Krótka refleksja na temat pracy Ks. Stefana Girstuna jako

Krótka refleksja na temat pracy Ks. Stefana Girstuna jako Proboszcza
parafii Św.
W sąsiedztwie z Ks. Proboszczem przeżyliśmy 38 lat, a dokładnie jak powiedział nam Jubilat
obchodzący 50-lecie kapłaństwa na koncercie wdzięczności 06.06.2004 r. 38 lat i 5 miesięcy.
Ja wraz z rodziną z woli ówczesnych władz decyzją Urzędu Kwaterunkowego w Białymstoku (1958 r.)
zamieszkaliśmy w budynku ówczesnej plebanii, zajmując dotychczasowe mieszkanie po dyrektorze V
Liceum Ogólnokształcącego Władysławie Jakusie. Mieszkanie to otrzymaliśmy 7 lat wcześniej przed
przybyciem ks. Proboszcza do Starosielc. Pamiętam dokładnie pierwsze spotkanie. Był to październikowy,
pogodny wieczór 1965 r. Nieznany mi wówczas młody, energiczny kapłan złożył nam wizytę i poprosił o
rozmowę, ponieważ uważał, że jako parafianin zamieszkały na plebanii będę dokładnie zorientowany w
niektórych sprawach, jakie miały miejsce w parafii.
Rozmawialiśmy długo i na różne tematy. W trakcie rozmowy zorientowałem się, że mój rozmówca
doskonale zna sytuację i jest bardzo dobrze obeznany ze wszystkim, co tu się działo. Pod koniec
rozmowy dowiedziałem się też, że rozmawiam z przyszłym proboszczem naszej parafii.
Przed objęciem parafii przez Ks. Stefana Girstuna pełniący tylko obowiązki proboszczów: ks. Tadeusz
Muraszko, ks. Władysław Waszkiel, ks. Czesław Łagutko) zarządzali parafią czysto administracyjnie i
wiele spraw pozostało nadal do załatwienia. Po czterech miesiącach od tej rozmowy 02.02.1966 r., w
święto Matki Boskiej Gromnicznej odbył się ingres nowego proboszcza, którego wprowadził ówczesny
dziekan proboszcz parafii w Dojlidach ks. Antoni Lewosz.
Pamiętam, że na tę uroczystość (jak nigdy dotąd) przybyło do kościoła bardzo dużo ludzi. Jedni przyszli z
pobożności, drudzy z ciekawości, a jeszcze inni przyszli po to, aby zobaczyć nowego gospodarza parafii.
Ks. dziekan przekazując probostwo, mówił m.in.: Rządź tu dobrze, zjednaj parafian i uczciwie zarządzaj
majątkiem.
W swoim kazaniu nowo mianowany proboszcz powiedział: Przychodzę do Was, jestem wśród Was i nie
boję się Was, bo jesteście chrześcijanami. Chcę razem z Wami żyć, pracować i umacniać naszą wspólnotę
parafialną, a majątkiem będę zarządzał zgodnie z nakazem Boga, aby nie został on zmarnowany, ale
pomnożony służył Wam wszystkim jako dobro wspólne.
Od pierwszych dni nowy gospodarz zabrał się energicznie do pracy. Zaczęto porządkować obejście przy
kościele i przy zaniedbanej plebani. Rozebrane zostały walące się przybudówki do budynku mieszkalnego
i stare straszące wyglądem szopy. W roku 1968 została wybudowana wieża nowego kościoła oraz
dokonano ocieplenia wnętrza kościoła od strony dachu, a rok później położono elewację. W roku 1969
zrobiono piękną metalową bramę wjazdową do kościoła, ogrodzono posesję przy plebanii,
przeprowadzono remont starego kościoła z wymianą pokrycia dachu, a obejście wokół nowego kościoła
wyłożono płytkami betonowymi wykonanymi własnym sumptem. Dzisiaj obejście to wyłożone jest kostką
brukową, a dach kościoła pokryty jest blachą, którą zabezpieczono przed korozją. Nowa jest również
elewacja kościoła, którą wykonano po raz drugi, a wnętrze kościoła 15 lat temu odmalowano trwalszą
farbą. Trzykrotnie w tym czasie wymieniano nagłośnienie kościoła. Pamiętać należy, że były to czasy
bardzo trudne, kiedy materiałów budowlanych nie można było łatwo kupić, a swoją ogromną aktywnością
narażał się Ks. Proboszcz władzom, które niechętnie patrzyły na tak przedsiębiorczego księdza. Po
doprowadzeniu do porządku spraw parafii oraz kościoła i biorąc pod uwagę plany rozbudowy osiedla
Słoneczny Stok Ks. Proboszcz niemal cudem zdobył teren pod budowę kościoła Bł. Jadwigi
Królowej w najpiękniejszym miejscu dzielnicy. Zbiórka pieniędzy, gromadzenie materiałów, konkurs na
projekt kościoła, to wszystko robione było bardzo szybko. Spośród 11 projektów, których wystawę
urządzono w nowym kościele, wybrano jeden, który po zrealizowaniu widzimy jako kościół Św. Jadwigi
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 8 March, 2017, 16:09
Królowej.
