tłum. z języka niemieckiego) Organikum, pod redakcją B. Bochwica. Wyd. II. PWN, Warszawa 1975, str. 359; Vogel A.J.: Preparatyka Organiczna. Wyd. II, WNT, Warszawa 1984, str. 660; Opracowano na podstawie skryptu autorstwa Stefana Zawadzkiego i Karola Kociołka pt. "Laboratorium z chemii organicznej" wydanego w Łodzi w roku 2004 nakładem Politechniki Łódzkiej. ACETOFENON Metoda B O O O + M.cz. 78,1 H3C O 102,1 AlCl3 CH3 CH3 133,3 + HCl + CH3COOH 120,15 Substraty: Benzen bezwodny bez tiofenu 38 ml (33 g; 0,4 mola) Benzen 20 ml Bezwodnik octowy 8 ml (8,7g; 0,085 mola) Chlorek glinu 25 g (0,162 mola) Wodorotlenek sodu (10% roztwór) 15 ml Kwas solny stężony 50 ml Siarczan magnezu 1-2 g Reakcję należy prowadzić pod wyciągiem! Kolbę trójszyjną pojemności 250 ml zaopatruje się w mieszadło, chłodnicę zwrotną i wkraplacz zabezpieczony rurką z chlorkiem wapnia. Wylot chłodnicy łączy się z urządzeniem do absorpcji chlorowodoru. W kolbie umieszcza się 25 g bezwodnego sproszkowanego chlorku glinu (uwaga 1), 38 ml bezwodnego benzenu (uwaga 2) i chłodzi w łaźni z zimną wodą. Po uruchomieniu mieszadła wkrapla się 8 ml bezwodnika octowego (uwaga 3) w ciągu około 15 minut. Następnie kolbę ogrzewa się na łaźni wodnej lub elektrycznej do temperatury 50°C przez l godzinę, po czym reakcję acylowania doprowadza się do końca ogrzewając mieszaninę na wrzącej łaźni wodnej lub elektrycznej przez 30 minut (niemal całkowity zanik wydzielania się chlorowodoru). Zawartość kolby chłodzi się, wylewa do zlewki zawierającej 50 g pokruszonego lodu i 50 ml stężonego kwasu solnego i miesza aż do całkowitego rozpuszczenia soli glinu. Roztwór przenosi się Opracowano na podstawie skryptu autorstwa Stefana Zawadzkiego i Karola Kociołka pt. "Laboratorium z chemii organicznej" wydanego w Łodzi w roku 2004 nakładem Politechniki Łódzkiej. do rozdzielacza, dodaje 10 ml benzenu i oddziela górną warstwę. Warstwę wodną ekstrahuje się 10 ml benzenu. Połączone warstwy benzenowe przemywa się 15 ml 10 % roztworu wodorotlenku sodu, 20 ml wody i suszy siarczanem magnezu. Po oddestylowaniu benzenu pozostałość destyluje się z czapy grzejnej zastępując chłodnicę wodną krótką chłodnicą powietrzną. Acetofenon (uwaga 4) zbiera się w temperaturze 195-202°C. Otrzymuje się około 8 g (80%) bezbarwnego oleju, który ma tt. 20°C po ochłodzeniu w lodzie. Tw. 201-202°C, 94-95°C/20 mmHg (27 hPa), nD20= 1,5325, d = 1,030 g/cm3. Czystość produktu można sprawdzić wykonując chromatografię gazową (GC). Uwaga 1. Chlorek glinu łatwo reaguje z parą wodną zawartą w powietrzu wydzielając silnie drażniący chlorowodór. Uwaga 2. Benzen ma własności trujące i mutagenne. Uwaga 3. Bezwodnik octowy ma własności drażniące i parzące. Uwaga 4. Acetofenon ma własności drażniące. Literatura: • • Preparatyka Organiczna (tłum. z języka niemieckiego) Organikum, pod redakcją B. Bochwica. Wyd. II. PWN, Warszawa 1975, str. 359; Vogel A.J.: Preparatyka Organiczna. Wyd. II, WNT, Warszawa 1984, str. 660; Opracowano na podstawie skryptu autorstwa Stefana Zawadzkiego i Karola Kociołka pt. "Laboratorium z chemii organicznej" wydanego w Łodzi w roku 2004 nakładem Politechniki Łódzkiej.