Przypominam sobie, jak na pustym placu, gdzie teraz wznosi się wspomniana świątynia, ustawiono
polowy ołtarz i słup, na którym umieszczony był głośnik. W czasie odprawianej pierwszej Mszy Św. córka
Elżbieta grała na elektronicznych organach. Początkowo ludzi było niewiele, ale kiedy usłyszeli melodie
pieśni religijnej płynące z głośnika zaczęli gromadnie zbierać się na placu i bardzo szybko przybyło ich tu
bardzo dużo.
Przed rozpoczęciem budowy kościoła Ks. Proboszcz Stefan Girstun wraz z mianowanym proboszczem tej
parafii - ks. Stanisławem Wojno zbudowali drewniana kaplicę, która służyła jako kościół oraz w drugiej
części jako dom gospodarczy i mieszkalny rozpoczynającym tu pracę księżom. Zaraz też rozpoczęto
budowę kościoła (1979 r.), która była prowadzona w tempie niespotykanym.
Kiedy odeszły obowiązki związane z budową kościoła Bł. Jadwigi, ponieważ cały ciężar dalszej budowy
przejął ks. proboszcz Stanisław Wojno, aby nie być bezczynnym, w roku 1989 Ks. Proboszcz Stefan
Girstun postanowił wybudować nową plebanię, bo w dotychczasowym budynku nie było warunków na
godziwe mieszkanie, pracę i wypoczynek dla pracujących w parafii księży. To było heroiczne
przedsięwzięcie i zdawałoby się niemożliwe do wykonania w tamtych czasach. Skąd Ks. Proboszcz czerpał
siły, aby podołać temu zadaniu? Myślę, że z modlitwy, a Opatrzność Boża czuwała nad Nim.
Nie zdążyły jeszcze wyschnąć mury nowo powstałej plebanii, a Ks. Proboszcz oznajmił parafianom, że
trzeba wybudować kaplicę przy ul. Klepackiej, aby mieszkańcy tamtych okolic mieli bliżej do kościoła. I
znowu zaczęły się zabiegi o zdobycie terenu, budowa kaplicy, organizacja pracy duszpasterskiej. A kiedy
wszystko zostało już prawie przygotowane i zagospodarowane - ks. Biskup ustanowił tam nową parafię z
kościołem p.w. Przemienienia Pańskiego.
Tego ogromnego wysiłku jednak organizm Proboszcza nie wytrzymuje. Zaczęły się kłopoty ze zdrowiem.
Było leczenie szpitalne i domowe, i znowu szpitalne, bo Ksiądz nigdy siebie nie oszczędzał. Przez cały
czas proboszczowania nigdy nie korzystał z żadnego urlopu, gdyż nie miał na to czasu. Kiedy tylko poczuł
się trochę lepiej, wynalazł następny plac i ogłosił, że trzeba go wspólnym wysiłkiem wykupić i postawić
tam kościół, aby ludzie byli bliżej Boga.
Pamiętamy wszyscy, jak w każdą niedzielę siadywał przy stoliku przed kościołem i żebrał o datki na
ten cel. Swoją zapobiegliwością umożliwił utworzenie za torami parafii Św. Rafała Kalinowskiego.
I tak przez 38 lat upływało pracowite życie, a przecież oprócz tego, o czym tu powiedziałem, była i jest
codzienna troska o parafię, o materialne i duchowe sprawy, o zapewnienie nauczania religii dzieciom i
młodzieży (wybudował w tym celu sale katechetyczne) oraz codzienna posługa kapłańska.
Drogi nam wszystkim parafianom Księże Proboszczu! Czas Twego pobytu w Starosielcach zapisujemy
jako czas wytężonej pracy ponad siły. Dzięki Tobie mamy dzisiaj w naszej dzielnicy cztery nowe kościoły.
Tę pracę dostrzega każdy parafianin, za co serdecznie Ci dziękujemy. Szczęść Ci Boże w dalszym
aktywnym życiu!
Parafianin
Karol Masztalerz
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 8 March, 2017, 16:09